ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİNDE YAŞANAN FİZİKSEL İSTİSMAR: NİTEL BİR ÇALIŞMA

Yıl 2020, , 97 - 111, 31.12.2020

Dilan Malgaz Güçlü , Rabia Acemioğlu

https://doi.org/10.47525/ulasbid.807607

Cited By: 1

Öz

Tarihten bugüne kadar çocuklar her dönemde önem taşımıştır. Çocuklara karşı sergilenen davranışlar

zamandan zamana toplumdan topluma farklılık göstermiştir. Tarihten beri çocuklar, iyi muamele

gördükleri kadar kötü davranışlara da muhatap olmuşlardır. Bu kötü davranışlardan biri ve yaygın olanı

fiziksel istismardır. Bu konu psikolojiden, sosyolojiye, pedagojiden, çocuk gelişimine kadar farklı bilim

dallarının ilgisini çekmiştir. Bu makalede erken çocukluk döneminde yaşanan fiziksel istismarın

incelenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda çocukların uğradığı fiziksel istismar olgusu ile yaş, cinsiyet,

aile içi çocuk sıralaması, ebeveyn eğitim düzeyi değişkenleri bilimsel yöntem ile incelenmeye çalışılmıştır.

Araştırma sonucunda fiziksel istismara uğrayan çocukların %10.94’ ünün 12 yaş grubunu, %10.45’inin

ise 5 yaş ve 8 yaş grubunu oluşturdukları belirlenmiştir. Çocukların %0.90’ı ise 17 yaş grubunu

oluşturmaktadır. Fiziksel istismara uğrayan çocukların %45.77’sinin ailede ilk çocuk, %27.3’nün ikinci

çocuk, %18.4’ünün ise üçüncü çocuk olduğu görülmüştür. Eğitim düzeyi değişkeni kapsamında ise 3, 4,

5, 6 ve 7 yaş grubundaki çocukların ebeveynlerinin eğitim düzeylerinin birbirine daha yakın olduğu

sonucuna ulaşılmıştır. 7 yaş ve 12 yaş grubundaki çocukların ebeveynleri lisans eğitim düzeyinde

yoğunlaşma göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Erken Çocukluk Dönemi, Fiziksel İstismar, İstismar, Çocuk

PHYSICAL ABUSE IN EARLY CHILDHOOD: A QUALITATIVE RESEARCH

Öz

From history until today, children have been important in every period. Behaviors towards children
have differed from society from time to time. Throughout history, children have been subjected to bad
behavior as well as to good treatment. One of these bad behaviors, and the most common, is physical
abuse. This subject has attracted the attention of different disciplines from psychology to sociology,
pedagogy and child development. In this article, it is aimed to examine physical abuse experienced in
early childhood. In this respect, the physical abuse phenomenon suffered by children and age, gender,
family ranking of children, parental education level variables were to be examined with a scientific
method. As a result of the research, it was determined that 10.944% of the children who were
physcically abused constitute the 12 age group and 10.45% constitute the age group of 5 and 8, 0.90%
of the children constitute the 17 age group. It was obversed that 45.77% of the children who physically
abused were the first child in the family, 27.3% were the second child and 18.4% were the third child.
Within the scope of the education level variabla perspective, it was concluded that the education levels
of the parents of children in the 3, 4, 5, 6 and 7 age groups were closer to each other. Parents of

children in the 7-year-old and 12-year-old age groups have concentrated at the undergraduate level. 

Anahtar Kelimeler

Early childhood, Physcial abuse, Abuse, Child

Kaynakça

• Acehan, S., Bilen, A., Ay, M.O., Gülen, M., Avcı, A., İçme, F. (2013). Çocuk İstismarı ve İhmalinin Değerlendirilmesi. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 22(4), 591-614.
• Ayan, S. (2007). Aile İçinde Çocuğa Yönelik Şiddet.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Cumhuriyet Üniversitesi.
• Balcı, A. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik Ve İlkeler. Ankara: Pegem Akademi.
• Berkmen, B., Okray, Z. (2015). Çocuk İstismarı Ölçeği'ninTürkçe'ye Çevirisi, Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 2(1), 242-254.
• Bozgün, K., Pekdoğan, S. (2020). Öğretmen Adaylarının Çocukluk Dönemi İstismar Yaşantılarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,17(67), 982-996.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2018). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Can, N. (2020). İstismarı Önlemede Psikolojik Danışmanların Etik, Yasal Sorumlulukları ve Önleyici Rehberlik Çalışmalarına Öneriler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1-24.DOI: 10.30964/auebfd.618883.
• Çapık, A.,Apay, S.E., Mermertaş, Ü. (2020). 4-6 Yaş Çocuğa Sahip Annelerin İstismar Potansiyellerinin Belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi, 1(2),57-63.
• Çavuşoğlu, F. (2020). Cinsiyet Gruplarına Göre Çocukluk Çağı Travma Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,13(73), 571-581.
• Erdem, Y. (2019). Çocuk Sağlığında Adli Konular. II. Uluslararası 7. Ulusal PediatriHemşireliği Kongresi. 27- 30 Kasım, İzmir.
• Erdoğan, Y., Aslan, D. (2020). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 104-132.
• Eyigün-Kantürk, Y. (2014). Psikolojik Danışmanlık ve Eğitim Merkezlerine Başvuran Çocuklar Ve Annelerinin Çocukluk Dönemi İstismar Yaşantıları, Depresyon Düzeyleri, Kendini Açma Davranışları ve Annelerin Ebeveynlik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi Üzerine Bir Çalışma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi.
• Güçlü, S. (2016). Çocukluk ve Çocukluğun Sosyolojisi Bağlamında Çocuk Hakları. Sosyoloji Dergisi, 1, 1-22.
• Güler, N., Uzun, S., Boztaş,Z., Aydoğan,S. (2002). Anneleri tarafından çocuklara uygulanan duygusal ve fiziksel istismar/ihmal davranışı ve bunu etkileyen faktörler. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 24(3), 128-134.
• Gökler, B., Taner, Y. (2004). Çocuk İstismarı ve İhmali: Psikiyatrik Yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi, (35), 82-86.
• Jain, A. M. (1999). EmergencyDepartment Evaluation Of Child Abuse. Emergency Medicine Clinics of North America, 17(3), 575-593.
• Kaplan, S.J.,Pelcovitz, D., Labruna, V. (1999). Çocuk ve ergen taciz ve ihmal araştırması: Son 10 yılın gözden geçirilmesi. Bölüm I: Fiziksel ve duygusal istismar ve ihmal. Journal-American Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Akademisi, (38), 1214-1222.
• Kar, H., Dokgöz, H. (2017). Çocukta Fiziksel İstismar. Türkiye Klinikleri J Child Psychiatry-Special Topics, 3(3), 175-80.
• Keser, N., Odabaş, E., Elibüyük, S. (2010). Ana-Babaların Çocuk İstismarı ve İhmali Konusundaki Bilgi Düzeylerinin İncelenmesi. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, 4(3), 150-157.
• Kiye, S., ve Pişkin, M. (2020). Öğretmenlerin Çocuğa Yönelik İstismar Algılarının İncelenmesi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(8), 20-44.
• Önal, S.Ç.,Celbiş, O., Özdemir, B., veYöndem-Özdemir, M. (2013). Çocuk İstismarı. Türk Nöroşirurji Dergisi, 23(2), 124-127.
• Pelendecioğlu, B.,ve Bulut, S. (2009). Çocuğa yönelik aile içi fiziksel istismar. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 9(1), 50- 62.
• Sedlak AJ, Mettenburg J, Basena M, et al. (2010). Fourth National Incidence Study of Child Abuse and Neglect (NIS–4): Report to Congress. U.S. Department of Health and Human Services, Administration for Children and Families.
• Sönmez, V., Alacapınar, F. (2018). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tezel, A. (2002). Çocuğa Yönelik Şiddet. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 5(1), 93-100.
• Tıraşçı, Y., Gören, S. (2007). Çocuk İstismarı ve İhmali. Dicle Tıp Dergisi, 34(1), 70-74.
• Uslu, G. (2019). Çocuk İhmal ve İstismarı Alanında Çalışan Profesyonellerin Sunulan Hizmetlere İlişkin Değerlendirmeleri.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Başkent Üniversitesi.
• Yarar, F., Yarış, F. (2011). Birinci Basamakta Çocuk İstismarı ve İhmaline Yaklaşım. Türkiye Aile Hekimliği Dergisi, 15(4), 178-183.
• Yeşilyurt, D., Önel, A. (2017). Yaşam Temelli Öğrenme Modeli İle Ortaokul 5. Sınıf Öğrencilerine Sağlıklı Beslenme Farkındalığının Kazandırılması. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-23.
• Zoroğlu, S.S., Tüzün, Ü., Şar, V., Öztürk, M., Eröcal-Kora, M., veAlyanak, B., (2001). Çocukluk Dönemi İstismar Ve İhmalinin Olası Sonuçları.Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2(2), 69- 78.