EDUCATIONAL ADMINISTRATORS AND TEACHERS OPINIONS ON THE PRACTİCES OF CHILDREN'S RIGHTS IN SCHOOLS

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 2, 736 - 757, 31.05.2022

Mahmut Karatay

https://doi.org/10.47525/ulasbid.1097670

Öz

In this research, it is aimed to reveal the opinions of education administrators and teachers about what kind of practices they do to improve children's rights in the school where they work and whether these practices are effective in the development of children's rights. The universe of the research, which was designed according to the basic interpretive design from the qualitative method patterns, consisted of teachers and educational administrators working in public schools affiliated to the Tunceli National Education Directorate in the 2020-2021 academic year. The study group of the research consisted of 20 educational administrators and 20 teachers working at different educational levels In the determination of the study group, the sampling technique, which is one of the purposive sampling methods, was used to provide maximum diversity. The research data were collected using a semi-structured interview form developed by the researcher.
In the research, the data obtained from the educational administrators and teachers were first handled descriptively and then subjected to content analysis considering the context in which they gained meaning. The results of the research showed that the practices of educational administrators and teachers on children's rights in schools are not effective or have a limited effect on the development of children's rights. Suggestions were developed according to the results of the research.

Anahtar Kelimeler

Child and Childhood, Children, United Nations Convention on the Rights of the Child, Education and Children

EĞİTİM YÖNETİCİLERİNİN VE ÖĞRETMENLERİN ÇOCUK HAKLARININ EĞİTİM ORTAMLARINDA UYGULANMASINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Öz

Bu araştırmada, eğitim yöneticilerinin ve öğretmenlerin görev yaptıkları okullarda çocuk haklarının geliştirilmesine yönelik ne tür uygulamalar yaptıkları ve bu uygulamaların çocuk haklarının geliştirilmesinde etkili olup olmadıklarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Nitel yöntem desenlerinden, temel yorumlayıcı desene göre yürütülen araştırmanın çalışma grubunu 2020-2021 öğretim yılında Tunceli Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı devlet okullarında görev yapan eğitim yöneticileri ve öğretmenler oluşturmuştur. Araştırmanın çalışma grubu, farklı eğitim basamaklarında görev yapan 20 eğitim yöneticisi ve 20 öğretmenden oluşturulmuştur. Çalışma grubunun belirlenmesinde, amaçlı örnekleme tekniklerinden maksimum çeşitlilik sağlamaya dönük örnekleme tekniği kullanılmıştır. Araştırma verileri araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırmada, eğitim yöneticileri ve öğretmenlerden elde edilen veriler önce betimsel olarak ele alınmış, daha sonra içinde anlam kazandıkları bağlam göz önüne alınarak değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda eğitim yöneticilerinin okullarda çocuk haklarına yönelik uygulamalarının çocuk haklarının geliştirilmesinde etkili olmadığı ya da sınırlı düzeyde etkili olduğu sonucuna varılmış ve bu sonuçlar doğrultusunda öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk ve Çocukluk, Çocuk Hakları, Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, Eğitim ve Çocuk Haklarıı

Kaynakça

• Akyüz, E. (2010). Çocuk Haklarının Önemi, Konusu, Kaynakları ve Hukuk Sistemindeki Yeri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Akyüz, E. (2018). Çocuk Hukuku. Çocukların Hakları ve Korunması. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Alanen, L. (1988) Rethinking Childhood. Acta Sociologica, 1(31), 53-67.
• Alderson, P. (2000). School students' views on school councils and daily life at school. Children and Society, 14(2), 121-134.
• Alderson, P.(2008). When does citizenship begin? Economics and early childhood, in A. Invernizzi & J. Williams (Eds), Children and citizenship. London: Sage, pp. 108-119
• Archard D. (2004). Children: Rights and Childhood (2nd edition) Routledge, London.
• Bartholet, E. (2011). Ratification by the United States of the Convention on the Rights of the Child: Pros and cons from a child’s rights perspective. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 633(1), 80-101.
• Bickmore, K. (2001). Student conflict resolution, power “sharing” in schools and citizenship education. Curriculum Inquiry, 2, 138-161.
• Borland, M., Hill, M., Layboum, L., & Stafford, A. (2001). Improving consultation with children and young people in relevant aspects of policy-making and legislation in Scotland. Edinburgh: The Scottish Parliament
• Children in Scotland (2010) Having a say at school research briefing paper 2: characteristics of pupil councils. Scotland: Children in Scotland and University of Edinburgh. Retrieved from: http://www.havingasayatschool.org.uk/ documents/paper2_000.
• Christensen, L. B., Johnson, R. B. ve Turner, L. A. (2015). Nitel ve karma yöntem araştırmaları (M. Sever, Çev.), (A.Aypay, Çev. Ed.) Araştırma yöntemleri desen ve analiz (400-433). Ankara: Anı.
• Cılga, İ. (2001). Demokrasi ve İnsan Hakları Kültürü ve Çocuk Hakları. Milli Eğitim Dergisi, 151 (3),69-73.
• Cleaver, E., Ireland, E., Kerr, D., & Lopes, J. (2005). Citizenship education longitudinal study: second cross-sectional survey 2004. London: DIES. Retrieved from: http://www.dfes.gov.uk/rsgateway/DB/RRP/u014513/index.shtml
• Covell, K., Howe, R. B., & McNeil, J. K. (2010). Implementing children’s human right education in schools Improving Schools, 13(2), 117-132.
• DeMause, L. (1974). The history of childhood. New York: The Psychohistory Press
• Edwards, M. (1996). Institutionalising children’s participation in development, Participatory Learning and Action Notes, 25. London: International Institute for Environment and Development.
• Elkind, D. (1999). Çocuk ve toplum- gelişim ve eğitim üzerine denemeler. (B. Onur, & D. Öngen, Çev.). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Erdoğan, O. (2017). Çocuk Hakları. İstanbul: Sıcak Yuva Vakfı.
• Faiz, M., & Kamer, S. T. (2017). Prospective teachers' opinions concerning children's rights. Journal of Education and Learning, 6(3), 118-128.
• Fazlıoğlu, Z. (2007). Çocuk Hakları Sözleşmesinde Yer Alan “Çocuk Hakları” Konusunda Öğretmenlerin ve Yöneticilerin Bilinç Düzeyleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Freeman, M. (2013). The value and values of children’s rights In Human Rights of Children. Ashgate Publishing Group, pp. 21–36.
• Gömleksiz, M. N., & Cüro, E. (2011). Demokratik Yurttaşlık Eğitimi Bağlamında Okul Öğrenci Meclisleri. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40), 61-79.
• Hart, A. R. (2016). Çocukların Katılımı. (T. Ş. Kılınç, Çev).Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Heywood, C. (2003). Baba Bana Top At!- Batı’da Çocukluğun Tarihi. (E. Hoşsucu, Çev.). İstanbul: Kitap Yayınevi.
• Hornby, A. S (2010). Oxford advanced learner’s dictionary of current English (8th ed). Oxford, England: Oxford University Press
• Howe, R. B. ve Covell, K. (2007). Empowering children: Children’s rights education as a pathway to citizenship. Toronto: University of Toronto Press
• Johnny, L. (2005). UN Convention on the rights of the child: A rationale for implementing participatory rights in schools Canadian Journal of Educational Administration and Policy, 40, 1-20.
• Johnny, L. (2006). Reconceptualising childhood: children's rights and youth participation in schools International Education Journal, 7(1), 17-25.
• Karakatsani, D. (2008). The role of the teacher in the frame of social and political education. Professionalism, self-development and instructional strategies, in Balias, St. (Ed.), Active Citizen and Education, Athens: Papazisi, p.151-173.
• Karaman-Kepenekçi, Y. (2000). İnsan Hakları Eğitimi. Ankara: Ani Yayıncılık.
• Karaman-Kepenekçi, Y., & Soydan, T. (2008). Eğitim Hakkı, Eğitim Bilimleri Bakış Açısıyla Türkiye Cumhuriyeti’nde Eğitimin Çağdaş Değerlerle İrdelenmesi Çalıştayı, A. Gönül Akçamete, & İ. Türkkan (Ed.), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Ankara, s121-135.
• Karaman-Kepenekçi Y., & Taşkın, P.(2017). Eğitim Hukuku. Ankara: Siyasal Kitabevi
• Koran, N., & Avcı, N. (2017). Perceptions of prospective pre-school teachers regarding children's right to participate in classroom activities. Educational Sciences: Theory & Practice, 17 (3), 1035-1059.
• Krappmann, L. (2010). The weight of the child’s views: Article 12 of the Convention on the Rights of the Child. The International Journal on Children’s Rights, 18(4), 501-513.
• Lansdown, G. (2010). The realization of children’s participation rights: critical reflections, in B. Percy-Smith, & N. Thomas (Eds). A handbook of children and young people’s participation: perspectives from theory to practice. London & New York: Routledge, pp. 11-24.
• Maleš, D., Kuševic, B., & Širanovic, A. (2014). Child Participation in Family-School Cooperation. Center for Educational Policy Studies Journal, 4(1), 121-136.
• Merriam, S B. ve Tisdell, E. J. (2015). Qualitative research: a guide to design and ımplementation (Fourth Edition). San Fransisco, CA: Jossey Bass
• Pereira, F., Mouraz, A., & Figueiredo, C. (2014). Student participation in school life: The “Student Voice” and mitigated democracy. Croatian Journal of Education, 16(4), 935–975.
• Qudenhoven, N., & Wazir, R. (2006). Newly emerging needs of children. Antwerp-Apeldoorn: Garant.
• Ranson, M. (2012). Teaching strategies: The Convention on the Rights of the Child: Suggestions for educator action. Childhood Education, 88(6), 394-397
• Smith, A. B. (2007). Children’s rights and early childhood education. Australian Journal of Early Childhood, 32(3). Retrieved from: http://www.earlychildhoodaustralia.org.au
• Stamatovic, J., & Cicvaric Z., J. (2019). Child rights in primary schools – the situation and expectations, CEPS Journal, 9 (1), 83-102.
• Tibbitts, F. (1997). Evaluation in the human rights education field: getting started. The Hague: Netherlands Helsinki Committee/HREA. Retrieved from: www. Hrea.org.
• Tibbitts, F. (2002). Emerging models of human rights education. International Review of Education (Special Human Rights Education edition), Issues of Democracy, Retrieved from: http://www.hrea.org/index.php?doc_id=558
• UN Committee On The Rights Of The Child (2009). General Comment No.12. Retrieved from: https://www.refworld.org/docid/4ae562c52.html
• UNICEF.(2007). A Human Rights-Based Approach to Education for All. New York: UNICEF.
• Uçuş, Ş. (2009). Çocuk hakları sözleşmesi’nin ilköğretim programlarındaki yeri ve Sözleşme’ye yönelik okul yöneticilerinin, öğretmenlerin görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Uçuş, Ş., & Şahin, A. E. (2012). Çocuk Hakları Sözleşmesi’ne Yönelik Öğretmenlerin ve Okul Yöneticilerinin Görüşleri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3 (1), 25-41.
• White, P. (1996). Civic virtues and public schooling: educating citizens for a democratic society. New York: Teachers College Press
• Wyness, M. (2005) ‘Regulating participation: the possibilities and limits of children and young people’s councils’ in Journal of Social Sciences, Special Issue, 2005, vol. 9, pp. 7-18
• Yıldırım-Doğru, S (Ed.). (2014). Yasal Düzenlemeler. Çocuk Hakları ve Koruma. Aile Refahı ve Koruma, Eğiten Kitap, Ankara, s 1-39.