ÜLKEMİZDE FARKLI MATERYALLERDEN ÜRETİLMİŞ KOVANLARDA BARINDIRILAN BAL ARISI (Apis mellifera L.) KOLONİLERİNİN DOĞU AKDENİZ SAHİL ŞERİDİNDE KIŞLAMA ÖZELLİKLERİ

Yıl 2015, , 1 - 9, 15.02.2016

Halil Yeninar

https://doi.org/10.31467/uluaricilik.377546

Cited By: 2

Öz

Bu çalışma; hakim  çiçekli bitki
türü püren (Erica manipuliflora) ve
okaliptüs (Eucalyptus camaldulensis)
olan Doğu Akdeniz sahil şeridinde (Samandağ/Hatay) kasım-mart ayları arasında styrofoam, ahşap, kontrplak, ızgaralı kontrplak ve izoleli kontrplak malzemeden yapılmış kovanlarda kışlatılan toplam 75 adet balarısı (Apis mellifera L.) kolonilerinde % yaşama gücü, kışlama kabiliyeti ve koloni ağırlık değişimlerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür.

 

Araştırmada; farklı tip ve materyallerinden üretilmiş kovanlarda kışlayan balarısı kolonilerindeki % yaşama gücü değerleri 100 ile izoleli kontrplak, 94,44 ızgaralı kontrplak, 93,33 styrofoam, 88,23 kontrplak 85,00 ile ahşap kovanlarda gözlenmiştir. Ortalama % kışlama kabiliyetleri (±S.H.) 86,67±5,31 ile styrofoam,
80,61±4,23 ızgaralı kontrplak, 74,29±7,94 izoleli kontrplak, 68,84±5,49 kontrplak ve 65,89±4,19 ahşap kovanlarda kışlayan kolonilerde gözlenmiştir
(P<0.05).

 

Bölgede kışlama süresince araştırma kolonilerinde ortalama (±S.H.) 2,18±0,24 kg/koloni ağırlık kazancı gözlenmiştir. Ağırlık değişimi izoleli kontrplak 3,85±0,88, ızgaralı kontrplak 3,21±0,54, styrofoam
2,36±0,40, kontrplak, 1,37±0,60 ve ahşap, 1,22±0,27 kg/koloni
olarak belirlenmiştir (P<0.05).

Anahtar Kelimeler

Balarısı, Kovan Materyali, Yaşama Gücü, Kışlama Kabiliyeti, Ağırlık Değişimi

Kaynakça

• Akyol, E., Özkök, D. ve Kaya, M. A., 1999. Hadim Bölgesinde Muğla, Yerli ve Kafkas Bal Arısı (Apis mellifera L.) Genotiplerinin Koloni Gelişimi ve Bal Verimi Özellikleri Bakımından Karşılaştırılarak Bölge İçin En Uygun Genotipin Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma.’’ TKV Teknik Arıcılık Dergisi, Sayı: 64: 10-15.
• Akyol, E., Kaftanoğlu O., 2001. Colony Characteristics and the Performance of Caucasian (Apis mellifera caucasica) and Mugla (Apis mellifera anatoliaca) Bees and Their Reciprocal Crosses’’. Journal of Apicultural Research: 40(3-4) : 11-15.
• Akyol, E., Özkök, D., Öztürk, C., Bayram, A., 2005. Bazı Saf ve Melez Bal arısı (Apis mellifera L.) Kolonilerinin Oğul Eğilimi, Yaşama Gücü, Kışlama Yeteneği ve Petek işleme etkinliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Uludağ Arıcılık Dergisi. 5(4):162- 166.
• Akyol, E. ve H. Yeninar, 2011. The effects of varroa (Varroa destructor) infestation level on wintering ability and survival rates of honeybee (Apis mellifera L.) colonies. J. Anim. Vet. Adv., 10: 1427-1430.
• Arslan, S., Guler, A., Çam, H., M., 2004. Farklı Bal Arısı (Apis mellifera L.) Genotiplerinin Tokat Koşullarında Kışlama Yetenekleri ve Petekli Bal Verimlerinin Belirlenmesi. G.O.Ü. Zir. Fak. Der., 21: 85-90.
• Brown, R., 1985. Beekeping A Seasonal Guide.145-152. B.T. Batsford Ltd. LONDON .
• Dietz,. A., 1984. Nutrition of the adult honey bee.
• The hive and honey bee (7th ed). Dadant Sons Hamilton IL,U.S.A
• Doğaroğlu, M., 1981. Türkiye'de Yetiştirilen Önemli Arı Irk ve Tiplerinin Çukurova Bölgesi Koşullarında Performanslarının Karşılaştırılması. Doktora Tezi, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi, Adana.
• Doğaroğlu, M., M. Özder, C. Polat, 1992. Türkiye’deki önemli bal arısı (Apis mellifera L.) ırk ve ekotiplerinin Trakya koşullarında performanslarının karşılaştırılması. Doğa-Tr. J. of Veterinary and Animal Sciences, 16: 403-414.
• Dülger, C.,1997. Kafkas, Anadolu ve Erzurum Balarısı (Apis mellifera L.) Genotiplerinin Erzurum Koşullarındaki Performanslarının Belirlenmesi ve Morfolojik Özellikleri. Doktora Tezi, A.Ü. Fen Bilimleri Ens. Zootekni Anabilim Dalı, Erzurum.
• Dülger, C., Dodoloğlu, A. Genç, F., 2003. Farklı Şekillerde Yemlenen Ahşap ve Strafor Kovanlardaki Balarısı (Apis mellifera L.) Kolonilerinin Bazı Fizyolojik ve Davranış Özellikleri. Atütürk Üniv. Ziraat Fak. Derg. 34 (1), 57-62
• Furgala, B., 1984. The hive and the honey bee fall management and the wintering of the product hive colonies. Illinois.
• Genç, F., 1990. Erzurum Şartlarında Arı Kolonilerindeki Varroa Bulaşıklık Düzeyinin Kışlatmaya; Yemleme, Mer'a ve Ana Arı Çıkış Ağırlığının Koloni Performansına Etkileri. A. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı, Erzurum, Doktora Tezi.
• Genç, F., 1993. Arıcılığın Temel Esasları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No:149, Erzurum.
• Genç, F., Kaftanoğlu, O., 1997. Erzurum koşullarındaki balarısı (Apis mellifera L.) kolonilerinde kovan tipi ve kışlatma yöntemlerinin kışlatma kayıplarına etkileri. Doğa Türk Vet. ve Hay. Derg., 21 (1): 1-8.
• Genç, F., C. Dülger, A. Dodoloğlu, S. Kutluca, 1999. Comparison of some Physiological Characteristics of Caucasica, Middle Anatolian and Erzurum honeybee (Apis mellifera L.) genotypes Tr. J. of Veterinary and Animal Sciences. 23(4): 645-650.
• Gösterit, A., Kekeçoğlu, M., Çıkılı, Y. 2012. Yığılca Yerel Bal Arısının Bazı Performans Özellikleri Bakımından Kafkas ve Anadolu Bal Arısı Irkı Melezleri ile Karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (1): 107-114.
• Güler, A., 1995. Türkiye’deki Önemli Balarısı (Apis mellifera L.) Irk ve Ekotiplerinin Morfolojik Özellikleri ve Performanslarının Belirlenmesi Üzerine Araştırmalar. Doktora Tezi, Ç.Ü. Fen Bilimleri Ens., Zootekni Anabilim Dalı, Adana.
• Güler, A., O. Kaftanoğlu, 1999, Determination of Performances of some Important Races and Ecotypes of Turkish Honeybees (Apis mellifera L.) under migratory beekeeping condition. Tr. J. of Veterinary and Animal Sciences. 23(3):577- 581.
• Johansson, T. S. K., Johansson, M. P., 1979. The Honeybee Colony in Winter. Bee World., 60(4):155-170.
• Kaftanoğlu, O., Kumova, U., Bek, Y., 1993. Gap Bölgesinde Çeşitli Balarısı (Apis mellifera L.) Irklarının Performanslarının Saptanması ve Bölgedeki Mevcut Arı Irklarının Islahı Olanakları. Ç.Ü.Ziraat Fakültesi, Gap Yayınları No: 74, Adana.
• Lamprecht, I. (1997). Calorimetric experiments on social insects. Thermochimica Acta 300:213- 224
• Moeller, F.E., 1980. Managing colonies for high- honey yield.64-72.Beekeeping in The Unıted States, Agriculture Handbook No: 335,USA
• Öder. E., 1992. T.K.V. Teknik arıcılık dergisi Arılarda ilkbahar teşvik beslemesi sayı:38. ANKARA
• Ruttner, F., 1988. Biogeography and Taxonomy of Honey Bees. Springer, Verlag, Berlin, 293 pp.
• Sıralı, R. ve Doğaroğlu, M. 2005 Trakya Bölgesi Arı Hastalıkları ve Zararlıları Üzerine Anket Sonuçları’’ Uludağ Arıcılık Dergisi. 2:71-78
• Szabo, T.I., 1989. Termology of wintering honey– bee colonnies in 4. colony pack American Bee Journal; 129(5):338-339.
• Taber , S., 1988. Management for winter survival. American Bee Journal; 129 (12):833-835.
• Yeninar, H., Akyol, E., Yörük, A. 2015. Effects of Additive Feeding with Pollen and Water on Some Characteristics of Honeybee Colonies and Pine Honeydew Production Turkish Journal of Agriculture-Food Science and Technology. 3(12):948—951.
• Yıldız A. 2007. Doğu Akdeniz Bölgesinde Farklı Yükseltilerde Kışlatılan Balarısı (Apis mellifera L.) Kışlama Kabiliyeti ve İlkbahar Koloni Performanslarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. K.S.Ü., Fen Bilimleri Ens., Zootekni Anabilim Dalı, Kahramanmaraş.
• Yorgancıoğlu, İ.Y., 2001. Bal Arılarının Değişik Kışlatma Şekilleri Sırasında Farklı Kovan Tiplerinin ve Beslenme Şekillerinin Koloni Performansına ve Bal Verimine Etkileri. Doktora Tezi Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. ANKARA.