Trakya Bölgesi Arı Hastalıkları ve Zararlıları Üzerine Anket Sonuçları

Yıl 2005, Cilt: 05 Sayı: 2, 71 - 78, 25.05.2005

Recep Sıralı Muhsin Doğaroğlu

Öz

Bu araştırma, Trakya Bölgesi arıcılık işletmelerinin bal arısı hastalık ve zararlılarına ilişkin yapısal özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre, arıcıların ortalama % 29.8’si kışlatma öncesi kolonilerine bakım ve besleme yapmaktadır. Arıcıların kışlatmadaki koloni kayıp değeri ortalama % 29.12’dir. İşletmelerin % 36.3’ünde kireç, % 14.4’ünde yavru çürüklüğü, % 6.5’inde nosema ve % 4.5’inde taş hastalığı mevcuttur. Arıcıların % 47.8’i hastalıklara karşı herhangi bir ilacı kullanmamakta, % 5.9’u nosema’ya karşı ilaç kullanmakta, % 20.4’ü vitamin ve % 25.9’u da antibiyotik uygulaması yapmaktadır. Çalışmaya katılan arıcıların % 57.50’i Eritromisin, % 30.66’sı Oxytetracycline, % 10.48’i Fumagillin ve % 1.36’sı Oxytetracycline+neomycin içerikli ilaçları kullanmaktadırlar. Arıcılar, işletmelerindeki en önemli zararlının Varroa (% 71.1) olduğunu belirtmişlerdir. Varroa zararlısının mücadelesinde en çok kullanılan etken madde Amitraz (% 48.75) olup, en az kullanılan etken maddenin ise % 0.50 ile Fluvalinat olduğu belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Balarısı (Apis mellifera L.), Hastalık ve Zararlılar, Trakya Bölgesi, Anket

Survey Results on Honeybee Pests and Diseases in Thracian Region of Turkey

Öz

 This survey was conducted to determine the honey bee pest and diseases in the Thrace Region of Turkey. According to survey results, 29.8 % of the beekeepers feed their colonies. The average wintering losses in the region is 29.12 %. An average of 36.3 % of the colonies have chalk brood, 14.4 % foulbrood, 6.5 % nosema and 4.5 % stone brood diseases. 47.8 % of beekeepers do not use any medicine and 5.9 % of beekeepers are using chemicals against nosema. While 20.4 % give vitamin supplements and 25.9 % apply antibiotics. 57.50 % of regional producers used Eritromisin, 30.66 % Oxytetracycline, 10.48 % Fumagillin and 1.36 % Oxytetracycline+neomycin. Varroa was the most destructive pest to honeybees according to beekeepers (about 71.1 %), and the most common chemical used for the control of Varroa was Amitraz (48.75 %) and the least common was Fluvilanate (0.50 %).
Key Words: Honeybee (Apis mellifera L.), Pests and Diseases, Thracian Region, Survey,

Anahtar Kelimeler

Honeybee (Apis mellifera L.), Pests and Diseases, Thracian Region, Survey

Kaynakça

• Anonymous, 2002a. Arıcılık istatistikleri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Trakya Bölgesi il ve ilçe Tarım Müdürlükleri.
• Anonymous, 2002b. Tarımsal Yapı 2000 (üretim, fiyat, değer). T. C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü. Yayın No: 264. Sayfa 388-509. Ankara
• Aydın, L., Çakmak, İ., Güleğen, E., Korkut, M., 2003. Güney Marmara bölgesi arı hastalık ve zararlıları anket sonuçları. Uludağ Arıcılık Dergisi. 3 (1): 37- 40. Bursa
• Çağlar, Y. S., Öner, L., 2001. TKV araştırması ülkemizde arıcılığın durumuna ışık tutuyor. Teknik Arıcılık. 74, 2-8. Ankara.
• Çakmak, İ., Aydın, L., Seven, S., Korkut, M., 2003. Güney Marmara bölgesinde arıcılık anket sonuçları. Uludağ Arıcılık Dergisi. 3 (1): 31-36. Bursa.
• Doğaroğlu, M., 1992. Arıcılık Ders Notları (3. Basım). Trakya Üniv. Tekirdağ Zir. Fak. Ders Notu 36, Yayın No 42. Sayfa 198- 218. Tekirdağ.
• Doğaroğlu, M., Algan, H., 1992. Trakya bölgesinde varroa savaşımında uygulanan yöntemler ile bu yöntemlerin Trakya Bölgesi 1. Hayvancılık Sempozyumu (8-9 Ocak 1992). Sayfa 391-397. Tekirdağ. çalışmaları.
• nci, A., 1991. Türkiye’de arıcılığın genel yapısı ve arı
• sağlığına etkileri. Teknik Arıcılık. 31, 5-13. Ankara.
• Keskin, N., 1989. Apis mellifera L.’de Staphylacoccus aureus enfeksiyonu. Mikrobiyoloji Bülteni. 23 (3): 251-254.
• Özbilgin, N., Alataş, İ., Balkan, C., Öztürk, A. İ., Karaca, Ü., 1999. Ege bölgesi arıcılık işletmelerinin teknik ve ekonomik başlıca karakteristiklerinin belirlenmesi. Anadolu. 9 (1): 149-170. Menemen- İzmir.
• Özkırım, A., Keskin, N., 1999. Ankara ili ve çevresindeki balarılarının (Apis mellifera L.) paraziter Türkiye’de Arıcılık Sorunları ve 1. Arıcılık Sempozyumu (28-30 Eylül 1999). 78-86. Kemaliye/ Erzincan. yönünden incelenmesi.
• Savaş, T., Sıralı, R., 2002. Muratlı ve köylerinde arıcılığın yapısının belirlenmesi üzerinde bir araştırma. Teknik Arıcılık. 76, 15-21. Ankara.
• Şahinler, N., Şahinler, S., 1996. Hatay ilinde arıcılığın genel durumu sorunları ve çözüm yolları üzerinde bir araştırma. MKÜ Ziraat Fakültesi Dergisi. 1 (1): 17-28. Hatay.
• Şekerden, Ö., Aydın, N., 1986. Amasya’da arı ve ipekböcekçiliğinin durumu, sorunları ve bazı öneriler. Amasya Tarım Sempozyumu (2-3 Ekim 1986). Amasya Valiliği Yay. No: 3. 362-376. Amasya.
• Tutkun, E., 1999. Türkiye’de arı sağlığı ve TKV’de bu konuda Türkiye’de Arıcılık Sorunları ve 1. Arıcılık Sempozyumu (28-30 Eylül 1999). 87-89. Kemaliye/ Erzincan. yapılan araştırmalar.
• Yaşar, N., Güler, A., Yeşiltaş, H. B., Bulut, G., Gökçe, M., 2002. Karadeniz bölgesi arıcılığının genel yapısının belirlenmesi. Mellifera. 2-3: 15-24. Ankara
• Yıldız, N., Bircan, H., 1994. Uygulamalı istatistik. Atatürk Üniv. Yay. No:704, Ziraat Fak. No: 308, Ders Kitapları Serisi No: 60. Sayfa 28-29. Erzurum.