Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 81 - 90, 20.12.2021

Öz

Kaynakça

  • Bourque, P., Fairley, R. E. (2014). Guide to the Software Engineering Body of Knowledge (SWEBOK). Version 3.0, Third Edition. Los Alamitos, CA, USA: IEEE Computer Society Press.
  • Sommerville, I. (2011). Component Based Software Engineering, Boston: Pearson.
  • Johanson, A., & Hasselbring, W. (2018). Software engineering for computational science: past, present, future. Computing in Science & Engineering, 20(2), 90-109. DOI: 10.1109/MCSE.2018.021651343
  • Ramakrishnan, L., & Gunter, D. (2017, October). Ten Principles for Creating Usable Software for Science. 2017 IEEE 13th International Conference on e-Science (e-Science), Auckland, New Zealand. DOI: 10.1109/eScience.2017.34
  • Storer, T. (2017). Bridging the chasm: a survey of software engineering practice in scientific programming. ACM Computing Surveys, 50(4), 1-32. DOI: 10.1145/3084225.
  • Heaton, D. (2015). “Software Engineering for Enabling Scientific Software Development”. Dissertation, The University of Alabama.
  • Yazılım Mühendisliği. Erişim Linki: https://debis.deu.edu.tr/ders-katalog/2020-2021/tr/tr_1210_1210_4065.html Erişim Tarihi: 10.08.2021

YAZILIM MÜHENDİSLİĞİ DERSİNİN UYGULAMASI İLE İLGİLİ YENİLİKÇİ BİR YÖNTEM

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 81 - 90, 20.12.2021

Öz

Yazılım geliştirme projeleri maddi olarak büyük bir götürüye sahiptir ve yüksek miktarlarda yatırıma ihtiyaç duymaktadır. Bilgisayar yazılımı ile ilgili uluslararası somut verilere dayanan maliyetlere bakıldığı zaman; 1985 yılında 150 milyar dolar, 2010 yılında 2 trilyon dolar, 2015 yılında 5 trilyon dolar ve 2020 yılından sonra 7 trilyon doları geçmektedir. Her yıl katlanarak artan maliyetlere rağmen, yazılım projelerinin başarılı bir şekilde geliştirilme oranı çok da yüksek değildir. 2015 yılında hazırlanan “CHAOS” raporuna göre, geliştirilen yazılım projelerinin sadece %17’si tam zamanında, ayrılan bütçede ve verilen isteklere uygun bir şekilde tamamlanmıştır. Projelerin %53’ü ise süre ve bütçe aşımıyla ve ayrıca gereksinimleri tam doğru biçimde karşılayamadan bitirilmiştir. Yazılım projelerinin %30’u ise, geliştirilme evresinde tamamlanamayıp iptal edilmiştir. Bununla birlikte 2020 yılında ise, geliştirilen 3 yazılım projesinden sadece 1 tanesi tam anlamıyla başarılı (zaman, bütçe ve gereksinim bağlamında) olmuştur. Bu derece yüksek giderlere ve ona keza düşük başarı oranına sahip yazılım geliştirme projelerinin daha kaliteli bir yapıya sahip olabilmesi için, geliştiricilere teknik özelliğe sahip bilimsel verilere dayanan bir eğitimin verilmesi gerekmektedir. Bu bağlamda, “Yazılım Mühendisliği” dersleri, bu can sıkıcı durumlarla baş edebilmenin ve üstesinden gelebilmenin yol ve yöntemlerini gösterebilmek ve anlatabilmek için lisans düzeyinde öğrencilere verilmektedir. Bu dersin etkinliğini ve işlevselliğini artırabilmek amacıyla, Dokuz Eylül Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği bölümünde (2014-2015, 2015-2016 ve 2016-2017 eğitim öğretim dönemlerinde) gerçek yazılım projelerine bağlı bir uygulama denenmiş ve bu şekilde ders işlenmiştir. Bu işleyiş içerisinde, bu projeler gerçek müşteriler (yazılım firmaları veyahut yazılıma ihtiyaç duyan şirketler, şahıslar, vb.) ile beraber yapılmıştır. Tasarlanan ve gerçekleştirilen bu projeler ışığında, kâğıt üstünde teorik ders gibi görünen “Yazılım Mühendisliği” dersi, öne sürülen bu yenilikçi uygulama ile daha pratik ve öğrencilerin daha aktif bir şekilde katılım sağlayabildiği, gerçek yaşam sorunlarına ve gerçek yazılım problemlerine cevap verebilen daha fonksiyonel bir ders hâline getirilmiştir. Bu çalışmada, “Yazılım Mühendisliği” dersi kapsamında ortaya konan bu yenilikçi yöntemin amaç, kapsam, işleyiş, yaklaşım ve hedefleri kademe kademe somut ve elle tutulur gerçek vaka analizlerinden yararlanılarak detaylı bir şekilde anlatılmıştır.

Kaynakça

  • Bourque, P., Fairley, R. E. (2014). Guide to the Software Engineering Body of Knowledge (SWEBOK). Version 3.0, Third Edition. Los Alamitos, CA, USA: IEEE Computer Society Press.
  • Sommerville, I. (2011). Component Based Software Engineering, Boston: Pearson.
  • Johanson, A., & Hasselbring, W. (2018). Software engineering for computational science: past, present, future. Computing in Science & Engineering, 20(2), 90-109. DOI: 10.1109/MCSE.2018.021651343
  • Ramakrishnan, L., & Gunter, D. (2017, October). Ten Principles for Creating Usable Software for Science. 2017 IEEE 13th International Conference on e-Science (e-Science), Auckland, New Zealand. DOI: 10.1109/eScience.2017.34
  • Storer, T. (2017). Bridging the chasm: a survey of software engineering practice in scientific programming. ACM Computing Surveys, 50(4), 1-32. DOI: 10.1145/3084225.
  • Heaton, D. (2015). “Software Engineering for Enabling Scientific Software Development”. Dissertation, The University of Alabama.
  • Yazılım Mühendisliği. Erişim Linki: https://debis.deu.edu.tr/ders-katalog/2020-2021/tr/tr_1210_1210_4065.html Erişim Tarihi: 10.08.2021
Toplam 7 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mühendislik
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Mustafa Batar 0000-0002-8231-6628

Kökten Birant 0000-0002-5107-6406

Yayımlanma Tarihi 20 Aralık 2021
Kabul Tarihi 20 Ağustos 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Batar, M., & Birant, K. (2021). YAZILIM MÜHENDİSLİĞİ DERSİNİN UYGULAMASI İLE İLGİLİ YENİLİKÇİ BİR YÖNTEM. Uluborlu Mesleki Bilimler Dergisi, 4(2), 81-90.
Creative Commons Lisansı
Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Uluborlu Mesleki Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.