Zeydiyye mezhebine mensup iken Selef anlayışını seçen, itikadi görüşlerini daha çok İbn Teymiyye’nin fikirleri etrafında şekillendiren İbnü’l-Vezîr, diğer inanç konularının yanı sıra kader meselesi hakkında da düşüncelerini ortaya koymuştur. Bu son konu özelinde kader meselesine dalma yasağına dair de görüşlerini beyan etmiş, birtakım prensipler çerçevesinde fikirlerini izhar etmiştir. Daha çok hadis kaynaklarının şerhlerinde ve Selefiyye mensubu ilim ehlinin itikadi eserlerinde kendisine yer bulan mesele, bu kaynaklarda ağırlıklı olarak ilgili yasağın neleri kuşattığı üzerinden ele alınmaktayken İbnü’l-Vezîr, onu hem bu yönüyle hem de o yasağın neleri kapsamadığı çerçevesinde incelemiştir. Konuyu müstakil bir başlık altında ele alan müellif, önce bu yasağa kaynak olduğunu düşündüğü on hadise yer verip bunların sıhhat derecelerine dair bilgiler paylaşmış, ardından nasıl yorumlanması gerektiği hakkında görüşlerini beyan etmiştir. Bunu yaparken, mukayeseli bir yol izlemiş, ilgili hadislerin ortaya koyduğu yasağın neye yorulup neye yorulamayacağını dile getirmiştir. Yasağın özünü bidꜥata dalma ve kötülüklere neden olma maddesine dayandırmış, ayrıca birtakım kanıtlar üzerinden kader hakkında konuşmanın tümü ile yasak görülmeyeceğini temellendirmiştir.
Ibn al-Wazīr, who adopted the concept of salaf during his affliction with the Zaydiyya sect and centered his religious beliefs more on Ibn Taymiyyah’s theories, shared his opinions on the subject of predestination as well as other matters of faith. He discussed the restriction of delving deeply into the subject of predestination in this last topic, and he did it within the framework of several principles. Ibn al-Wazr examined the issue both from this perspective and within the context of what the prohibition does not cover, whereas the issue is primarily discussed in the commentaries of the hadith sources and the works of Salafi scholars. The author, who addressed the issue under a different heading, listed ten hadiths that he believed to be the foundation for this ban, provided information about their degree of reliability, and then offered his opinions on how they should be interpreted. He did this while using comparison to explain what can and cannot be attributed to the prohibition stated in the relevant hadiths. He based part of the evidence that discussing predestination would not be fully prohibited, as well as the prohibition’s core on the article of engaging in bid‘at and inciting evil.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kelam |
Bölüm | Araştırma Yazıları |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 30 Temmuz 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2023 |
Gönderilme Tarihi | 17 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 6 Sayı: 1 |
UMDE Dini Tetkikler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.