Sürekli Eğitim Merkezi Yöneticilerine Göre Yaşam Boyu Öğrenme Hizmetlerinin Yönetsel Etkililiğinin Değerlendirilmesi

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 3, 1 - 28, 09.11.2017

Remzi Yıldırım

https://doi.org/10.29065/usakead.335020

Cited By: 3

Öz

Bu çalışma, sürekli eğitim merkezlerinde yaşam boyu
öğrenme hizmetlerinin yönetsel etkililiğini yönetici değerlendirmeleri
kapsamında belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma ile ulaşılan sonuçların,
hem yaşam boyu öğrenmeye hem de eğitim yönetimine teori ve uygulamada katkı
sağlaması umulmaktadır. Çalışma, nitel araştırma teknikleri kullanılarak
olgubilim desenine göre yürütülmüştür. Çalışmada SEMYE-VTA (Yıldırım, 2017)
adlı veri toplama aracının yöneticiler için olan kısmı kullanılmıştır. Veriler,
2016 Bahar döneminde sekiz üniversitede amaç, örgütsel yapı ve süreç boyutları göz
önüne alınarak toplanmıştır. İlgili kurumların sürekli eğitim merkezleri
bünyesinden 25 yönetici ile uygun durum çalışma gurubu oluşturulmuştur. Veriler,
basılı form doldurma, ses kaydı alma ve internet üzerinden form doldurma gibi
üç şekilde elde edilmiştir. Verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz
yöntemleri kullanılmıştır. Yönetici değerlendirmelerine dayalı olarak elde
edilen bulgulara göre sürekli eğitim merkezleriyle ilgili yasal düzenlemelerin,
bütçe kullanımının ve fiziki olanaklarının gözden geçirilmesinin gerekliliği
ortaya çıkmıştır. İlgili düzenlemelerin yapılması ile amaç boyutunda hem
kursiyer hem de öğretim elemanlarının beklentilerinin karşılanabileceği
belirtilmiştir. Örgütsel yapı boyutu ile ilgili olarak daha özerk bir yapıya
sahip olmanın avantajları sıralanmıştır. Süreç boyutunda fiziki yapıdaki
eksiklikler sıralanmış ve yaşam boyu öğrenmede uygun fiziki şartlara sahip olmanın
önemi işaret edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yaşam boyu öğrenme, yönetsel etkililik, sürekli eğitim merkezleri, yetişkin eğitimi

Kaynakça

• Referans1 Akkoyunlu, B. (2008). Bilgi okuryazarlığı ve yaşam boyu öğrenme. International Educational Technology Conference (IECT2008), 6 – 8 Mayıs 2008. Eskişehir: Anadolu Üniv. http://ietc2008.home.anadolu.edu.tr/ietc2008/1b.doc (30.03.2013).
• Referans2 Armstrong, M. (2013). How To Manage People (3. Baskı). Londra: Kogan Page Limited.
• Referans3 Avoseh, M., B., M. (2011). Informal community learning in traditional Africa. Jackson, S. (Ed.), Innovations In Lifelong Learning (Dijital Baskı) içinde (34 – 48), ISBN 0-203-83395-3. London: Routledge.. http://www.ebookstore.tandf.co.uk/ (24.09.2012).
• Referans4 Aydoğan, İ. (2002). Etkili yönetim. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 61 – 75. http://sbedergi.erciyes.edu.tr/sayi_13/04_Aydogan.pdf (20.12.2016).
• Referans5 Bedir, N. ve Eren, T. (2015). AHP-PROMETHEE yöntemleri entegrasyonu ile personel seçim problemi: perakende sektöründe bir uygulama. Social Sciences Research Journal, 4 (4), 46 – 58. http://dergipark.gov.tr/ssrj/issue/22475/240405 (22.12.2016).
• Referans6 Biçerli, M. K. (2012). Hayat boyu öğrenmenin önemi ve sistemleştirilmesi. Hayat Boyu Öğrenme Kültürü Ve Mesleki Eğitim Sempozyumu: Uluslararası Sempozyum Bildirileri, (39 – 44), 16 – 17 Haziran 2012. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Sanat Ve Meslek Eğitimi Kursları İsmek Yayınları.
• Referans7 Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Referans8 Collins (2016). Collins İngilizce Sözlüğü, Tam ve kısaltılmamış 10. Baskı. http://www.dictionary.com/browse/lifelong-learning (20.12.2016).
• Referans9 Creswell, J. W. (1998). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five traditions. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Referans10 Elo, S. ve Kyngäs, H. (2008). The qualitative content analysis process. Journal of Advanced Nursing, 62 (1), 107 – 115. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2648.2007.04569.x/epdf (05.10.2016).
• Referans11 Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan, B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2 (3), 34 – 38. http://www.suje.sakarya.edu.tr/index.php/suje/article/view/22/22 (05.01.2013).
• Referans12 İra, N. ve Şahin, S. (2010). Yönetsel etkililik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 16 – 28. http://www.befjournal.com.tr/index.php/dergi/article/view/321 (23.10.2013).
• Referans13 Jarvis, P. (2007). Lifelong learning in the social context. Globalisation, Lifelong Learning and the Learning Society (Dijital Baskı) içinde (1 – 21), ISBN10: 0-203-96440-3. Oxon: Routledge. http://www.ebookstore.tandf.co.uk/ (24.09.2012).
• Referans14 Longworth, N. (2003). Lifelong Learning in Action (1. Baskı). Londra – Sterling / Virjinya: Kogan Page Limited.
• Referans15 MEB (2012). Halkla İlişkiler ve Organizasyon Hizmetleri – Örgüt İletişimi. Ankara: MEB Yayınları. http://www.megep.meb.gov.tr/mte_program_modul/moduller_pdf/%C3%96rg%C3%BCt%20Ileti%C5%9Fim.pdf (11.11.2016).
• Referans16 Onaran, O. (1981). Çalışma Yaşamında Güdüleme Kuramları. Ankara: Sevinç Matbaası.
• Referans17 Öntaş, T. (2012). Eğitimde insan kaynakları yönetimi ve personel seçimi. ODTÜ Uygulamalı Eğitim Kongresi. Ankara. http://www.academia.edu/ (19.12.2016).
• Referans18 Örücü, E. ve Kanbur, A. (2008). Örgütsel – yönetsel motivasyon faktörlerinin çalışanların performans ve verimliliğine etkilerini incelemeye yönelik ampirik bir çalışma: hizmet ve endüstri işletmesi örneği. Yönetim ve Ekonomi, 15 (1), 85 – 97. http://www2.bayar. edu.tr/yonetimekonomi/dergi/pdf/C15S12008/85_97.pdf (15.12.2015).
• Referans19 Polat, C. ve Odabaş, H. (2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: bilgi okuryazarlığı. Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu Bildiri Kitabı, (596 – 606), 27 – 30 Mart 2008. Antalya: Akdeniz Üniversitesi Yayınları. http://eprints.rclis.org/12661/ (23.03.2013).
• Referans20 Saruhan, Ş., C. (2012). Yönetim ve yönetici. Baraz, B. ve Şakar, A., N. (Ed.), İşletme Yönetimi (1. Baskı) içinde (2 – 35). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Referans21 Smith, C., M. ve Pourchot, T. (1998). What does educational psychology know about adult learning and development? Smith, C., M. ve Pourchot, T. (Ed.), Adult Learning and Development: Perspectives From Educational Psychology (Dijital Baskı) içinde (3 – 10), ISBN 1-4106-0341-5. London: Lawrence Erlbaum Associates, Publıshers. http://www.ebookstore.tandf.co.uk/ (24.09.2012).
• Referans22 Sönmez, V. ve Alacapınar, F. (2011). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri (1. Baskı) içinde (98). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Referans23 Terzi, Ç. (2013). Okul yönetimi. Bayrak, C. (Ed.), Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi (2. Baskı) içinde (47 – 71). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Referans24 Uludağ, Z. ve Odacı, H. (2002). Eğitim öğretim faaliyetlerinde fiziksel mekân. Millî Eğitim Dergisi, 29, 153 – 154. http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/153-154/uludag.htm (20.02.2014).
• Referans25 Uras, M. (2000). Lise öğretmenlerinin örgüt sağlığının moral, yenilikçilik, özerklik, uyum ve problem çözme yeterliği boyutlarına ilişkin algıları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (7), 124 – 131. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/pauefd/article/view/5000056421/5000053629 (18.12.2016).
• Referans26 Varcan, N. (2013). Yerel yönetimin kavramsal yapısı. (Ed. Hacıköylü, C.), Yerel Yönetimler (1. Baskı) içinde (2 – 19). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yay.
• Referans27 Yavuz, M. (2012). Neden Yükseköğretim Reformu. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2, 1 – 5. http://higheredu-sci.beun.edu.tr/pdf/pdf_HIG_1571.pdf (16.12.2016).
• Referans28 Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Referans29 Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (Genişletilmiş 9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Referans30 Yıldırım, R. (2017). Üniversitelerdeki Yaşam Boyu Öğrenme Hizmetlerinin Yönetsel Etkililiğinin Değerlendirilmesi (Yayınlanmış doktora tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
• Referans31 YÖK (2000). Uygulama ve araştırma merkezleri kurulması. Yükseköğretim Yürütme Kurulu 'nun22/02/2000tarih ve2000.11.500say.Kar. http://www.yok.gov.tr/web/guest/icerik/-/journal_content/56_INSTANCE_rEHF8BIsfYRx/10279/%2019147 (11.12.2016).