Düldül Dağı’nın Doğal Ortam Özellikleri ve Turizm Potansiyeli (Kuzey Amanoslar), Düziçi/OSMANİYE

Yıl 2017, Cilt: 10 Sayı: 4, 585 - 617, 27.12.2017

İsmail Ege

Öz

Dağlık
Alanlar sahip oldukları coğrafi potansiyeller nedeni ile kırsal alanların
kullanımı açısından çok önemli bir yere sahiptirler.Bu coğrafi potansiyellerden
fiziki koşullar;yerel halkın yaşantısı ve arazi kullanım açısından oldukça
büyük zorluklar/problemler ortaya koymaktadır. Bu nedenle bu sahalar daima az
gelişmiş alanlar olarak karşımıza çıkmaktadır. İnsandaki zorluklarla mücadele
etme çabası ve sonuçta başarılı olabilmenin mutluluğu dağlık alanlarda birçok
aktivitenin yapılmasını sağlamıştır. Bu durum dağlık alanları yüzyıllardır
kullanan (hayvancılık amaçlı yaylacılar) kişilere de bir farkındalık
oluşturulabileceği fikrini ortaya koymuştur.

Bu
çalışma ile Osmaniye ili Düziçi ilçesi sınırları içerisinde yer alan Düldül
Dağı’nın doğal ortam özellikleri ve turizm potansiyelini planlamaya yönelik
öneriler ortaya çıkartılmaya çalışılacaktır. Düziçi İlçesi’nin kuzeyinde yer
alan Düldül Dağı Ceyhan Nehri’nden itibaren180 m’den başlayan ve 2246 m’ye
kadar ulaşan yaklaşık 2000 m’lik yükselti farkı ile kısa mesafede çok büyük
değişimin olduğu bir dağdır. Dağ batı ve kuzeybatı kesiminde oldukça derin
kanyon içerisine inşa edilmiş Berke Barajı’nın mükemmel görüntüsü, yükselti
farkına bağlı olarak ortaya çıkan bitki çeşitliliği, temiz hava ve soğuksu
potansiyeli ile ilginç bir yerdir. Çalışmada özellikle dağın coğrafi
potansiyelleri CBS teknolojisi ile analiz edilerek; eğim, bakı, yağış sıcaklık
değerleri tespit edilecektir. Çalışmada, bu fiziki koşullar içerisinde yapılan
hayvancılık ve sayfiye amaçlı yaylacılık faaliyetlerine değinilecektir. Düldül Dağında
mevsimlere göre kış turizmi (kayak merkezi), yaz mevsiminde dağın doğu ve batı
kesiminde yamaç paraşütü, dağ yürüyüşü gibi sportif faaliyetlere yönelik
öneriler getirilecektir. Eşsiz manzaraya sahip Düldül Dağı üzerinde seyir teras
noktaları, tırmanış için patika güzergâhlar tayin edilecektir. Çalışma ile oluşturulacak
turizm haritası, Düziçi, Osmaniye ve yakın çevre il ve içeler de dağ turizmine
yönelik farkındalıklar oluşturulacaktır. Böylece Düldül Dağı ekosistem
kaynaklarının akılcı kullanımının sağlanması için planlamaya yönelik önerilerin
geliştirilmesi bu çalışmanın özünü oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Dağlık Alanlar, Dağ Turizmi, Yaylalar

Kaynakça

• AKPINAR, E., ve BULUT Y., (2010). Ülkemizde Alternatif Turizm Bir Dalı Olan Ekoturizm Çeşitlerinin Bölgelere Göre Dağılımı Ve Uygulama Alanları, Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, Cilt: 4, pp: 1575-1594. AKTEN, M.,(2003). Isparta İlindeki Bazı Rekreasyon Alanlarının Mevcut Potansiyellerinin Belirlenmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri: A, Sayı: 2, Yıl: 2003, ISSN: 1302-7085, Sayfa: 115-132 AKTEN, M., YILMAZ, O.ve GÜL, A., (2009). Alan Kullanım Planlamasında Rekreasyonel Alan Kullanım Ölçütlerinin Belirlenmesi: Isparta Ovası Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri: A, Sayı: 2, ISSN: 1302-7085, Sayfa: 119-133 AVCI, M.,(2005)."Çeşitlilik ve Endemizm Açısından Türkiye’nin Bitki Örtüsü", İ. Ü. Ed. F. Coğ. Böl.Coğrafya Dergisi, ss.27-55, AYTAÇ A.S. ve SEMENDEROĞLU A.,(2012). Amanos Dağlarının Orta Kesiminin Doğa Koruma Kriterleri Açısından Değerlendirilmesi. Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi Cilt 3 Sayı 1 İzmir AYTAÇ, A.S. ve SEMENDEROĞLU, A.,(2011).Amanos Dağları’nın Orta Kesiminin Vejetasyon Coğrafyası, Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi 2(2): 34-47, EGE, İ. ve KORTUK, İ. (2015). Düziçi Ovası (Düziçi/Osmaniye) ve Yakın Çevresi’nin Jeomorfolojisi. International Journal of SocialScience(33), 295-313. EGE, İ.,(2016). Akdeniz Bölgesi YircePlatosu’nda (Bağdaş/Kadirli/OSMANİYE) Kayın Ormanı,Studies of theOttoman Domain (Osmanlı Hakimiyet Sahası Çalışmaları) Cilt: 6 Sayı: 11 EGE. İ. ve GEÇEN, R., (2008). Determination of Optimum Areas For Camping at CrestZones of East Part of BolkarMountains, Using GIS,. 5. International Conferance on Geographic Information Systems Sempozyum, 1 EKİM, T. KOYUNCU, M. VURAL, M. DUMAN, H. AYTAÇ, Z. ve ADIGÜZEL, N. (2000). Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı, Ankara: Türkiye Tabiatını Koruma Derneği Yayınları. GÜL, A. ÖRÜCÜ, Ö.K. ve KARACA, Ö.,(2006). An ApproachforRecreationSuitability Analysis toRecreation Planning in Gölcük Nature Park: Environmental Management. Volume 37, Number 5: 606–625. GÜNAY, Y. ve SARITAŞ, B.,(1984).Amanos Dağlarında Cudi -Mardin Grubu Karbonatlan ve Üst Kretase–Eosen Yaşlı İstifin Konumu:TPAŞ Rap.,2021 KARADEMİR, N. – SANDAL, E. K. – TIRAŞ, M.,(2013). EcotourismPotential in Kahramanmaraş / Kahramanmaraş’ın Ekoturizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi, 3rd International GeographySymposium - GEOMED 2013 KESER, Nurdan, (2013). Murat Dağı’nda Endemizme Etki Eden Topografik Faktörler (İç Batı Anadolu), TurkishStudies- International PeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic Volume 8/12 Fall 2013, p. 711-736, ANKARA KOCA,H., (2000). Düziçi İlçesinin Coğrafyası, Atatürk Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 899, Kâzım Karabekir Egitim Fakültesi Yayınları No: 111, Araştırma Serisi No: 46, Erzurum. KOHLER T. and MASELLI D. (eds) (2009). Mountains and Climate Change – From Understanding to Action. GeographicaBernensiawiththesupport of theSwissAgencyfor Development andCooperation (SDC), and an internationalteam of contributors. Bern. KUTLUER İ.,(1999). “Cebelibereket”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA) (Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı, 1999), c. VII, s. 185. POLAT, Selahattin ve GÜNEY, Yıldız, (2015). Türk Fındığı’nın (CorylusColurna) Türkiye’deki Yeni Bir Yayılış Alanı, ASOS JOURNAL, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 3, S. 18 s. 449 – 460 RİCOU, L. E.,(1980).Toroslar'mHelenidler ve Zagridler Arasındaki Yapısal Rolü, Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, C. 23, 101-118, Ağustos 1980 SARI, S., (2016). Anamur (Mersin) İlçesinde Sıcaklık ve Yağış Dağılışını Etkileyen Faktörler, Marmara Coğrafya Dergisi, Yıl/Year: Temmuz/July 2016 • Sayı/Issue: 34 • ss/pp: 178-194 • ISSN: 1303-2429 • E-ISSN: 2147-7825 SARIFAKIOĞLU, E.,(1993). Bahçe-Haruniye (ADANA) Dolayındaki Ofiyolitik Serinin Petrografisi, Jeokimyası ve Bu Seriye Bağlı Kromit Yataklarının Metalojenezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Ensitüsü Jeoloji Mühendisliği ABD. (Yayınlanmamış) Doktora Tezi, ADANA SCHWAN, W.,(1971).GeologyAndTectonics of The Central AmanosMountains: GeologyandHistory of Turkey, ThePetroleum Exploration Society of Libya, 283 - 303. SOYKAN, F., (2003). “Coğrafi Çevrenin Turizm Amaçlı Değerlendirilmesinde Turizm Potansiyelini Saptamanın Önemi” Coğrafi Çevre Koruma ve Turizm Sempozyumu (16-18 Nisan 2003) s.17-24, İzmir. TIRAŞ, M., (2004). “Haruniye Kaplıcası” Türk Coğrfya Dergisi, Sayı 43 TUNÇDİLEK, N.,(1977). "Türkiye'nin Dağlık ve Ormanlık Bölgelerinin Ekonomik Problemleri". Î.Ü. Coğ. Enst. Der. S: 22, Sayfa: 43-52 İstanbul, TUROĞLUH., (2005). "Fiziksel Planlama ve Coğrafi Bilgi Sistemleri", EGE Coğrafi Bilgi Sistemleri Sempozyumu, İZMİR, TÜRKİYE, 27–29 Nisan 2005, ss.355-368 YALÇIN, N., (1980). Amanosların Litolojik Karakterleri ve Güneydoğu Anadolu'nun Tektonik Evrimindeki Anlamı, Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, Cilt: 23, s:21-30 YILMAZ, H. ve KARAHAN, F., (2010). Eko–turizm Yaklaşımlarında Flora Turizmi: Palandöken Dağlarının Potansiyeli, http://www.alpineplants.org/Download/10.pdf