THE RELATIONSHIP BETWEEN PERSON - ORGANIZATIONAL ADAPTATION AND ORGANIZATIONAL CULTURE, AN APPLICATION IN THE BANKING SECTOR

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 1, 51 - 78, 30.04.2020

Elif Güleryüz Belgin Aydıntan

Öz

The purpose of the study, which is conducted over 345 public bank employees, is to examine the relationship between organizational organization and organizational culture. In this research, Arslan et al. See the “Person-Organization Compliance Scale” by (2018). It is for the proven organizational culture assessment scale written by Cameron and Quinn (2006) and widely used in literature. It has been determined that there is a positive relationship between person-organization harmony and organizational culture. Examining the organizational culture buttons of person-organization harmony according to regression analysis of individuals. In other words, 37% of organizational culture levels are explained by person-organization cohesion.

Anahtar Kelimeler

Person-Organization Fit, Culture, Organizational Culture, Banking

KİŞİ – ÖRGÜT UYUMU VE ÖRGÜT KÜLTÜRÜ ARASINDAKİ İLİŞKİ, BANKACILIK SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA

Öz

Ankara’da yer alan 345 kamu bankası çalışanı üzerinden gerçekleştirilen çalışmanın amacı kişi örgüt uyumu ve örgüt kültürü arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu araştırmada Arslan vd. (2018) tarafından gerçekleştirilen “Kişi-Örgüt Uyumu Ölçeği” kullanılmıştır. Örgüt kültürünü belirlemek üzere ise Cameron ve Quinn (2006) tarafından geliştirilmiş olan geçerliliği kanıtlanmış ve alan yazında yaygın olarak kullanılan örgütsel kültür değerlendirme ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda kişi-örgüt uyumu ile örgüt kültürü arasında pozitif yönlü ilişki olduğu tespit edilmiştir. Kişi-örgüt uyumunun örgüt kültürü üzerindeki etkisinin incelendiği regresyon analizine göre bireylerin kişi-örgüt uyumları örgüt kültürünü %37 düzeyinde etkilemektedir. Başka bir ifade ile örgüt kültürü düzeylerinin %37’si kişi-örgüt uyumu tarafından açıklanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kişi-Örgüt Uyumu, Kültür, Örgüt Kültürü, Bankacılık.

Kaynakça

• Akın Acuner, Ş. (2010). Örgüt Kültürünü Oluşturan Unsurların Çalışanlar Üzerindeki Motivasyonel Etkileri. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları.
• Akıncı Vural, Z., (2003). Kurum Kültürü, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Argun, M.. (2007). Kurumsal Sosyalizasyon Uygulamalarının Birey-Kurum Uyumuna Etkileri. Doktora Tezi, İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Aşıkoğlu, M.(1986). İşgören Yönetimine İletişim ve Şişe Cam Endüstrisinde Bir Uygulama Örneği. Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Aygündüz, E,. (2003). Birey-Örgüt Uyumunun Sağlanmasında Çalışanların Politik Yeteneklerinin Rolü: İstanbul İli Otel İşletmelerinde Bir Araştırma Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Başaran, İ. E., (2004). Yönetimde İnsan İlişkileri, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Bektaş, T., (2016). Birey-Örgüt Uyumunun Sağlanmasında Çalışanların Politik Yeteneklerinin Rolü: İstanbul İli Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Cable, D. M., (1995). The Role of Person-Organization Fit in Organizational Entry, (Unpublished Doctoral Dissertation), Cornell University.
• Cameron Kim S. ve Quinn R., (2006). Diagnosing and Changing Organizational Culture Based on the Competing Values Framework, Third Edition, San Francisco: Wiley Publishers.
• Chatman, J. A., (1989). Improving Interactional Organizational Research, A Model of Person Organization Fit. Academy of Management Review, Cilt.14, Sayı:3, 333-349.
• Chatman, J., (1989). Improving Interactional Organizational Research. A Model Of Person-Organization fit. Academy of Management Journal, c. 14.s. 3: 333-349. Çiçek, I., (2018). Özdeşleşme Ve Kişi-Örgüt Uyumunun Örgüt Uyumunun Sağlanmasında Kurum Kültürü Ve Organizasyonel Yapı Etkisi, Yayımlanmamış Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Durmuşçelebi, C.. (2017). Kişi-Örgüt Uyumu Ve Çalışanların Emniyet Bilincinin, Emniyet Davranışı Üzerindeki Etkileri Ve Emniyet İkliminin Aracılık Rolü: Bir Havayolu İşletmesinde Uygulama. Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Elden, B., (2016). Psikolojik Sözleşme İhlali Ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisinde Birey-Örgüt Uyumunun Düzenleyici Rolü. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Eren, E. (2001). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Eren, E. (2008). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. 11. Baskı. İstanbul: Beta Yayınları.
• Griffin, R. W. ve Moorhead, G., (2014). Organizational Behavior Managing People and Organizations,10th. Edition, Michael Schenk, Ohio.
• Gür, Y., (2014). Örgütsel Bağlılığın İş Tatminine Etkisinde Kişi-Örgüt Uyumunun Aracılık Rolü: Havacılık Sektöründe Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Türk Hava Kurumu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Hofstede, G.. (1980). Culture’s Consequences: International Differences in WorkRelated Values. Beverly Hills, London: Sage Publications.
• Hofstede, G.. (1991). Cultures and Organizations. Software of the Mind. USA: McGraw Hill
• Jurgensen, C.. E. (1978). Job Preferences (What Makes A Job Good or Bad?). Journal of Applied Psychology. c. 63. s. 3: 267-276.
• Kaynak, T., (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları.
• Köse, S., Tetik, S., ve Ercan, C., 2001. Örgüt Kültürünü Oluşturan Faktörler. CBÜ, İİBF, Yönetim ve Ekonomi Dergisi.7 (1), 219–242.
• Kristof, A.L., (1996). Person-Organization Fit,ss. An Integrative Review of Its Conceptualizations, Measurement, and Implications, Personnel Psychology, Cilt. 49, Sayı:1, 1-49.
• Mutdoğan, K.. (2011). Kurumsal Sosyalleşme Taktiklerinin Birey Örgüt Uyumuna Etkileri. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• O’Reilly, C.A. , Chatman. J. (1986). Organizational Commitment and Psychological Attachment: The Effects of Compliance, Identification and Internalization on Prosocial Behavior. Journal of Applied psychology. c. 71. s. 3: 492-499
• Özgen, F.Ö.. (2016). Örgütsel Adalet Ve Sinizm İlişkisinde Kişi Örgüt Uyumunun Rolü: Eğitim Sektöründe Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. c. 3. s. 2: 80-96
• Öztürk, M.. (2003). Fonksiyonları Açısından İşletme ve Yönetimi. İstanbul: Papatya Yayıncılık
• Peters, T. J. ve Watermann R. H., (1982). In Search Of Excellence - Lessons From America's New York: Best-Run CompaniesHarper&Row Publishers.
• Peters, T. J., Robert H. Waterman Jr. (1982). In Search of Excellence: Lessons from America’s Best-Run Companies. London: HarperCollins Publishers.
• Piasentin, K., Derek S. ve Chapman. (2007). Perceived Similarity and Complementarity as Predictors of Subjective Person-Organization Fit. Journal of Occupational and Organizational Psycology, British Psycological Society, University of Calgary, Canada.
• Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (2003). Örgütsel Psikoloji. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Schein, E.H. (1985). Organizational Culture And Leadership, San Francisco: Jossey-Bass.
• Schultz, M., (1995). On Studying Organizational Cultures, Diagnosis and Understanding, New York: Walter de Gruyter.
• Sekiguchi, T. ve Huber, V.L., (2011). The Use Of Person–Organization Fit And Person–Job Fit İnformation İn Making Selection Decisions, Organizational Behavior and Human Decision Processes, Cilt. 116, 203-216.
• Sezgin, F., (2006). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Birey-Örgüt Değer Uyumuna İlişkin Algıları, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Sayı:48, 557-583.
• Sommer, S., Seung-Hyun B., Fred L.. (1996). Organizational Commitment Across Cultures: The Impact of Antecedents on Korean Employees. Sage Journals. c. 49. s. 7: 977-993.
• Şahin, A. (2010). Örgüt Kültürü-Yönetim İlişkisi ve Yönetsel Etkinlik. Maliye Dergisi, 159, 21-35.
• Şişman, M.. (1994). Örgüt Kültürü. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
• Tahiroğlu, F., (2003). Düşünceden Sonuca İnsan Kaynakları, İstanbul: Hayat Yayıncılık.
• Tak, J., (2011). Relationships Between Various Person–Environment Fit Types And Employee Withdrawal Behavior, A Longitudinal Study, Journal of Vocational Behavior, Cilt. 78, 315-320.
• Tepeci, M., Bartlett, L. B., (2002). The hospitality industry culture profile,ss. A measure of individual values, organizational culture, and personorganization fit as predictors of job satisfaction and behavioral intentions, Hospitality Management, Sayı:21, 151-170.
• Tepeci, M.. (2001). The Effect Of Personal Values, Organizational Culture, and Person-Organization Fit On İndividual Outcomes in The Restaurant Industry. Doktora Tezi. The Pennsylvania State University: Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy.
• Tuna, B.. (2014). The Influence of Person-Organization Fit on Contextual Performance and Its Impact on Organizational Effectiveness: The Moderating Role of Organizational Climate. Doktora Tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Turgut, T.. (1998). Örgütsel Davranışta Değerlerin Yeri. Endüstri ve Örgüt Psikolojisi-II. ed. Suna Tevrüz. Ankara: Türk Psikologlar Derneği: 35-48.
• Ulutaş, M., (2011), Harmonik Yönetim, Konya: Nüve Yayıncılık.
• Ulutaş, M.. (2010). Birey-Örgüt Uyumu Kuramı Ve Dalaman Havalimanı Çalışanları Üzerine Bir Alan Araştırması. Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Ülgen, H., & S. Kadri. M. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. İstanbul: Literatür Yayınları.
• Ünal, Z.M. (2013). The Contribution Of Person Organization Fit To Employee Engagement. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• West, M.A. (2011). Organizational Climate. International Encyclopedia of the Social Behavioral Sciences, Elsevier Science Ltd.
• Westerman, J. ve Simmons,B. (2007). The Effects of Work Environment on the Personality- Performance Relationship: An Exploratory Study. Journal of Managerial Issues, 19 (2), 289.
• Yağmurlu, A. (1997). Örgüt Kültürü: Tanımlar ve Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. 52 (1–4), 717–724.
• Yahyagil, M.Y., (2005). Birey Organizasyon Uyumu ve Çalışanların İş Tutumlarına Etkisi, Öneri Dergisi, Sayı:4, 137-149.
• Yıldız, M., (2015). Algılanan Kişi-Örgüt Uyumu, Tanınırlık, İmaj, Örgütsel Çekicilik Ve İşe Başvurma Niyeti Arasındaki İlişkilerin Yapısal Eşitlik Modellemsi İle İncelenmesi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları.