SAĞLIK YÖNETİCİLERİNİN ÖRGÜTSEL SESSİZLİK DÜZEYLERİ: KAMU HASTANESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 235 - 244, 30.04.2021

Şirin Özkan Ramazan Çatar Hayrettin Göçmen Nilay Gemlik

Öz

Sağlık yöneticileri sağlık hizmetleri yönetiminin planlaması, örgütlemesi, yürütmesi, eşgüdümlemesi ve kontrolü fonksiyonlarını yerine getirmekle yükümlüdürler. Bu işlevleri yerine getirirken örgütte eksiksiz ve doğru bilgi akışını, sağlıklı iletişim ortamını, çalışanların kararlara katılımını, motive edilmesini sağlayarak liderlik yapmaları beklenmektedir. Çalışmada, bir kamu hastanesinde çalışan yöneticilerin örgütsel sessizlik düzeylerinin belirlenmesi ve bazı demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığının ortaya koyulması amaçlanmıştır. Araştırmaya katılan yöneticilerin örgütsel sessizlik ortalama puanı 2,22±0,74, kabullenici ve pasif örgütsel sessizlik ortalama puanları 2,26±0,84, fırsatçı örgütsel sessizlik ortalama puanları 1,77±0,75, örgüt yararına örgütsel sessizlik puanları ise 2,74±1,15 olarak belirlenmiştir. Örgütsel sessizlik alt boyut puan ortalamalarına bakıldığında fırsatçı örgütsel sessizlik en düşük, örgüt yararına örgütsel sessizlik puanlar ortalamasının ise en yüksek olduğu görülmektedir. Çalışmaya katılan sağlık yöneticilerinin örgütsel sessizlik düzeyinin düşük olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte örgüt çıkarları söz konusu olduğu durumlarda sessizliği tercih ettikleri gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yönetici, örgütsel sessizlik, sağlık

ORGANIZATIONAL SILENCE OF HEALTH MANAGERS: EXAMPLE OF A PUBLIC HOSPITAL

Öz

Health managers are required to perform the functions of planning, organizing, executing, coordinating and controlling health services management. In performing these functions, it is expected that they will lead the organization by ensuring a complete and accurate flow of information, a healthy communication environment, participation of employees in decisions, motivation. The aim of the study is to determine the level of organizational silence of managers working in a public hospital and to determine whether they differ according to some demographic variables. The average organizational silence score of the participants was 2.22±0.74, the average acceptance and passive organizational silence scores were 2.26±0.84, the average opportunistic organizational silence scores were 1.77±0.75, and the organizational silence scores for the benefit of the organization were 2.74±1.15. Looking at the lower-dimensional score averages of organizational silence, it is seen that opportunistic organizational silence is the lowest but the average score of organizational silence for the benefit of the organization is the highest. However, it has been observed that they prefer silence when it comes to organizational interests.

Anahtar Kelimeler

Administrator, organizational silence, health

Kaynakça

• Aaker, DA., Kumar,V. & Day, GS. (2007). Marketing Research, John Wiley & Sons, Danvers.
• Bozkurt, E. (2020). Sağlık Yöneticilerinde Örgütsel Değişim Sinizmi: Nitel Bir Araştırma. Sosyal Araştırmalar ve Yönetim Dergisi, (1), 9-22.
• Cevahir, E. (2020). Spss İle Nicel Veri Analizi Rehberi, İstanbul: Kibele Yayınları.
• Çakıcı, A. ve Aysen, B. (2014). Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 107.
• Çakır, E. ve Uğurluoğlu, Ö. (2019). Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Sessizlik, Sessizliğin Nedenleri Ve Sonuçlarına İlişkin Görüşleri. İşletme Bilimi Dergisi, 7(2), 389-423.
• Çalışkan, A. ve Pekkan, NÜ. (2017). Örgütsel Sessizliğin İş Performansına Etkisi: Etik İkliminin Aracılık Rolü. Türk Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2(1), 1-19.
• Çavuşoğlu, S. ve Köse, S. (2019). Örgütsel Sessizlik Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 365-387.
• Çiriş, C. (2014). “Üniversite Hastanesinde Görev Yapan Yönetici Hemşirelerin Sessiz Kaldığı Konular ve Sessizliğini Etkileyen Faktörler” (Doktora Tezi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü).
• Deniz, N., Noyan, A. & Ertosun, ÖG. (2013). “The Relationship Between Employee Silence And Organizational Commitment in a Private Healthcare Company”, Procedia-Social And Behavioral Sciences, Vol. 99, 691-700.
• Doğan, S. ve Yılmaz, M. (2020). Sağlık Kurumlarında Örgüt Kültürü İle Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Business & Management Studies: An International Journal, 8(2), 1523-1545.
• Dyne, LV., Ang, S. & Botero, IC. (2003). Conceptualizing Employee Silence And Employee Voice As Multidimensional Constructs, Journal Of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
• Gül., H. ve Özcan, N. (2011). Mobbing Ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkiler: Karaman İl Özel İdaresinde Görgül Bir Çalışma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 107-134.
• Gündüz, Ş. ve Pekçetaş, T. (2018). "Kuşaklar Ve Örgütsel Sessizlik / Seslilik". İşletme Bilimi Dergisi, 1, 89-115.
• Jafary, H., Yazdanpanah, A. & Masoomi, R. (2019). Identification Of Factors Affecting Organizational Silence From The Viewpoint Of Middle Managers Of Shiraz University Of Medical Sciences: A Qualitative Study. Shiraz E-Medical Journal, 20(4).
• Kanbur, E. (2018). Çalışanların Olumsuz Değerlendirilme Korkusunun Örgütsel Sessizlik Üzerine Etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(1), 382-402.
• Knoll, M. and Van Dick, R. (2013). Do I Hear The Whistle . . . ? A First Attempt To Measure Four Forms Of Employee Silence And Their Correlates. Journal Of Business Ethics, 113, 349-362.
• Malhotra, NK. (2004). Marketing Research An Applied Orientation, 4. Edition, Pearson Prentice Hall, New Jersey.
• Yılmaz, SE., Çetinel, E., Uysal, D. (2016) Örgütsel Sessizliğin İş Tatminini Üzerindeki Etkisi: Banka Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi 1:75-99.
• Şimşek, E. ve Aktaş, H. (2014). Örgütsel Sessizlik İle Kişilik Ve Yaşam Doyumu Etkileşimi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Anadolu University Journal Of Social Sciences, 14(2).
• Tayfun, A. ve Çatır, O. (2013). Örgütsel Sessizlik Ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3), 114-134.
• Turgut, M. ve Akbolat, M. (2017). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Örgütsel Özdeşleşme Ve Örgütsel Sessizlik İlişkisine Yönelik Sağlık Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 20(3), 357-384.
• Uslu, S. ve Aktaş, H. (2017). İşten Ayrılma Niyeti İle Örgütsel Sessizlik Etkileşiminde İş Güvencesi Memnuniyeti Ve İş Güvencesi Endeksinin Aracı Rolü: Özel Bir Hastane Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 12(1), 141-160.
• Ürek, D., Demir, İB. ve Uğurluoğlu, Ö. (2015). Örgütsel Sessizliğin Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisi: Bir Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Uygulaması. Gazi İİBF Dergisi, 17(3), 122-141.
• Yalçın, B. ve Baykal, Ü. (2012). Özel Hastanelerde Görevli Hemşirelerin Sessiz Kaldığı Konular ve Sessiz Kalma Nedenleriyle İlişkili Faktörler. Hemşirelikte Eğitim Ve Araştırma Dergisi, 9(2), 42-50.
• Yalçınsoy, A. (2016). Örgüt Kültürü Ve Örgüt İkliminin Örgütsel Sessizlik Üzerindeki Etkisinin Analizi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 67-77.
• Yalçinsoy, A. (2017). Örgütsel Sessizlik ve Sonuçlari. The Journal Of Social Science, 1(1), 1-19.
• Yalçinsoy, A. (2018). Algılanan Örgütsel Sessizlik ve İşgören Sessizliği Davranışının İşgören Performansına Etkisinin Analizi. The Journal Of Social Science, 2(3), 1-11.
• Yeşilaydın, G., Bayın, G., Esatoğlu, AE. ve Yılmaz, G. (2016). Örgütsel Sessizliğin Nedenleri: Kamu Hastaneleri Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Kmü Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18(31), 14-22.
• Yetim, B. ve Erigüç, G. (2018). Sağlık Çalışanlarında Sessizlik İle İlgili Yapılan Çalışmalara Yönelik Bir İnceleme. İş ve İnsan Dergisi, 5(1), 19-32.
• Yüksel, S., Oğuz, I., Uğurluoğlu, Ö. ve Kahraman, G. (2016). Hastane Yöneticilerinin Yönetsel Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 19(3), 241-254.