Decision Making Processes and Decision Making Models in Foreign Policy Analysis

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 1, 79 - 102, 30.04.2018

Cansu Güleç

https://doi.org/10.31454/usb.419840

Cited By: 3

Öz

Scholars studying in the field
Foreign Policy Analysis (FPA) make use of explanatory variables that can be
obtained from all levels of analysis as long as they influence the decision
making process. The field of interest of the FPA can be defined as analyzing
the interactions of the various actors, primarily states, in various
geographies. This perspective mainly focuses on organizations, institutions, parties,
cultural formations and human beings who give life to them. In that sense, FPA
regards decision makers, in other words individuals, as the most important
component of this interaction. However, the assumption of the individual as a
rational actor can bring about a result of fitting into a mechanical process through
ignoring such  qualities as social
context, belief, perception and desire. Therefore, in this study although
individual level of analysis will be centered on, it would also be sought to
put forward an approach involving analytical analysis of social structures in a
certain extent; and institutions will not be excluded through examining the
bureaucratic processes of foreign policy making. In this article, after
mentioning three levels of analysis as individual, state, and system, Decision
Making Models in FPA would be analyzed. The purpose of this study is to
understand which models have been developed about political decision making and
which model is feasible in various aspects.

Anahtar Kelimeler

Foreign Policy, Foreign Policy Analysis, Level of Analysis, Decision Making Models

Dış Politika Analizinde Karar Verme Süreci ve Karar Verme Modelleri

Öz

Dış Politika Analizi (DPA) alanında çalışmalar yapan araştırmacılar, karar alma sürecini

etkiledikleri sürece bütün analiz düzeylerinden elde edilebilecek açıklayıcı değişkenlerden

faydalanmaktadırlar. DPA’nın ilgi alanı başta devletler olmak üzere çeşitli

coğrafyalarda karşımıza çıkan çeşitli aktörlerin birbirleriyle etkileşimini incelemek

olarak tanımlanabilir. Bu bakış örgütleri, kurumları, partileri, kültürel oluşumları ve

bunları oluşturan insanları odağa yerleştirmektedir. DPA bakımından bu etkileşimin

en önemli unsuru olarak karar vericiler, başka bir ifadeyle bireyler, kabul edilmektedir.

Ancak, söz konusu bireylerin rasyonel varsayılması, sosyal bağlam, inanç, algılama,

istek gibi niteliklerin görmezden gelinerek mekanik bir sürece oturtulması

sonucunu da beraberinde getirebilir. Bu sebepten bu çalışmada, birey odaklı analiz

temele alınmakla beraber, sosyal yapıları da bir ölçüde analize dahil eden bir yaklaşım

ortaya konmaya çalışılacak, dış politika kararlarının oluştuğu bürokratik süreçler

de incelenerek kurumlar dışlanmayacaktır. Bu makalede, temel olarak birey, devlet,

sistem olmak üzere üç analiz düzeyine değinildikten sonra, DPA’da Karar Verme

Modelleri’ne ilişkin bir analiz ortaya koyulacaktır. Söz konusu inceleme, siyasal karar

alma konusunda hangi modellerin geliştirildiğini ve hangi modelin uygulanabilir olup

olmadığını çeşitli yönleriyle anlayabilmeyi amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Dış Politika, Dış Politika Analizi, Analiz Düzeyi, Karar Verme Modelleri

Kaynakça

• Allison, G. T. (1971). Essence of Decision Making. Mass.: Little Brown.
• Allison, G. T. ve Halperin, M. H. (1972). Bureaucratic Politics: A Paradigm and Some Policy Implications. World Politics, Vol. 24, Supplement: Theory and Policy in International Relations, 40-79.
• Arı, T. (2013). Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika. Bursa: MKM Yayınları.
• Aydın, M. (1996). Uluslararası İlişkilerde Yaklaşım, Teori ve Analiz. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt 51, No.1. , 71-114.
• Baklacıoğlu, N. Ö. (2014). “Uluslararası İlişkiler Disiplininde Dış Politika Analizinin Gelişimi”, içinde Faruk Sönmezoğlu ve Özgür Erler Bayır (eds.). Dış Politika Karşılaştırmalı Bir Bakış. İstanbul: Der Yayınları.
• Breuning, M. (2007). Foreign Policy Analysis: A Comparative Introduction. NewYork: Palgrave Macmillan.
• Brewer, T. L. (1992). American Foreign Policy: A Contemporary Introduction. New Brunswick: Prentice.
• Brown, C. ve Ainley, K. (2005). Understanding International Relations Third Edition. Newyork: Pelgrave, Macmillan. Efegil, E. (2012). Dış Politika Analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Frankel, J. (1968). The Making of Foreign Policy. London: Oxford University Press.
• Goldstein, J. S. ve Pevehouse, J C. (2014). International Relations Tenth Edition. Newyork: Pearson.
• Hagan, J. D. (1995). Domestic Political Explanations in the Analysis of Foreign Policy, in Laura Neack, Jeanne A. K. Hey ve Patrick J. Haney (eds.). Foreign Policy Analysis: Continuity and Change in Its Second Generation, New Jersey: Prentice Hall College.
• Halperin, M. H. , Priscilla A. C. and Kanter, A. (2006). Bureaucratic Politics and Foreign Policy Second Edition. Washington: Brooking Institution Press.
• Hermann, M. G. (2001). How Decision Units Shape Foreign Policy: A Theoretical Framework. International Studies Review, Vol. 3, No. 2, 47-81.
• Hermann, M. G. (2002). Assessing Leadership Style: A Trait Analysis. Social Science Automation, 1-50.
• Hermann, M. G. (1980). Explaining Foreign Policy Behavior Using the Personal Characteristics of Political Leaders. International Studies Quarterly, Vol. 24, No. 1, 7-46.
• Hermann, M. G. ve Hermann, C. F. Hermann. (1989). Who Makes Foreign Policy Decisions and How: An Empirical Inquiry. International Studies Quarterly, Vol. 33, No. 4. , 361-387.
• Herrmann, R. (1985). Perceptions and Behavior in Soviet Foreign Policy. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press.
• Heywood, A. (2011). Küresel Siyaset. Ankara: Adres Yayınları.
• Holsti, K. J. (1970). National Role Conceptions in the Study of Foreign Policy. International Studies Quarterly. Vol. 14, No. 3, 233–309.
• Hudson, V. ve Hudson, M. (2005). Foreign Policy Analysis: Actor-SpecificTheory and the Ground of International Relations. Foreign Policy Analysis Volume 1, Issue 1, 1-30.
• Hudson, V. M. (2007). Foreign Policy Analysis: Classic and Contemporary Theory. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers.
• Hudson V. ve Vore, C. S. (1995). Foreign Policy Analysis Yesterday, Today, and Tomorrow. Mershon International Studies Review, Vol. 39, No. 2, 209-238.
• Janis, I. L. (1980). Gruopthink in Harold J. Leavıtt, Louıs R. Pondy and Davıd M. Boje (eds.), Readings in Managerial Psychology Third Edition. Chicago: University of Chicago Press.
• Larson, D. W. (1989). Origins of Containment: A Psychological Explanation Psychological Explanation. Princeton: Princeton University Press.
• Lindblom, C. E. (1959). The Science of “Muddling Through”. Public Administration Review, Vol. 19, No. 2, 79-88.
• Mintz, A. ve DeRouen, K. (2010). Understanding Foreign Policy Decision Making. NY: Cambridge University Press.
• Neack, L. (2008). The New Foreign Policy: U.S. and Comparative Foreign Policy in the 21st Century. Maryland: Rowman & Littlefield Publishers, Inc.
• Özcan, G. (2014). “Dış Politika Analizi” Evren Balta (Ed.). Küresel Siyasete Giriş: Uluslararası İlişkilerde Kavramlar, Teoriler, Süreçler içinde. İstanbul: İletişim Yayınları, 323-49.
• Rosati, J. A. (1995). A Cognitive Approach to the Study of Foreign Policy. In Neack and others (eds.). Foreign Policy Analysis Continuity and Change in Its Second Generation. New Jersey: Prentice-Hall.
• Rosati, J. A. (1987). The Carter Administration’s Quest for Global Community: Beliefs and Their Impact on Behavior. Columbia: University of South Carolina Press.
• Rosenau, J. R. (2006). Pre-theories and theories of foreign policy, in The Study of World Politics Volume 1: theoretical and methodological challenges. NY: Routledge, 2006.
• Singer, J. D. (1961). The Level-of-Analysis Problem in International Relations. World Politics, Vol. 14, No. 1, The International System: Theoretical Essays, 77-92.
• Snyder, Richard C. , Bruck, H. W. Bruck ve Sapin, B. (1969). The Decision-Making Approach to the Study of Relations. In James A. Rosenau (ed.). International Politics and Foreign Policy: A Reader in Research. New York: The Free Press.
• Sönmezoğlu, F. (2012). Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi. İstanbul: Der Yayınları.
• Sprout, H. ve Sprout, M. (1956). Man-Milieu Relationship Hypotheses in the Context of International Politics. Princeton University: Center for International Studies.
• Tayfur, M. F. (2012). Dış Politika. İçinde Atila Eralp (ed.). Devlet ve Ötesi: Uluslararası İlişkilerde Temel Kavramlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Waltz, Kenneth N. (1959). Man, The State, and War: A Theoretical Analysis. New York : Columbia University Press.
• Verba, S. (1969). Assumptions of Rationality and Non Rationality in Models of the International System. In Rosenau, J. (ed.). The International Politics and Foreign Policy. NY: The Free Press.