Analyzing the Male and Female Students at Çukurova University on Physical Activity Levels

Yıl 2019, , 79 - 88, 31.12.2019

Cenab Türkeri , Barışcan Öztürk , Bilgihan Büyüktaş

https://doi.org/10.30769/usbd.642774

Cited By: 1

Öz

Technological developments in the world make people's
daily lives easier every day, but on the other hand reduce the amount of daily
movement. As a result, inactivity-related diseases increase and quality of life
decreases. The aim of this study was to determine the physical activity levels
of the students studying at Cukurova University and to compare them according
to gender. A total of 273 university students, female 136 (49.8%) and male 137
(50.2%), who had an average age of 22.16±3.03 years, height of 1.72±0.09 m and
body weight averages of 67.22±14.05 kg, participated in the study. BMI values
​​of the participants were found to be within the normal range of 22.54±3.53
kg/m². When the physical activity levels of the participants were
examined, it was seen that 20 (14.7%) low level, 68 (50.0%) moderate and 48
(35.3%) high level of physical activity were performed by female university
students. Male university students had 20 (14.6%) low, 49 (35.8%) moderate and
68 (49.6%) high levels of physical activity. When walking activities were
examined, it was found that female students (595,23 ± 690,21 min/week) and male
students (449,67 ± 520,42 min/week) were better. According to the results, a
significant difference was found in favor of women in low-intensity MET values
​​of students (p≤0,05). Moderate and high MET values were found to differ
significantly in favor of males. When BMI classification of the university
students (78%) was taken into consideration, body weights were found to be normal
according to their height. In addition, it was found that physical activity
levels were sufficient, males had higher physical activity levels than females,
and the daily sitting time of the university students participating in the
study was found to be less than that of other university students. The reason
for this can be said that because the activity areas on campus are in the
center, students can walk to where they want to go and easily access the areas
and activities that can positively change their physical activity levels.

Anahtar Kelimeler

Physical activity, Sitting time, BMI, University students

Çukurova Üniversitesinde Okuyan Kadın ve Erkek Öğrencilerin Fiziksel Aktivite Düzeylerinin Incelenmesi

Öz

Dünyadaki
teknolojik gelişmeler insanların günlük hayatını her geçen gün daha
kolaylaştırmakta ancak diğer yandan günlük hareket miktarını azaltmaktadır.
Bunun sonucu hareketsizliğe bağlı hastalıklar artmakta, yaşam kalitesi ise
düşmektedir. Bu çalışma Çukurova üniversitesinde okuyan öğrencilerin fiziksel
aktivite düzeylerini belirlemek ve cinsiyetlere göre karşılaştırmak amacıyla
yapılmıştır. Çalışmaya yaş ortalamaları 22,16±3,03 yıl, boyları 1,72±0,09 m ve vücut ağırlık ortalamaları
67,22±14,05 kg olan, kadın 136 (%49,8) ve erkek 137 (%50,2) toplam 273
üniversite öğrencisi katılmıştır. Katılımcıların BMI değerleri 22,54±3,53 kg/m²
normal aralıkta oldukları görülmüştür. Katılımcıların fiziksel aktivite
düzeylerine bakıldığında kadın üniversite öğrencilerinin 20 (%14,7) düşük
düzeyde, 68 (%50,0) orta düzeyde ve 48 (%35,3) yüksek düzeyde fiziksel aktivite
yaptığı, erkek üniversite öğrencilerinin ise 20 (%14,6) düşük düzeyde, 49
(%35,8) orta düzeyde ve 68 (%49,6) yüksek düzeyde fiziksel aktivite yaptığı
görülmüştür. Yürüme aktivitelerine bakıldığında kadın öğrencilerin
(595,23±690,21 dk/hf) ile erkek öğrencilerden (449,67±520,42 dk/hf) daha iyi
olduğu görülmüştür. Elde edilen sonuçlara göre öğrencilerin düşük şiddetli MET
değerlerinde kadınlar lehine anlamlı farklılık bulunmuştur (p≤0,05). Orta ve şiddetli MET değerlerinde
erkekler lehine anlamlı farklılık bulunmuştur. Çalışmaya katılan üniversite
öğrencilerinin (%78) BMI sınıflaması dikkate alındığında boy uzunluklarına göre
vücut ağırlıklarının normal değerlerde olduğu görülmüştür. Ayrıca, fiziksel
aktivite düzeylerinin yeterli seviyede olduğu, erkeklerin kadınlara göre daha
yüksek fiziksel aktivite seviyesine sahip olduğu ve çalışmaya katılan
üniversite öğrencilerinin günlük oturma sürelerinin diğer üniversite
öğrencilerinden daha az olduğu bulunmuştur. Bunun sebebinin kampüs içerisindeki
etkinlik alanlarının merkezde olmasından dolayı öğrencilerin gitmek istedikleri
yere yürüyüş yaparak gitmeleri ve fiziksel aktivite düzeylerini olumlu olarak
değiştirebilecek alanlara ve etkinliklere kolaylıkla ulaşabilmeleri olduğu
söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Fiziksel Aktivite, Oturma Süresi, BMI, Üniversite Öğrencileri

Kaynakça

• Ainsworth, B.E., Haskell, W.L., Leon, A.S., et al. (1993). Compendium of physical activities: classification of energy cost of human physical activities. Med Sci Sports Exerc., 25:71-80.
• Alricsson, M., Landstad, B.J., Romild, U., et al. (2006). Self-related health, physical activity and complaints in Swedish high school students. Scientific World Journal. 6,816- 826. Arslan, S. A., Daşkapan, A., Çakır, B. (2016). Üniversite öğrencilerinin beslenme ve fiziksel aktivite alışkanlıklarının belirlenmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin, 15(3), 171-180.
• Aslan, B. U., Livanelioğlu A., Aslan Ş. (2007). Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. Fizyoterapi Rehabilitasyon, 18(1), 11-19.
• Bozkuş, T., Türkmen, M., Kul, M., Özkan, A., Öz Ü., Cengiz, C. (2013). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu’nda öğrenim gören öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri ile sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının belirlenmesi ve ilişkilendirilmesi. International Journal of Sport Culture and Science, 1(3), 49-65.
• Burke, S.M., Carron, A.V., Eys, M.A. (2005). Physical activity context and university student’s propensity to meet the guidelines Centers for Disease Control and Prevention/American College of Sports Medicine. Med Sci Monit.11:CR171-176.
• Burton, N.W., Turrell, G. (2000). Occupation, hours worked, and leisure-time physical activity. Prev Med., 31:673–81.
• Craig, C. L., Marshall, A. L., Sjöström, M., Bauman, A. E., Booth, M. L., Ainsworth, B. E., ... & Oja, P. (2003). International physical activity questionnaire: 12-country reliability and validity. Medicine & science in sports & exercise, 35(8), 1381-1395.
• Çalıştır, B., Dereli, F., Eksen, M. (2005). Muğla üniversitesi öğrencilerinin beslenme konusunda bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Journal of Human Sciences, 2(2), 1-8.
• Driskell, J.A., Kim, Y.N., Goebel, K.J. (2005). Few differences found in the typical eating and physical activity habits of lower-level and upper-level university students. Journal of American Dietetic Association; 105:798-801.
• Faydaoğlu, E., Energin, E., Sürücüoğlu, MS. (2013). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesinde okuyan öğrencilerin kahvaltı yapma alışkanlıklarının saptanması. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(3), 299- 311.
• Genç, A., Şener, Ü., Karabacak, H., Üçok, K. (2011). Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp Dergisi The Medical Journal of Kocatepe 12: 145-150.
• Guthold, R., Ono, T., Strong, K.I., Chatteerji, S., Morabia, A.M. (2008). Worldwide variability in physical inactivity: a 51- country survey. Am J Prev Med., 34(6):486-494.
• Haase, A., Steptoe, A., Sallis, J.F., et al. (2004). Leisure-time physical activity in university students from 23 countries: associations with health beliefs, risk awareness, and national economic development. Prev Med., 39:182-190.
• https://istatistik.yok.gov.tr/ Erişim Tarihi: 03.09.2019.
• İpek, C. (2018). Genç yetişkinlerde fiziksel aktivite düzeyi ve vücut kompozisyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Karaca, A., Ergen, E., Koruç, Z. (2000). Fiziksel aktivite değerlendirme anketi (FADA) güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 11:17-28.
• Karaca, A. (2000). Fiziksel aktivite değerlendirme anketinin (FADA) üniversite öğrencileri üzerinde güvenilirlik çalışması. 6. Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı. Ankara.
• La Porte, R.E., Monteye, H.J., Caspersen, C.J. (1985). Assessment of physical activity in epidemiologic research problems and prospects. Public Health Rep., 100,131-146.
• Martin, S.B., Morrow, J.R., Jackson, A.W., Dunn, A.L. (2000). Variables related to meeting the cdc/acsm physical activity guidelines. Medicine Science Sports Exercises., 32(12), 2087-92.
• Ölçücü, B., Vatansever, Ş. Özcan, G., Çelik, A. Paktaş, Y. (2015). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ile depresyon ve anksiyete ilişkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(4), 294-303.
• Öztürk, M. (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Pols, M.A., Peeters, P.H., Kemper, H.C., et al.( 1998). Methodological aspects of physical activity assessment in epidemiological studies. Eur J Epidemiol., 14, 63- 70.
• Savcı, F. D. S., Öztürk, U. F. M., Arıkan, F. D. H. (2006). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri. Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi Dergisi, 34(3),166-172.
• Saygın, M., Öngel, K., Çalışkan, S., Yalçın, M. A., Has, M., Gonca, T., Kurt, Y. (2011). Süleyman Demirel üniversitesi öğrencilerinin beslenme alışkanlıkları. S.D.Ü. Tıp Fak. Derg., 18(2), 43-47.
• Scott, B., Martın, J.R. Morrow, Jr., Allen, W. Jackson, & Andrea, L. Dunn. (2000). Variables related to meeting the CDC/ACSM physical activity guidelines. Official Journal of the American College of Sports Medicine Medicine and Science in Sports and Exercise, 32(12) ,2087-2092.
• Shi, Z., Lien, N., Kumar, B.N., et al. (2006). Physical activity and associated socio-demographic factors among school adolescents in Jiangsu Province, China. Prev Med., 43:218-221.
• Soyuer, F.,Ünalan, D., Elmalı, F. (2010). Normal ağırlıklı ve obez üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 862-872.
• Uluöz, E., Yılmaz, C. Y., Dinç, Z. F. (2017). Farklı fakültelerde görev yapan akademisyenlerin fiziksel aktiviteye katılım durumlarının incelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 3 (Special Issue 2), 326-336.
• Üçok K., Genç A., Şener Ü., Akkaya M., Mollaoğlu H., (2011). Investigation of physical activity level of medical school students. European Journal of Basic Medical Sciences, 1(1), 33-38.
• Von Bothmer, M.I., Fridlund, B. (2005). Gender differences in health habits and in motivation for a healthy life style among Swedish university students. Nurs Health Sci.,7:107-18.
• WHO -The World Health Report.(2002). Reducing Risks, Promoting Healthy Life. Erişim Linki: http://www.who.int/whr/2002/en/ Erişim Tarihi: 03.09.2019.