Investigation of the Effect of Physical Education and Sport Courses on the Trait Anxiety Level of Students

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 113 - 120, 31.12.2018

Hulusi Alp

https://doi.org/10.30769/usbd.468030

Cited By: 1

Öz

The teaching of
physical education and sports courses has a wide range of teaching with
different learning styles. The presence of these teaching styles makes it
easier for teaching physical education and sports courses and also makes
teaching more effective. The aim of this study is to determine the effect of
Participatory Style Physical Education and Sports Lessons on Students' Trait
Anxiety Level. The scope of the research; the students of 5th and 8th grade
students in an elementary school affiliated to Aydın Provincial Directorate of
National Education constitute the students. The sample of the research;
constitutes totally sixty-one students, thirty students in the 6A branch and
thirty one students in the 6C branch who formed the scope and entered the
physical education and sports classes of the researcher. Between the two
classes, simple random sampling method is used to determine the style of
instruction (A style) from the commonly used teaching styles with the students
in the classroom and the participation (E style) style with the students in the
class. The students in both classes are given a course curriculum in physical
education and sports courses for sixteen (16) weeks. The courses are arranged
according to the style of style (E style) with the students in the 6A branch
and the students in the 6C branch with the 6A branch determined by simple
random sampling method. At the end of the study, in Physical Education Trait
Anxiety Scale is applied as a pre-test at the beginning of the study and as a
post-test at the end of the study. The results of this test are done by SPSS
statistical program. The comparison of mean differences between groups is
examined by independent t-test. For type 1 error, α = 0.05 is taken. It is
observed that there is a statistically significant difference between the 6A
branch of the course and the 6C branch with the command style and the 6C branch
and this difference is in favor of the students in the 6C branch (p <0.05).
Students in the 6C branch are found to have lower anxiety levels (p <0.05).
As a result of the research; It is observed that the levels of trait anxiety in
the physical education and sports courses of the students in the 6C class with
the attendance style are lower than the trait anxiety levels of the students in
the 6A branch. It can be said that the students have an influence on the low
level of trait anxiety because they can express themselves better in the
physical education and sports courses which are performed with the
participation style of the students in the 6C branch.

Anahtar Kelimeler

Command Style, Participation Style, Physical Education and Sports, Trait Anxiety

Katılım Stili İle İşlenen Beden Eğitimi ve Spor Derslerinin Öğrencilerin Sürekli Kaygı Düzeyine Etkisinin İncelenmesi

Öz

Beden eğitimi ve spor
derslerinin işlenmesi, değişik öğrenme stillerinin yer aldığı geniş bir öğretim
yelpazesine sahiptir. Bu öğretim stillerinin oluşu beden eğitimi ve spor
derslerini işleme konusunda hem kolaylık sağlamakta hem de öğretme işini daha
etkin kılmaktadır. Bu araştırma, “Katılım Stili İle İşlenen Beden Eğitimi ve
Spor Derslerinin Öğrencilerin Sürekli Kaygı Düzeyine Etkisi” ni belirlemek
amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evrenini; Aydın İl Milli Eğitim Müdürlüğüne
bağlı bir ilkokulunda 5. ve 8. 
sınıflarda öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmanın
örneklemini ise; evreni oluşturan ve araştırmacının beden eğitimi ve spor
derslerine girdiği 6A şubesindeki otuz (30) ve 6C şubesindeki otuz bir (31)toplam
atmış bir (61) öğrenci oluşturmaktadır. İki sınıf arasında hangi sınıftaki
öğrencilerle yaygın olarak kullanılan öğretim stillerinden komut (A stili)
stili ile hangi sınıftaki öğrencilerle de katılım (E stili) stili ile ders
işleneceğini belirmek için basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Her
iki sınıftaki öğrencilere de on altı (16) hafta boyunca beden eğitimi ve spor
derslerinde yer alan ders müfredatı uygulanmıştır. Dersler basit tesadüfi
örnekleme yöntemi ile belirlenen 6A şubesindeki öğrencilerle komut (A stili)
stiline göre 6C şubesindeki öğrencilerle de katılım (E stili) stiline göre
işlenmiştir. Araştırma sonunda değerlendirme yapabilmek için araştırmanın
başında ve sonunda “Beden Eğitimi Sürekli Kaygı Ölçeği” her iki sınıftaki
öğrencilere çalışmanın başında ön-test olarak, çalışmanın sonunda da son-test
olarak uygulanmıştır. Bu testin sonuçları spss istatistik programı ile
yapılmıştır. Gruplar arası ortalama farklarının karşılaştırmasına, bağımsız
t-testi ile bakılmıştır. Tip 1 hata için α= 0.05 düzeyi alınmıştır. Komut stili
ile ders işlenen 6A şubesi ile katılım stili ile ders işlenen 6C şubesi
arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu ve bu farkın 6C şubesinde
ki öğrencilerin lehine olduğu görülmüştür (p<0.05). 6C şubesindeki
öğrencilerin sürekli kaygı düzeylerinin daha düşük olduğu görülmüştür
(p<0.05). Araştırma sonucunda; katılım stili ile ders işlenen 6C sınıfındaki
öğrencilerin beden eğitimi ve spor derslerinde ki sürekli kaygı düzeylerinin,
komut stili ile ders işlenen 6A şubesindeki öğrencilerin sürekli kaygı
düzeylerinden daha düşük olduğu görülmüştür. 6C şubesindeki öğrencilerin
katılım stili ile işlenen beden eğitimi ve spor derslerinde kendilerini daha
iyi ifade edebildiklerinden dolayı öğrencilerin sürekli kaygı düzeylerinin
düşük olmasında etkisinin olduğu söylenebilir. 

Anahtar Kelimeler

Komut Stili, Katılım Stili, Beden Eğitimi ve Spor, Sürekli Kaygı

Kaynakça

• Achenbach, T., M. (1982). Developmental psychopathology. New York: Plenum.
• Amerikan Psikiyatri Birliği (APA). (2005). Psikiyatride hastalıkların tanılanması ve sınıflandırılması el kitabı. Dördüncü Baskı (DSM-IV-TR), (Çev: E. Köroğlu). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
• Başaran, M. H. (2008). Sporcularda durumluk ve sürekli kaygı düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. T.C. Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya, s.25-28.
• Böke, H. (2016). Beden eğitimi derslerinde farklı özel öğretim yöntemlerinin kullanılmasının öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve psikomotor davranışlarına etkisinin araştırılması. T.C. İnönü Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, s: 63.
• Burkovik, Y. (2011). Sosyal fobi görüne ve görünmeyen yüzleri. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Kalemoğlu Varol, Y. (2014). Beden eğitimi sürekli kaygı ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences, 11(1),221-235.
• Keziban Duman, G. (2008). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin durumluk sürekli kaygı düzeyleri ile sınav kaygısı düzeyleri ve ana – baba tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. T.C. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Rehberlik Ve Psikolojik Danışmanlık Programı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir, s: 11-13.
• Kunter, E. (1996). Sporda stres ve performans. İzmir: Saray Tıp Kitap evleri.
• Özlü-Fazlıoğlu, Y., ve Baran, G., (2004), Duyusal entegrasyon programının duyusal ve davranış problemleri üzerine etkisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Öztürk, A., (2004). Sosyal kaygıya ilişkin kendini sunma modeli. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara, s: 1.
• Rubin, K.H. & Burgess, K. (2001). Social withdrawal and anxiety. Oxford, UK: Oxford University Press, s: 407-434.
• Saraç L. ve Muştu E. (2013). Öğretmen adaylarının beden eğitimi öğretim stillerini kullanım düzeyleri ile stillere ilişkin değer algılarının incelenmesi. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 4(2),112-124.
• Şirinkan, A., ve Erciş, S. (2009). İlköğretim okullarındaki beden eğitimi ve spor derslerinde uygulanan öğretim yöntemleri ve ölçme – değerlendirme kriterlerinin araştırılması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3),184-189.
• Toktaş, S. (2017). Okul spor müsabakalarına katılan lise öğrencilerinin kaygı özgüven ve güdülemelerini arasındaki ilişkinin incelenmesi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Doktora tezi.
• Tunçel, Z. (2006). İşbirlikli öğrenmenin beden eğitimi başarısı, bilişsel süreçler ve sosyal davranışlar üzerindeki etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları ve Öğretim Programı Doktora Tezi, İzmir.
• Uslu, A., ve Hasırcı, S. (1999). Lise ve dengi okullarda öğrenim gören öğrencilerin beden eğitimi derslerinin sosyal uyum düzeyine etkilerinin araştırılması, CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,3(4), 25-31.
• Yaldız, A.S., ve Özbek, O. (2018). İlköğretim okullarında beden eğitimi dersine yönelik öğrenci ve ana-baba tutumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(1), 75-81 doi:10.24106/kefdergi.375194.
• Yılmaz, A., ve Güven, Ö. (2015). Üstün yetenekli öğrencilerin beden eğitimi dersi ve beden eğitimi öğretmeni kavramlarına yönelik algılarının çizme yazma tekniği ile incelenmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 3(3), 55-77.