Sosyal Medya ve Suskunluk Sarmalı: Fikirlerin İfadesi İçin Özgür Bir Alan Vaadi Gerçekleşti mi?

Yıl 2019, , 114 - 126, 01.04.2019

Bahar Muratoğlu Pehlivan

https://doi.org/10.32739/etkilesim.2019.3.48

Öz

Bu çalışma, sosyal medyanın suskunluk sarmalını kırmada başarılı olup olmadığını anlamaya yönelik ipuçları bulma amacıyla tasarlanmıştır. Bu amaçla önce Suskunluk Sarmalı Kuramı incelenmiş, yeni iletişim teknolojilerinin fikirlerin ifadesi açısından nasıl imkanlar sunduğuna yönelik literatür aktarılmış ve sosyal medyanın suskunluk sarmalı ile ilişkisi üzerine farklı kültürlerde yapılmış çalışmalardan bahsedilmiştir. Daha sonra ise, Türkiye’deki sosyal medya kullanıcılarının tutumlarını araştırmak amacıyla kullanıcıların fikirlerini çevrimiçi ortamda ifade ederken ne gibi davranışlar gösterdiklerini, gündelik hayatlarındaki kısıtlamalardan etkilenip etkilenmediklerini ve negatif tepkilerden çekinip çekinmediklerini ölçen anketin sonuçları aktarılmıştır. Araştırmanın bulguları, daha önceki literatürle uyumlu olarak, sosyal medyanın özgürlük vaadini yerine getirmede başarılı olamadığına ve suskunluk sarmalının çevrimiçi ortamda da işlediğine işaret etmektedir.

Anahtar Kelimeler

sosyal medya, suskunluk sarmalı, Elisabeth Noelle-Neumann

Kaynakça

• Asch, S. E. (1955). “Opinions and Social Pressure”. Scientific American. 193(5). 31-35.
• Askay, D. A. (2014). “Silence in the Crowd: The Spiral of Silence Contributing to The Positive Bias of Opinions in an Online Review System”. New Media & Society. 17(11). 1811-1829.
• Atabek, Ü. (2006). “İnternette Etik Sorunların Ekonomi Politik Bağlamı”. Küresel İletişim Dergisi. 2. 1-9.
• Campbell, J. E. ve Carlson, M. (2002). “Panopticon.com: Online Surveillance and the Commodification of Privacy”. Journal of Broadcasting & Electronic Media. 46(4). 586-606.
• Djerf-Pierre, M. ve Wängnerud, L. (2016). “Gender and Sociotropic Anxiety: Explaining Gender Differences in Anxiety to Social Risks and Threats”. International Journal of Public Opinion Resarch. 28(2). 217-240.
• Downey, J. ve Fenton, N. (2003). “New Media, Counter Publicity and the Public Sphere”. New Media & Society”. 5(2). 185-202.
• Gearhart, S. ve Zhang, W. (2014). “Gay Bullying and Online Opinion Expression: Testing Spiral of Silence in the Social Media Environment”. Social Science Computer Review. 32(1). 18-36.
• Kellner, D. (1997). “Intellectuals, the New Public Spheres, and Techno-Politics”. New Political Science. 169-188.
• Lee, N. ve Kim, Y. (2014). “The Spiral of Silence and Journalists’ Outspokennes on Twitter”. Asian Journal of Communication. 24(3). 262-278.
• Liu, X. ve Fahmy, S. (2011). “Exploring the Spiral Of Silence in the Virtual World: Individuals’ Willingness to Express Personal Opinions in Online versus Offline Settings”. Journal of Media and Communication Studies. 3(2). 45-57.
• Loader, B. D. ve Mercea, D. (2011). “Networking Democracy?”. Information, Communication & Society. 14(6). 757-769.
• Matthes, J., Morrison, K. R., Schemer, C. (2010). “A Spiral of Silence for Some: Attitude Certainty and the Expression of Political Minority Opinions”. Communication Research. 37(6). 774-800.
• Miyata, K., Yamamoto, H., Ogawa, Y. (2015). “What Affects the Spiral of Silence and the Hard Core on Twitter? An Analysis of the Nuclear Power Issue in Japan”. American Behavorial Scientist. 59(9). 1129-1141.
• Noelle-Neumann, E. (1974). “The Spiral of Silence: A Theory of Public Opinion”. The Journal of Communication. 24(2). 43-51.
• ___________ (1977). “Turbulences in the Climate of Opinion: Methodological Applications of the Spiral of Silence Theory. The Public Opinion Quarterly. 41(2). 143-158.
• ___________ (1991). “The Theory of Public Opinion: The Concept of the Spiral of Silence”. Annals of the International Communication Association. 14(1). 256-287.
• Noelle-Neumann, E. ve Petersen T. (2004). “The Spiral of Silence and the Social Nature of Man”. L. Lee Kaid (Ed.) Handbook of Political Communication Research. (339-356). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Inc. Publishers.
• Prensky, M. (2001). “Digital Natives, Digital İmmigrants Part 1”. On the Horizon. 9(5). 1-6.
• Shirky, C. (2011). “The Political Power of Social Media: Technology, the Public Sphere, and Political Change”. Foreign Affairs. 90(1). 28-41.
• Trottier, D. (2011). “A Research Agenda for Social Media Surveillance”. Fast Capitalism. 8(1). 1-13.
• Uldam, J. (2016). “Coporate Management of Visibility and the Fantasy of the PostPolitical: Social Media and Surveillance”. New Media & Society. 18(2). 201-219.