Akademisyenlerdeki İş Doyumunun, Empati Becerisi ve Sosyal Beceriyle İlişkisi Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2020, , 84 - 99, 06.04.2020

Ebrar Yıldız Melisa Aksu Hüseyin Ünübol Gökben Hızlı Sayar

https://doi.org/10.32739/etkilesim.2020.5.85

Öz

Yapılan bu araştırmada akademisyenlerdeki iş doyumunun empati becerisi ve sosyal beceri ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Aynı zamanda çalışma içerisinde iş doyumu, empati becerisi, sosyal beceri ve sosyo demografik değişkenler arasındaki ilişkiler de incelenmiştir. Araştırma, Üsküdar Üniversitesi akademisyenlerinin katkısıyla yapılmıştır. Toplamda 84 akademik personel katılım sağlamıştır. Katılımcılara Sosyodemografik Veri Formu, Minnesota İş Doyumu Ölçeği, Empati Eğilim Ölçeği ve Sosyal Beceri Envanteri uygulanmıştır.
Toplanan verilerin analizi için Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve bağımsız gruplarda ‘t-testi’ analizinden yararlanılmıştır. Ölçeklerin kendi aralarındaki ilişkiyi tespit edebilmek amacıyla ise Pearson Korelasyon Analiz Tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda akademisyenlerde iş doyumuyla empati becerisi ve sosyal beceri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır

Anahtar Kelimeler

iş doyumu, empati becerisi, sosyal beceri

Kaynakça

• Aslan, A. K. (2001). “İlköğretim I. Kademe Öğretmenlerinin Yaşam Kalitesi ve Mesleki Doyumları”. Ege Eğitim Dergisi. 1(1). 63-82. Bacanlı, H. (1999). Sosyal Beceri Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları. Baş, T. ve Ardıç, K. (2002). “A Comparison of Job Satisfaction Between Public and Private University Academicians in Turkey”. METU Studies in Development. 29(1-2). 27-46. Başaran, E. İ. (1982). Örgütsel Davranış. (No: 108). Ankara: A.Ü Eğitim Fakültesi Yayını. Bell, G. B. ve Hall Jr, H. E. (1954). “The Relationship Between Leadership and Empathy”. The Journal of Abnormal and Social Psychology. 49(1). 156-157. Bilge, F., Akman, Y., Kelecioğlu, H. (2007). “Öğretim Elemanlarının İş Doyumlarının İncelenmesi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32(32). 32-41. Blair, R. J. R. (2005). “Responding to the Emotions of Others: Dissociating Forms of Empathy through the Study of Typical And Psychiatric Populations”. Consciousness and Cognition. 14(4). 698-718. Çetinkanat, C. (2000). Örgütlerde Güdülenme ve İş Doyumu. Ankara: Anı Yayıncılık. Davis, M. H. (1980). “A Multidimensional Approach to Individual Differences in Empathy”. Journal of Personality and Social Psychology. 44. 113-126. Dikmen, A. A. (1995). “İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 50(3). 115-140. Dökmen Ü. (1988). “Empatinin Yeni Bir Modele Dayanarak Ölçülmesi ve Psikodrama İle Geliştirilmesi”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 21(1-2). 155-190. --------------- (1996). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık. ---------------- (2004). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Egan, G. (1994). Psikolojik Danışmaya Giriş. (F. Akkoyun, çev.). Ankara: Form Ofset. Eisenberg, N., Eggum, N. D., Di Giunta, L. (2010). "Empathy-Related Responding: Associations with Prosocial Behavior, Aggression, and Intergroup Relations". Social Issues and Policy Review. 4(1). 143-180. Gliem, J. A. ve Gliem R. R. (2001). “Job Satisfaction of Civil Service and Administrative and Professional Staff in A College of Food, Agricultural, And Environmental Sciences”. 28th Annual National Agricultural Education Research Conference. 333. http://aaae.okstate.edu/NAERC/2001/Papers/gliem/pdf. Hilgard. E. K., Atkinson, R. C., Atkinson, R. L. (1971). Introduction to Psychology. Harcourt Brace Jovanovich. Karaman, F. ve Altunoğlu, A. E. (2007). “Kamu Üniversiteleri Öğretim Elemanlarının İş Tatmini Düzeyini Etkileyen Faktörler”. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 14(1). 109-120. Keith, D. (1981). Human Behavior at Work. New Delhi: TATA McGraw-Hill Publishing Company Ltd. Lawrence, E. J., Shaw, P., Baker, D., Baron-Cohen, S., David, A. S. (2004). “Measuring Empathy: Reliability and Validity of the Empathy Quotient”. Psychological Medicine. 34. 911-924. Locke, E. A. (1969). “What is Job Satisfaction”. Organizational Behavior and Human Performance. 4. 309-336. Newby, J. E. (1999). “Job Satisfaction of Middle School Principles in Virginia”. (Dissertation). USA: Virginia Polytechnic Institute and State University. Oshagbemi, T. (1997). “Job Satisfaction and Dissatisfaction in Higher Education”. Education+Training. 39(9). 354-359. Riggio, R. E. ve Carney, D. R. (2003). Social Skills Inventory Manual. Mind Garden. Sergiovanni, T. J. ve Starratt, R. J. (1998). Supervision: Human Perspectives. New York: Mc Graw-Hill. Telman, N. ve Ünsal, P. (2004) Çalışan Memnuniyeti. İstanbul: Epsilon Yayıncılık. Yalçınkaya, M. (2000). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Örgüt İklimi ve İş Doyumu. İzmir: Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. Yüksel, G. (1998). “Sosyal Beceri Envanterinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları”. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2(9). 39-48. -------------- (2004). Sosyal Beceri Envanteri El Kitabı. Ankara: Asil Yayınevi.