Türkiye’de İletişim Bilimleri: Batı Düşüncesinin Egemenliğinden Özgünlüğe

Yıl 2018, Sayı: 1, 8 - 28, 02.04.2018

Korkmaz Alemdar

https://doi.org/10.32739/etkilesim.2018.1.7

Öz

Bu makalede, Türkiye’de iletişim eğitiminin ve iletişim araştırmalarının durumu
tarihsel boyutu içinde, söz konusu alanın günümüzde de varlığını sürdürmekte
olan çocukluk hastalıkları eksen alınarak eleştirel bir gözle değerlendirilmiştir.
Türkiye’de iletişim teknolojileri gibi, iletişim eğitimi ve çalışmalarının
da Batılı toplumlarda üretilmiş düşünce ve araştırmalara bağımlı oluşu, alandaki
yetersizliklerin ve sorunların tek değil ama en temel sebeplerinden biri
olarak görünmektedir. Söz konusu bağımlılığa ve ülkemizde iletişim alanında
gözden kaçırılan tarihsel birikime dikkat çekmeyi amaçlayan bu makalede,
Türkiye’nin özgün deneyim ve birikimine dair bazı somut örnekler verilmiş,
olumsuzlukların aşılabilmesinin ve eksiklerin giderilmesinin yolu olarak kendi
birikimine dayanan özgün ve bağımsız süreçlerin geliştirilmesi, tarihsel deneyim
ışığında yeni düşüncelerin üretilmesi önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkiye’de iletişim, iletişim tarihi, iletişim eğitimi, iletişim araştırmaları

Kaynakça

• Atabek, Ü. (2018). Matbaadan Bilgisayara-Türkiye’de Kitle İletişimi Dün-Bugün-Yarın. (1. Cilt). Ankara: Gazeteciler Cemiyeti Yayınları. Bayram, M. (2005). Sosyal ve Siyasi Boyutlarıyla Ahi Evren-Mevlânâ Mücadelesi. Konya: Nüve Kültür Merkezi. Berkes, N. (1973). Türkiye’de Çağdaşlaşma. İstanbul: Bilgi Yayınevi. Eraslan, H. (2007). Agos (1996-2005) Türkçe-Ermenice Bir Gazetenin Tarihi. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi 40. Yıl Kitaplığı. Güntekin, R. N. (tarih yok). Anadolu Notları. (1. Cilt). İstanbul: Semih Lütfi Kitabevi. Korkmaz A. (2014). “Tan Olayı ve Zekeriya Sertel’in ABD’ye İltica Girişimi”. İletişimin Devrim Yılları Hıfzı Topuz’a Armağan. (19-51). İstanbul: İLAD-Hiperlink Yayınları.
• Mardin, Ş. (1969). Din ve İdeoloji. Ankara: Ankara Üniversitesi SBF Yayınları. Oskay, Ü. (1985). Kitle Haberleşmesi Teorilerine Giriş: Seçilmiş Parçalar. Ankara: Ankara Üniversitesi Basın-Yayın Yüksekokulu Yayınları. Özel, S. (2018). Uğur Olsun! Bir Devrimcinin Öyküsü. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi. Schramm, W. (1985). “Haberleşme Nasıl İşler?”. Ü. Oskay (der./çev.) Kitle Haberleş- mesi Teorilerine Giriş: Seçilmiş Parçalar. (99-134). Ankara: Ankara Üniversitesi Basın-Yayın Yüksekokulu Yayınları. Sertel, S. (1969). Roman Gibi. İstanbul: Ant Yayınları. Şirin, F. S. (2014). İmparatorluk’tan Cumhuriyet’e Bir Aydın: Falih Rıfkı Atay. İstanbul: Tarihçi Kitabevi. Tezcan, A. (2007). Ahmet Emin Yalman. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Umar, S. (2016). Çöl Devriyesi Ürdün Anıları. İstanbul: Boyut Yayıncılık. Uyanık, M. (2007). Yeni Okulun Ders Vasıtalarından Gazete. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Kırkıncı Yıl Kitaplığı. Uzun, R. (2010). Unesco Kitle İletişim Bildirgeleri. Ankara: Unesco Türkiye Milli Komisyonu Yayını. Yalman, A. E. (2018). Modern Türkiye’nin Gelişim Sürecinde Basın 1831-1913. (B. Keşoğlu, çev.). İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.