Yeni Medyada Halkla İlişkiler Etiği Mümkün müdür?

Yıl 2019, Sayı: 3, 54 - 62, 01.04.2019

Ebru Özgen

https://doi.org/10.32739/etkilesim.2019.3.44

Öz

Yeni medya, bir PR kullanıcısının rüyası gibi görünebilir. Mesajı çeşitli yeni medya sitelerine yaymak kolaydır. Aslında bu bağlantıların birçoğu birbirine bağlantı verir, böylece birinde görünen bir mesaj bir anda pek çok sitede görünür. Halkla ilişkilerde temel konu hedef kitleye bilgiyi yaymak olsa da önemli olan bunu etik biçimde yapmaktır. Zor olan şey, etik olmayan eylemin yeni medyadaki etkisini ölçmektir. Yeni medya, halkla ilişkiler, halkla ilişkiler pratiği ve akademisyenler arasında giderek daha önemli roller oynamakta ve bu geleneksel etik paradigmaları yeni medyanın yarattığı sürekli değişen koşullara nasıl uygulayacağının zorluğuyla yüzleşmektedir. Halkla ilişkiler disiplininin, meslek olarak tanınması ve anlaşılması, kavramsal bir çerçeveye sokulması ve saygı görmesi için meslek ahlak kurallarına uygun hareket etmesi gerekmektedir. Geleneksel olan bile bu anlamda büyük bir sorunla karşı karşıya iken; “yeni medyada halkla ilişkiler ile ilgili etik nasıl oluşturulabilir?” Ne yazık ki, toplumumuzda etik sorunları önleyici yasal yaptırımlar konusunda büyük eksiklikler vardır. Ancak yeni medya, yeni ortamlarda ve yeni teknolojilerle hayatımızda giderek daha fazla yer kapladığı için “yeni medyada halkla ilişkiler etiği” konuşulmalı ve tartışılmalıdır.

Sonuç olarak yeni medya, insanların ilişkilerinin disiplini içinde giderek daha aktif ve önemli bir rol oynamaktadır. Öte yandan halkla ilişkiler ahlakı, geleneksel halkla ilişkilerin yeni paradigmaları ve yeni medya her geçen gün değişiyor ve her gün yeni engellerle karşı karşıya. Artık yeni medya ve halkla ilişkiler ayrılmaz bir süreçtir. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, yeni medya çağında halkla ilişkiler etiği üzerine bir tartışma açmaktır.

Anahtar Kelimeler

halkla ilişkiler, etik, yeni medya, etik sorunlar, iletişim

Kaynakça

• Ataberk, Ü. (2005). “İletişim Teknolojileri ve Yerel Medya İçin Olanaklar”. Sevda Alankuş (ed.) Yeni İletişim Teknolojisi ve Medya. İstanbul: PS İletişim Vakfı Yayınları.
• Binark, M. (2013), Yeni Medya Çalışmaları. Ankara: Dipnot Yayınları.
• Binark M. ve Bayraktutan (2013). Ayın Karanlık Yüzü: Yeni Medya ve Etik. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Bowen, S. (2007). Ethics and Public Relations. www.instituteforpr.org/ethics-andpublic-relations.
• Erdoğan, İ. (2006). “Medya ve Etik”. http://irfanerdogan.com/makalelerson/medyaveetik.pdf.
• Uras, G. (2003). “Çalışanlara Göre İşyerlerinin Sadece %24.8’i İş Etiğine Özen Gösteriyor”. Milliyet. http://www.milliyet.com.tr/2003/11/11/business/ bus09.html. 05.09.2006.
• PRSA. (2000). Code of Ethics. http://www.prsa.org/AboutPRSA/Ethics/documents/Code%20of%20Ethics.pdf.
• Vardal, B. “Yeni Medya ve Etik”. aasrc.org/conference/wp-content/uploads/2015/02/Yeni-Medya-ve-Etik.docx.