Araştırma Makalesi
Yıl 2025,
Cilt: 5 Sayı: 3, 585 - 602, 20.12.2025
Öz
Bilingualism—defined in multiple ways within the literature and approached from various disciplinary perspectives—has become increasingly prominent in contemporary societies. Many countries now prioritize the development of multilingual competence in their language education policies and programmes. In Türkiye, the course Teaching Turkish to Bilingual Turkish Children is offered as an elective within the field education component of undergraduate Turkish language teaching programmes. One of the target groups of prospective Turkish teachers is bilingual Turkish children living abroad. The aim of this study is to examine the views of prospective Turkish teachers towards bilingualism. The participants of the study consisted of thirty-seven fourth grade students studying in a Turkish language teaching programme at a state university. The study is a case study in which qualitative research is employed. The data were obtained face-to-face through a semi-structured interview form consisting of five open-ended questions prepared by taking expert opinion. Content analysis was used to analyse the data. Codes and themes were created from the analysed data. The codes and themes were reflected in the frequency table and frequency values were analysed. In order to increase validity and reliability, sample participant views were included directly. As a result of the study, teachers associate bilingualism with diverse perspectives and cultural richness, and they generally perceive bilingualism as an advantage. Participants identified bilingual Turkish learners at TÖMER centres, expatriate communities, and and refugees living abroad as the primary target groups for instruction. They also have positive opinions about taking the Turkish language teaching course for bilingual Turkish children and that bilinguals exhibit linguistic features such as expanded lexical diversity.
Anahtar Kelimeler
Bilingualism bilingual Turkish children teacher perceptions teaching Turkish Turkish teacher candidates
Etik Beyan
Amasya University Social Sciences Ethics Committee, Date: 23.11.2023, Number: 163097
Kaynakça
- Abaıs, H.F. (2021). Bir vaka çalışması: İki dilli çocukların kod değiştirme mekanizmaları [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Başkent Üniversitesi.
- Akkaya, N. ve İşci, C. (2016). Akademik çevrenin ikidillilik kavramı hakkındaki görüşleri. Bartın University Journal of Faculty of Education, 5(2), 328-343.
- Alyılmaz, S. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde hedef kitlenin/“öğrenen” in önemi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 7(4), 2452-2463.
- Ataş, Ş. (2017). Mardin'de çok dillilik ve ana dili Arapça olan çok dillilerde kod değiştirimleri [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Çağ Üniversitesi.
- Avcı, M. ve Kurudayıoğlu, M. (2022). Türkçede iki dillilik çalışmalarının bibliyometrik analizi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 10(1), 252-265.
- Aydın, H., & Doğan, F. (2019). Teacher attitudes toward the principal of multilingual education: Advancing research on mother-tongue education in Turkey. Journal of Educational Research and Practice, 9(1), 202-223.
- Baker, C. (2001). The Development of Bilingualism, Foundations of Bilingual Education and Bilingualism. Multilingual Matters Ltd.
- Baker, C., & Wright, W. E. (2024). İki dillilik ve iki dilli eğitimin temelleri (Z. D. Berdibek, Çev.). GAV Perspektif Yayıncılık.
- Baklavacı, S. (2013). Fransa’daki iki dilli (Fransızca-Türkçe) çocuklarda dil kullanımı ve Fransızca yazı dili yeterlilik değerlendirmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Dicle Üniversitesi.
- Bican, G. (2017). İki dilliliğin tanımlanması ile kuramsal tartışmalar ve güncel yaklaşımlar. Ana Dili Eğitim Dergisi, 5/2, 353-366.
- Bölükbaşı-Kaya, F., Hançer, F. B. ve Golynkala, A. (2019). İki dillilik: tanımı ve türleri üzerine kuramsal tartışmalar. International Journal of Languages Education and Teaching, 7(2), 98-113.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2023). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (34.baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
- Council of Europe. (2020). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, teaching, assessment, Companion Volume. https://rm.coe.int/common-european-framework-of-reference-for-languages-learning-teaching/16809ea0d4 (E.T. 17.04.2024)
- Cummins, J. (1977). Cognitive factors associated with the attainment of intermediate levels of bilingual skills. The Modern Language Journal, 61(1/2), 3–12.
- Cummins, J. (1979). Linguistic interdependence and the educational development of bilingual children. Review of Educational Research, 49(2), 222-251.
- Demirdöven, G. H. ve Okur, A. (2017). İki dilli Türkçe öğretmeni adaylarının iki dillilik olgusuna yönelik görüşleri (Duisburg/Essen Üniversitesi örneği). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 774-805.
- Ekiz, D. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri (6. baskı). Anı Yayıncılık.
- Günaydın, Y. (2020). İki dillilik ile ilgili yayımlanan makalelerin incelenmesi (2010-2020). International Journal of Language Academy, 8(5), 352-365.
- Gündoğdu, İ. ve Şen, Ü. (2025). İki dilli Türk çocuklarının Türkçe yazma tutumları: Bir ölçek geliştirme çalışması. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 13(2), 162-184.
- Güzel, A. (2014). İki dilli Türk çocuklarına Türkçe öğretimi (Almanya Örneği) (3.baskı). Akçağ.
- Haznedar, B. (2021). İkidillilik ve çokdillilik. Anı.
- İnce, B. (2021). İki dilliliğin avantajları ve dezavantajları. İ. Güleç, B. İnce ve H. N. Demiriz (Ed.)., İkidillilik ve İkidilli Çocukların Eğitimi içinde (ss. 429-441). Kesit Yayınları.
- İşçi, C. (2019). İki dilli ortaokul öğrencilerinin konuşma-dinleme becerilerine ilişkin öz yeterlikleri ve Türkçe dersinde karşılaştıkları sorunlar [Yayımlanmamış doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
- Kardaş, H. ve Kaya, M. (2023). İki dilli öğrencilerin Türkçe dinleme kaygılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 125-141.
- Korkmaz, C., B. (2022). İki dillilere Türkçe öğretiminde dinleme becerisinin gelişimi. U. Başar (Ed.), İki dillilere Türkçe öğretimi içinde (s.113-138). Nobel Akademik.
- Kuru, O., İnanç, R., & Kuru, E. (2024). Opinions of primary school teachers providing education to bilingual students. Journal Of Education, Theory and Practical Research, 10(3), 299-316.
- Kuyumcu, E. (2014). İki dilli dil kullanımı üzerine bir vaka çalışması: bir çocuğun İsveççe ve Türkçe okuma-yazma ve söylev alışkanlıkları. Bilig, 70, 181-210.
- Ozfidan, B., Burlbaw, L., & Kuo, L. J. (2016). Perceptions of an anticipated bilingual education program in Turkey. International Education Studies, 9(10), 174-184.
- Özdemir, H. (2016). Ortaokul beşinci sınıfta okuyan iki dilli öğrencilerin yazma becerilerinin değerlendirilmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Yüzüncü Yıl Üniversitesi.
- Şahin, A., Kardaş, M. N. ve Görmez, E. (2017). Akvaryum tekniğinin iki dilli 7. sınıf öğrencilerinin Türkçe konuşma becerilerine etkisi. International Journal of Language Academy, 5(3), 366-390.
- Şen, Ü. ve Adıgüzel, F. B. (2018). Türkçe ve Türk kültürü dersi öğretmenlerinin yurt dışı görevini tercih etme nedenleri ve görevlerine ilişkin beklentileri. Aydın TÖMER Dil Dergisi, 3(1), 67-90.
- Tekeli, F. (2021). İki dilli Türk çocuklarına kelime öğretimi. Ahmet Karabulut ve Muhammed Tunagür (Ed.). İki Dilli Türk Çocuklarına Türkçe Öğretimi içinde (ss.105-118). Akademisyen.
- Ustabulut, M.Y. (2014). İki dilli Türk çocuklarına Türkiye Türkçesi öğretiminde sesli okuma hataları ve bu hataların düzeltilmesi için yapılabilecek yöntem ve teknikler: Romanya örneği [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
- Uysal, B. (2022). Dil eğitiminin kavram alanını oluşturan başlıca disiplinler (4. Baskı). Ülker Şen (Ed.). Dil eğitiminin temel kavramları içinde (ss.203-225). Pegem Akademi Yayıncılık.
- Uzun. O. (2018). Seçici dinleme stratejisinin iki dilli 5. sınıf öğrencilerinin not alma ve özet çıkarma becerilerine etkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi)]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
- Yazıcı, Z. ve Temel, Z. (2012). İki dilli ve tek dilli çocuklarda dil gelişimi okuma olgunluğu ilişkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(22), 145-158.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin.
- Yıldız, C., Arslan, K. & Thomas, R. (2021). İki dillilik ve dil edinimi (Almanya’da Türkçe- Almanca İki Dilli Büyüyen Çocuklar Üzerine Bir İnceleme) (2. baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
Yıl 2025,
Cilt: 5 Sayı: 3, 585 - 602, 20.12.2025
Öz
Alan yazınında birden fazla tanımı bulunan ve çeşitli boyutlarıyla ele alınan iki dillilik, yeni dünya düzeninde sıklıkla karşılaşılan bir olgu hâline gelmektedir. Günümüz toplumlarında ülkeler, dil öğretimi programlarında birden fazla dil bilme durumunun önemini vurgulamakta ve öğretim programlarını bu doğrultuda tasarlamaktadır. Türkiye’de de Türkçe Öğretmenliği lisans programında alan eğitimi seçmeli ders kategorisinde “iki dilli Türk çocuklarına Türkçe öğretimi” dersi yer almaktadır. Türkçe öğretmeni adaylarının hedef kitlelerinden biri de yurt dışında yaşayan iki dilli Türk çocuklarıdır. Bu çalışmanın amacı ise Türkçe öğretmeni adaylarının iki dillilik kavramına yönelik görüşlerinin incelenmesidir. Çalışma grubunu bir devlet üniversitesinde Türkçe öğretmenliği programında eğitim gören otuz yedi dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışma nitel araştırmanın işe koşulduğu bir durum çalışmasıdır. Veriler, uzman görüşü alınarak hazırlanan açık uçlu beş sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla yüz yüze elde edilmiştir. Verilerin incelenmesinde ise içerik analizi kullanılmıştır. Analiz edilen verilerden kodlar ve temalar oluşturulmuştur. Oluşturulan kodlar ve temalar sıklık tablosuna yansıtılıp frekans değerlerine bakılmıştır. Geçerlik ve güvenirliği artırmak için örnek katılımcı görüşlerine doğrudan yer verilmiştir. Çalışmanın sonucunda öğretmen adaylarının iki dillilik kavramının kendileri için farklı bakış açısı ve farklı kültürü ifade ettiği; iki dilli olmanın kendileri için bir avantaj olduğu; TÖMER’de Türkçe eğitim alan öğrenciler, yurt dışında yaşayan gurbetçiler ve mültecileri hedef kitle olarak gördükleri; iki dilli Türk çocuklarına Türkçe öğretimi dersini almaları ile ilgili olumlu görüş bildirdikleri ve iki dillilerin kelime çeşitliliği gibi özelliklere sahip olduklarını bildirdikleri tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
İki dillilik iki dilli Türk çocukları öğretmen görüşleri Türkçe öğretimi Türkçe öğretmeni adayları
Etik Beyan
Amasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Etik Kurulu, Tarih: 23.11.2023, Sayı: 163097
Kaynakça
- Abaıs, H.F. (2021). Bir vaka çalışması: İki dilli çocukların kod değiştirme mekanizmaları [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Başkent Üniversitesi.
- Akkaya, N. ve İşci, C. (2016). Akademik çevrenin ikidillilik kavramı hakkındaki görüşleri. Bartın University Journal of Faculty of Education, 5(2), 328-343.
- Alyılmaz, S. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde hedef kitlenin/“öğrenen” in önemi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 7(4), 2452-2463.
- Ataş, Ş. (2017). Mardin'de çok dillilik ve ana dili Arapça olan çok dillilerde kod değiştirimleri [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Çağ Üniversitesi.
- Avcı, M. ve Kurudayıoğlu, M. (2022). Türkçede iki dillilik çalışmalarının bibliyometrik analizi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 10(1), 252-265.
- Aydın, H., & Doğan, F. (2019). Teacher attitudes toward the principal of multilingual education: Advancing research on mother-tongue education in Turkey. Journal of Educational Research and Practice, 9(1), 202-223.
- Baker, C. (2001). The Development of Bilingualism, Foundations of Bilingual Education and Bilingualism. Multilingual Matters Ltd.
- Baker, C., & Wright, W. E. (2024). İki dillilik ve iki dilli eğitimin temelleri (Z. D. Berdibek, Çev.). GAV Perspektif Yayıncılık.
- Baklavacı, S. (2013). Fransa’daki iki dilli (Fransızca-Türkçe) çocuklarda dil kullanımı ve Fransızca yazı dili yeterlilik değerlendirmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Dicle Üniversitesi.
- Bican, G. (2017). İki dilliliğin tanımlanması ile kuramsal tartışmalar ve güncel yaklaşımlar. Ana Dili Eğitim Dergisi, 5/2, 353-366.
- Bölükbaşı-Kaya, F., Hançer, F. B. ve Golynkala, A. (2019). İki dillilik: tanımı ve türleri üzerine kuramsal tartışmalar. International Journal of Languages Education and Teaching, 7(2), 98-113.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2023). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (34.baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
- Council of Europe. (2020). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, teaching, assessment, Companion Volume. https://rm.coe.int/common-european-framework-of-reference-for-languages-learning-teaching/16809ea0d4 (E.T. 17.04.2024)
- Cummins, J. (1977). Cognitive factors associated with the attainment of intermediate levels of bilingual skills. The Modern Language Journal, 61(1/2), 3–12.
- Cummins, J. (1979). Linguistic interdependence and the educational development of bilingual children. Review of Educational Research, 49(2), 222-251.
- Demirdöven, G. H. ve Okur, A. (2017). İki dilli Türkçe öğretmeni adaylarının iki dillilik olgusuna yönelik görüşleri (Duisburg/Essen Üniversitesi örneği). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 774-805.
- Ekiz, D. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri (6. baskı). Anı Yayıncılık.
- Günaydın, Y. (2020). İki dillilik ile ilgili yayımlanan makalelerin incelenmesi (2010-2020). International Journal of Language Academy, 8(5), 352-365.
- Gündoğdu, İ. ve Şen, Ü. (2025). İki dilli Türk çocuklarının Türkçe yazma tutumları: Bir ölçek geliştirme çalışması. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 13(2), 162-184.
- Güzel, A. (2014). İki dilli Türk çocuklarına Türkçe öğretimi (Almanya Örneği) (3.baskı). Akçağ.
- Haznedar, B. (2021). İkidillilik ve çokdillilik. Anı.
- İnce, B. (2021). İki dilliliğin avantajları ve dezavantajları. İ. Güleç, B. İnce ve H. N. Demiriz (Ed.)., İkidillilik ve İkidilli Çocukların Eğitimi içinde (ss. 429-441). Kesit Yayınları.
- İşçi, C. (2019). İki dilli ortaokul öğrencilerinin konuşma-dinleme becerilerine ilişkin öz yeterlikleri ve Türkçe dersinde karşılaştıkları sorunlar [Yayımlanmamış doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
- Kardaş, H. ve Kaya, M. (2023). İki dilli öğrencilerin Türkçe dinleme kaygılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 125-141.
- Korkmaz, C., B. (2022). İki dillilere Türkçe öğretiminde dinleme becerisinin gelişimi. U. Başar (Ed.), İki dillilere Türkçe öğretimi içinde (s.113-138). Nobel Akademik.
- Kuru, O., İnanç, R., & Kuru, E. (2024). Opinions of primary school teachers providing education to bilingual students. Journal Of Education, Theory and Practical Research, 10(3), 299-316.
- Kuyumcu, E. (2014). İki dilli dil kullanımı üzerine bir vaka çalışması: bir çocuğun İsveççe ve Türkçe okuma-yazma ve söylev alışkanlıkları. Bilig, 70, 181-210.
- Ozfidan, B., Burlbaw, L., & Kuo, L. J. (2016). Perceptions of an anticipated bilingual education program in Turkey. International Education Studies, 9(10), 174-184.
- Özdemir, H. (2016). Ortaokul beşinci sınıfta okuyan iki dilli öğrencilerin yazma becerilerinin değerlendirilmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Yüzüncü Yıl Üniversitesi.
- Şahin, A., Kardaş, M. N. ve Görmez, E. (2017). Akvaryum tekniğinin iki dilli 7. sınıf öğrencilerinin Türkçe konuşma becerilerine etkisi. International Journal of Language Academy, 5(3), 366-390.
- Şen, Ü. ve Adıgüzel, F. B. (2018). Türkçe ve Türk kültürü dersi öğretmenlerinin yurt dışı görevini tercih etme nedenleri ve görevlerine ilişkin beklentileri. Aydın TÖMER Dil Dergisi, 3(1), 67-90.
- Tekeli, F. (2021). İki dilli Türk çocuklarına kelime öğretimi. Ahmet Karabulut ve Muhammed Tunagür (Ed.). İki Dilli Türk Çocuklarına Türkçe Öğretimi içinde (ss.105-118). Akademisyen.
- Ustabulut, M.Y. (2014). İki dilli Türk çocuklarına Türkiye Türkçesi öğretiminde sesli okuma hataları ve bu hataların düzeltilmesi için yapılabilecek yöntem ve teknikler: Romanya örneği [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
- Uysal, B. (2022). Dil eğitiminin kavram alanını oluşturan başlıca disiplinler (4. Baskı). Ülker Şen (Ed.). Dil eğitiminin temel kavramları içinde (ss.203-225). Pegem Akademi Yayıncılık.
- Uzun. O. (2018). Seçici dinleme stratejisinin iki dilli 5. sınıf öğrencilerinin not alma ve özet çıkarma becerilerine etkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi)]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
- Yazıcı, Z. ve Temel, Z. (2012). İki dilli ve tek dilli çocuklarda dil gelişimi okuma olgunluğu ilişkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(22), 145-158.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin.
- Yıldız, C., Arslan, K. & Thomas, R. (2021). İki dillilik ve dil edinimi (Almanya’da Türkçe- Almanca İki Dilli Büyüyen Çocuklar Üzerine Bir İnceleme) (2. baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dil Çalışmaları (Diğer), Türkçe Eğitimi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 4 Mart 2025 |
| Kabul Tarihi | 6 Temmuz 2025 |
| Erken Görünüm Tarihi | 13 Aralık 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 20 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 5 Sayı: 3 |
Amaç ve Kapsam
Uluslararası Türkçe Öğretimi Araştırmaları Dergisinin (UTÖAD) amacı, son yıllarda müstakil bir disiplin olarak gerek Türkiye gerekse de yurt dışında gittikçe önem kazanan Türkçe öğretimine dair disiplinlerarası bir perspektifle kaleme alınmış akademik çalışmaların ilgililerle buluşabileceği nitelikli bir yayın platformu oluşturarak alana dair evrensel bilgi birikimine katkıda bulunmaktır.
UTÖAD, kapsam bakımından kesin sınırları belirtmemekle birlikte, aşağıdaki konularda yayınlara yer vermektedir:
- yabancı dil olarak Türkçe öğretimi
- ikinci dil olarak Türkçe öğretimi
- iki dillilere Türkçe öğretimi
- Türk soylulara Türkçe öğretimi
- özel amaçlı Türkçe öğretimi
- ana dili olarak Türkçe öğretimi
- dil öğretiminde yaklaşım, yöntem ve teknikler
- dil öğretiminde program geliştirme
- dil öğretiminde ölçme ve değerlendirme
- bilgisayar destekli dil öğretimi
- dil öğretimi ve harmanlanmış öğrenme
- dil öğretimi ve dilbilim
- dil öğretimi ve edebiyat
- dil öğretimi ve kültür
- dil öğretimi ve teknoloji
Yazım Kuralları
Başlıklar
Ana başlık (makale başlığı) bütün harfler büyük olacak şekilde, sayfa ortasında 12 punto büyüklüğünde ve bold harflerle yazılmalıdır. Makalenin başlığının içeriği yansıtmasına özen gösterilmelidir. Ayrıca çalışmadaki ikincil (alt) başlıklarda yalnızca kelimenin ilk harfi büyük ve bold olacak şekilde, sola dayalı olarak hazırlanmalıdır. Son olarak makalelerin “Giriş” ve “Sonuç” dışındaki bölümleri numaralandırılarak düzenlenmelidir.
Yazar Ad(lar)ı ve Adres(ler)i
Yazar(lar)ın ad(lar)ı ve soyad(lar)ı yazı başlığının sağ altında olmalı, soyadın tamamı büyük harflerle yazılmalı, yazarın unvanı, çalıştığı kurumu, elektronik posta adresi ve ORCID numarası dipnotta açıkça belirtilmelidir.
Özet
Makalenin girişinde 200-300 kelime arasında Türkçe ve İngilizce özet yer almalıdır. Özette, çalışmanın amacı, yöntemi, bulguları ve sonucundan kısaca bahsedilmelidir. Makale özeti New Times Roman yazı tipinde 10 puntoyla yazılmalıdır. Özetten hemen sonra çalışmanın genelyle uyumlu ve ilişkili beş anahtar sözcük (ibare) yer almalıdır.
Sayfa Düzeni
Kenar boşlukları sağdan, soldan, alttan ve üstten 3 cm olmalıdır. Makale metni New Times Roman yazı tipinde 12 puntoyla yazılmalı, paragraflardan önce ve sonra 0.6 nk boşluk bırakılmalı ve girinti sağdan ve soldan 0 olmalıdır. Paragraf başlarında “Tab Tuşu” paragraf aralarında “Enter Tuşu” kullanılmamalıdır. Satır aralığı 1.15 olmalıdır.
Tablo, Resim ve Şekiller
Tablo, resim ve şekillerin numarası ve başlığı bulunmalıdır. Tablo numarası yukarıda, tam sola dayalı olarak dik ve bold yazılmalıdır. Tablo adı ise her sözcüğün ilk harfi büyük olmak üzere italik yazılmalıdır. Tablolar metin içinde bulunması gereken yerlerde olmalıdır. Şekiller siyah beyaz baskıya uygun hazırlanmalıdır. Şekil numaraları ve adları şeklin üstüne tablolarla aynı şekilde yazılmalıdır. Kaynaklar ise tablo, resim ve şeklin altında verilmelidir.
Örnek
Tablo 1
Katılımcıların Cinsiyet Dağılımları
| Cinsiyet | Sayı | Yüzde |
| Erkek | 20 | %40 |
| Kadın | 30 | %60 |
Şekil 1
İşlevsel Dil Bilgisi Öğretimi
(BU BÖLÜMDE ŞEKİL YER ALACAKTIR.)
Referans Sistemi
- Makalelerde gerek metin içi göndermelerde gerekse de makale sonundaki kaynakçaların düzenlenmesinde APA 7’ye esas alınması talep edilmektedir. Bu sebeple dipnotların yalnızca gerektiği durumlarda kullanılması beklenmektedir. Ayrıntılı bilgi için bakınız.
Metin içinde (Durmuş, 2013, s. 145)
- Alıntılar tırnak içinde verilmeli, 40 kelimeden az alıntılar metin içinde, daha uzun alıntılar ise satırın sağından ve solundan 1.5 cm içeride, blok hâlinde ve 1,15 satır aralığıyla 11 punto yazılmalıdır.
- Aynı alıntıya birden fazla kaynak gösterileceği durumlarda, eserler aynı parantez içinde, en eski tarihli olandan yeni olana doğru, birbirinden noktalı virgülle ayrılarak sıralanır.
Örnek (Durmuş, 2013; Başar, 2017; Çelik, 2019 ve Boylu, 2020)
- Yazarın aynı yıl yayınlanmış iki eseri varsa hem metinde hem de kaynakçada yayın yılına bir harf eklenmek suretiyle gösterilir.
Örnek (Çangal, 2020a, s. 45) ve (Çangal, 2020b, s. 356)
- Metin içinde kullanılan kaynak iki yazarlı ise her geçtiği yerde ikisinin de soyadı yazılmalıdır. Türkçe yayınlanmış kaynaklarda yazarların soyadları “ve” bağlacı ile yabancı dilde yazılmış kaynaklarda “and” bağlacı ile bağlanmalıdır. İkiden fazla yazarlı kaynaklarda ise birinci yazarın soyadından sonra “vd.” kısaltması kullanılmalıdır.
Örnek (Durmuş ve Demir, 2015, s. 34), (Boylu vd., 2012, s. 34)
- Görülmeyen bir kaynak işaret edilirken hem kaynağın kendisi hem de araştırmacının gördüğü kaynak metinde ve kaynakçada verilmelidir.
Örnek (Kalenderoğlu, 2015, s.67’den akt. Eker, 2018, s. 89).
- Yazarın adı doğrudan metinde cümle içinde geçiyorsa parantez içinde tarih ve sayfanın belirtilmesi yeterlidir.
Örnek: Demir’e (2000, s. 35) göre veya Demir’e göre …………………….. (2000, s. 35).
Kaynakça
Kaynak göstermede APA 7 sisteminden yararlanılmalıdır. Kaynaklar Times New Roman yazı tipinde, 12 punto büyüklüğünde, 1,15 satır aralığında, ilk satır sola dayalı, diğer satırlar 1,25 cm içeriden yazılmalıdır.
1. Kitap
Tek yazarlı kitap
Boylu, E. (2020). Kuramdan uygulamaya yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Pegem Akademi. https://doi.org/10.1000/pm0000000
Not: Kitap, kitap bölümü, makale çalışmalarında varsa DOİ numarası eklenebilir.
Çok yazarlı kitap
Güzel, A. ve Barın, E. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Akçağ Yayınları.
Editörlü kitap
Durmuş, M. ve Okur, A. (Ed.). (2018). Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı. Grafiker Yayınları.
Kitap bölümü
Çelik, M. E. (2019). Dil bilgisi öğretiminde ölçme ve değerlendirme. C. Epçaçan ve E. Akın (Ed.), Dil bilgisi öğretimi içinde (s. 227-251). Anı Yayınları.
Bağcı, H. ve Başar, U. (2018). Yazma eğitimi. M. Durmuş ve A. Okur (Ed.), Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı içinde (2. Baskı, s. 311-334). Grafiker Yayınları.
Yazarı olmayan kitaplar
The Chicago manual of style. (1993). The University of Chicago Press.
Sadece Elektronik Basılı Kitap
O’Keefe, E. (n.d.). Egoism & the cnsts in Western values. Erişim Adresi: http://www.onlineoriginals.com/ [Erişim Tarihi: 19.11.2019]
Ansiklopediler
Balkans: History. (1987). Encyclopaedia Britannica içinde (15. Baskı. Cilt. 14, s. 570- 588). Chicago: En- cyclopaedia Britannica.
Metin İçinde: (Balkans: History, 1987)
Sözlükler
Gerrymander. (2003). Merriam-Webster’s collegiate dictionary (11. Baskı). Springfield, MA: Merriam-Webster’s.
Metin İçinde: (Gerrymander, 2003)
2. Makale
Başar, U. (2016). Yunus Emre Enstitüsü Yedi İklim Türkçe setinin (Temel seviye: A1, A2) yapılandırmacılık bağlamında değerlendirilmesi. Aydın TÖMER Dil Dergisi, 1(2), 55-77.
3. Lisansüstü Tezler
Yüksek lisans tezi
İltar, L. (2014). Yabancılara Türkçe öğretiminde Arapça-Türkçe ortak kelimeler yardımıyla etkinlik geliştirme ve uygulama: Mısır örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi.
Doktora tezi
Korkmaz, C. B. (2018). Yabancılara Türkçe öğretiminde dinleme metinlerinin incelenmesi ve değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi.
4. Bildiriler
Sunulan bildiriler
Çangal, Ö. ve Yörüsün, S. (19-21 Mayıs 2016). Özel amaçlı Türkçe öğretimi: Bankacılık Türkçesi ve ders kitabı örneği [Konferans/Sempozyum Sunumu]. II. Uluslararası Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi Sempozyumu, Münih, Almanya.
Kitap bölümü olarak basılan bildiriler
Durmuş, M. ve Çangal, Ö. (2019). Yabancılara Türkçe öğretiminde öğrenicilerin çevrim içi yazışma becerilerine ilişkin yeterlilikleri ve ilgili kazanımların belirlenmesi. S. Şen ve M. Mangır (Ed.), XI. Uluslararası Dünya Dili Türkçe Sempozyumu Bildiri Kitabı (s. 1629-1649). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Yayını.
5. Kurum yayınları
Millî Eğitim Bakanlığı. (2019). 2019-2023 Stratejik planı. Ankara: MEB.
6. Elektronik kaynaklar
Bilgisu, G. (2020). Feynman tekniği ve yabancılara Türkçe öğretimi. Web: https://www.gurkanbilgisu.com/2020/05/feynman-teknigi-ve-yabancilara-turkce-ogretimi.html adresinden 2 Ekim 2020 tarihinde alınmıştır.
7. Yazarı belli olan gazete ve dergi yazıları
Bruni, F. (2003, 26 Aralık). Pope pleads for end to terrorism and war. New York Times, s. 21.
Virgül Kullanımı Hakkında
- Metin içinde ve veya yahut ya … ya bağlaçlarından önce de sonra da virgül konmaz.
- Tekrarlı bağlaçlardan önce ve sonra virgül konmaz. hem … hem ... | ya … ya | gerek … gerek … |
- Cümlede pekiştirme ve bağlama görevinde kullanılan da / de bağlacından sonra virgül konmaz.
- Şart ekinden sonra virgül konmaz -sa, -se
- Metin içinde / ve / veya / yahut / gibi / ile /
- ile birlikte / ancak / fakat / ama / yani / hatta / bağlaçlarından önce ve sonra kullanılmaz.
Etik İlkeler ve Yayın Politikası
ETİK İLKELER
Yayın Etiği
- Dergimizde, yazar(lar), hakemler, editör ve yayıncı, başta olmak üzere tüm paydaşların etik ilkeler standartlarına uyması önem arz etmektedir. Dergimizin etik sorumlulukları kapsamında tüm paydaşlarının etik standartlara ve etik ilkelere uyma sorumluluğu vardır. Bu nedenle yazar(lar), hakemler, editör ve yayıncının aşağıdaki etik sorumlulukları taşıması beklenmektedir.
- Etik görev ve sorumluluklar oluşturulurken açık erişim olarak Yayın Etiği Komitesi (COPE) “https://publicationethics.org/” tarafından yayınlanan politikalar ve rehberler dikkate alınarak hazırlanmıştır.
Yazar(lar)ın Etik Sorumlulukları
Uluslararası Türkçe Öğretimi Araştırmaları Dergisi’ne (UTÖAD) gönderilen çalışmalarda yazar(lar)ın aşağıda belirtilen etik sorumluluklara uyması gerekmektedir:
- Dergimize gönderilen makaleler orijinal olmalıdır. Dergimize gönderilen makaleler daha önce hiçbir yerde yayınlanmamış olmalıdır. Dergimize gönderilen makale, aynı süreçte başka dergilere incelenmek üzere gönderilmemiş olmalı/başka bir derginin hakem sürecinde olmamalıdır.
- Daha önce herhangi bir yerde yayınlandığı belirtilmediği ya da belirlenemediği için yayınlanan çalışmalar ile ilgili telif haklarına ilişkin doğabilecek hukuki sonuçlar tamamen yazar(lar)a aittir.
- Yazar(lar), makalenin değerlendirme sürecinde ve öncesinde, değerlendirme sürecine dâhil olan kişilerle temasa geçmemelidir.
- Başka kaynaklardan yapılan alıntılar/atıflar doğru ve eksiksiz olarak belirtilmelidir.
- Yazar(lar), hazırlanan makaleye daha geniş katkı sağlayacak bilimsel yayınlardan alıntı yapmalıdır. Özel olarak elde edilen bilgiler, kaynaktan yazılı izin alınmadan kullanılmamalı veya raporlanmamalıdır.
- İntihal, bilimsel çalışmalardaki her türlü etik dışı davranışı oluşturur ve kabul edilemez. Dergimize gönderilen makalelerde intihal raporları hazırlanmalı, hazırlanan intihal raporu makaleyi sisteme yüklerken "intihal raporu yükle" bölümünden yüklenmelidir.
- Makale gönderilmeden önce yazar(lar)ın kesin listesi belirlenmelidir. Değerlendirme sürecine başlanmış olan makalenin yazar(lar)ının değiştirilmesi (Yazar ekleme, yazar çıkartma, yazar sırası değiştirme vb. hususlar) teklif edilemez.
- Makale herhangi bir kişi, kurum veya kuruluş tarafından desteklenmişse, bu kişi, kurum veya kuruluş çalışmada dipnot olarak belirtilmelidir. Kişi, kurum ve kuruluşlardan alınan izinlerden yazar(lar) sorumludur.
- Yayınlanmak üzere gönderilen makalenin varsa çıkar çatışması teşkil edebilecek durumları ve ilişkileri açıklanmalıdır.
- Makalenin değerlendirme sürecinde yazar(lar)dan makaleye ilişkin ham veri talep edilebilir. Bu durumda yazar(lar) istenilen veri ve bilgileri yayın kurulu ve bilim kuruluna en kısa sürede vermelidir.
- Anket, mülakat, odak grup çalışması, gözlem, deney, görüşme teknikleri kullanılarak katılımcılardan veri toplanmasını gerektiren nitel ya da nicel yaklaşımlarla yürütülen ve etik kurul kararı gerektiren çalışmalar için ayrı ayrı etik kurul onayı alınmış olmalı, bu onay makalede belirtilmeli ve belgelendirilmelidir.
- Makalelerde, Araştırma ve Yayın Etiğine uyulduğuna dair ifadeye yer verilmelidir.
- Etik kurul izni gerektiren çalışmalarda, izinle ilgili bilgiler (kurul adı, tarih ve sayı no) yöntem bölümünde ve ayrıca makale ilk/son sayfasında yer verilmelidir. Olgu sunumlarında, bilgilendirilmiş gönüllü olur/onam formunun imzalatıldığına dair bilgiye makalede yer verilmesi gereklidir. .
- Kullanılan fikir ve sanat eserleri için telif hakları düzenlemelerine riayet edilmesi gerekmektedir.
- Üniversite mensubu olmayan araştırmacılar Etik Kurulu Raporu için bölgelerinde bulunan Etik Kurul’lara başvurabilirler.
- Makalede kullanılan verilerin kullanım hakları ile ilgili gerekli izinlere sahip olduklarını veya deney yapılan deneklerin rızasının alındığını gösteren belgeye yazar(lar) sahip olmalıdır. İnsan deneklerin gizlilik haklarına uyulmalıdır
- Yazar(lar) makalesinde önemli bir eksiklik veya hata tespit ettiğinde, dergi editörü/yayıncı ile hemen irtibata geçmeli ve bilgilendirmelidir.
- Yazar(lar)ın, düzeltme veya geri çekme işlemlerinde editörle iletişime geçmesi gerekmektedir.
- Yazar(lar), hakemin ve kurulun belirttiği düzeltme önerilerini yerine getirmek zorundadır.
- Yazar(lar) hakemlerin olumsuz görüşlerine karşı kanıt göstermek koşuluyla itiraz edebilirler. Bu itiraz incelenir ve gerekli görülürse farklı hakem görüşüne başvurulur.
- Çalışmaların yayınlanabilmesi için yazar(lar), Hakem ve Yayın Kurulu’nun görüş ve önerilerini dikkate almak zorundadırlar.
- Dergide yayınlanan çalışmaların içeriğinden kaynaklanan yasal sorumluluklar, tamamen yazar(lar)a aittir.
Editörün Etik Sorumlulukları
Dergi editörü Yayın Etiği Komitesi’nin (Committe on Publication Ethics) – COPE (https://publicationethics.org/) yayınlamış olduğu “COPE Code of Conduct and Best Practice Guidelines for Journal Editors” (https://publicationethics.org/files/Code_of_conduct_for_journal_editors_Mar11.pdf) yer alan etik görevlere ve sorumluluklara uymalıdır.
Ayrıca “COPE Best Practice Guidelines for Journal Editors” (https://publicationethics.org/files/u2/Best_Practice.pdf) yer alan etik sorumluluklara uyması gerekmektedir.
Editörün aşağıdaki etik sorumluluklara sahip olması ve uyması gerekmektedir:
- Editör, dergide yayınlanan her makaleden sorumludur.
- Editör, dergi sisteminde bulunan tüm kayıtları saklamalıdır.
- Editör, makale değerlendirme sürecinin adil, şeffaf, objektif ve zamanında olmasını sağlamalıdır.
- Editör, derginin sürekli gelişimini sağlamalı ve güncel bilimsel gelişmeleri takip etmelidir.
- Editör, makalenin konusuna uygun olarak alanında uzman olan hakemleri atamalıdır.
- Editör, körleme hakemlik uygulamasıyla hakemlerin kimlik bilgilerini gizli tutmalıdır.
- Hakem değerlendirmeleri sonucunda elde edilen imtiyazlı fikir ve bilgiler gizli tutulmalıdır. Bireysel çıkarlar için kullanılmamalıdır.
- Editör, hakemler ve yazar(lar) arasından çıkar çatışması olup olmadığını gözetmelidir.
- Editör, yazar(lar) ve hakemler tarafından dergiye gönderilen tüm raporların ve içeriğin gizliliğini korumalıdır.
- Editör, hakem değerlendirme sürecine göre makalenin onayına, reddine veya düzeltmelerden sonra yayınlanmasına karar verir. Dergiye gönderilen çalışmalarda düzenleme yapma, yayınlama ya da yayınlamama hakkına sahiptir.
- Editör düşünce özgürlüğünü desteklemelidir. Yazarların ırk, cinsiyet, dini inanç, etnik köken, vatandaşlık veya siyasi düşüncesini göz önünde bulundurmadan makaleleri bilimsel ve entelektüel içerikleri ile tarafsızca değerlendirmelidir.
- Editör, derginin yayın politikalarında ve süreçte şeffaflığı ve dürüst raporlamayı teşvik etmelidir. Yayıncı ile birlikte editoryal kararlara karşı temyiz için şeffaf bir sistem oluşturmalıdır.
- Editör, yazarların ve hakemlerin kendilerinden ne beklendiğini net bir şekilde anlamalarını sağlamalıdır.
- Editör, dergi iletişimleri için derginin standart elektronik gönderim sistemini kullanmalıdır.
- Editör, kendisinin yazdığı veya ilişkili üyeler veya meslektaşları tarafından yazılan ya da editörün ilgilendiği ürün veya hizmetlerle ilgili makaleler hakkında karar vermemelidir. Herhangi bir olası editoryal çıkar çatışmasına mahal vermemelidir.
- Editör, intihal gibi suistimallerin tespiti için yayıncının sistemlerinden uygun şekilde yararlanmalıdır.
- Editör, dergide yayınlanan tüm makalelerin fikri mülkiyet hakkını korumakla sorumludur. Olası ihlallerde derginin ve yazar(lar)ın haklarını savunmakla da yükümlüdür.
- Editör, yayınlanan makalelerdeki içeriklerin başka yayınların fikri mülkiyet haklarını ihlal etmemesi için gerekli önlemleri almakla sorumludur.
- Editör, makale değerlendirmesi sürecinde en az iki dış ve bağımsız hakem atamalıdır. Hakemler gerektiğinde editörden ek görüş almalıdır.
- Editör, ihtiyaç olması halinde makaleyi 3. veya 4. hakeme de gönderebilir.
- Editör, makale değerlendirme aşamasında hakemlerin ihtiyaç duymaları durumunda hakemlere gerekli bilgiyi sağlamalı ve rehberlik yapmalıdır.
- Hakemler seçilirken, alanında uzman kişilerden seçilmelidir. Hileli hakem seçiminden kaçınılmalıdır.
- Editör, olası çıkar çatışmalarını önlemek için hakemler tarafından yapılan kendine atıf önerilerini gözden geçirmelidir.
- Editör, yazarların kendi makalelerine veya editörün sahip olduğu ürün ve hizmetlere atıfta bulunmalarını istememelidir.
- Editör, rapor edilen veya şüphelenilen suistimalli durum olduğunda, yayıncı ile birlikte objektif ve şeffaf olarak raporları inceleyerek değerlendirmeli ve kayda almalıdır.
- Editör, herhangi bir dergi metriğini yapay olarak artırarak derginin sıralamasını etkilemeye çalışmamalıdır.
- Editör, gerçek bilimsel nedenler dışında bu derginin (veya başka bir derginin) makalelerine yapılan atıfların dâhil edilmesini talep etmemelidir.
- Editör, makalelerin tarafsız ve zamanında değerlendirme sürecinin tamamlanmasını sağlamalıdır. Dergi yayın politikalarında yer alan "Kör Hakemlik ve Değerlendirme Süreci" politikalarını uygulamalıdır.
- Editör, yayınlanan her makalenin dergi yayın politikaları ve uluslararası standartlara uygun olarak yayınlanmasından sorumludur.
- Editör; yazar, hakem ve okuyucuların kişisel verilerini korumakla sorumludur.
Hakemlerin Etik Sorumlulukları
İncelenen makalelerin objektif ve bağımsız olarak incelenmesi için “Kör Hakemlik” ile değerlendirilmesi yayın kalitesini artırır ve güven sağlar. Bu nedenle dergimizde makale değerlendirme sürecinde çift taraflı kör hakemlik ilkesi uygulanmaktadır. Dergimizde, incelenme sürecindeki makalelerde yazar(lar) ile hakemler doğrudan iletişime geçemez. Hakemlerin değerlendirmeleri ve yorumları dergi yönetim sistemi üzerinden yürütülür. Hakemlerin değerlendirme formları ve makale metni üzerindeki görüşleri, editör tarafından yazarlara ulaştırılır. Hakemlerin değerlendirme sürecini objektif, bağımsız ve etik olarak tamamlaması editör tarafından takip edilmelidir.
Dergimiz hakemlerinin aşağıdaki etik sorumluluklara sahip olması gerekmektedir:
- Hakemler, makale değerlendirme sürecinde etik sorumluluklarını yerine getirmelidir.
- Hakemler, kendi alanları ile ilgili çalışmaları incelemeyi kabul etmelidir. Alanları dışındaki makaleleri incelememelidir.
- Hakemler, makale değerlendirme süresine uymalıdır.
- Hakemler, makale değerlendirme sürecini tarafsızlık ve gizlilik içerisinde tamamlamalıdır.
- Hakemler, değerlendirme sürecini cinsiyet, din, siyasi, ticari çatışmalar, vatandaşlık vb. kişisel özelliklere bakmadan objektif olarak gerçekleştirmelidir. Bu kişisel özellikler hakemlerin kararlarına etki etmemelidir. Değerlendirme süreci objektif olarak tamamlanmalıdır.
- Hakemler, makale değerlendirme sürecinde çıkar çatışması ile karşı karşıya olduğunu düşündüklerinde, makaleyi değerlendirmeyi reddederek dergi editörünü bu konuda bilgilendirmelidir.
- Hakemler, inceledikleri makaleyi değerlendirirken kibar/yapıcı bir dil ve üslup kullanmalıdır. Saldırgan, aşağılayıcı, hakaret, iftira ve düşmanlık içeren yorum ve ifadelerden kaçınmalıdırlar.
- Hakemler, gizlilik ilkesi gereği inceledikleri çalışmaların içeriğini ancak yayınlandıktan sonra kullanabilirler. Reddedilen çalışmalardan herhangi bir bilgi kullanamazlar.
- Hakemler, yazar(lar)ın çalışmasına bilimsel olarak katkı sağlayacak atıflar önerebilir. Ancak hakemler kendi atıf sayısını artırmak amacıyla öneride bulunmamalıdır.
- Hakemler, yazar(lar)ın kimliği hakkındaki bilgilere erişmemelidir. Yazar(lar)ın bilgilerine erişilmesi veya bu bilgilerin alınması durumunda değerlendirme süreci sona erdirilmelidir.
- Hakemler, hakemlik sürecinde oluşabilecek kişisel yanlılıkların farkında olmalı ve makaleyi incelerken bu durumu dikkate almalıdır.
- Hakemler, ret verecekleri makaleler için gerekçelerini hakem raporunda açık ve ayrıntılı biçimde yazmalıdır.
Yayıncının Etik Sorumlulukları
Yayıncı aşağıdaki etik sorumluluklara uymak zorundadır:
- Yayıncı, tarafsız editör kararlarının oluşturulmasını beyan ve taahhüt eder. Editör, dergiye gönderilen çalışmaların tüm sürecinden sorumludur. Bu çerçevede ekonomik ya da politik kazançlar göz önüne alınmaksızın karar verici kişi editördür.
- Yayıncı, yayınlanan her çalışmanın mülkiyet ve telif hakkını korur.
- Yayıncı, yayınlanan her çalışmanın bir kopyasının kaydını saklama yükümlülüğünü üstlenir.
- Yayıncının, bilimsel sömürüyü önlemek, editöre karşı her türlü intihal ve bilimsel suistimal vb. suçları önlemek için tedbir alma sorumluluğu vardır.
- Yayıncı, bilimsel süreçte besleyici, destekleyici ve yatırımcı rolünü üstlenmelidir.
- Yayıncı, süreçte en iyi uygulamaların yapılmasını sağlamalıdır.
Yayın Kurulu Etik Sorumlulukları
- Yayın kurulu, kendi uzmanlık alanlarındaki tecrübe ve deneyimlerini paylaşmalıdır.
- Yayın kurulu, dergi politikası ve kapsamı hakkında tavsiyelerde bulunmalıdır.
- Yayın kurulu, derginin gelişimini sağlamak amacıyla editör ile iş birliği halinde olmalıdır.
- Yayın kurulu, derginin tanıtımını yapmalı, yeni ve köklü yazarları dergiye yönlendirmelidir.
- Yayın kurulu, çıkar çatışması kurallarına uyulmasını sağlamalıdır.
- Yayın kurulu, dergiye gönderilen makaleleri gözden geçirmelidir.
- Yayın kurulu, güncel gelişmeleri ve değişiklikleri takip etmeli, dergi süreçlerinde katkı sağlamalıdır.
YAYIN POLİTİKASI
Uluslararası Türkçe Öğretimi Araştırmaları Dergisi (UTÖAD) ücretsiz, uluslararası hakemli bir akademik dergidir. UTÖAD'a yayın kurallarına uygun olarak gönderilen makaleler, değerlendirilmek üzere alanında uzman iki hakeme gönderilir. UTÖAD, sürecin her aşamasında, hakem ve yazarların isimlerinin saklı tutulduğu çift-kör hakemlik sistemini kullanmaktadır. Hakem raporları beş yıl süreyle saklanır. Makaleyi değerlendiren iki hakemden birisinin olumlu diğerinin olumsuz rapor vermesi durumunda makale üçüncü hakeme gönderilerek üçüncü hakemin olumlu veya olumsuz görüşüne göre nihai karar verilmektedir.
UTÖAD'a gönderilen çalışmalarda yazarlar, hakemlerin ve yayın kurulunun eleştiri ve önerilerini dikkate almak zorundadırlar. Katılmadıkları hususlar varsa gerekçeleriyle birlikte itiraz etme hakkına sahiptirler. Dergideki hakemlik sürecinde, akademik unvana sahip kişilerin yayınları için ancak eşit ya da üst derecede akademik unvana sahip kişiler hakem olabilir.
UTÖAD'ın hakem değerlendirme süreci istenilmeyen nedenlerden dolayı bazen uzun sürebilmektedir. Normal koşullarda editör tarafından ön değerlendirme aşaması 10 gün; hakem değerlendirme süreci de 8 hafta olarak planlanmaktadır. Ancak hakemlerden zamanında dönüş olmaması nedeniyle yeniden hakem atama vb. nedenlerden dolayı hakem değerlendirme süreci uzun sürebilmektedir. Bu konuda yazarların makalelerini süreyi dikkate alarak göndermelerini rica ederiz.
UTÖAD'a makale gönderen yazar/yazarlar, derginin söz konusu hakem değerlendirme koşullarını ve sürecini kabul etmiş sayılırlar. Makaleye katkıda bulunmayan kişiler yazar olarak belirtilmemelidir.
UTÖAD'a gönderilen makalelerin telif hakkı gönderi tarihinden itibaren UTÖAD'a devredilir. Derginin kabul etmediği ya da hakemlik süreci sona eren ve kabul edilmeyen makalelerin telif hakkı yazarına aittir.
UTÖAD'a gönderilen makalelerin daha önce herhangi bir yerde yayımlanmamış olması gerekmektedir. Yayım süreci bitmeden 2. bir dergiye makale göndermek "duplikasyon" olarak nitelendirilmektedir. Bu şekilde makale gönderen yazarlar hukuki olarak suç işlemektedirler. "Duplikasyon" yaptığı tespit edilen yazarlar hakkında dergimiz gerekli gördüğü taktirde yasal işlem başlatabilir.
UTÖAD'la ilgili daha fazla bilgi almak için utoadergisi@gmail.com adresine yazabilirsiniz.
Ücret Politikası
Uluslararası Türkçe Öğretimi Araştırmaları Dergisi (UTÖAD); makalelerin gönderim, değerlendirme ve yayınlanma olmak üzere hiçbir aşamasında ücret talep etmez. Yazarlar dergiye gönderdikleri çalışmalar için makale işlem ücreti ödemezler.
Dizinler
Atıf Dizinleri
Diğer Dizinler
Dergi Kurulları
Bilimsel Yayın Koordinatörü
Türkçe Eğitimi
Baş Editör
Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi, Türkçe Eğitimi
Editör
Eğitim, Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi, Türkçe Eğitimi
Editör Yardımcısı
Yeni Türk Dili (Eski Anadolu, Osmanlı, Türkiye Türkçesi), Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi, Çağdaş İran tarihi
Yayın Kurulu
Danışma Kurulu
Yabancı Dil Sorumluları
Düzelti Sorumluları
Türkçe Eğitimi
Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi
Türkçe Eğitimi