The Umayyad period, which began with Muâviye's takeover of the administration, was a period in which the caliphate became a reign. Although the executives of this period were called as caliphs, the reign feature was clearly felt when their actions were taken into consideration. However, the eighth Umayyad Caliph Omar b. Abdulaâziz was separated from the other Umayyad administrators by taking the title of fifth of the caliphs with his administration lasting about two years. The most characteristic feature that distinguishes Omar b. Abdulaziz from the other Umayyad rulers is that it brings back the political style reminiscent of the period of Râşit caliphs with a revelation-oriented view to the events and tries to solve the problems in accordance with the principles taught by the Prophet. In this context, unlike the Umayyad administrators before and after him who adopted the path of violence and oppression, Omer b. Abdulaziz endeavored to listen to them, to engage in dialogue with them and to find peaceful solutions instead of intimidating non-Arab elements in the racial context and those who adopted different ideas from the Umayyad perspective. He was very successful in this regard and became the real caliph as the only ruler who managed to take the allegiance of all the subjects in Umayyad history. In this study, with the profile of the administrator who selected the method of intelligence; in the case of the Umayyads, which have the administrative profile of choosing tolerance, science and dialogue, Omer's approach and the positive results of this approach will be discussed. This would be a good example for the ruling class in terms of revealing the causes of domestic peace and chaos.
History of Islam Umayyad Omar b. Abdulaziz Tolerance Despotism
Muâviye b. Ebû Süfyân’ın (öl. 60/680) yönetimi ele geçirmesiyle başlayan Emevîler dönemi, hilâfetin saltanata dönüştüğü bir dönem olmuştur. Bu dönemde idarecilik yapan kişiler her ne kadar halife ünvanıyla anılsalar da yaptıkları icraatlar göz önüne alındığı zaman saltanat özelliği kendini bâriz şekilde hissettirmiştir. Bununla birlikte sekizinci Emevî Halifesi Ömer b. Abdülaâziz (öl. 101/720), yaklaşık iki yıl süren idareciliğiyle, Râşit halifelerin beşincisi ünvanını alacak şekilde diğer Emevî idarecilerinden ayrılmıştır. Ömer b. Abdulazîz’i diğer Emevî idarecilerinden ayıran en karakteristik özelliği ise, olaylara yeniden vahiy eksenli bir bakışla Râşit halifeler dönemini andıran siyaset tarzını geri getirmesi ve sorunları, Hz. Peygamber’in öğrettiği ilkeler doğrultusunda çözmeye çalışmasıdır. Bu çerçevede Ömer b. Abdülazîz, şiddet ve baskı yolunu benimseyen kendisinden önceki ve sonraki Emevî idarecilerinin aksine, ırk bağlamında Arap olmayan unsurları, fikir bağlamında da Emevî perspektifinden farklı düşünceleri benimseyen muhâlif unsurları sindirme yerine, onları dinleme, onlarla diyalog kurma ve barışçıl çözümler bulma gayretine girmiştir. Bunda da gayet başarılı olmuş ve Emevî tarihinde bütün tebeânın beyʻatını almayı başaran tek idareci olarak gerçek anlamda halife olmuştur. Bu çalışmada, istibdat yöntemini seçen idareci profiliyle; müsamaha, ilim ve diyalog yolunu seçen idareci profilini bünyesinde barındıran Emevîler özelinde Ömer b. Abdülazîz’in yaklaşımı ve bu yaklaşımın olumlu sonuçları ele alınmaktadır. Zira bu, toplum içi barışın ve kaosun sebeplerini ortaya koyması bakımından idareci sınıf için iyi bir ibret tablosu olacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 20 Ocak 2020 |
Kabul Tarihi | 10 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |