Köpeklerde Ulna’da Distal Epifizeal Büyümenin Yavaşlaması “Reatined Cartilaginous Core” ve Sağaltımı

Yıl 2010, Cilt: 81 Sayı: 1, 21 - 25, 01.01.2010

M. Alper Çetinkaya , Mehmet Sağlam

Öz

Epifizeal büyümenin gecikmesi “RetainedCartilaginous Core (RCC)”; iri yapılı köpek ırklarınıngençlerinde rastlanan, endokondral ossifikasyon gecikmesineneden olan bir hastalıktır. Genellikle distal ulna ve lateralcondylus femoris’de rastlanır. Bu durum, değişik derecelerdebüyüme gecikmesine neden olan bir tür osteochondrosis olarakdüşünülebilir. Hastalar ani başlayan bir topallık ve karpaleklemlerde 10 – 20 derecelik bir valgus deviasyonu gösterirler.Çok şiddetli olgularda distal ulna osteotomisi düşünülse de,bu tarz hastaların büyük bir çoğunluğunda deviasyon hafifolduğundan ve zamanla düzeldiğinden operasyon gerekliolmaz. Kliniğimize getirilen sekiz köpek bu çalışmanınolgularını oluşturdu. Tüm olgularda sağaltım amacıyla beslenmeşekli ve miktarı düzenlendi. Operatif sağaltım sadece radiuskırığı bulunan ve epifizeal büyümenin gecikmesine bağlı kırıkhattında deviasyon şekillenen bir kangalda uygulandı. Başkabir kangal yavrusunda ise deviasyonun şiddetinin artmasınedeniyle operasyon önerilse de hasta sahibinin ilgisizliğinedeniyle operatif sağaltım uygulanamadı. Bu olgu dışında,tüm olgularda uygulanan sağaltımlar başarı ile sonuçlandı.Sonuç olarak, çoğu olguda beslenmeye yönelik uygulanansağaltım yeterli olmaktadır. Ayrıca operatif sağaltım sadeceşiddetli topallık gösteren olgularda değil, radius’daki kırıkhattının olumsuz etkileneceği ve deviasyonu şiddetlendirebileceği durumlarda da uygulanmalıdır

Anahtar Kelimeler

Köpek, ulna, epifiz, geliflim gecikmesi, karpal valgus

Delayed Growth of Distal Ulnar Ephyphysis in Dogs “Retained Cartilaginous Core” and Treatments

Öz

Retained cartilaginous core (RCC) is delayedformation of bone by physis (commonly the distal ulna andlateral femoral condyles); it may be a manifestation ofosteochondrosis, which in this location may cause some degreeof delayed endochondral ossification. The condition occursin large breed juvenile dogs. The history is an insidious onsetof a mild lameness and valgus deviation of the carpal joint of about 10 to 20 degree. Operative treatment is not necessary
in most cases because the deviation is usually mild and corrects
itself, although distal ulnar osteotomy could be considered in
more severe cases. Eight dogs which were referred to our
hospital formed the material of the study. Nourishment habitual
and portions were rearranged for treatment in all cases. Surgical
treatment was only performed in a dog that had fracture of
radius and deviation at the fracture site because of RCC.
Operation was also recommended for other Anatolian shepherd
dog because of increased severity of carpal deviation but not
performed because of the client’s ignorance. Except this case
treatments were successfully resulted in all cases. In conclusion,
treatment including rearrangement of nourishment is sufficient
in most of the cases. Additionally, operative treatment was
not only necessary in the situation of severe deviation, but
also be used in cases with increased carpal valgus deviation
because of negatively effected radial fracture line.

Anahtar Kelimeler

Dog, ulna, retained growth, epiphysis, carpal valgus