POWER: A CONCEPTUAL OVERVIEW TO POWER IN TERMS OF FORMAL AND INFORMAL ASPECTS

Yıl 2019, , 405 - 433, 30.07.2019

Ahmet Alkan , Ramazan Erdem

https://doi.org/10.21076/vizyoner.472535

Cited By: 4

Öz

Generally, power is a potential effect. In other words, power is the potential to influence others. If a distinction between formal power and informal power is made, it can be claimed that formal power is the potential to influence others due to the position of the person while informal power is the capacity to influence others regardless of the position of the person. When the literature is examined, it is seen that there are many definitions about the power and the classification of power sources. The most used power classification is French and Raven's taxonomy which can be defined as quintet classification. According to this taxonomy, power sources are reward power, coercive power, expert power, referent power and legitimate power. However, the classification of power sources in terms of formal-informal has not been encountered in the literature. In thr study, it is aimed to make a compilation for the conceptual framework of power phenomenon with its formal and informal aspects. As a result of the study, it is seen that the power issue is discussed in general and the evaluations made in the context of the formal power informal power are insufficient. In addition, it is concluded that the informal power, which may be an important tool in the management of institutions, should not be ignored by the managers.

Anahtar Kelimeler

Power, Informal Power, Power Sources

GÜÇ: FORMAL VE İNFORMAL YÖNDEN GÜCE KAVRAMSAL BİR BAKIŞ

Öz

Genel anlamda güç; potansiyel etkidir. Yani başkalarını etkileyebilme potansiyelidir. Formal güç-informal güç ayrımına gidildiğinde ise: formal güç kişinin bulunduğu pozisyonundan dolayı başkalarını etkileyebilme potansiyeli; informal güç ise, kişinin bulunduğu pozisyondan bağımsız olarak diğerlerini etkileyebilme kapasitesidir. Literatür incelendiğinde güçle ilgili çok sayıda tanımlamanın ve güç kaynakları sınıflamasının yapıldığı görülmektedir. Yapılan güç kaynakları sınıflamasından en çok kullanılanı French ve Raven tarafından yapılan beşli sınıflamadır. Bu taksonomiye göre güç kaynakları; ödül gücü, zorlayıcı güç, uzmanlık gücü, özdeşim gücü ve yasal güçtür. Fakat litaratürde güç kaynaklarının formal-informal ekseninde bir sınıflamasına rastlanamamıştır. Bu çalışmada formal ve informal yönleriyle güç olgusunun kavramsal çerçevesinin çizilebilmesi için bir derleme yapılması amaçlanmıştır. Yapılan çalışma sonucunda güç konusunun genel anlamda ele alındığı, formal güç informal güç bağlamında yapılan değerlendimelerin yetersiz olduğu görülmüştür. Ayrıca kurumların yönetilmesinde önemli bir araç olabilecek informal gücün yöneticiler tarafından göz ardı edilmemesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Güç, İnformal Güç, Güç Kaynakları

Kaynakça

• Aldrich, H. E. and Pfeffer, J. (1976).“Environment of Organizations”, Annual Review of Sociology, 2, 79-105.
• Altay, H. (2004). “Güç Mesafesi, Erkeklik-Dişilik ve Belirsizlikten Kaçınma Özellikleri ile Başarı Arasındaki İlişkilerin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), 301-321.
• Altınkurt, Y., Yılmaz, K., Erol, E. ve Salalı, E. T. (2014). “Okul Müdürlerinin Kullandığı Güç Kaynakları ile Öğretmenlerin Örgütsel Sinizm Algıları Arasındaki İlişki”, Journal of Teacher Education and Educators, 3(1), 225-252.
• Asch, S. E. (1961). “Effects of Group Pressure Upon the Modification and Distortion of Judgments”, M. Henle (Ed.), Documents of Gestalt Psychology, In (222-236), Los Angeles: University of California Press.
• Barkema, H. G. and Pennings, J. M. (1998). “Top Management Pay: Impact of Overt and Covert Power”, Organization Studies, 19(6), 975–1003.
• Başaran, S. ve Duygulu S. (2014). “Hemşirelikte Güç Kavramının Analizi”, Hacettepe Üniversitesi, Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 1(3), 62-73.
• Bateman, T. S. and Zeithaml, C. P. (1990). Management: Function and Strategy, Boston: Homewood.
• Bayrak, S. (2000). “Yönetimde Bir İhmal Konusu Olarak Güç ve Güç Yönetimi I”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), 21-34.
• Bayraktaroğlu, S. (2000). “Klasik Örgütsel Güç Kuramlarından Clegg’in ‘Güç Devreleri’ Yaklaşımı”, Bilgi, 3(2), 109-122.
• Blau, P. M. (1986). Exchange & Power in Social Life, London: Transaction Publishers.
• Bolman, L. G. and Deal, T. E. (2003). Reframing Organization, San Francisco: Jossey-Bass.
• Brass, D. J. and Burkhardt, M. E. (1993). “Potential Power and Power Use: An Investigation of Structure and Behavior”, The Academy of Management Journal, 36(3), 441-470.
• Brass, D. J. (1984). “Being in the Right Place: A Structural Analysis of Individual Influence in an Organization”, Administrative Science Quarterly, 29(4), 518-539.
• Brass, D. J. (2002). “Intraorganizational Power and Dependence”, J. A. Baum (Ed.) Companion to Organizations, In (138-157), Oxford: Blackwell.
• Can, H., Aşan, Ö. ve Aydın, E. M. (2006). Örgütsel Davranış, İstanbul: Arıkan Yayınevi.
• Can, N. ve Çelikten, M. (2000). “Alt Düzey Personelin Güç Kaynağı, Erciyes Üniversitesi Örneği”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22, 269-290.
• Canetti, E. (1978). Crowds and Power, C. Stewart (Çev), New York: Continuum Publishing.
• Cartwright, D. and Zander, A. (1968). “Power and Influence in Groups: Introduction”, D. Cartwright and A. Zander (Ed.), Group Dynamics Research and Theory, In (215-235), New York: Harper&Row.
• Cartwright, D. (1959). “Power: A Neglected Variable in Social Psychology”, D. Cartwright (Ed.), Studies in Social Power, Ann Arbor, In (1-14), Michigan: University of Michigan. Carzo, R. and Yanouzas, J. N. (1967). Formal Organization A Systems Approach, Illinois: Dorsey Press.
• Chaturvedi, A. R., Dolk, D. R. and Drnevich, P. L. (2011). “Design Principles For Virtual Worlds”, MIS Quarterly, 35(3), 673-684.
• Cobb, A. T. (1980). “Informal Influence in the Formal Organization: Perceived Sources of Power Among Work Unit Peers”, The Academy of Management Journal, 23(1), 155-161.
• Cobb, A. T. (1984). “An Episodic Model of Power: Toward an Integration of Theory and Research”, The Academiy of Management Review, 19(3), 482-493.
• Cürcânî, S. Ş. (1997). Arapça-Türkçe Terimler Sözlüğü, A. Erkan (Çev.), İstanbul: Bahar Yayınları.
• Çalışkur, A. (2016). “Örgütlerde Güç Olgusu ve Gücün Kullanımı”, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 29-48.
• Çavuş, M. F. ve Harbalıoğlu, M. (2016). “Yöneticinin Güç Kaynakları Algısı ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı: Konaklama İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma”, Niğde Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), 117-130.
• Çörekçioğlu, H. (2014). “Nietzsche’de Güç İstemi Kavramı”, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 17(17), 35-46.
• Daft, R. L. (1991). Management, Orlando: Dryden Press.
• Daft, R. L. (2008). Organization Theory and Design, New York: Cengage Learning.
• Daft, R. L., Murphy, J. and Willmott, H. (2010). Organization Theory and Design, Hampshire: Cengage Learning EMEA.
• Dahl, R. A. (1957). “The Concept of Power”, Behavioral Science, 2(3), 201-215.
• Dahrendorf, R. (1959). Class and Class Conflict in Industrial Society, Stanford: Stanford University Press.
• Devellioğlu, F. (1993). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat, Ankara: Aydın Kitabevi Yayınları.
• Durukan, H. (2003). “Yönetimde İnsan İlişkileri”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 11(2), 277-284.
• Emerson, R. M. (1962). “Power-Dependence Relations”, American Social Review, 27(1), 31-41.
• Erdem, R., İzgüden, D. ve Erdem, İ. (2017). “İnformalitenin Kavramsal Çerçevesi ve Yönetim Düşüncesindeki Yeri”, R. Erdem (Ed.), Yönetimde İnformalite, içinde (5-43), İstanbul: Beta Yayınevi.
• Eren, E. (2015). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul: Beta Yayınevi.
• Ergeneli, A., Arı, G. S. and Mertin, S. (2007). “Psychological Empowerment and its Relationship to Trust in Immediate Managers”, Journal of Business Research, 60(1), 41-49.
• Etzioni, A. (1975). A Comparative of Complex Organizations: On Power, Involvement, and Their Correlates, New York: The Free Press.
• Fabianke, J. (1999). Power in Workforce Development Legislation: A Case Study of the 76th Texas Legislative Session, PhD Thesis, Baylor University, Waco.
• Farrell, D. and Petersen, J. C. (1982). “Patterns of Political Behavior in Organizations”, The Academy of Management Review, 7(3), 403-412.
• Farris, G. F. (1979). “The Informal Organization in Strategic Decision–Making”, International Studies of Management and Organization, 9(4), 37-62.
• Fayol, H. (2008). Genel ve Endüstriyel Yönetim, M. A. Çalıkoğlu (Çev.), Ankara: Adres Yayınları.
• Finkelstein, S. and D'Aveni, R. A. (1994). “CEO Duality as a Double-Edged Sword: How Boards of Directors Balance Entrenchment Avoidance and Unity of Command”, The Academy of Management, 37(5), 1079-1108.
• Freeman, L. C. (1979). “Centrality in Social Networks: Conceptual Clarification”, Social Networks, 1(3), 215-239.
• French, J. R. P. and Raven, B. (1959). “The Bases of Social Power”, D. Cartwright (Ed.), Studies in Social Power, Ann Arbor, In (150-167), Michigan: University of Michigan.
• George, J. M. and Jones, G. R. (2011). Understanding and Managing Organizational Behavior, New Jersey: Pearson.
• Gibson, J. L., Ivancevich, J. M. and Donelly, J. H. (1991). Organizations, Boston: Homewood.
• Giddens, A. and Sutton, P. W. (2014). Sosyolojide Temel Kavramlar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Giddens, A. (1993). New Rules of Sociological Method, Cambridge: Polity Press.
• Giddens, A. (2005). Sosyoloji, Ankara: Ayraç Kitabevi.
• Gold, M. (1968). “Power in The Classroom”, D. Cartwright and A Zander (Ed.), Group Dynamics Research and Theory, In (251-258), New York: Harper&Row.
• Gove, P. B. (1981). Webster’s Third New International Dictonary, Massachusetts: Merriam Company.
• Greenberg, J., Baron, R. A., Sales, C. A. and Owen, F. A. (2000). Behaviour in Organizations, Ontario: Prentice Hall.
• Greene, C. N. and Podsakoff, P. M. (1981). “Effects of Withdrawal of a Performance-Contingent Reward on Supervisory Influence and Power”, The Academy of Management Journal, 24(3), 527-542.
• Greve, H. R. and Mitsuhashi, H. (2007). “Power and Glory: Concentrated Power in Top Management Teams”, Organization Studies, 28(8), 1197–1221.
• Griffin, R. W. and Moorhead, G. (2013). Organizational Behavior: Managing People and Organization, South-Western: Cengage Learning.
• Gümüş, A. (2011). “Güç, İktidar, Sınıf ve Statü Üzerine Bazı Tartışmalar-Mühendis ve Öğretmen Örneği”, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 14(1), 68-133.
• Güney, S. (2008). Davranış Bilimleri, Ankara: Nobel Yayınevi.
• Güney, S. (2011). Örgütsel Davranış, Ankara: Nobel Yayınevi.
• Gürol, M. ve Turhan, M. (2005). “Yönetim Fonksiyonları Bağlamında Uzaktan Eğitim Yönetimi”, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(2), 83-89.
• Hançerlioğlu, O. (1996). Toplumbilim Sözlüğü, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Hançerlioğlu, O. (2010). Felsefe Sözlüğü, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Hickson, D. J., Hinings, C. R., Lee, C. A., Schneck, R. E. and Pennings, J. M. (1971). “A Strategic Contingencies' Theory of Intraorganizational Power”, Administrative Science Quarterly, 16(2), 216-229.
• Hinings, C. R., Hickson D. J., Pennings, J. M. and Schneck, R. E. (1974). “Structural Conditions of Intraorganizational Power”, Administrative Science Quarterly, 19(1), 22-44.
• Hinkin, T. R. and Schriesheim, C. A. (1989). “Development and Application of New Scales to Measure the French and Raven (1959) Bases of Social Power”, Journal of Applied Psychology, 74(4), 561-567.
• Hirschman, A. O. (1970). Exit, Voice and Loyalty: Responses to Decline in Firms, Organizations, and States, Cambridge: Harvard University Press.
• Hofstede, G. (2001). Culture’s Consequences, London: Sage Publications.
• Hogg, M. A. and Vaughan, G. M. (2011). Sosyal Psikoloji, İ. Yıldız ve A. Gelmez (Çev.), Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Hortaçsu, N. (2012). En Güzel Psikoloji, Sosyal Psikoloji, Ankara: İmge Kitabevi.
• http://www.nisanyansozluk.com/?k=güç, (Erişim Tarihi: 20. 10. 2017).
• http://www.nisanyansozluk.com/?k=iktidar, (Erişim Tarihi: 20. 10. 2017).
• http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.59ea0a90b3e696.45720401, (Erişim Tarihi: 20. 10. 2017).
• http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.59ea0a977edb21.09921547, (Erişim Tarihi: 20.10.2017).
• Isaac, J. C. (1987). “Beyond The Three Faces of Power: A Realist Critique”, Polity, 20(1), 4-31.
• Jahoda, M. (1956). “Psychological Issues in Civil Liberties”, American Psychologist, 11(5), 234-240.
• Jones, G. (2010). Organizational Theory, Design and Change, New Jersey: Pearson Education.
• Kanter, R. M. (1979). “Power Failure in Management Circuits”, Harvard Business Review, 57(4), 65-75.
• Kanter, R. M. (1981). “Power, Leadership and Participatory Management”, Theory Into Practice, 20(4), 219-224.
• Kanter, R. M. (1993). Men and Women of the Corporation, New York: BasicBooks.
• Karatepe, S. (2008). “İtibar Yönetimi: Halkla İlişkilerde Güven Yaratma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 77-97.
• Kelman, H. C. (1958).“Identification, and Internalization: Three Processes of Attitude Change”, The Journal of Conflict Resolution, 2(1), 51-60.
• Kemikkıran, N. (2015). “Güç Mesafesi Yüksekse Eşitsizlik mi İstenir?”, Siyasal Bilgiler Fakültesi (SBF) Dergisi, 70(2), 317-344.
• Kırel, A. Ç. (1998). Örgütlerde Güç Kullanımı, Çalışanların Algıladıkları Güç ve Tepkileri Üzerine Bir Uygulama, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Kızanlıklı, M. M., Koç, H. ve Kılıçlar, A. (2016). “Örgütsel Güç ve Gücün Kaynakları Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 8(4), 488-504.
• Kipnis, D., Schmdit, S. M. and Wilkinson, I. (1980). “Intraorganizational Influence Tactics: Explorations in Getting One’s Way”, Journal of Applied Psychology, 65(4), 440-452.
• Koçel, T. (2011). İşletme Yöneticiliği, İstanbul: Beta Yayınevi.
• Kolarska, L. and Aldrich, H. (1980). “Exit, Voice and Silence: Consumers' and Managers' Responses to Organizational Decline”, Organization Studies, 1(1), 41-58.
• Komisarjevsky, C. (2012). Power of Reputation: Strengthen The Asset That Will Make or Break Your Career, Reputation Retrieved from https://ebookcentral.proquest.com.
• Kreitner, R. (2009). Management, Boston: Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company.
• Labun, A. (2012). Social Networks and Informal Power in Organizations, University of Groningen.
• Liu, J. and Moskvina, A. (2016). “Hierarchies, Ties And Power in Organizational Networks: Model and Analysis”, Social Network Analysis and Mining, 6(106), 1-26.
• Lusch, R. F. (1976). “Sources of Power: Their Impact on Intrachannel Conflict”, Journal of Marketing Research, 13(4), 382-390.
• Luthans, F. (2011). Organizational Behavior, New York: McGraw-Hill.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü, O. Akınhay ve D. Kömürcü (Çev.), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• McGrath, D. L. (2010). The Abuse of Formal and Informal Power: Workplace Bullying as a Dichotomous Construct. Paper presented at the 2nd Global Conference on Bullying and the Abuse of Power: From the Playground to International Relations, 8–10 November, Michna Palace, Prague, Czech Republic, 1-9.
• Meydan, C. H. ve Polat, M. (2010). “Liderin Güç Kaynakları Üzerine Kültürel Bağlamda Bir Araştırma”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(4), 123-140.
• Meydan, C. H. (2010). Örgüt Kültürü, Örgütsel Güç ve Örgütsel Adalet Algılarının Bireyin İş Tatmini ve Örgüte Bağlılığı Üzerine Etkisi: Kamuda Bir Araştırma, Doktora Tezi, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Milligan, B. (2012). How to Use Formal and Informal Power on Your Dairy, https://www.progressivedairy.com/topics/management/how-to-use-formal-and-informal-power-on-your-dairy, (Erişim Tarihi: 03.04.2018).
• Mintzberg, H. (1983). Power In and Around Organizations, Englewood: Prentice Hall.
• Morgan, G. (2006). Images of Organization, California: Sage Publications.
• Munduate, L. and Dorado, M. A. (1998). “Supervisor Power Bases, Co-Operative Behaviour and Organizational Commitment”, European Journal of Work and Organizational Psychology, 7(2), 163–177.
• Newstrom, J. W. and Davis, K. (1997). Organizational Behavior, Boston: McGraw-Hill.
• Norbom, H. M. and Lopez, P. D. (2016). “Leadership and Innovation: Informal Power and Its Relationship to Innovation Culture”, Journal of Leadership Studies, 10(1), 18-31.
• Norbom, H. M. (2009). Informal Power, Innovative Cutures, and Online Communication Use in Horizontal Organizations, PhD Thesis, Alliant International University, Los Angeles.
• Northcraft, G. B. and Neale, M. A. (1990). Organizational Behavior, Orlando: Dryden Press.
• Olson, B. J. (2004). An Examination of the Dimensions and Outcomes of CEO Power: The Moderating Role of Governance Conditions, PhD Thesis, Oklahoma State University, Oklahoma.
• Özaslan, G. ve Gürsel, M. (2008). “Eğitim Yöneticilerinin Güç Tipi Tercihlerinin Değerlendirilmesi”, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 351-370.
• Özdemir, H. (2008). “Uluslararası İlişkilerde Güç: Çok Boyutlu Bir Değerlendirme”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 63(3), 113-144.
• Özler, H., Özler, D. E. ve Gümüştekin, G. E. (2007). “Aile İşletmelerinde Nepotizmin Gelişim Evreleri ve Kurumsallaşma, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 437-450.
• Özler, N. D. E. ve Büyükarslan, B. A. (2011). “The Overall Outlook of Favoritism in Organizations: A Literature Review”, Internatiıonal Journal of Business and Management Studies, 3(1), 275-285.
• Parlatır, İ. (2011). Osmanlı Türkçesi Sözlüğü, Ankara: Yargı Yayınevi.
• Parsons, T. (1957). “The Distribution of Power in American Society”, World Politics, 10(1), 123-143.
• Paynton, T. (2008). “The Informal Power of Nurses for Promoting Patient Care”, OJIN: The Online Journal of Issues in Nursing; 14(1), http://ojin.nursingworld.org/MainMenuCategories/ANAMarketplace/ANAPeriodicals/OJIN/TableofContents/Vol142009/No1Jan09/ArticlePreviousTopic/InformalPowerofNurses.html.
• Peiró, J. M. and Meliá, J. L. (2003). “Formal and Informal Interpersonal Power in Organisations: Testing a Bifactorial Model of Power in Role-sets”, Applied Psychology: An International Review, 52(1), 14-35.
• Pfeffer, J. and Salancik, G. R. (2003). The External Control of Organisations: A Resource Dependence Perspective, California: Stanford University Press.
• Polat, M. ve Meydan, C. H. (2011). “Örgüt Kültürü Bağlamında Güç Eğilimi ve Örgütsel Bağlılık İlişkisinde Örgütsel Özdeşleşmenin Aracılık Rolü”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1), 153-170.
• Rahim, M. A. and Buntzman, G. F. (1989). “Supervisory Power Bases, Styles of Handling Conflict with Subordinates, and Subordinate Compliance and Satisfaction”, The Journal of Psychology: Interdisciplinary and Applied, 123(2), 195-210.
• Rahim, M. A. and Magner, N. R. (1996). “Confirmatory Factor Analysis of the Bases of Leader Power: First-Order Factor Model and Its Invariance Across Groups”, Multivariate Behavioral Research, 31(4), 495-516.
• Rahim, M. A. and Psenicka, C. (1996). “Bases of Leader Power, Workgroup Commitment, And Conflict: A Structural Equations Model”, M. A. Rahim, R. T. Golembiewski and C.C. Lundberg (Eds.), Current Topics in Management, In (31–47). Greenwich, CT: JAI Press.
• Rahim, M. A., Antonioni, D. and Psenicka, C. (2001). “A Structural Equations Model of Leader Power, Subordınates' Styles of Handling Conflict and Job Performance”, The International Journal of Conflict Management, 12(3), 191-211.
• Rahim, M. A. (1988). “The Development of a Leader Power Inventory”, Multivariate Behavioral Research, 23(4), 491–503.
• Rahim, M. A. (1989). “Relationships of Leader Power to Compliance and Satisfaction with Supervision: Evidence From a National Sample of Managers”, Journal of Management, 15(4), 545-556.
• Rahim, M. A. (2004). “Leader Power, Followers’ Conflict Management Strategies and Propensity to Leave a Job: A Cross-Cultural Study”, Paper presented at the Annual Conference of the International Association for Conflict Management (IACM).
• Raven, B. H. (1965). “Social Influence and Power”, I. D. Steiner and M. Fishbein (Ed.), Current Studies in Social Psychology, In (371-382), New York: Holt, Rinehart and Winston Inc.
• Raven, B. H. (1993). “The Bases of Power: Origins and Recent Development”, Journal of Social Issues, 49(4), 227-251.
• Raven, B. H., Schwarzwald, J. and Koslowsky, M. (1998). “Conceptualizing and Measuring A Power/Interaction Model of Interpersonal Influence”, Journal of Applied Social Psychology, 28(4), 307-332.
• Rayner, C., Hoel, H. and Cooper, C. L. (2002). Workplace Bullying: What We Know, Who is to Blame and What Can We Do?, London: Taylor & Francis Inc.
• Riggio, R. E. (2016). Endüstri ve Örgüt Psikolojisine Giriş, B. Özkara (Çev.), Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Robbins, S. P. and Judge, T. A. (2011). Organizational Behavior, New Jersey: Pearson Education Limited.
• Russell, S. (1998). Dimension of Power in The Workplace: An Ethnographic Study, PhD Thesis, Fielding Graduate University, Santa Barbara.
• Sakallı, N. (2010). Sosyal Etkiler-Kim Kimi Nasıl Etkiler?, Ankara: İmge Kitabevi.
• Salancik, G. R. and Pfeffer, J. (1977). “Who Gets Power-And How They Hold on to It: A Strategic-Contingency Model of Power”, Organizational Dynamics, 5(3), 3–21.
• Sennett, R. (2011). Otorite, K. Durand (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Seyyar, A. (2007). İnsan ve Toplum Bilimleri Terimleri Ansiklopedik Sosyal Bilimler Sözlüğü, İstanbul: Değişim Yayınları.
• Şimşek, Ş. ve Çelik, A. (2011). Yönetim ve Organizasyon, Konya: Eğitim Kitabevi.
• Thibaut, J. W. and Kelley, H. H. (1959). The Social Psychology of Groups, New York: John Willey.
• Thompson, D. R. (2014). Power and Influence of Academic Administrative Staff Members, PhD Thesis, University of Minnesota, Minnesota.
• Tönnies, F. (2001). Community and Civil Society, J. Harris and M. Hollis (Çev.), New York: Cambridge University Press.
• Tutar, H. (2014). Örgütsel Psikoloji, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Üsdiken, B. (2005). “Örgüt Kuramında Ana Araştırma Programları”, içinde N. Atsan, 1. Yönetim ve Organizasyon Yaz Semineri (YOYSEM), Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 5(10), 274-279.
• Üsdiken, S. (2007). “Çevresel Baskı ve Talepler Karşısında Örgütler: Kaynak Bağımlılığı Yaklaşımı”, A. S. Sargut ve Ş. Özen (Der.), Örgüt Kuramları, İçinde (77-132), Ankara: İmge Kitabevi.
• Walls, J. L. and Berrone, P. (2015). “The Power of One to Make a Difference: How Informal and Formal CEO Power Affect Environmental Sustainability”, Journal of Business Ethics, 145, 293-308, DOI 10.1007/s10551-015-2902-z.
• Weber, M. (1946). Essays in Sociology, H. H. Gerth and C. W. Mills (Çev.), New York: Oxfod University Press.
• Weber, M. (1947). The Theory of Social and Economic Organization, New York: Oxfod University Press.
• Wilson, P. A. (1999). “A Theory of Power and Politics and Their Effects on Organizational Commitment of Senior Executive Service Members”, Administration and Society, 31(1), 120-141.
• Wong, P. T. P. (2003). “An Opponent-Process Model of Servant Leadership and A Typology of Leadership Styles”, http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.618.9467&rep=rep1&type=pdf, (Erişim Tarihi: 26. 03. 2018).
• Yaman, E. ve Irmak, Y. (2010). “Yöneticiler ve Öğretmenler Arasındaki Güç Mesafesi”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 164-172.
• Yıldırım, E. (1998). “Güç Kavramı ve İstihdam İlişkisi”, Amme İdaresi Dergisi, 31(4), 51-64.
• Yılmaz, N., Eroymak, S. ve Demir, M. (2017),. “Örgütlerde İnformal Güç”, R. Erdem (Ed.), Yönetimde İnformalite, içinde (45-76), İstanbul: Beta Yayınevi.
• Yücel, D. ve Erkut, H. (2003). “Bilişim Teknolojilerinin Çalışma Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi”, İtüdergisi/d Mühendislik, 2(2), 49-59.
• Zinko, R., Ferris, G. R., Blass, F. R. and Laird, M. D. (2007). Toward A Theory of Reputation in Organizations, Research in Personnel and Human Resources Management, 26(1), 163-204.
• Zinko, R., Ferris, G. R., Humphrey, S. E., Meyer, C. J. and Aime, F. (2012). “Personal Reputation in Organizations: Two-Study Constructive Replication and Extension of Antecedents and Consequences”, Journal of Occupational and Organizational Psychology, 85(1), 156-180.