SEKRETERLERİN VE ASİSTANLARIN MÜZAKERE TARZLARI: ISPARTA İL MERKEZİNDEKİ ÖZEL HASTANELERİNDE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 21, 73 - 87, 29.07.2018

Murat Yusuf Uçan , Derya Yarengümelioğlu Aydın

https://doi.org/10.21076/vizyoner.337090

Cited By: 1

Öz

Müzakere
tarzları, bireylerin müzakere sürecinde sergiledikleri tutum ve davranışlarla
ilgilidir. Demografik özellikleri de müzakere tarzına etki eden önemli
değişkenlerden birisidir. Bu kapsamda çalışmada, demografik özelliklerin
sekreter ve asistanların müzakere tarzlarına etkisini belirlemek amacıyla
Türkiye’nin Isparta il merkezindeki özel hastanelerde sekreter ve asistan
olarak çalışan 200 bireyle araştırma yapılmıştır. Bu amaçla ileri sürülen
hipotezler doğrultusunda anket çalışması (Tu, 2007)  ile elde
edilen verilere istatistik olarak değerlendirilerek frekans ve ki-kare
bağımsızlık testi uygulanmıştır. Bu
çalışmada, Türkiye’ deki diğer müzakere tarzı çalışmalarından farklı olarak,
Casse ve Deol’un modeli kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, cinsiyet
değişkeninin normatif müzakere tarzı ve gerçekçi müzakere tarzı üzerinde
anlamlı etkilediği tespit edilmiştir. Ayrıca, kadınların, her iki müzakere
tarzları eğilimlerinin, erkeklerden daha fazla olduğunu içermektedir. Çalışma, eğitim
düzeyleri değişkeninin analitik müzakere tarzı, gerçekçi müzakere tarzı ve
sezgisel müzakere tarzı üzerinde anlamlı etkilediği sonucuna varmıştır. Eğitim düzeyi yüksek
olanlarda gerçekçi ve sezgisel müzakere tarzlarına daha fazla eğilimli,
analitik müzakere tarzı eğiliminin ise daha az olduğu görülmüştür. Yaş
değişkeninin analitik müzakere tazı, normatif müzakere tarzı ve sezgisel
müzakere tarzı üzerinde anlamlı etkilediği sonucuna varılmıştır. Yaş arttıkça
analitik müzakere tarzı eğilimi azalırken, normatif ve sezgisel müzakere tarzı
eğilimlerinin arttığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Müzakere, Demografik Farklılıklar, Müzakere Tarzları, Sekreter/Asistan, Anlaşmazlık Çözüm Yolları

THE NEGOTIATION STYLES OF SECRETARIES AND ASSISTANTS: A RESEARCH IN PRIVATE HOSPITALS IN ISPARTA CITY CENTRE

Öz

Negotiation
styles are related with the behaviours and attitude which individuals display
during the negotiation process. Demographic traits are also one of the
important variables that influence negotiation styles. The study is carried out
on 200 employees who work at private hospitals in Isparta in Turkey in order to
find the influence of demographic traits on negotiation styles. All
questionnaires (Tu, 2007) are coded for statistical analysis and frequency and chi-square tests are
applied. Different from other negotiation style studies in Turkey, Casse
and Deols’ model is employed in the study. According to the research results,
it is determined that the gender variable significantly influence normative and
factual negotiation styles. It also includes that women tend to have more
negotiation styles than men. The study concludes that education level variable
has significant effects on the analytical, factual and intuitive styles. It is
also determined there is a tendency to have more factual and intuitive negotiation
styles and less tendency to have analytical negotiation style among more
educated individuals compared to others. Also age variable has significant
effects on the analytical, normative and intuitive styles. It is found that as
the age increases, the tendency of analytical negotiation style decreases,
while normative and intuitive negotiation style tendencies increase.

Anahtar Kelimeler

Negotiation, Demographic Variables, Secretary/Assistant, Negotiation Styles, Dispute Resolution

Kaynakça

• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., ve Yıldırım, E. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı, 4.Baskı, Sakarya: Sakarya Kitabevi.
• Arı, E., S. (2007). Satın Alma Kararlarında Tüketici Etnosentrizmi ve Menşe Ülke Etkisinin Rolü, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Armağan, E. ve Gürsoy, Ö. (2011). “Satın Alma Kararlarında Tüketici Etnosentrizmi ve Menşe Ülke Etkisinin CETSCALE Ölçeği ile Değerlendirilmesi”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(2), 67-77.
• Casse, P. ve Deol, S. (1985). Managing Intercultural Negotiations: Guidelines For Trainers And Negotiators, Washington, DC.: International Society for Intercultural Education.
• Cloke ,K. ve Goldsmith, J., (2000). Resolving Conflicts at Work, San Fransisco: John Wileyand Sons, Inc., CA.
• Cobuild, C. (1991). Student’s Dictionary: Helping Learness With Real English, London and Glasgow: Collins Birmingham University International Language Database Publishers.
• Dawson, R., (2001), Secrets of Power Negotiating, Second Edition, USA: The Career Pres Inc..
• Demirgil, H. (2006). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Şeref Kalaycı (Ed.), Ankara: Asil Yayın.
• Erkuş, A. ve Tokmak, İ. (2009). “ Kişilik ve Demografik Değişkenler Kapsamında Türk Tipi Müzakere Tarzı Arayışı ve Kültürel Bağlamda Bir Değerlendirme”, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiler Kitabı, Yayın No:32, Osman Gazi Üniversitesi, 21-23 Mayıs 2009, Eskişehir, 799-806.
• Erkuş, A. (2008). “Çatışma Yönetim Tarzlarının Müzakere Sürecine ve Sonuçlarına Etkisi Üzerine Bir Araştırma”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Adana, 17(2), 163-176.
• Erkuş, A. ve Tabak, A. (2009). “Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Çalışanların Çatışma Yönetim Tarzlarına Etkisi: Savunma Sanayinde Bir Araştırma”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(2), 213-242.
• Erkuş, A. ve Tabak, A. (2008). “İş Yaşamında Müzakereler: Kamu ve Özel Sektör Çalışanlarıyla İlgili Karşılaştırmalı Bir Araştırma”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (20), 397-418.
• Farazmand, F. A., Tu, Y. T. ve Danaeefard, H. (2012). “A Comparative Study of Negotiation Styles: Afghanistan, Iran and Syria”, Journal of International Business Research, April, 11(2), 61-72.
• Fan, P. ve Zigang, Z. (2004). “Cross-Cultural Challenges When Doing Business in Chine”, Singapore Business Review, 26(1), 81-90.
• Fisher, R., Ury, W. ve Patton, B. (Ed.) (1981). Geting To Yes: Negotiating Agreement Without Giving In, Boston: Hougton Mifflin Company.
• Fraser, C. ve Zarkada-Fraser,A. (2002). “An Exploratory Investigation Into Cultural Awareness and Approach to Negotiation of Greek, Russian and British Managers”, European Business Review. 14(2), 111-127.
• Gökçül, B. (2005). Stratejik İlişki Kurma: Müzakere. İstanbul: Kapital Medya Hiz. A.Ş..
• Graham, J. L. (1987). “A Theory of Interorganizatinal Negotiation”, Research in Marketing”, 9, 163-183.
• Howard, J.A., Blumstein, P, ve Schwartz, P., (1986). “Sex, Power, and Influence Tactics in Intimate Relationship”, Journal of Personality and Social Psychology, 51(1), 102-109. http://www.experts.scival.com/uwashington/default.asp, (Erişim Tarihi: 02.02.2014).
• Hung, C. L. (1998). “Canadian Business Pursuits in The PRC, Hong Kong and Taiwan, and Chinese Perception of Canadians as Business Partners”, Multinational Business Review, 6(1), 73-83.
• Kalaycı, Ş. (2005). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Teknikler, İstanbul: Asil Yayınevi.
• Lewicki, J. L., Saunders, D. M. ve Minton, J. W. (1997). Essentials of Negotiation, USA: McGraw-Hill Company.
• Lin, X. ve Miller, S. J. (2003). “Negotiation Approaches: Direct and Indirect Effect of National Culture", International Marketing Review, 20, 286‐303.
• Metcalf, L. E., Bird, A., Shankarmahesh, M., Aycan, Z., Larimo, J. ve Valdelamar, D. D. (2006). “Cultural Tendencies in Negotiation: A Comparison of Finland, India, Mexico, Turkey, and the United States”, Journal of World Business, 41(4), 382-394.
• Oliver, D. (2001). Etkili Müzakerenin 101 Yolu, H. T. Dursun (Çev.), 1.Basım, İstanbul: Alfa Yayınları.
• Osman-Gani, A. M., ve Tan, J. S. (2002). “Influence of Culture on Negotiation Styles of Asian Managers: An Empirical Study of Majör Cultural/Ethicgroup in Singapore”. Thunderbird International Business Review, 44(6), 819-840.
• Salacuse, J. W. (1998). “Ten Ways that Culture Affects Negotiating Style: Some Survey Results”, Negotiation Journal, July, 14(3), 221-240.
• Tu,Y.T ve Chih, H.C. (2011). “An Analysis on Negotiation Styles by Religous Beliefs”, International Business Research, 4(3), 243-253.
• Tu, J. T., ve Farazmand, F. (2007). “Impact of Culture on International Business Negotiations: A Cross-Cultural Comparison of Taiwan, Hong Kong and Mainland China”, Paperpresented at the Proceeding of International Conference on Business, Management and Economics (ICBME), 13-17 June, in Yasar University, Izmir, Turkey.
• Tu, J. T. (2007). Impact of Culture on International Business Negotiations: A Cross-Cultural Comparison of Taiwan, Hong Kong and Mainland China, PhD. Dissertation, UMI Number:3285239, By ProQuest Information and Learning Company, ProQuest Dissertations and Theses; 2007; ProQuest Dissertations & Theses (PQDT), Lynn University, USA.
• Uçan, M. Y. (2008). Müzakere Yönetimi ve Bir Model Denemesi, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Uçan, M.Y. (2012). “Değişen Dünyada Yönetici Asistanının Etkinliğinde ve Etkiliğinde Müzakere Yeteneğinin Rolü”, 11. Ulusal Büro Yönetimi ve Sekreterlik Kongresi Bildiri Kitabı, 4-6 Ekim, Süleyman Demirel Üniversitesi, 83-94.
• Uçan, M.Y. (2013/1). “Değişen Dünyada Yönetici Asistanının Etkinliğinde ve Etkiliğinde Müzakere Yeteneğinin Rolü”, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Büro Yönetimi Özel Sayısı, Süleyman Demirel Üniversitesi, 121-136.
• Uçan, M.Y. (2013). “Müzakereci Olarak Yönetici Asistanı: Yeni Bir Kariyer Mi?”, Uluslararası Katılımlı 12. Ulusal Büro Yönetimi ve Sekreterlik Kongresi Bildiriler Kitabı Cilt 2, 24-26 Ekim, Kırklareli Üniversitesi, 261-276.
• Varoğlu, A.K., Aktaş, R. ve Zel, U. (1998). Müzakere Teknikleri, Ankara: Kara Harp Okulu Basımevi.
• Varoğlu, A. K. ve Sığrı, Ü. (2008). İş, Yönetim ve Diplomasi Dünyasında Müzakere, Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Volkema, R. (1997). “Perceptual Differences in Appropriateness and Likelihood of Use of Negotiation Behaviors: A Cross‐Cultural Analysis”, The International Executive, May/Jun, 39(3), 335-350.