The Moral Basis Of Social Rules: “Act In Such A Way That ...”

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 15, 98 - 108, 29.12.2017

Rüveyde Yıldız

https://doi.org/10.17828/yalovasosbil.372772

Cited By: 2

Öz

From the moment people begin to live in society, they set certain rules for the social
order in which they will live in confidence and protect the rights of both themselves
and others. This social order guides the behavior of people who are obliged to live
together. The specified rules are a guarantee of free living.
The religious and social values that constitute the source of social values are
transferred via family to the generations. However, people who need more clear and
clear rules, while producing written and binding rules of law, on the other hand,
thinkers have recommended to live according to a moral principle or principle which
will be valid for all times and places due to the emergence of communities with
different beliefs and cultures. For while the rule of law is dictated by state power,
sanctions of moral, religious and etiquette are based on individual and personal
conviction and preferences. For that reason, "act in such a way that ..." has gained a
place in the moral and philosophical grounds.

Anahtar Kelimeler

Social Rules, Value Judgements, Morals, Social Order

Toplumsal Kuralların Ahlaki Temeli: "Öyle Eyle ki ..."

Öz

İnsanoğlu toplum içerisinde yaşamaya başladığı andan itibaren güven içinde
yaşayacağı ve hem kendisinin hem diğer insanların haklarını koruyacağı toplumsal
düzen için belli kurallar belirlemiştir. Bu toplum düzeni, birlikte yaşama
zorunluluğundaki insanların davranışlarına yön verir. Belirlenen kurallar ise özgür
yaşamanın teminatıdır.
Toplumsal değerlerin kaynağını oluşturan dinî ve toplumsal değerler aile ve çevre ile
nesillere aktarılır. Ancak daha açık ve net kurallara ihtiyaç duyan insanlar, bir yandan
yazılı ve bağlayıcı hukuk kurallarını üretirken; diğer yandan düşünürler farklı inanış
ve kültürlere sahip toplulukların ortaya çıkışından dolayı tüm zaman ve mekânlar için
geçerli olacak bir ahlakî ilkeye veya ilkelere göre yaşamayı salık vermişlerdir. Zira
hukuk kuralı devlet gücüyle yaptırıma bağlanmışken, ahlak, din ve görgü kurallarının
yaptırımları bireysel ve vicdanî kabul ve tercihlere dayanmaktadır. O nedenle “öyle
davran ki…” ifadesi ahlakî ve felsefî zeminde yer edinmiştir.

Anahtar Kelimeler

Toplumsal Kurallar, Değer Yargıları, Ahlâk, Toplumsal Düzen

Kaynakça

• KUR’AN-I KERİM (Yazır, Elmalı Hamdi. (2002). Kur’an-ı Kerim ve Yüce Meali. Sadeleştiren: Kasım Yayla. İstanbul: Merve Yay.
• Ahmed B. Hanbel. (2004). El-Müsned, el-Fethu’r-Rabbani Tertibi. Terceme: Rıfat Erol ve Süleyman Sarı. Cilt: 1. İstanbul: Ensar Yay.
• Aristoteles. (1975). Politika. Çev. Mete Tuncay. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Bauman Z. (1996). Yasa Koyucular ile Yorumcular. Çev. Kemal Atakay. İstanbul: Metis Yay.
• Berger P. L. (2002). Dini ve Toplumsal Kurumların Değişimi. Din ve Modernlik-Toplum Bilim Yazıları -I-, Der. ve Çev. Adil Çiftçi. Ankara: Ankara Okulu Yay.
• Buhari, (2017). el-Edebü’l-Müfred, İstanbul: Beka Yay.
• Bulut M. A. (2008). Ruhun Deşifresi. İstanbul: Popüler Yay.
• Cüceloğlu D. (2004). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Demir Ö. (2003). İktisat ve Ahlak. Ankara: Liberte Yay.
• Ergil D. (1994). Toplum ve İnsan. Ankara: Turhan Kitabevi Yay.
• Gökberk M. (1980). Felsefe Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Gövsa İ. A. (1998). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Hayat Yay.
• http://www.milliyet.com.tr/dugun-gunu-karisini-olduren-koca-kina-bursa-yerelhaber-2449273/, Erişim: 18.12.2017.
• http://www.milliyet.com.tr/otel-girisinde-esini-defalarca-gundem-2568462/, Erişim: 18.12.2017.
• Hülür H., Kalender A. (2003). Sosyo-Politik Tutumlar ve Din. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Kağıtçıbaşı Ç. (1996). İnsan, Aile, Kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Kant I. (1994). Pratik Aklın Eleştirisi. Çev. İonna Kuçurardi ve Yusuf Örnek. Ankara: TFK Yay.
• Kant I. (1995). Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi. Çev. İonna Kuçurardi. Ankara: TFK Yay.
• Konfüçyüs. (1997). Seçme Konuşmalar. Türkçesi: Hakan Arslanbenzer, İstanbul: Şule Yay.
• Malik B. Enes. (2008). Muvatta Tercemesi. Çev. Abdullah Parlıyan. Konya: Konya Kitapçılık.
• Pieper A. (1999). Etiğe Giriş. Çev. Veysel Atayman, Gönül Sezer. İstanbul: Ayrıntı Yay.
• Sayın Ö. (1985). Sosyolojiye Giriş (Sosyolojinin Temelleri). İzmir: Erdem Kitabevi.
• Türkkahraman M. (1998). Sosyal Değişme, Kurumlar ve Toplumsal Uzlaşı. Bilim Yolu, Sayı: 1, 293-303.
• Türükoğlu G. (1976). Sınırlandırılmış Türk Tarihi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yay.
• Velidedeoğlu H. V. (1983). Toplumsal Yaşam ve Hukuk, İstanbul: Hil Yay.
• WHO. Global Health Observatory Veri Havuzu, Ülkeye Göre İntihar Ölüm Oranları (2000-2015). http://apps.who.int/gho/data/view.main.GSWCAH22v, Erişim: 17.12.2017.