İKTİSAT İLE SİYASET BİLİMİNİ BİRLEŞTİREN İKİ FARKLI SİSTEMATİK YAKLAŞIM: KAMU TERCİHİ TEORİSİ VE BAĞIMLI GELİŞME TEORİSİ

Yıl 2018, , 89 - 104, 30.09.2018

Gizem Esra Kul , Cihan Yüksel

https://doi.org/10.11611/yead.394991

Cited By: 3

Öz

Disiplinler arası ilişkileri açıklamaya çalışan
birçok yaklaşım söz konusudur. İktisat ile siyaset bilimini ilişkilendirerek
analizlerini ortaya koyan Kamu Tercihi Teorisi ve Bağımlı Gelişme Teorisi de bu
yaklaşımlardandır. Her iki teori de siyaset bilimini iktisat araçlarıyla
açıklamaya çalışmasıyla yöntemsel bir benzerlik içerisindedir. Ancak dayandıkları
kuramsal gelenekler, toplumsal yapıyı sınıflandırma şekilleri, iktisadi ve
siyasi aktörlerin davranışlarına getirdikleri yorumlar, azgelişmişliği açıklama
biçimleri, devletin ekonomideki yerine verdikleri önem, kamu politikalarının
başarısı konusundaki tutumları gibi konularda söz konusu iki yaklaşım temelden
ayrılmaktadır. Bu nedenle çalışmanın amacı, Kamu Tercihi Teorisi ile Bağımlı
Gelişme Teorisi’nin karşılaştırmalı bir analizini yapmaktır.

Anahtar Kelimeler

Kamu Tercihi Teorisi, Bağımlı Gelişme Teorisi

TWO DIFFERENT SYSTEMATIC APPROACHES COMBINING ECONOMICS AND POLITICS: PUBLIC CHOICE THEORY AND DEPENDENT DEVELOPMENT THEORY

Öz

There are many approaches to explain interdisciplinary relationships. Public Choice Theory and Dependent Development Theory are both of these approaches which relate economics and politics within their analysis. Both theories are in a methodological similarity by trying to explain political science via tools of economics. However, these two approaches are separated from each other on their theoretical traditions, their ways of classifying social structure, their interpretations of economic and political actors' behaviour, their forms of explaining of underdevelopment, their importance to government intervention, their attitudes on the success of public policies. For this reason, the aim of the study is to make a comparative analysis of Public Choice Theory and Dependent Development Theory. From this point of view, it has come to the conclusion that explaining economic events with political science is only a method and can lead societies to very different economic consequences

Anahtar Kelimeler

Public Choice Theory, Dependent Development Theory

Kaynakça

• Amin, S. (1997) “Emperyalizm ve Eşitsiz Gelişme”, (Çev. S. Lim), İstanbul: Kaynak Yayınları.
• Arın, T. (1997) “Anayasal İktisat ve Refah Devleti: TİSK ve TÜSİAD’ın Asgari Devlet Raporlarının Eleştirisi”, Ekonomide Durum, 3-4: 41-106.
• Baran, P. A. ve Sweezy, P. M. (1970) “Tekelci Kapitalizm”, Ankara: Doğan Yayınevi.
• Baran, P. (1974) “Büyümenin Ekonomi Politiği”, (Çev. E. Günçe), İstanbul: May Yayınları.
• Brennan, G. ve Buchanan, J. M. (1988) “Is Public Choice Immoral? The Case for the ‘Nobel’ Lie”, Virginia Law Review, 74(2): 179-189.
• Buchanan, J. M. (1984) “Politics Without Romance: A Sketch of Positive Public Choice Theory and its Normative Implications”, J. M. Buchanan ve R. D. Tollison (Eds.). “The Theory of Public Choice II” içinde (ss.11-22). Michigan: The University of Michigan Press.
• Buchanan, J. M. (1987) “The Constitution of Economic Policy”, The American Economic Review, 77(3): 243-250.
• Buchanan, J. M. (1988) “Market Failure and Political Failure”, The Cato Journal, 8(1): 1-13.
• Buchanan, J. M. ve Tullock, G. (1962) “The Calculus of Consent”, Ann Arbor: University of Michigan Press.
• Caniklioğlu, M. D. (1998) “Anayasa Arayışları ve Türkiye”, İstanbul: BDS Yayınları.
• Dos Santos, T. (1970) “The Structure of Dependence”, The American Economic Review, 60(2): 231-236.
• Dura, Y. C. (2006) “Kamu Tercihi Teorisinde Kamusal Etkinlik Problemi”, Türk İdare Dergisi, 451: 107-117.
• Frank, A. G. (1970) “The Development of Underdevelopment”, R. I. Rhodes (Eds.). “Imperialsim and Underdevelopment” içinde (ss. 4-17). New York: Monthly Review Press.
• Güler, B. S. (2003) “Kompradorun Hukuk Hamlesi: Anayasal İktisat”, Adana: Karahan Yayınları.
• Hauwe, Ludwig Von den (1999) “Public Choice, Constitutional Political Economy and Law and Economics”, B. Bouckaert ve G. De Geest (Eds.). “The Encyclopedia of Law and Economics” içinde (ss. 603-659). Cheltenham: Edward Elgar.
• Hirschman, A. O. (1981) “The Rise and Decline of Development Economics”, A. O. Hirschman (Eds.). “Essays in Trespassing: Economics to Politics and Beyond” içinde (ss. 1-24). Cambridge: Cambridge University Press.
• Kaynak, M. (2005) “Kalkınma İktisadı”, Ankara: Gazi Kitabevi.
• Lacoste, Y. (1996) “Sınıf Açısından Azgelişmişlik”, (Çev. S. Avcıoğlu). İstanbul: Göçebe Yayınları. (Özgün Çalışma, 1965).
• Mitchell, W. C. (1988) “Virginia, Rochester and Bloomington: Twenty-five Years of Public Choice and Political Science”, Public Choice, 56(2): 101-119.
• Oyan, O. (1997) “Değişen Dünyada Değişmeyen Devlet mi?”, Ekonomide Durum, 3-4: 10-25.
• Önder, İ. (1997) “Anayasal İktisat”, Ekonomide Durum, 3-4: 107-123.
• Rosen, H. S. (1999) “Public Finance”, Singapore: Irwin/McGraw-Hill.
• Vergin, N. (2012) “A.G. Frank’ın Az Gelişmişlik Modeli Üzerine Epistemolojik Bir Eleştiri Denemesi”, İktisat Fakültesi Mecmuası, 35(1-4): 126-145.
• Yavilioğlu, C. (2002) “Geri Kalmışlık Olgusu ve Ekonomistik Kalkınma Teorileri (Eleştirel Bir Yaklaşım)”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(2): 49-70.
• Yüksel, C. (2016) “Yapısalcı İktisat ve Mali Uyum”, Ankara: Turhan Kitabevi.