Çağdaş sanat dünyasının tartışmalı fenomenlerinden biri olan bienaller, çağdaş sanatın karmaşık ve çeşitli dinamiği içinde
özel bir konuma sahiptir. Özellikle 1990’lardan bu yana küreselleşmenin farklı tezahürlerinin bir uzantısı olarak karşımıza
çıkan bienaller, sanat ve kültür ortamlarında birçok tartışmanın ortaya çıkmasına neden olmuştur. 1990’lardan sonra
küreselleşmenin ve ekonomik canlanmanın önemli güçlerinden biri olarak görülen bienallerin sayısı epeyce artmıştır.
Uluslararası İstanbul Bienali de bu listede giderek daha prestijli bir konum elde etmiş ve günümüz sanat dünyasının
önemli etkinliklerden biri haline gelmiştir. Bu çalışmada 14. İstanbul Bienali, Griselda Pollock’un ortak eleştirel düşünüm
yaklaşımı çerçevesinde, merkezi sergisi Kanal, Francis Alys’in Ani’nin Sessizliği, Cevdet Erek’in Bir Ritim Mekanı – Otopark,
adlı yapıtları ele alınarak değerlendirilmiştir.
Anahtar Sözcükler: 14. İstanbul Bienali, Carolyn Christov-Bakargiev, Francis Alys, Cevdet Erek, Griselda Pollock.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2016 |
Gönderilme Tarihi | 3 Mart 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 15 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.