İnsanın doğal yaşam alanını dönüştürerek doğal olmayan toplumsal alanı oluşturması birçok kuramcı tarafından teknoloji ve yapıntılar (artifact) kapsamında ele alınmaktadır. Bu bağlamda insan toplulukları ve toplumu meydana getiren kurumlar ve oluşumlar da “doğal olmayan yapıntılar” olarak kavramsallaştırılır. İnsan doğadan koparak söz konusu yapıntıları oluşturur ve bir yapıntı olan kültür aracılığıyla birbirinden ayrılarak toplumsal kimlik kazanır. Öte yandan doğa ve kültür ayrımı hemen hemen tüm toplumlarda bir sınırdır. Başka bir deyişle, tüm toplumların anlamlı hale getirdiği en önemli sınır, doğa ve kültür arasındaki sınırdır. Toplumların kendilerini doğadan ayırmalarının pratik aracı kültürel ve sembolik yapıntılardır. Ortak kültür ise semboller ve dil aracılığıyla inşa edilir. Doğadan kopuşla üretilen yapıntılarla birlikte insan bilincinin ve toplumsalın geçirdiği dönüşümsel pratikler ve süreçler bir yapıntı olan kültürü de dönüştürmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim Çalışmaları, Yeni Medya |
Bölüm | Kitap Eleştirileri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Haziran 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 10 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 27 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 16 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.