İşe Angaje Olma ve İş Tatmini Arasındaki İlişki: Hekim Ve Hemşireler Üzerine Nicel Bir Araştırma

Yıl 2017, Cilt: 24 Sayı: 2, 371 - 389, 18.08.2017

Elif Türkan Arslan , Hüseyin Demir

https://doi.org/10.18657/yonveek.335232

Cited By: 25

Öz

Bu çalışmanın temel amacı, hekim ve hemşirelerin işe angaje olma ve iş tatmin düzeylerini belirlemek ve işe angaje olma ve iş tatmini arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Çalışma bu temel amaç dışında ayrıca demografik değişkenler ile işe angaje olma ve iş tatmini arasındaki ilişkiyi tespit etmeyi amaçlamaktadır. Alan araştırmasında anket yöntemi benimsenmiştir. Yüz yüze anket yöntemi kullanılarak 44 hemşire ve 16 hekime ulaşılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 20.0 programı kullanılarak yüzde (%), frekans (f), aritmetik ortalama, Kruskal Wallis H, Mann Whitney U ve Spearman’s rho korelasyon analizleri ile incelenmiştir. Analizler neticesinde hekim ve hemşirelerin işe angaje olma ve iş tatmin düzeylerinin yüksek; işe angaje olma ve iş tatmin düzeyi arasında istatistiksel olarak pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. İşe angaje düzeyinin cinsiyete göre, iş tatmin düzeyinin ise diğer değişkenlerin tamamına göre farklılık gösterdiği saptanmıştır. Hekim ve hemşirelerin işe angaje olma ve iş tatmin düzeyleri genel olarak yüksektir. Ancak hemşirelerin hekimlere nazaran iş tatmin düzeylerinin daha düşük olduğu anlaşılmıştır. Hemşirelerin iş tatmin düzeylerinin çeşitli motive edici faktörlerin kullanılması ile arttırılmasının klinik hizmetlerde kalitenin arttırılmasında oldukça gerekli ve önemli olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

İşe angaje olma, iş tatmini, sağlık hizmetleri, hekim, hemşire

The Relationship Between Job Satisfaction and Work Engagement: A Quantitative Research on Nurses and Physician

Öz

This study aims to determine work engagement and job satisfaction level of physicians and nurses, and examine whether there is a correlation between the two variables. Also, it aims to determine whether work engagement and job satisfaction levels differ by demographic variables. Qıuestionnare method was utilized in the study. Questionnare consists of two scale which are “Work Engagement” and “Minnesota Job Satisfaction”. It was reached 44 nurses and 16 physicians by using face to face questionnare method. Data were examined through SPSS 20.0 program by using percent (%), frequency (f), arithmetic average, Kruskal Wallis H, Mann Whitney U tests and Spearman’s rho correlation analyze. The result of the analyzes, it is revaled that work engagement and job satisfaction level of physician and nurses are high; there is a significant relationship pozitive-way between work engagement and job satisfaction. Work engagement differs bysex, also, job satisfaction level differs by all of other demographic variables. Work engagement and job satisfaction levels of physician and nurses are in generally high. But, it is understood that nurses have low job satisfaction level contrary to physician. It is believed that the using of factors which increase motivationof nurses are essential and important for increasing quality of clinical services. 

Anahtar Kelimeler

Work engagement, job satisfaction, health care, physician, nurse

Kaynakça

• Ardıç, K., Polatçı, S. (2009). Tükenmişlik Sendromu ve Madalyonun Öbür Yüzü: İşle Bütünleşme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32, 21-46.
• Aziri, B. (2011). Job Satisfaction: A Literature Review. Management Research and Practice, 3(4), 77-86.
• Bal, E. A. (2009). Bir Pozitif Psikoloji Kavramı Olarak İşe Gönülden Adanma (Work Engagement) ve İnsan Kaynakları Açısından Önemi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İşletme Bölümü 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 21-23 Mayıs, 546-552.
• Chaulagain, N., Khadka, D. K. (2012). Factors Influencing Job Satisfaction Among Healthcare Professionals At Tilganga Eye Centre, Kathmandu, Nepal. International Journal of Scientific & Technology Research, 1(11), 32-36.
• Crisp, N., Chen, L. (2014). Global Supply of Health Professionals. The New England Journal of Medicine, 370(10), 950-957.
• Güneşer, A. B. (2007). TheEffect Of Person-Organizatıon Fit On Organizational Commitment and Work Engagement: The Role Of Personsupervisor Fit, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). MarmaraÜniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Hyun, S. (2009). Re-Examination of Herzberg's Two-Factor Theory of Motivation in The Korean Army Food service Operation, 1-54, http://Lib.Dr.İastate.Edu/Etd.
• Kumar, R., Ahmed, J., Shaikh, B. T., Hafeez, R., Hafeez, A. (2013). Job satisfaction among public health professionals working in public sector: a cross sectional study from Pakistan. Human Resources for Health, 11(2), 1-5.
• Markos, S., Sridevi M. S. (2010). Employee Engagement: The Key to Improving Performance. International Journal of Business and Management, 5(12), 89-96.
• Maslach, C., Schaufeli, W. B., Leiter, M. P. (2001). Jop Burnout. Annual Reviews, 52, 397-422.
• Maslach, C., Leiter, M. P. (2008). Early Predictors of Job Burnout and Engagement.Journal of Applied Psychology, 93(3), 498-512.
• Mordelet, P. (2013). The impact of globalisation on hospital management: Corporate governance rules in both public and private nonprofit hospitals. Journal of Management & Marketing in Healthcare, 2(1), 7-14.
• Mosadeghrad, A. M., Ferdosi, M. (2013). Leadership, Job Satisfaction and Organizational Commitment in Healthcare Sector: Proposing and Testing a Model, Mat Soc Med, 25(2), 121-126.
• Neuman, W. L. (2014). Social Research Methods; Qualitative and Quantitative Approaches, 7. Baskı, Pearson Yayınları, United States of America.
• Öner, Z. H.(2008). The Mediating Effect Of Organizational Justice : Moderating Roles Of Sende Of Coherence And Job Complexity On The Relationship Between Servant Leadership And Work Engagement. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Özer, Ö., Saygılı, M., Uğurluoğlu, Ö. (2015). Sağlık Çalışanlarının İşe Cezbolma Düzeylerinin Belirlenmesine İlişkin Bir Araştırma. Business & Management Studies: An International Journal, 3(3), 261-272.
• Paşamehmetoğlu, A., Yeloğlu, H. O. (2013). Motivasyon Kuramları. Ünsal Sığrı ve Sait Gürbüz (Ed.), Örgütsel Davranış (s. 141-165). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Ravikumar, T. (2013). A Study On Impact Of Team Work, Work Culture, Leadershıp And Compensatıon On Engagement Level Of Employees In Msmes In Indıa. International Journal of Advanced Research in Management and Social Sciences, 2(8), 175-185.
• Robbins, S. P., Judge, T. A. (2012). Tutumlar ve İş Tatmini, Örgütsel Davranış (s. 71-97), İnci Erdem (Ed.), 14. Baskı, İstanbul: Nobel Yayınları. Robinson, D., Perryman, S., Hayday, S. (2004). The Drivers of Employee Engagement.Institute for Employment Studies: Brighton, 1-73.
• Schaufeli, W. S., M. Gonza´lez-Roma, V., Bakker, A. B. (2002). The Measurement of Engagement and Burnout: A two Sample Confirmatory Factor Analytic Approach. The Journal of Happiness Studies, 3, 71-92.
• Schaufeli, W. B. (2015). Engaging Leadership in the Job Demands-Resources Model. Career Development International, 20(5), 446-463. Tengilimoğlu D., Işık O., Akbolat, M. (2012). Sağlık İşletmeleri Yönetimi. 4. Baskı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Will, J. W., Powell, P. (2009). The National healthcare crisis: Is eHealth a key solution?. Business Horizons, 52, 265-277.