BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye'de Yükseköğretime Geçiş Sistemi

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 3, 148 - 157, 01.12.2014

Öz

Türkiye gibi, yükseköğretim olanakları sınırlı ve genç nüfus oranı yüksek ülkeler için üniversiteye giriş sınavları, gençlerin geleceğini belirleme ve üniversite öncesi eğitime etkileri bakımından büyük öneme sahiptir. Bu önemi nedeniyle ülkemizde yükseköğretime geçiş, eğitim alanında üzerinde en çok konuşulan konulardan biridir. Ortaöğretimden yükseköğretime geçişte, geçmişte ve günümüzde yaşananları doğru değerlendirebilmek ve geleceğe yönelik rasyonel çözümler üretebilmek için üniversiteye girişte uygulanan sistemin geçmişini bilmek gerekir. Makalede Türkiye'de yükseköğretime geçiş sisteminin kısa bir özeti verildikten sonra, mevcut sistemin olumlu ve yetersiz kaldığı yönleri ele alınmış, bu analizin ardından, yükseköğretime girişte arz talep bilgileri ile yeni arayışlar başlığında bazı önerilere yer verilmiştir.

Kaynakça

  • Akyüz, R. Ö. ve Beker, H. (1985). Bir araştırma, 1984 ÖYS sonuçları ve ortaöğretim düzeyi hakkında bazı gözlemler. Çağdaş Fizik, 17, 20–23.
  • Başaran, S. T. (2005). Diğer ülkelerde lise bitirme sınavları ve Türk eğitim sistemi için lise bitirme sınavı modeli önerisi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Daire Başkanlığı.
  • Baykal, A. (2005). Üniversiteye giriş sistemi. Uluslararası Yükseköğretim Konferansı, 14-15 Kasım 2005, Ankara (s. 86–96). Ankara: Yükseköğ- retim Kurulu Yayınları.
  • Baykal, A. (2013). Ucu açıklar, çoktan seçmelilere karşı. Artı Eğitim, 9(101), 24–25.
  • Beker, H. (2010). Boğaziçi Üniversitesinde başarı. Yayınlanmamış Rapor.
  • Ergüder, Ü., Şahin, M., Terzioğlu, T. ve Vardar, Ö. (2006). Neden yeni bir yükseköğretim vizyonu? İstanbul: Sabancı Üniversitesi İstanbul Politikalar Merkezi.
  • Eşme, İ. (2009). Fen ve matematikten bütünlemeye kalmak. Cumhuriyet Bilim Teknoloji, 1165, 17 Temmuz 2009.
  • Eşme, İ. (2014). Liseden üniversiteye dar geçit, Türkiye’de yükseköğretime geçiş sistemi. İstanbul: FMV Yayınları.
  • Kaya, Y. K. (2000). İnsan yetiştirme düzenimiz. Politika-eğitim-kalkınma (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Küçükcan, T. ve Gür, B. S. (2010). Türkiye’de yükseköğretim: Karşılaştır- malı bir analiz. Ankara: SETA Yayınları.
  • Mıhçıoğlu, C. (1974). Üniversiteye girişin yeniden düzenlenmesi: Bugünkü durum ve öneriler. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Orhon, D. (2009). ÖSS faciası – Üniversitenin kendisi ile yüzleşme zamanı. Cumhuriyet Bilim Teknoloji, 1170, 21 Ağustos 2009.
  • Özaktaş, H. M. (2004). İkibinli yıllarda Türkiye'de Yükseköğretim Sistemi üzerine düşünceler. Üniversite ve Toplum Dergisi, 4(4), Aralık 2004.
  • TED (2005). Türkiye’de üniversiteye giriş sistemi araştırması sonuç raporu. Ankara: TED Yayınları.
  • TED (2010). Ortaöğretime ve yükseköğretime geçiş sistemi. Ankara: TED Yayınları.
  • Tekin, H. (1984). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Has-Soy Matbaası.
  • Tezbaşaran, A. (1994). ÖSYS testlerinde yoklanmak istenen bilişsel dav- ranışlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 79–84.
  • Thompson, Q. (2005). Yabancı Gözüyle Türk yükseköğretiminin değerlendi- rilmesi. Uluslararası Yükseköğretim Konferansı, 14-15 Kasım 2005, Ankara (s. 53–66). Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayınları.
  • Toker, F. (1997). Türkiye’de yükseköğretime giriş. Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • YÖK (2007). Türkiye’nin yükseköğretim stratejisi. Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayınları.

Transition to higher education in Turkey

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 3, 148 - 157, 01.12.2014

Öz

In countries like Turkey, where the youth population percentage is high but the higher education prospects are limited, university and college admission exams are of great importance; because of its impacts on the secondary education or even on earlier stages. Because of this vital importance, "transition to higher education" is one of the hottest topics on education in Turkey. In order to fully understand what was experienced in the transition from secondary education to higher education (in history and nowadays) and to create rational solutions for the future; it's crucial to know the history of the system applied for university admissions. In the article, after giving some summary on the system of transition to higher education in Turkey, the successful aspects and the shortcomings of the current system is evaluated. And after this analysis, specific recommendations are presented under the topic: new pursuits, supported by supply/demand data.

Kaynakça

  • Akyüz, R. Ö. ve Beker, H. (1985). Bir araştırma, 1984 ÖYS sonuçları ve ortaöğretim düzeyi hakkında bazı gözlemler. Çağdaş Fizik, 17, 20–23.
  • Başaran, S. T. (2005). Diğer ülkelerde lise bitirme sınavları ve Türk eğitim sistemi için lise bitirme sınavı modeli önerisi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Daire Başkanlığı.
  • Baykal, A. (2005). Üniversiteye giriş sistemi. Uluslararası Yükseköğretim Konferansı, 14-15 Kasım 2005, Ankara (s. 86–96). Ankara: Yükseköğ- retim Kurulu Yayınları.
  • Baykal, A. (2013). Ucu açıklar, çoktan seçmelilere karşı. Artı Eğitim, 9(101), 24–25.
  • Beker, H. (2010). Boğaziçi Üniversitesinde başarı. Yayınlanmamış Rapor.
  • Ergüder, Ü., Şahin, M., Terzioğlu, T. ve Vardar, Ö. (2006). Neden yeni bir yükseköğretim vizyonu? İstanbul: Sabancı Üniversitesi İstanbul Politikalar Merkezi.
  • Eşme, İ. (2009). Fen ve matematikten bütünlemeye kalmak. Cumhuriyet Bilim Teknoloji, 1165, 17 Temmuz 2009.
  • Eşme, İ. (2014). Liseden üniversiteye dar geçit, Türkiye’de yükseköğretime geçiş sistemi. İstanbul: FMV Yayınları.
  • Kaya, Y. K. (2000). İnsan yetiştirme düzenimiz. Politika-eğitim-kalkınma (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Küçükcan, T. ve Gür, B. S. (2010). Türkiye’de yükseköğretim: Karşılaştır- malı bir analiz. Ankara: SETA Yayınları.
  • Mıhçıoğlu, C. (1974). Üniversiteye girişin yeniden düzenlenmesi: Bugünkü durum ve öneriler. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Orhon, D. (2009). ÖSS faciası – Üniversitenin kendisi ile yüzleşme zamanı. Cumhuriyet Bilim Teknoloji, 1170, 21 Ağustos 2009.
  • Özaktaş, H. M. (2004). İkibinli yıllarda Türkiye'de Yükseköğretim Sistemi üzerine düşünceler. Üniversite ve Toplum Dergisi, 4(4), Aralık 2004.
  • TED (2005). Türkiye’de üniversiteye giriş sistemi araştırması sonuç raporu. Ankara: TED Yayınları.
  • TED (2010). Ortaöğretime ve yükseköğretime geçiş sistemi. Ankara: TED Yayınları.
  • Tekin, H. (1984). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Has-Soy Matbaası.
  • Tezbaşaran, A. (1994). ÖSYS testlerinde yoklanmak istenen bilişsel dav- ranışlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 79–84.
  • Thompson, Q. (2005). Yabancı Gözüyle Türk yükseköğretiminin değerlendi- rilmesi. Uluslararası Yükseköğretim Konferansı, 14-15 Kasım 2005, Ankara (s. 53–66). Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayınları.
  • Toker, F. (1997). Türkiye’de yükseköğretime giriş. Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • YÖK (2007). Türkiye’nin yükseköğretim stratejisi. Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayınları.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA28BB74JP
Bölüm Ampirik Araştırma
Yazarlar

İsa Eşme Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 4 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Eşme, İ. (2014). Türkiye’de Yükseköğretime Geçiş Sistemi. Yükseköğretim Dergisi, 4(3), 148-157.

Yükseköğretim Dergisi, bünyesinde yayınlanan yazıların fikirlerine resmen katılmaz, basılı ve çevrimiçi sürümlerinde yayınladığı hiçbir ürün veya servis reklamı için güvence vermez. Yayınlanan yazıların bilimsel ve yasal sorumlulukları yazarlarına aittir. Yazılarla birlikte gönderilen resim, şekil, tablo vb. unsurların özgün olması ya da daha önce yayınlanmış iseler derginin hem basılı hem de elektronik sürümünde yayınlanabilmesi için telif hakkı sahibinin yazılı onayının bulunması gerekir. Yazarlar yazılarının bütün yayın haklarını derginin yayıncısı Türkiye Bilimler Akademisi'ne (TÜBA) devrettiklerini kabul ederler. Yayınlanan içeriğin (yazı ve görsel unsurlar) telif hakları dergiye ait olur. Dergide yayınlanması uygun görülen yazılar için telif ya da başka adlar altında hiçbir ücret ödenmez ve baskı masrafı alınmaz; ancak ayrı baskı talepleri ücret karşılığı yerine getirilir.

TÜBA, yazarlardan devraldığı ve derginin çevrimiçi (online) sürümünde yayımladığı içerikle ilgili telif haklarından, bilimsel içeriğe evrensel açık erişimin (open access) desteklenmesi ve geliştirilmesine katkıda bulunmak amacıyla, bilinen standartlarda kaynak olarak gösterilmesi koşuluyla, ticari kullanım amacı ve içerik değişikliği dışında kalan tüm kullanım (çevrimiçi bağlantı verme, kopyalama, baskı alma, herhangi bir fiziksel ortamda çoğaltma ve dağıtma vb.) haklarını (ilgili içerikte tersi belirtilmediği sürece) Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 Unported (CC BY-NC-ND4.0) Lisansı aracılığıyla bedelsiz kullanıma sunmaktadır. İçeriğin ticari amaçlı kullanımı için TÜBA'dan yazılı izin alınması gereklidir.