Fen Bilimleri Laboratuarlarında Mobil Teknoloji Desteğinin Önemi Hakkında Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi

Yıl 2020, , 1242 - 1271, 25.12.2020

Hatice Güngör Seyhan Murat Okur

https://doi.org/10.33711/yyuefd.809127

Cited By: 4

Öz

Bu araştırma, fen bilimleri dersi öğretmenlerinin (fizik/kimya/biyoloji/fen bilimleri) “Fen Bilimleri Laboratuarı” derslerinde hangi laboratuar yaklaşımlarını ve bilgi iletişim teknolojilerini kullandıkları, teknoloji kullanımı, yeterlilikleri ve mobil teknolojiyle bütünleşik sensörleri içeren laboratuarların kullanımı ile ilgili görüşlerini incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırmamız bir durum çalışması olup, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Sivas ili merkez ve ilçelerindeki Millî Eğitim Bakanlığına bağlı birçok resmi ortaokul ve liselerde görev yapan 113 fen bilimleri dersi öğretmeniyle tam yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Görüşme formundan elde edilen verilerin analizlerinde betimsel istatistikler (frekans, yüzde) kullanılmıştır. Araştırma sonunda ortaya çıkan bulgulardan hareketle, geleneksel ve mobil teknolojiyle bütünleşik sensörlerin kullanıldığı laboratuar ortamlarının kullanımı konusunda ileriki araştırmalara temel olacak önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Mobil teknolojiyle bütünleşik sensörler, mobil teknoloji,, fen bilimleri laboratuarı, teknoloji okuryazarlığı,, öğretmen görüşleri.

Kaynakça

• Akdeniz, A.R., Ayas, A. ve Çepni, S. (1994). Fen bilimleri eğitiminde laboratuvarın yeri ve önemi (II): Laboratuvar uygulamalarında amaçlar ve yaklaşımlar. Çağdaş Eğitim, 205, 7-12.
• Ambrose, B.S. (2004). Investigating student understanding in intermediate mechanics: Identifying the need for a tutorial approach to instruction. American Journal of Physics, 72(4), 453–459.
• Anderson, L.W. ve Krathwohl, D.R. (Eds.). (2001). Taxonomy for learning, teaching and assessing: A revision of Bloom's taxonomy of educational objectives. Needham Heights, MA: Allyn ve Bacon.
• Arı, E. ve Bayram, H. (2011). Yapılandırmacı yaklaşım ve öğrenme stillerinin laboratuvar uygulamalarında başarı ve bilimsel süreç becerileri üzerine etkisi. İlköğretim Online Dergisi, 10(1), 311-324.
• Atkins, M. ve Brown, G. (1988). Effective teaching in higher education. London: Routledge.
• Ayas, A.P., Akdeniz, A.R., Özmen, H., Yiğit, N. ve Ayvacı, H.Ş. (2012). Kuramdan uygulamaya fen ve teknoloji öğretimi. Pegem Akademi.
• Aydın, M. Artun, H., Okur, M. ve Ürey, M. (2012). Bilgisayar destekli dijital deney araçlarının öğretmen adaylarının kavramları anlamaları üzerindeki etkisi: Sürtünmeli eğik düzlem deneyi örneği. Bayburt Üniversite Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 68-90.
• Ayvacı, H.Ş. Özsevgeç, T. ve Aydın, M. (2004). Data logger cihazının Ohm kanunu üzerindeki pilot uygulaması. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 3(3), 108-114.
• Ayvacı, M.Ş. ve Küçük, M. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin fen bilgisi laboratuarlarının kullanımı üzerindeki etkileri. Milli Eğitim Dergisi, 165, 1–9.
• Bernhard, K. ve Bernhard, J. (1998). Science for all. Using microcomputer based tools for students with physical disabilities. Paper presented at Int. Conf. Practical work in Science Education, Copenhagen.
• Borghi, L., De Ambrosis, A., Lunati, E. ve Mascheretti, P. (2001). In service teacher education: An attempt to link reflection on physics subjects with teaching practice. Physics Education, 36(4), 299–305.
• Coştu, B. ve Ünal, S. (2005). Le-chatelier prensibinin çalışma yaprakları ile öğretimi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Elektronik Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 1-22.
• Çalık, M. (2006). Bütünleştirici öğrenme kuramına göre lise-1 çözeltiler konusunda materyal geliştirilmesi ve uygulanması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, KTÜ, Trabzon.
• Çalık, M., Artun, H. ve Küçük, Z. (2013). Dördüncü sınıf fen bilgisi öğretmen adaylarının teknoloji destekli bilimsel araştırma web sitesi üzerinden yaptıkları diyalogların incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 138-155.
• Çepni, S. ve Ayvacı, H.Ş. (2006). Laboratuvar destekli fen öğretimi yaklaşımları. Çepni, S. (Ed.) Kuramdan uygulamaya fen ve teknoloji uygulamaları (190-217). Ankara: PegemA.
• Demirelli, H. (2003). Yapılandırıcı öğrenme teorisine dayalı bir laboratuvar aktivitesi: Elektrot kalibrasyonu ve gran metodu. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 161-170.
• Er Nas, S. (2013).Madde ve ısı ünitesindeki kavramların günlük hayata transfer edilmesinde derinleştirme aşamasına yönelik geliştirilen kılavuzun etkililiğin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Ferna´ndez, C., Oro, J. ve Pinto´, R. (1996). Profile evolution in the interpretation of kinematics graphs using MBL technology. Proceedings of Girep Intenational Conference, Ljubljana, Slovenia.
• Friedler, Y. ve Tamir, P. (1990). Life in science laboratory classrooms at secondary level. Hegarty Hazel. E. (Ed), In the student laboratory and the science curriculum, (pp. 337-356), London: Routledge.
• Friedler,Y., Nachmias, R. ve Linn, M.C. (1990). Learning scientific reasoning skills in microcomputer based laboratories. Journal of Research in Science Teaching, 27(2), 173–191.
• Güven, İ. ve Gürdal, A. (2002).Ortaöğretim fizik derslerinde deneylerin öğrenme üzerindeki etkileri.V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 513-518.
• Güzel, H. (2002). Fen bilgisi öğretmenlerinin laboratuvar kullanımı ve teknolojik yenilikleri izleme eğilimleri (Yerel Bir Değerlendirme). V. Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Hofstein, A. ve Lunetta, V.N. (1982). The role of the laboratory in science teaching: Neglected aspects of research. Review of Educational Research, 52(2), 201-217.
• Hofstein, A. ve Mamlok-Naaman, R. (2007). The laboratory in science education: The state of the art. Chemistry Education Research and Practice, 8(2), 105-107
• Hofstein, A. (2004). The laboratory in chemistry education: Thirty years of experience with developments, implementation and evaluation. Chemistry Education Research and Practice, 5, 247-264.
• Hofstein, A., Navon, O., Kipnis, M. ve Mamlok-Naaman, R. (2005). Developing students' ability to ask more and better questions resulting from inquiry-type chemistry laboratories. Journal of Research in Science Teaching, 42(7), 791-806.
• Johnson, B. ve Christensen, L. (2004). Educational research: Quantitative, qualitative, and mixed approaches (2nd ed.). Needham Heights, MA: Allyn and Bacon.
• Keban, F. (2010). Lisans düzeyinde temel fizik laboratuvarlarında işbirlikli öğrenme gruplarında strateji öğretiminin etkilerinin araştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Keban, F. ve Erol, M. (2011). Effects of strategy instruction in cooperative learning groups concerning undergraduate physics labworks. Latin-American Journal of Physics Education,5(1), 140-146.
• Lawson, A.E. (1995), Science teaching and the development of thinking. California: Watsworth Press.
• Marcum-Dietrich, N. (2002). An action research study: Investigating the effective use of computer probe-ware in high school biology. The NARST Annual Meeting, Philadelphia.
• McRobbie, C. (2002). Investigating students’ learning about gases ve kinetic theory using microcomputer-based labs (MBL). NARST Annual Meeting, Philadelphia. MEB, (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
• Mokros, J.R. ve Tinker R.F. (1987). The impact of microcomputer based labs on children’s ability to interpret graphs. Journal of Research in Science Teaching, 24(4), 369–383.
• Nakhleh, M.B. ve Krajcik J.S. (1994). The influence of level of information as presented by different technologies on students’ understanding of acid, base, and pH concepts. Journal of Research in Science Teaching, 31, 1077–1096.
• Nakiboğlu, C. ve İşbilir, A. (2001). Ortaöğretim kurumlarında biyoloji derslerinde görevli öğretmenlerin laboratuvardan yararlanma durumlarının değerlendirilmesi. Maltepe Üniversitesi Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, İstanbul.
• Nakiboğlu, C. ve Sarıkaya, S. (1999). Ortaöğretim kurumlarında kimya derslerinde görevli öğretmenlerin laboratuvardan yararlanma durumlarının değerlendirilmesi. D.E.Ü. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı, 11, (395-405).
• National Research Council (NRC), (1996). National science education standards. No. National Academy Press. Washington: D.C.
• Okur, M. (2014). Mobil teknolojilerin laboratuvar ortamlarında kullanılmasına yönelik rehber materyallerin geliştirilmesi ve etkililiğinin değerlendirilmesi: Genel fizik laboratuarı-II örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Özdener, N. (2005). Deneysel öğretim yöntemlerinde benzetişim (simülasyon) kullanımı. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(4), 93-98.
• PISA (2003). The program for international student assessment. http://pisa.oecd.org/ [Mayıs 2019].
• Pinto´, R., Ferna´ndez C., Oro, J. ve Aliberas, J. (2004). Educational approach for CBL. Subwork Packadge 1.3. European project: Integrating knowledge for the use of informatics tools in science education (IKUITSE), (Contract No. HPSE-CT-2002-60055).
• Rocard, M., Csermely, P., Jarde, D., Lenzen, D., Henriksson, H.W. ve Hennig, V. (2007). Science education now: A renowed pedogogy for the future of Europe european commission. Directorate- General for Research Brussels
• Russell D.W., Lucas K.B. ve McRobbie, C.J. (2004). Role of the microcomputer-based laboratory display in supporting the construction of new understanding in thermal physics. Journal of Research in Science Teaching, 41(2), 165–185.
• Saez, M., Pinto´, R. ve Garcia, P. (2005). Interconnecting concepts and dealing with graphs to study motion. In R. Pinto´ and D. Couso (ed.), Proceedings of the Fifth International ESERA Conference on Contributions of Research to Enhancing Students’ Interest in Learning Science, pp. 1229–1232.
• Sönmez, E., Dilber, R., Karaman, İ. ve Şimşek, D. (2005). Fizik laboratuvarında kullanılan deney malzemeleri üzerine bir çalışma. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 590-604.
• Svac, M. (1999). Improving graphing interpretation skills and understanding of motion using micro-computer based laboratories. Electronic Journal of Science Education, 3(4), 1087–3430.
• Şahin, A. (2011). Genel fizik laboratuvar dersinde basit elektrik devreleri konusunun öğretilmesinde probleme dayalı öğrenme yaklaşımının (PDÖ) öğrencilerin akademik başarılarına etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Tanel, Z. ve Önder, F. (2010). Elektronik laboratuvarında bilgisayar simülasyonları kullanımının öğrenci başarısına etkisi: Diyot deneyleri örneği. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 101-110.
• Testa, I., Monroy, G. ve Sassi, E. (2002). Students’ reading images in kinematics: The case of real-time graphs. International Jorunal of Science Education, 24(3), 235–256.
• Thornton, R.K. ve Sokoloff, D.R. (1998). Assessing student learning of newton’s laws: The force and motion conceptual evaluation and the evaluation of active learning laboratory and lecture curricula. American Journal of Physics, 66(4), 338-352.
• Tinker, R. (2009). A history of probeware. (available at http://www.concord.org/work/software/ccprobeware/probeware_history.pdf) [16 Aralık 2019 tarihinde ulaşılmıştır].
• Tobin, K. (1990). Research on science laboratory activities: In pursuit of better questions and answers to improve learning. School Science and Mathematics, 90(5), 403-418.
• Tortosa, M. (2012). The use of microcomputer based laboratories in chemistry secondary education: Present state of the art and ideas for research-based practice. Chemistry Education Research and Practice, 13, 161–171.
• Töremen, F. ve Kolay, Y. (2003). İlköğretim okulu yöneticilerinin sahip olması gereken yeterlikler. Millî Eğitim Dergisi, 160, 150-160.
• URL_1, (2018), Kamu İhale Kurulu Kararları, http://arsiv.kikkararlari.com/index.php? option=com_contentvetask=viewveid=23373veItemid=9, [Erişim Tarihi:20/02/2019].
• URL_2 (2018), Kamu İhale Kurulu Kararları, http://arsiv.kikkararlari.com/index.php? option=com_contentvetask=viewveid=23373veItemid=9, [Erişim Tarihi:20/02/2019].
• Ünal, S.(2007). Atom ve molekülleri bir arada tutan kuvvetler konularının öğretiminde yeni bir yaklaşım: BDÖ ve KDM’nin birlikte kullanımının kavramsal değişime etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Yalın, H.İ. (2001). Hizmet içi eğitim programlarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 150, 110-120.
• Yıldız, E., Akpınar, E. ve Ergin, Ö. (2006). Fen bilgisi öğretmenlerinin fen deneylerinin amaçlarına yönelik tutumları. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(2), 2-18.
• Yıldız, M. (2012). Geometrik optik öğretiminde yapılandırmacı öğrenme kuramına dayalı olarak geliştirilen laboratuvar materyallerinin etkililiğinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• YÖK. (1998). Eğitim fakülteleri öğretmen yetiştirme programlarının yeniden düzenlenmesi. Ankara.