Sınıf Öğretmenlerinin Bitişik Eğik Yazı Hakkındaki Görüşleri

Yıl 2016, Cilt: 13 Sayı: 1, 567 - 592, 01.06.2016

Fatih Yılmaz Ahmet Turan Cımbız

Öz

Türkiye’de 2005 yılında Türkçe Öğretim Programı ile yazı öğretiminin bitişik eğik yazı ile başlamasına karar verilmiştir. Yazma becerisi, ilkokulda kazandırılmaya çalışılan temel bir beceridir. Yazma becerisinin geliştirilmesinde Türkçe öğretimi yazı programı önemlidir. Buna ek olarak öğretmenlerin yazma konusundaki becerileri, tutumları ve fikirleri de çok önemli kabul edilmektedir. Bu araştırmada, sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazı hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak görüşme formu yaklaşımlarından standartlaştırılmış açık uçlu görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde, nitel veri analizi yaklaşımlarından içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, Tokat il merkezinde görev yapan ve araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 12 öğretmenden oluşmaktadır. Bu araştırmada katılımcıların %58’i okullarda bitişik eğik yazı kullanımını uygun bulmadığı; % 83’ü bitişik eğik yazı yazma konusunda kendilerini yeterli buldukları; öğrencilerinin bitişik eğik yazıya yönelik beceri ve tutumları konusunda kararsız kaldıkları ve son olarak da katılımcıların % 83’ünün öğrencilere bitişik eğik yazı yazmayı öğretirken bir takım sorunlar yaşadıkları sonuçlarına ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler

Bitişik eğik yazı, dil, sınıf öğretmeni, yazma

Primary School Teachers’ Opinions about the Cursive Italic Handwriting

Öz

Writing education has been changed to cursive italic handwriting with the new Turkish Education Program in 2005 in Turkey. Writing is the basic language skill developed at primary schools. In order to achieve the goal of writing skill, Turkish Education Writing Program is very important. Besides, primary school teachers’ skills, attitudes and opinions are very important.The aim of this study is to identify the opinions of primary school teachers about cursive italic handwriting. This is a qualitative study. In this study standardized open-ended interview, as one of the qualitative research data collection methods was used. Content analysis has been applied in the analysis of the data. The study has been applied to 12 voluntary primary school teachers in the center of Tokat. As a result, 58% of the teachers did not approve the cursive italic handwriting at primary schools. Eighty three (83) % of the teachers found themselves sufficient about cursive italic handwriting. Teachers are undecided about the abilities and attitudes of their students about cursive italic handwriting and %83 of the teachers have difficulty while teaching cursive italic handwriting

Anahtar Kelimeler

Cursive italic handwriting, language, primary school teacher, writing

Kaynakça

• Öğretmenlerin, öğrencilerin ve hatta velilerin bu konu ile ilgili düşünceleri ciddiye
• alınarak yaşanılan olumsuzluklar giderilmeye çalışılmalıdır.
• T. C. Milli Eğitim Bakanlığı’nın, bitişik eğik yazı kullanımı hakkında eğitim
• çalışanlarından hatta ebeveynlerden dönüt alması ve aldığı bu dönütler neticesinde
• duruma müdahale etmesi gereklidir.
• Makalenin Bilimdeki Yeri
• Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı
• Makalenin Bilimdeki Özgünlüğü
• Bitişik Eğik yazı hakkında hem öğrencilerin hem de velilerin çok değişik kanaatleri
• vardır. Yazma eğitiminin uzmanları olan öğretmenlerin de görüşleri çok önemlidir. Bu çalışmada
• ise öğretmenlerle yüz yüze yapılanan açık uçlu görüşme formları ile bitişik eğik yazı hakkındaki
• görüşleri ele alınmıştır. Bu açıdan çalışmanın özgün bir değer taşıdığı düşünülmektedir.
• Akman, E. ve Aşkın, İ. (2012). Ses temelli cümle yöntemine eleştirel bir bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32(1). 1-18.
• Aktaş, E. ve Baki, Y. (2014). Türkçe öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazı kullanımına ilişkingörüşleri. International Journal of Languages’ EducationandTeaching. 2. 56-80.
• Aktürk, Y. ve Mentiş Taş, A. (2011). İlk okuma-yazma öğretiminde “ses temelli cümle yönteminin uygulanmasına ilişkin öğretmen görüşleri (Şanlıurfa/Viranşehir örneği). Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 2(1). 27-37.
• Akyol, H. (2005).Türkçe ilk okuma yazma öğretimi,Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Arıcı, B. (2012). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin, Türkçe ve sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazı hakkındaki görüşleri. Gazi Üniversitesi Türkçe Araştırmaları Akademik Öğrenci Dergisi. 2(3). 1-15.
• Arslan, D. (2012). İlköğretim birinci sınıf öğretmenlerinin yazı öğretimlerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 12(4). 2829-2846.
• Ateş, S. ve Yıldırım, K. (2010).Sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazı öğretim uygulamalarına ilişkin görüşleri.Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 5, 57-71.
• Bayraktar, Ö. (2006). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin bitişik eğik yazıda yaptıkları hatalar.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Bayraktar, N. (2014).Dilbilimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Calp, M. (2009). İlkokuma yazma öğretimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Coşkun, E. ve Coşkun, H. (2009). İlköğretim öğrencileri ile sınıf ve Türkçe öğretmenlerinin bitişik eğik yazı başarı düzeylerinin değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32(3). 761-776.
• Coşkun, E. ve Coşkun, H. (2014). İlkokul ve ortaokullardaki bitişik eğik yazı uygulamalarına ilişkin öğretmen, öğrenci ve veli görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 11(26). 209-223.
• Çakır, Y. (2012). İlköğretim ikinci kademedeki (6-7. sınıf) öğretmen ve öğrencilerin bitişik eğik yazıya ilişkin görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Hatay.
• Demirel, Ö. (2004).Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi(6.Bs.). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Duran, E. (2011). Bitişik eğik yazı harflerinin yazım şekillerine ilişkin öğretmen görüşleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 30(2). 55-69.
• Durukan, E. ve Alver, M. (2008). Ses temelli cümle yönteminin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 1(5). 274-289.
• Erdem, İ., Yılmaz, F. ve Bozkurt, E. (2014). Sınıf öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazıya ilişkin tutumları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 15(1). 1-26.
• Erdoğan, T. (2012). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin bitişik eğik yazı yazma gelişimlerininincelenmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi. 37. 165.
• Güneş, F. (2006). Niçin bitişik el yazı? MEB Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi.71, 17- 19.
• Güneş, F. (2014).Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi.
• Kadıoğlu, H. (2012).Bitişik eğik yazıya ilişkin öğrenci görüşleri. Akademik Bakış Dergisi. 31, 1- 10.
• Karasar, N. (2013), Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• MEB. (2006).İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEBYayınları.
• MEB (2009).İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1- 5. sınıflar).Ankara:Devlet Kitapları Basımevi.
• MEB. (2011). “Bitişik Eğik Yazı” konulu 09.02.2011 sayılı ve 1714 tarihli genelge.
• Memiş, A. D. ve Harmankaya T. (2012). İlköğretim okulu 1.sınıf öğrencilerinin bitişik eğik el yazısı hataları ile görsel algı düzeylerinin incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi 136 Dergisi. 19. 136-150.
• Sever, S. (2004).Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme(4.Bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Susar Kırmızı, F. ve Kasap, D. (2013). İlk okuma yazma öğretimi sürecinde bitişik eğik yazı ve dik temel harflerle yapılan eğitimin öğretmen görüşlerine göre karşılaştırılması. TurkishStudies- International PeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic. 8(8). 1167-1186.
• Şahin, A. (2012). Bitişik eğik yazı öğretiminde karşılaşılan problemler. Eğitim ve Bilim Dergisi. 37(165). 168-179).
• Tok, Ş., Tok, T. N. ve Mazı, A. (2008). İlkokuma yazma öğretiminde çözümleme ve ses temelli cümle yöntemlerinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 53. 123-144.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.