Türkiye ve İtalya Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırılması

Yıl 2017, Cilt: 14 Sayı: 1, 1141 - 1177, 30.12.2017

Muhammed Mehmet Mazlum

Öz

Günümüz
cumhuriyet rejimlerinin temellerinin atıldığı ülke olarak
kabul edilen İtalya;
tarihi, uygarlıkları, siyasi gelişmeleri, turizmi, sanayisi,
modası, mutfağı, mimarisi, sanatı, edebiyatı ve üniversiteleri
gibi pek çok alanda Avrupa’nın en önemli ülkelerinden birisi
olmuştur. İtalya’nın sahip olduğu köklü tarih ve kültürel
mirasın yanı sıra eğitim alanındaki yüksek gelişmişlik
endeksi, bu ülkedeki eğitim sistemini araştırmaya değer
kılmaktadır. Alanyazın
taraması ile gerçekleştirilen betimsel tarama modelindeki bu
çalışmanın amacı; İtalya eğitim sistemini ortaya koymak, Türk
eğitim sistemi ile karşılaştırmalı olarak inceleyerek
çıkarımlarda bulunmaktır. Bu doğrultuda araştırmada öncelikle
İtalya’nın
coğrafi, sosyal ve siyasi yapısı açıklanmış, İtalya eğitim
sistemi; yönetsel ve okul yapılanması ile süreç boyutu dikkate
alınarak incelenmiştir. Buna
göre her iki ülkede de eğitimin amaçları büyük ölçüde
benzerlik gösterse de yönetsel yapılanma incelendiğinde İtalya’da
bölgelere daha fazla yetki devredildiği görülmektedir. İtalya;
mesleki liselere katılım ve lise mezun oranı açısından
Türkiye’ye göre bariz şekilde farklılık göstermektedir.
Ayrıca öğretmen ve okul yöneticilerinin sosyalleşme süreçleri,
Türkiye’dekinin aksine İtalya’da büyük ölçüde planlı
etkinliklere dayanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

İtalya eğitim sistemi, Türk eğitim sistemi, karşılaştırmalı eğitim

Comparison of Turkish and Italian Education Systems

Öz

Italy,
where the foundations of contemporary republican regimes have been
laid; with its history, civilizations, political developments,
tourism, industry, fashion, cuisine, architecture, art, literature
and universities have become one of the most important countries in
Europe. Italy
is worth to investigate with high level prosperity index in the field
of education as well as its
deep-rooted history and cultural heritage.
The
aim of this study which is in the descriptive scanning model with
literature review is to introduce the Italian education system, to
analyze it in comparison with the Turkish education system and make
inferences.
Accordingly,
the geographical, social and political structure of Italy has been
explained at first; Italian education system has been analyzed by
considering the administrative and school structure and the process
aspect. Consequently, although the aims of education in both
countries share a great similarity, it is seen that more authority is
transferred to the regions in Italy when the administrative structure
is examined.
Italy’s
vocational high school attendance and high school graduation rate are
obviously different from those of Turkey.
In
addition, the socialization processes of teachers and school
administrators are based largely on planned activities in Italy,
unlike in Turkey.

Anahtar Kelimeler

Italian education system, Turkish education system, comparative education

Kaynakça

• Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecine İlişkin Yönerge (2016). T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Tebliğler Dergisi, 2702, 03.03.2016.
• Akça, H. (2012). Yükseköğretimin finansmanı ve Türkiye için yükseköğretim finansman modeli önerisi. Yönetim ve Ekonomi, 19(1), 91-104.
• Aktan, O. ve Akkutay, Ü. (2014). OECD ülkelerinde ve Türkiye’de okulöncesi eğitim. Asya Öğretim Dergisi, 2(1), 64-79.
• Balcı, A. (2013). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler (10.baskı). Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
• Balcı, A. (2014). Karşılaştırmalı eğitim sistemleri. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
• CIA (2016). Central Intelligene Agency. The World Factbook. Erişim tarihi: 25.10.2016. https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/it.html.
• Çelik, V. (1995). Küreselleşme sürecinde Avrupa’da eğitim yönetimi. Eğitim Yönetimi, 1(4).
• Çelik, Z. (2012). Bologna süreci’nin Avrupa yükseköğretim sistemi üzerine etkileri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(2), 100-105.
• DB (2016). Dışişleri Bakanlığı Elektronik Vize Başvuru Sistemi. Erişim tarihi: 18.02.2016. http://www.mfa.gov.tr/sub.tr.mfa?a791987b-27ea-4f96-a853-31b08d03acab.
• EARGED (2009). Türk yetişkin eğitimi sisteminin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Bakanlığı Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
• EC (2015). Organisation of school time in Europe: Primary and secondary general education 2015/16 school year, European Commission. Erişim tarihi: 25.10.2016.
• EC-Eurostat (2016a). European Commission, Eurostat. Erişim tarihi: 3.3.2017. http://appsso.eurostat.ec.europa.eu/nui/show.do?dataset=edat_lfs_9903&lang=en.
• EP-Nuffic (2016). The Italian education system described and compared with the Dutch system. Hollanda: Internationalising Education-Nuffic.
• Erdoğan, İ. (2003). Karşılaştırmalı eğitim: Türk eğitim bilimleri çalışmaları içinde önemsenmesi gereken bir alan. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(3), 265-282.
• Erginer, A. (2009). Avrupa birliği eğitim sistemleri. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
• Eurydice (2006). Quality Assurance in Teacher Education in Europe. Italian EURYDICE Unit.
• Eurydice (2010a). Structures of educatıon and traınıng systems ın Europe: Italy 2009/2010. Italian EURYDICE Unit.
• Eurydice (2010b). Organisation of the education system in Italy 2009/2010. Italian EURYDICE Unit.
• Eurydice (2013). Italian Educational System: Owerview (April). Italian EURYDICE Unit.
• Gündüz, Y. ve Göker, S. D. (2014). Dünya ölçeğinde eğitim denetmenlerinin iş tanımlarındaki çelişkiler ve rol çatışmaları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 155-174.
• http://www.kamuajans.com/kultur-sanat/teog-sinavi-kaldirildi-bakan-yilmaz-in-aciklamalari-h515339.html. Erişim tarihi: 21.09.2017.
• İGEME (2011). İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi, İtalya Ülke Raporu (yayına hazırlayan, P. Özpak). Ankara: T. C. Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı.
• Kansu-Yetkiner, N. (2012). Bologna süreci deneyimi ve çeviri eğitimi: Fırsatlar, sorunlar. T.C. Avrupa Birliği Bakanlığı Çeviri Platformu.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (27.baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Korkut, F. ve Mızıkacı, F. (2008). Avrupa Birliği, Bologna süreci ve Türkiye’de psikolojik danışman eğitimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 53, 99-122.
• LPI (2016). Legatum Prosperity Index (Legatum Refah Endeksi). Erişim tarihi 12.03.2016. http://www.prosperity.com/rankings.
• Mazlum, M.M., Koç-Başaran, Y., ve Balcı, A. (2016). Okul Müdürlerinin Örgütsel Sosyalleşme Yaşantıları. Sözlü bildiri, III. Uluslararası Avrasya Eğitim Araştırmaları Kongresi, Muğla.
• MEB [Milli Eğitim Bakanlığı] (2010). İtalya Eğitim Sistemi (yayına hazırlayan, R. Altın). Ankara: Mesleki ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü.
• MEB [Milli Eğitim Bakanlığı] (2011). 2011 Denklik Kılavuzu. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• MEB-SGB (2016). Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Daire Başkanlığı. Eurydice Birimi. Erişim tarihi: 01.02.2016. http://sgb.meb.gov.tr/eurydice/index.htm.
• Milli Eğitim Temel Kanunu (1973). T.C. Resmi Gazete, 14574, 24.6.1973.
• OECD (2012). Spending on tertiary education (indicator). doi: 10.1787/a3523185-en. Erişim tarihi: 5.11.2016. https://data.oecd.org/eduresource/public-spending-on-education. Htm#indicator-chart.
• OECD (2014). Enrolment rate (indicator). doi: 10.1787/1d7e7216-en. Erişim tarihi: 21.09.2017. https://data.oecd.org/eduatt/enrolment-rate.htm.
• Sağlam, M. (2004). Avrupa birliği ülkelerinde yükseköğretime giriş sistemi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, (6-9 Temmuz) Malatya.
• Sart, H., Ala, H., Yazlık, Ö. ve Yılmaz, F. K. (2004). Türkiye kaynaştırma eğitiminde nerede?: eğitimciye öneriler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, (6-9 Temmuz) Malatya.
• SC (2005). Socrates Comenius. Latınıtas or Europa from present to past, from past to present: The Italıan education system. School Project 2004/2005.
• SR (1947). Senato della Repubblica. Constitution of the Italian Republic. Erişim tarihi:18.02.2017. https://www.senato.it/documenti/repository/istituzione/costituzione _inglese.pdf.
• Toprak, L. (2009). Okul öncesi eğitimi ve Diyarbakır. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 1(1), 70-83.
• UNESCO (2012). United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, World Data on Education (VII Edition, July). UNESCO-IBE.
• UNIDAV (2013). Universita Telematika Leonardo da Vinci, The English language in the Italian education system. Erişim tarihi: 01.11.2016. http://www.adam-europe.eu/prj/11815/prj/Italy_SWOT_Analysis.pdf.
• Yılmaz, K. (2014). İtalya Eğitim Sistemi. Karşılaştırmalı Eğitim Yönetimi (ed. A. Balcı Ankara: Pegem A. Yayıncılık.