İnsan ve Çevre Ünitesinin Öğretiminde Kullanılan Integral ASIE Modelinin Öğrenci Başarısına Etkisi ve Modele Yönelik Öğrenci Görüşleri

Yıl 2019, Cilt: 16 Sayı: 1, 985 - 1009, 25.12.2019

Yavuz Çetin

Öz

Bu araştırmada temel amaç, yedinci sınıf Fen Bilimleri dersi ‘İnsan ve Çevre’ ünitesinde Integral ASIE Modeli ile tasarlanan öğretim etkinliklerin kullanılmasının akademik başarıya etkisinin incelenmesi ve bu modelin kullanıldığı sınıftaki öğrencilerin Integral ASIE öğretim modeline yönelik görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırma 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Ege Bölgesi’nde gelişmiş bir ilde yer alan devlet ortaokulunda 63 öğrencinin katılımıyla yürütülmüştür. Araştırmanın stratejisi ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen şeklindedir. Deney grubuna Integral ASIE Modeli ile tasarlanan etkinlikler kullanılırken, kontrol grubunda süregelen Fen Bilimleri dersi öğretim programındaki şekliyle konular işlenmiştir. ‘İnsan ve Çevre Ünitesi Başarı Testi’ her iki gruba uygulanmış ve sadece deney grubundaki 9 öğrenciyle modelle ilgili yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Grupların normal dağılım göstermediği belirlenip, ön-test/son-test arasındaki puan farkının anlamlılığını belirlemek amacıyla veriler üzerinde non-parametrik testlerden Mann-Whitney U testi analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Integral ASIE modelinin erişini olumlu etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada deney grubuna uygulanan Integral ASIE yönteminin etki büyüklüğünün pozitif ve 0.51 (orta düzeyde) olduğu görülmektedir. Deney grubundaki öğrencilerden ulaşılan bulgulara göre kullanılan Integral ASIE modeli ile tasarlanan öğretimin; öğrenciler için farklı, eğlenceli, zengin bilgi içeriğine sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Integral ASIE modeli öğretmen yetiştirme amacıyla ortaya çıkmıştır; ancak ilkokul, lise veya üniversite öğretim kademelerinde bu model farklı konu ve derslerde de uygulanabilir.

Anahtar Kelimeler

Öğretim tasarımı, Integral ASIE modeli, İnsan ve Çevre Ünitesi, 7. sınıf öğrencileri

The Effect of Integral ASIE Model-Based Teaching Used in Human and Environment Unit on Students’ Achievement and Students’ Opinions about the Model

Öz

 In this research, the purpose is to examine the effect of Integral ASIE Model-based
activities on the academic success of the seventh-grade students and to determine their views
on the application process in teaching “Human and Environment” unit in the science course.
The research was conducted with 63 students studying at a middle school in the second term of
the 2017-2018 educational year. The experimental design with pre-test/post-test control group
was utilized in this research. In the light of the findings, it was concluded that Integral ASIE
model-based activities increased the academic success of the students in the “Human and
Environment” unit. The descriptive analysis was done on the data gathered through semiconstructed interviews with the experimental group. Depending on the findings, it was reached
out that Integral ASIE Model-based activities carried different, enjoyable, and rich information
for students. Besides, it was found out that findings gained through quantitative and qualitative
data analysis supported one another. Researchers could carry out other types of research on
various topics, units or the whole lessons; students’ self-efficacy, their ecocentricantropocentric approach towards the environment or their ecological literacy. 

Anahtar Kelimeler

Instructional design, Integral ASIE Model, Human and Environment Unit, seventh grade students

Kaynakça

• Abd Rahman, M. J., Ismail, M. A. H., Nasir M. (2014). Development and evaluation of the effectiveness of computer-assisted physics instruction. International Education Studies, 7 (13), 14-22.
• Antalyalı, Ö. L. (2004). Uzaktan eğitim algısı ve yöneylem araştırması dersinin uzaktan eğitim ile verilebilirliği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Ateş, M. (2004). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademede madde ve özellikleri ünitesinde öğrenci başarısına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Balcı, A. (2007). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: PegemA Yayıncılık
• Bahçeci, Z., Yel, M. ve Yılmaz, M. (2009). Genel Biyoloji. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Bilgin, İ. (2006). The effects of hands-on activities incorporating a cooperative learning approach on eight graduate students’ science process skills and attitudes toward science. Journal of Baltic Science Education, 1 (9), 27-37.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Veri analizi el kitabı. (15. Baskı), Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Çepni, S. (2007). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. (3. Baskı), Trabzon: Üç Yol Kültür Merkezi Yayınları.
• Deniz, A. K. ve Tezer, M. (2009) Matematik Dersinde İnteraktif Tahta Kullanarak Yapılan Denklem Çözümünün Öğrenme Üzerindeki Etkisi. 9th International Educational Technology Conference, Ankara.
• Dick, W. (1987). A history of instructional design and its impact on educational psychology. In Historical Foundations of Educational Psychology, 183-200.
• Ek N.H., Kılıç, N., Öğdüm, P., Düzgün, G. ve Şeker, S. (2009). Adnan Menderes Üniversitesinin farklı akademik alanlarında öğrenim gören ilk ve son sınıf öğrencilerinin çevre sorunlarına yönelik tutumları ve duyarlılıkları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (1), 125–136.
• Erten, S. (2005). Okul öncesi öğretmen adaylarında çevre dostu davranışların araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 91-100. Fer, S. (2011). Öğretim tasarımı. (2. Baskı), Ankara: Anı Yayıncılık.
• Guba, E. G. & Lincoln, Y. S. (1982). Epistemological and methodological bases of naturalistic inquiry. Educational Communication and Technology Journal, 30 (4), 233-252.
• Gürbüz, H. ve Kışoğlu, M. (2007). Biyoloji öğretmeni adaylarının çevreye yönelik tutumları ve aldıkları çevre eğitiminin değerlendirilmesi. XVI. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (Kongre Kitabı).
• Güven, T., Kıvanç, E. ve Yel, M. (2001). Lise 1 biyoloji ders kitabı. Ankara: Paşa Yayıncılık.
• Jacovou-Johnson, S. (2014). Instructional design: In the driver’s seat. Training & Development, (October), 14–16
• Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. (5. Baskı), Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
• Kaya E., Akıllı M., Sezek F. (2009). Lise öğrencilerinin çevreye karşı tutumlarının cinsiyet açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (18), 43-54.
• Kaynak, S. (2017). 7. sınıf insan ve çevre ünitesinde akıllı tahta kullanımının öğrenci başarısına, tutumuna ve hatırlama düzeyine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Kemp, J. E., Morrison, G. R., Ross, S. M., & Kalman H. K. (2007). Designing effective instruction (5th Edition). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons Inc.
• Lu, C. C., Jeng, S. L. (2012). Developing digital game based on the conception of insect (DGBI) to test elementary student’s insect conceptions. Creative Education, 3, 101-110.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). İlköğretim kurumları fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2017). İlköğretim kurumları (İlkokullar ve Ortaokullar) güncellenen fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2018). İlköğretim kurumları (İlkokullar ve Ortaokullar) güncellenen fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
• Nazlıoğlu, M. (1998). Çevre bilincinin oluşmasında çevre eğitiminin rolü. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Orhan, S. İ. (2017). Integral ASIE modeli ile tasarlanan öğretimin fen bilgisi öğretmen adaylarının genetik konusunu öğrenmelerine etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kastamonu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kastamonu.
• Özdemir, E., Uyangör, S. M. (2011). Matematik eğitimi için bir öğretim tasarım modeli. e-Journal of New World Sciences Academy. 6 (2), 1786-1796.
• Özerbaş, M. A., Kaya, A. B. (2017). Öğretim Tasarımı Çalışmalarının İçerik Analizi: ADDIE Modeli Örneklemi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 15 (1), 26-42.
• Şimşek, A. (2009). Öğretim tasarımı (1. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Taşlıdere, E. ve Türksoy, E. (2016). Aktif öğrenme teknikleri ile zenginleştirilmiş öğretim yönteminin 5. sınıf öğrencilerinin fen ve teknoloji dersi akademik başarı ve tutumları üzerine etkisi. Journal of Kırşehir Education Faculty, 17 (1), 57-77.
• Trilling, B., & Fadel, C. (2009). 21st century skills. United States of America: John Wiley & Sons Inc.
• www.radikal.com.tr (2009). TBMM, Kyoto Protokolüne ‘evet’ dedi. http://www.radikal.com.tr/cevre/tbmm-kyoto-protokolune-evet-dedi-920286/ adresinden 02.08.2019 tarihinde ulaşılmıştır.
• Yalçın, C. (1993) Çevre duyarlılığı ve çevre eğitimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yıldırım, A. , Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık San. ve Tic. A.Ş.
• Zain, I. M. (2015a). An Integral ASIE ID Model: The 21st century instructional design model for teachers. In 8th International Conference on Teaching, Education and Learning (ICTEL). Kuala Lumpur, Malezya.
• Zain, I., Muniandy, B. ve Hashim, W. (2016). An Integral ASIE ID Model: The 21st century instructional design model for teachers. Universal Journal of Educational Research, 4 (3), 547–554.