Büyük Beden Kadınlar için Hazır Giyim Üretiminde Kullanılacak Beden Ölçüleri Standardizasyonu

Yıl 2022, , 336 - 361, 31.12.2022

Fatma Bayraktar

https://doi.org/10.53568/yyusbed.1208403

Öz

Büyük beden kadınlar için hazır giyim üretiminde kullanılacak beden ölçüleri standardizasyonunu oluşturmayı amaçlayan bu çalışmada; hazır giyim tüketiminin en yoğun olduğu İstanbul Ankara ve İzmir illerinde yaşayan, 18–60 yaşları arasında, herhangi bir fiziksel engeli bulunmayan, hamile ya da loğusa olmayan ve çocuk emzirmeyen büyük beden kadınlar örneklem grubu olarak seçilmiştir. Araştırmada, büyük beden kadınların tanımlanmasında göğüs çevresi ölçüsü esas alınmış, göğüs çevresi ölçüsü 104cm-139cm (46-56 beden arası) arasındaki kadınlar araştırma kapsamına alınmıştır. Bu çerçevede, örneklem grubuna 8 sorunun ve 32 ölçünün yer aldığı ölçü alma formu uygulanmıştır. 973 büyük beden kadından toplam 31136 vücut ölçüsü alınmıştır. Vücut ölçülerinin illere göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğini belirlemek amacıyla ANOVA ve Scheffe testleri uygulanmıştır. Standardizasyonun oluşturulmasında göğüs çevresi ölçüsü temel alınmış ve bedenler 6cm aralıklarla düzenlenmiştir. Araştırma bulguları incelendiğinde, ölçülen boyutlardan ağırlık ile genişlik ve derinlik ölçüleri, boy ile uzunluk ölçüleri arasında yüksek düzeyde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Bedenlere ait bazı temel ölçülerin diğer beden ölçü sistemleri ve araştırmalarla karşılaştırılmasında, büyük beden vücut ölçülerinin belirgin ölçüde farklı olduğu, büyük beden kadınlar için hazır giyim üretiminde farklı ölçü ve kalıp sistemlerinin kullanılması gerektiği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Büyük beden kadınlar, hazır giyim, beden ölçüleri, standardizasyon.

Setting the Standardization for Body Size to Be Employed in the Production of Ready-Made Apparel for Plus Size Women

Öz

In this study, which aims at setting the standardization for body size to be employed in the production of ready-made apparel, the population group was chosen among those plus size women who are not pregnant or in after-birth period, live in Istanbul, Ankara and Izmir, aged between 18 and 60, having no disabilities, suckling no children. In defining the plus size women, the bust girth was taken into consideration, women whose bust girth measured 104 cm-139 cm (between 46 and 56 size) were included in the study. In this frame, a measurement-taking form was applied to the sample population. The form accommodated 8 questions and 32 measurement setting. A total of 31136 body size measurements were obtained from 973 plus size women. In order to determine whether the body size measurements varied statistically significant, ANOVA and Scheffe tests were implemented. In setting the standardization, the measurement of bust girth was regarded as the base and size values were organized with a 6 cm space. When the findings of the study were examined, highly significant relationships were found out among weight, width and depth measurements, height and length measurements. It was found out that in the comparison of some fundamental measurement with other measurement systems and research the plus size body measurements were substantially different and different measurement and pattern systems should be put into use in the production of ready-made apparel for plus size women.

Anahtar Kelimeler

Plus size women, ready-to-wear, body measurements, standardization.

Kaynakça

• Akın, G., Koca B. (2002). Ergonomide antropometrinin önemi. Standard Dergisi, 490, 43-46.
• Akıncı, B. N. , Danışan, T. ve Eren, T. (2022). Obezite hastaları için giyilebilir teknolojilerin çkkv yöntemleri ile seçimi. Politeknik Dergisi, 25 (3), 947-957 . DOI:10.2339/politeknik.886544
• Aydın, S. (1989). 18 ve daha yukarı yaşlardaki türk kadınlarının giyim üretiminde kullanılabilecek beden ölçüleri üzerine bir araştırma. Sümerbank Araştırma Geliştirme Merkezi Yayınları.
• Aydın, S. ve Çileroğlu B. (2006, Kasım 16-18). İç giyim üretimine yönelik 18-50 yaşlar arası kadın beden ölçüleri standardizasyonu [Sözlü sunum]. 12.Ulusal Ergonomi Kongresi, Ankara, Türkiye.
• Başer, G. (1978). Türk beden ölçüleri standardizasyonu. Sümerbank Yayınları.
• Bulgun, E. (1994). Türkiye’de 12-17 yaş grubu genç kızların beden ölçüleri standardizasyonu [Yayınlanmamış doktora tezi]. Ege Üniversitesi.
• Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, istatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Pegem Yayıncılık.
• Çileroğlu, B. (2006). İç giyim üretimine yönelik 18-50 yaşlar arası kadın beden ölçüleri standardizasyonu [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Çitoğlu, F. (2009). Hazır giyim üretiminde temel kalıp bilgisi ve model uygulama yöntemleri. Morpa Kültür Yayınları.
• Detering, U., Schierling R. (2003). CONTEC giyim konstruksiyonu. Mönchengladbach. İTKİB Genel Sekreterliği, Büyük beden bayan etek, pantolon, bluz, elbise için ana kalıp çıkarma, serileme ve model üzerinde problemleri çözme eğitimi seminer notları, İstanbul.
• Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) (2006). Dokuzuncu kalkınma planı (2007-2013). Tekstil Hazır Giyim ve Konfeksiyon Özel İhtisas Komisyonu taslak raporu, Ankara.
• Duyar İ. (1992). 12-17 Yaşlarındaki Türk çocuklarının büyüme standartları [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Ercan, E. (1994). Türk bayan vücut ölçülerine dayalı yeni bir giysi kalıp çizim sisteminin geliştirilmesi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Ege Üniversitesi.
• Ercan E. (1992). Standart beden tanımlamasında yeni bir dünya formülü: Modoform. Tekstil ve Mühendis Dergisi, 6 (32), 74-83.
• International Organization for Standardization (ISO) (1989). Garment construction and anthropometric surveys-body dimensions standard 8559. https://www.iso.org/obp/ui/#iso:std:iso:8559:ed-1:v1:en.
• İstanbul Tekstil ve Konfeksiyon İhracatci Birlikleri (İTKİB) (2002). Hazır giyimde ölçüler. İstanbul Tekstil ve Konfeksiyon İhracatçı Birlikleri Genel Sekreterliği, Teknik El Kitapları Serisi, Yayın No:2002/1.
• Kişoğlu, S., Çakar, G. ve Bayraktar F. (2006, Kasım 16-18). Büyük beden kadın tüketicilerin giysi problemleri [Sözlü sunum]. 12.Ulusal Ergonomi Kongresi, Ankara, Türkiye.
• Özüdoğru, Ş. ve Yüksel, A. H. (2020). Kültür ve endüstrinin arakesitinde ulusal modayı yeniden düşünmek. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 39, 327-338.
• Solak, L. (2003, Ekim 16-18). Ergonomi ilkeleri ile oluşturulan giyside çıkan sonuç: Kullanıcı konforu [Sözlü sunum]. 9.Ergonomi Kongresi, Denizli, Türkiye.
• Solinger, J. (1980). Apparel manufacturing handbook. Litton Educational Publishing.
• Stiegler, M. (1992). Schnittkonstruktionen für kleider und blusen; System M.Müller & Sohn. Rundschau-Verlag Otto G. Königer GmbH &Co. München.
• Su, B.A. (1986). Giysi tasarımına yönelik antropometrik verilerin derlenmesi ve giyim standartlarının saptanması [Yayınlanmamış doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Suller Zor, B., Vuruşkan, A. (2017). Türkiye’deki büyük beden kadın giyimindeki problemleri belirlemeye yönelik anket çalışması. Tekstil ve Mühendis, 24 (107), 203-212. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/teksmuh/issue/31309/341586
• Tanner, J.M., Hiermaux, J., Jarman, S. (1973). Büyüme ve beden yapısı üzerindeki antropemetrik incelemeler (A. Saatçioğlu, Çev.). Antropoloji Dergisi, 8, 93-131.
• Taylor, P. J., Shoben M. M. (1995). Giyim sanayi için serileştirme. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları: 2906.
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) (2020). Haber bülteni, Sayı: 33661. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index? p=Turkey-Health-Survey-2019-33661
• Yücel, Ö. (1999). 11-17 yaş grubu türk erkeklerinin beden ölçü standartlarının belirlenmesi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Ege Üniversitesi.