Determining the environmental attitudes of producers within the framework of adaptation to climate change: The case of Küçük Menderes Basin

Yıl 2022, , 557 - 566, 30.09.2022

Yarkın Akyüz , Ela Atış

https://doi.org/10.20289/zfdergi.1063327

Cited By: 1

Öz

Objective: The objective of this study was to determine the environmental attitudes of the producers in Küçük Menderes Basin regarding adaptation to climate change and to make various suggestions to improve their current environmental attitudes.
Material Method: The data for the study were obtained with face-to-face surveys with 171 producers. The environmental attitudes of the producers were determined with the Environmental Attitude Inventory and the data obtained were evaluated using factor analysis.
Results: When the environmental attitude inventory consisting of 12 factors and 24 expressions is evaluated in terms of the producers involved in the study; it was found that 5 out of 12 factors reflect the environmental attitudes of the producers. It was also determined that the general environmental attitudes of the basin producers are at a moderate level (Avg = 4.31, Std Dev. = 2.30, α = 0.66) and further studies are needed to improve them.
Conclusion: In order to increase the environmental awareness of the producers in the basin and to convey the agriculture-environment interaction to the producers correctly, various farmer meetings and events and extension work should be carried out. In addition, it is important for the sustainability of agriculture that producers are encouraged to make positive changes in their behaviors by rewarding them in various ways. In addition to this, studies with agro-environmental policies that encourage producers to protect the environment should be supported.

Anahtar Kelimeler

Environmental attitude, factor analysis, climate change, Küçük Menderes Basin, agriculture

Üreticilerin iklim değişikliğine uyum çerçevesinde çevresel tutumlarının belirlenmesi: Küçük Menderes havzası örneği

Öz

Amaç: Çalışmada, iklim değişikliğine uyum çerçevesinde Küçük Menderes Havzasındaki üreticilerin çevresel tutumlarının belirlenmesi ve mevcut tutumlarının iyileştirilmesine yönelik çeşitli öneriler getirmek hedeflenmiştir.
Materyal ve Yöntem: Çalışma verileri 171 üretici yapılan ile yüz yüze anketler yardımı ile elde edilmiştir. Üreticilerin çevresel tutumları Çevresel tutum envanteri yardımı ile belirlenmiş ve faktör analizi kullanılarak değerlendirilmiştir.
Araştırma Bulguları: 12 faktör ve 24 ifadeden oluşan çevresel tutum envanteri araştırmaya dahil olan üreticiler açısından değerlendirildiğinde; 12 faktörden 5’inin üreticilerin çevresel tutumlarını yansıttığı sonucuna ulaşılmıştır. Havza üreticilerinin genel çevresel tutumlarının ise orta düzeyde (Ort=4,31, Std Sapma=2,30, α= 0,66) olduğu ve daha da geliştirilmesi için çalışmalar yapılması gerektiği saptanmıştır.
Sonuç: Havzadaki üreticilerin çevre bilincinin arttırılması ve tarım-çevre etkileşiminin üreticiye doğru şekilde aktarılması için çeşitli çiftçi toplantıları ve etkinlikler ile yayım çalışması yapılmalıdır. Ayrıca üreticilerin, davranışlarında yapacakları pozitif değişiklikleri çeşitli şekillerde ödüllendirilerek teşvik edilmesi tarımın sürdürülebilirliği açısından önemlidir. Bunun yanı sıra, üreticileri çevreyi koruma adına teşvik edici tarım-çevre politikaları ile de yapılan çalışmalar desteklenmelidir.

Anahtar Kelimeler

Çevresel tutum envanteri, faktör analizi, iklim değişikliği, Küçük Menderes Havzası, tarım

Kaynakça

• Akyüz Y & E. Atış, 2016. “Türkiye’de iklim değişikliği tarım etkileşiminin iki yönüyle incelenmesi, 120-127”. Uluslararası Katılımlı 2. İklim Değişimi ve Tarım Etkileşimi Çalıştayı (08-09 Kasım 2016, Şanlıurfa), 178 s.
• Akyüz, Y & E. Atış, 2018. Küçük menderes havzasında iklim değişikliğinin olası etkileri ve üreticilerin konuya ilişkin farkındalıkları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 21: 109-115.
• Demir, İ., G. Kılıç & M., Coşkun, 2008. “PRECIS Bölgesel İklim Modeli ile Türkiye İçin İklim Öngörüleri: HadAMP3 SRES A2 Senaryosu, 365-373”. IV. Atmosfer Bilimleri Sempozyumu, Bildiriler Kitabı, İTÜ Uçak ve Uzay Bilimleri Fakültesi Meteoroloji Mühendisliği Bölümü (25-28 Mart 2008, İstanbul), 615 s.
• Dunlap, R. E & K. D. Van Liere, 1978. A proposed measuring instrument and preliminary results: the new environmental paradigm. The Journal of Environmental Education, 9: 10-19.
• Dunlap, R.E., K.D. Van Liere, A.G. Mertig & R.E. Jones, 2000. Measuring endorsement of new ecological paradigm: A revised NEP scale. Journal of Social Issues, 56: 425-442.
• Durgun, D., 2019. Balıkçılığın Ekosistem Üzerindeki Etkilerinin Azaltılmasında Balıkçıların Kişisel Değerleri, Çevre Tutumları ve Balıkçılık Davranışlarının Analizi: Ege Balıkçılığı Örneği. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Ensitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, (Basılmamış) Doktora Tezi, 248 s.
• Everest, B. & M. Yercan, 2016. Kooperatif ortaklarının kooperatifçilik ilkelerini algılamaları üzerine bir araştırma: tarım kredi kooperatifleri örneği. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 53 (1): 67-73.
• Günden, C. & B. Miran, 2008. Yeni çevresel paradigma ölçeğiyle çiftçilerin çevre tutumunun belirlenmesi: İzmir ili Torbalı ilçesi örneği. Ekoloji, 18 (69): 41-50.
• Hair, J., R. Anderson, R. Tatham & W. Black, 2006. Multivariate Data Analysis. NJ: Pearson/Prentice Hall, Inc., 899 pp.
• Hinton, P. R., C. Brownlow, I. Mcmurray & B. Cozens, 2004. SPSS Explained. East Sussex, England, Routledge Inc., 386 pp.
• Ho, R., 2013. Handbook of Univariate and Multivariate Data Analysis with IBM SPSS. Chapman & Hall/CRC, Taylor & Francis Group, 600 pp.
• IPCC, 2022. Climate Change 2022: Impacts, Adaptation, and Vulnerability. Contribution of Working Group II to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (Eds. H.-O. Pörtner, D.C. Roberts, M. Tignor, E.S. Poloczanska, K. Mintenbeck, A. Alegría, M. Craig, S. Langsdorf, S. Löschke, V. Möller, A. Okem & B. Rama). Cambridge University Press. In Press. 40 pp.
• Kadıoğlu, M., Y. Ünal, A. İlhan & C. Yürük, 2017. Türkiye’de İklim Değişikliği ve Tarımda Sürdürülebilirlik. Türkiye Gıda ve İçecek Sanayii Dernekleri Federasyonu, 86 s.
• Kaiser, F. G., S. Wölfing & U. Fuhrer, 1999. Environmental attitude and ecological behavior, Journal of Environmental Psychology, 19: 1-19.
• Kalaycı, Ş., 2010. SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, ISBN: 975-9091-14-3, Ankara, 426 s.
• Lalonde, R., & E. L. Jackson, 2002. The NEP scale: Has it outlived its usefulness? Journal of Environmental Education, 33: 28-36.
• Malhotra, N.K., 2010. Marketing Research, An Applied Orientation, 6th Ed. New Jersey: Pearson, 897 pp.
• Maloney, M. P. & M. P. Ward, 1973. Ecology: Let's hear it from the people – An objective scale for measurement of ecological attitudes and knowledge. American Psychologist, 28: 583-586.
• Mazzocchi, M., 2008. Statistics for Marketing and Consumer Research. London: SAGE Publications.
• MGM, 2014. İklim Projeksiyonlarına Göre Akarsu Havzalarında Sıcaklık ve Yağış Değerlendirmesi, Meteoroloji Genel Müdürlüğü Araştırma Dairesi Başkanlığı Klimatoloji Şube Müdürlüğü, Şubat 2014, 87 s.
• Milfont, T.L. & J. Duckitt, 2004. The structure of environmental attitudes: first- and second-order confirmatory factor analysis. Journal of Environmental Psychology, 24 (3): 289-303.
• Milfont, T.L. & J. Duckitt, 2006. Preservation and utilization: Understanding the structure of environmental attitudes. Medio Ambiente y Comportamiento Humano, 7(1): 29-50.
• Milfont, T.L. & J. Duckitt, 2007. A brief version of the environmental attitudes inventory, Unpublished Manuscript, 6 pp.
• Milfont, T.L. & J. Duckitt, 2010. The environmental attitudes inventory: A valid and reliable measure to assess the structure of environmental attitudes, Journal of Environmental Psychology, 30 (1): 80-94.
• Muluk, Ç. B., B. Kurt, A. Turak, A. Türker, M. A. Çalışkan, Ö. Balkız, S. Gümrükçü, G. Sarıgül & U. Zeydanlı, 2013. Türkiye’de suyun durumu ve su yönetiminde yeni yaklaşımlar: çevresel perspektif. İş Dünyası ve Sürdürülebilir Kalkınma Derneği -Doğa Koruma Merkezi, 112 s.
• Newbold, P., 1995. Statistics for business and economics. Prentice-Hall International. New Jersey, 793 pp.
• Newhouse, N., 1990. Implications of attitude and behavior research for environmental conservation. Journal of Environmental Education, 22 (1): 26-32.
• Schreiner, C., E.K. Henriksen & P. J. K. Hansen, 2005. Climate education: Empowering today's youth to meet tomorrow's challenges. Studies In Science Education. 41, 3-50.
• Sutton, S. G. & E. Gyuris 2015. Optimizing the environmental attitudes inventory, International Journal of Sustainability in Higher Education, 16 (1): 16-33.
• Talu N., M. S. Özden, S. Özgün, W. Dougherty & A. Fencl, 2010. Participatory Vulnerability Analysis Synthesis Report. MDG-F 1680: Türkiye'nin İklim Değişikliğine Uyum Kapasitesinin Geliştirilmesi Birleşmiş Milletler Ortak Programı, 41 pp.
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, 2016. Türkiye İklim Değişikliği. 6. Ulusal Bildirimi. 278 s.
• T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, 2016. Su Yönetimi Genel Müdürlüğü. İklim Değişikliğinin Su Kaynaklarına Etkisi Projesi. Proje Nihai Raporu, Ek 8 – Küçük Menderes Havzası. 424 s.
• Türkeş, M., 2007. “Küresel iklim değişikliği nedir? Temel kavramlar, nedenleri, gözlenen ve öngörülen değişiklikler, 38-54”. I. Türkiye İklim Değişikliği Kongresi TİKDEK 2007 Bildiri Kitabı, (11-13 Nisan 2007), 492 s.
• Türkeş, M., U.M. Sümer & G. Çetiner, 2000. “Küresel iklim değişikliği ve olası etkileri,”. Çevre Bakanlığı, Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi Seminer Notları. İstanbul Sanayi Odası, 7-24, ÇKÖK Gn. Md., Ankara.17 s.
• UNFCCC, 1992. United Nations framework convention on climate change. FCCC/INFORMAL/84, GE.05-62220 (E) 200705. United Nations. 25 pp.