BibTex RIS Kaynak Göster

İlköğretim Okullarında Öğretmenlerin İletişim Kurma Düzeyleri ile Yöneticilerin Destekleyici Liderlik Rolleri Arasındaki İlişki

Yıl 2010, Sayı: 14, 49 - 57, 01.06.2010

Öz

Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin algılarına göre okul içerisindeki iletişim kurma düzeyleri ile yöneticilerinin destekleyici liderlik rolleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma tarama modeline dayalı bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma evrenini Elazığ İl merkezinde 2008–2009 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde görev yapan 1500 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi, mevcut evren içerisinde dağıtılan 460 ölçeğe cevap veren 387 kişiden oluşmaktadır. Araştırmada kullanılan destekleyici liderlik ölçeği Hoy (1991) tarafından, iletişim yeterliliği ölçeği ise Jorado vd (2006) tarafından geliştirilmiştir. Araştırmada değişkenler arasındaki ilişki, SPSS 13 programında doğrusal regresyon ve basit korelasyon analizleri ile saptanmıştır. Araştırmada, okul yöneticilerinin destekleyici liderlik rolleri ile öğretmenlerin iletişim yeterlilikleri arasında pozitif bir ilişki olduğu ve öğretmenlerin algıladıkları destekleyici liderlik rollerinin iletişim düzeyini anlamlı yordadığı saptanmıştır

Kaynakça

  • Abrams, R. (2000). İç Çamaşırların Her Zaman Temiz Olmalı. İstanbul: Profilo Yayınları.
  • Albrecht, K. (2006). Sosyal Zeka. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Arygris, C. (1976). İncreasing Leadership Effectiveness. Newyork: Mcgraw Hill Inc.
  • Baloğlu, N. ve Karadağ, E. (2009). Ruhsal Liderlik Üzerine Teorik Bir Çözümleme. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi Dergisi, 58, 165-190.
  • Bennis, W. (1999). Bir Lider Olabilmek. (Çev: Umut Teksöz). İstanbul: Sistem Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). Spss Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Çelik, V. (2003). Eğitimsel Liderlik. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Drucker, P. (1984). Sevk ve İdarecilik Uğraşı. İstanbul: Araştırma A.Ş Yayınları.
  • Drucker, P. (2003). Geleceğin Toplumunda Yönetim. İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Etzioni, A. (1964). Modern Organization. New Jersey: Prentice Hall.
  • Fray, P. S. (1995). Perfectionism, Humor, And Optimism As Moderators Of Healt Outcomes And Determinants Of Coping Styles Of Women Executives, Genetic. Social and General Psyhology Monographs, 121, 211-245.
  • Graen, G.B. (1976). Handbook of Industrial and Organizational Psychology. Chicago:Rand Mcnally.
  • Gresham, F., & Elliot, S. (1984). Asseement and Classification of Children’s Social Skill: A Review of Methods And İssues. School Psychology Review, 13, 292-301.
  • Hoy, W. K. (1991). Supportive Leadership Scale. [Online]: http://www.waynekhoy.com/ocdq- re.html adresinden 10 Aralık 2008 tarihinde indirilmiştir.
  • İbrahimoğlu, D. (2003). Pozitif düşünce ve beyin gücü. [Online]: http://gelisimportali.net/index2 adresinden 1 Nisan 2009 tarihinde indirilmiştir.
  • Jurado, M., Eduardo, A., Luis, C. C., & Maribel, M. (2006). Reliability and Validity of A Spanish Version of The Social Skills Rating System–Teacher Form. Journal of Psychoeducational Assessment, 24(3), 195-209.
  • Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kelly, J. A. (1982). Social Skill Training A Practical Guide For Interventions. New York: Springer Publishing Company.
  • Kolamaz, C. (2007). “Destekleyici ve Geliştirici Liderlik Yaklaşımlarının Örgütsel Bağlılığa Etkisi.” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Yöneticiliği ve Deneticiliği Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Peters, S. M. (2000). The Situational Leadership. USA: Hardcourt Brace Jovanovich Publishers.
  • Rallis, F. S. and Goldring, E. B. (2000). Principals of Dynamic Schools: Taking Charge of Change. CA: Corwin Press.
  • Shepherd, G. (1983). Developments in social skills training. New York: Academic Press.
  • Şişman, M., ve Turan, S. (2001). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Şişman, M. (2002). Öğretim Liderliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Turan, S. (1998). “A study of organizational commitment in human organizations.” Unpublished doctoral dissertation, The Ohio University.
  • Tutar, H. ve Yılmaz, M. K. (2003). Genel ve Teknik İletişim. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, K. (2004). Okul Yöneticilerinin Destekleyici Liderlik Davranışları İle Okullardaki Güven Arasındaki İlişki Konusunda İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 8-17.
  • Yüksel, G. (2004). Sosyal Beceri Envanteri El Kitabı. Ankara: Asil Yayınları.
  • Zıllıoğlu, M. (1996). İletişim Nedir. İstanbul: Cem Yayınları.

The Relationship between Teachers’ Communication Competence and Managers’ Supportive Leadership Roles in Primary Schools

Yıl 2010, Sayı: 14, 49 - 57, 01.06.2010

Öz

The aim of this research is analyze according to class teachers’ perceived relationship between communication level of classroom teachers and school managers’ supportive leadership rolies in schools. This research has been conducted based on screening model. Sampling of this research consists of classroom teachers working in Elazığ city center during 2008–2009fall education term. The sampling of research is 460 composed of 387 teachers employed within the present population. In research supportive leadership scale It was developed by Hoy (1991) and communication competence scale developed by Jurado et all (2006). In this research the data obtained from the answers given by teachers were analyzed by SPSS 13 data analysis program and findings related to correlation matrix of variables and linear simple regression analysis have been detected. According to correlation bond between variables there is a meaningful and pozitive relationship between school managers’ supportive leadership and teachers’ communication level. According to simple linear regression analysis’ result it has been found out that perceived supportive leadership of teachers directed to school predicts communication skills meaningfully

Kaynakça

  • Abrams, R. (2000). İç Çamaşırların Her Zaman Temiz Olmalı. İstanbul: Profilo Yayınları.
  • Albrecht, K. (2006). Sosyal Zeka. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Arygris, C. (1976). İncreasing Leadership Effectiveness. Newyork: Mcgraw Hill Inc.
  • Baloğlu, N. ve Karadağ, E. (2009). Ruhsal Liderlik Üzerine Teorik Bir Çözümleme. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi Dergisi, 58, 165-190.
  • Bennis, W. (1999). Bir Lider Olabilmek. (Çev: Umut Teksöz). İstanbul: Sistem Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). Spss Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Çelik, V. (2003). Eğitimsel Liderlik. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Drucker, P. (1984). Sevk ve İdarecilik Uğraşı. İstanbul: Araştırma A.Ş Yayınları.
  • Drucker, P. (2003). Geleceğin Toplumunda Yönetim. İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Etzioni, A. (1964). Modern Organization. New Jersey: Prentice Hall.
  • Fray, P. S. (1995). Perfectionism, Humor, And Optimism As Moderators Of Healt Outcomes And Determinants Of Coping Styles Of Women Executives, Genetic. Social and General Psyhology Monographs, 121, 211-245.
  • Graen, G.B. (1976). Handbook of Industrial and Organizational Psychology. Chicago:Rand Mcnally.
  • Gresham, F., & Elliot, S. (1984). Asseement and Classification of Children’s Social Skill: A Review of Methods And İssues. School Psychology Review, 13, 292-301.
  • Hoy, W. K. (1991). Supportive Leadership Scale. [Online]: http://www.waynekhoy.com/ocdq- re.html adresinden 10 Aralık 2008 tarihinde indirilmiştir.
  • İbrahimoğlu, D. (2003). Pozitif düşünce ve beyin gücü. [Online]: http://gelisimportali.net/index2 adresinden 1 Nisan 2009 tarihinde indirilmiştir.
  • Jurado, M., Eduardo, A., Luis, C. C., & Maribel, M. (2006). Reliability and Validity of A Spanish Version of The Social Skills Rating System–Teacher Form. Journal of Psychoeducational Assessment, 24(3), 195-209.
  • Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kelly, J. A. (1982). Social Skill Training A Practical Guide For Interventions. New York: Springer Publishing Company.
  • Kolamaz, C. (2007). “Destekleyici ve Geliştirici Liderlik Yaklaşımlarının Örgütsel Bağlılığa Etkisi.” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Yöneticiliği ve Deneticiliği Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Peters, S. M. (2000). The Situational Leadership. USA: Hardcourt Brace Jovanovich Publishers.
  • Rallis, F. S. and Goldring, E. B. (2000). Principals of Dynamic Schools: Taking Charge of Change. CA: Corwin Press.
  • Shepherd, G. (1983). Developments in social skills training. New York: Academic Press.
  • Şişman, M., ve Turan, S. (2001). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Şişman, M. (2002). Öğretim Liderliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Turan, S. (1998). “A study of organizational commitment in human organizations.” Unpublished doctoral dissertation, The Ohio University.
  • Tutar, H. ve Yılmaz, M. K. (2003). Genel ve Teknik İletişim. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, K. (2004). Okul Yöneticilerinin Destekleyici Liderlik Davranışları İle Okullardaki Güven Arasındaki İlişki Konusunda İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 8-17.
  • Yüksel, G. (2004). Sosyal Beceri Envanteri El Kitabı. Ankara: Asil Yayınları.
  • Zıllıoğlu, M. (1996). İletişim Nedir. İstanbul: Cem Yayınları.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

İ.Halil Çankaya Bu kişi benim

Cemal Aküzüm Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Sayı: 14

Kaynak Göster

APA Çankaya, İ., & Aküzüm, C. (2010). İlköğretim Okullarında Öğretmenlerin İletişim Kurma Düzeyleri ile Yöneticilerin Destekleyici Liderlik Rolleri Arasındaki İlişki. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi(14), 49-57.