İdrar Yolu Enfeksiyonu Olan Yenidoğanların Değerlendirilmesi

Yıl 2019, , 21 - 25, 14.03.2019

Ebru Şahin , Nihan Uygur Külcü , Züleyha Aysu Say

https://doi.org/10.16948/zktipb.447389

Cited By: 1

Öz

Giriş: Çocuklukta geçirilen idrar yolu enfeksiyonu (İYE), erişkin çağda
böbrek yetmezliğinin en önemli sebeplerinden biridir. Zamanında
tanınıp, uygun tedavi edilen enfeksiyon, renal hasar riskini azaltabilir.  Çalışmamızda hastanemizde İYE tanısıyla tedavi
edilen yenidoğanları retrospektif olarak değerlendirmeyi, tanı ve tedavi
konusundaki verilerimizi klinik pratiğimizde yardımcı ve yol gösterici olarak
kullanmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem:
Bu araştırmaya, Ocak 2009- Ekim 2012 tarihleri arasında Zeynep Kamil Kadın ve
Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım-2
Ünitesi’ne, idrar yolu enfeksiyonu tanısıyla yatırılan ya da yatırıldıktan
sonra idrar yolu enfeksiyonu tanısı alan 137 yenidoğan hasta dâhil edildi. Tüm
hastaların demografik özellikleri, fizik muayene bulguları, laboratuvar
değerleri ve tedavi yöntemleri değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmamızdaki
137 hastanın %78,8’i erkek, %21,2’si kızdı. Hastaların başvuru semptomları
sırasıyla; uzamış sarılık
(%38,7), ateş (%28,5), emmeme (%28,5), kusma (%13,1), huzursuzluk (%10,2),
dehidratasyon (%10,2), letarji (%6,6), kilo alamama (%4,4), idrar yaparken ağlama
(%2,9), konvülziyon (%1,5), ishal (%1,5) ve batın distansiyonu (%0,7) idi. İdrar
kültüründe üreyen en sık patojenler; E.coli
(%54), Klebsiella spp. (%10,2), Enterobakteriacea spp (%9,5) ve ESBL(+) E.coli (%7,3) idi. En çok direnç
geliştirilen antibiyotik ampisilindi. Ampisiline en fazla direnç gösteren
patojen E.coli (%76,3)’ydi. 

Sonuç:
İdrar yolu enfeksiyonu, özellikle yenidoğan ve süt çocuklarında atlanmaması
gereken ve ciddi sonuçları olan bir enfeksiyondur. Oluşabilecek
komplikasyonların önüne geçilmesi, antibiyotik seçimi, uzun süreli izlem ve
görüntüleme yöntemlerinin yönetimine bağlıdır. 

Anahtar Kelimeler

yenidoğan, idrar yolu enfeksiyonu, antibiyotik direnci

Evaluation of Newborns With Urinary Tract Infection

Öz

İntroduction: Childhood
urinary tract infection (UTI) is one of the most important causes of renal failure
in adult age. Fast and correct recognition and appropriate treatment of urinary
tract  infections during neonatal
period  may reduce the risk of renal
damage.

In
our study;  we aimed to evaluate newborns
with UTI who were hospitalized in our neonatal ward retrospectively, and to use
our findings in our clinical and treatment practice

Material and methods: we  enrolled 
137 neonates who were 
hospitalized with the diagnosis of UTI or diagnosed as UTI after
hospitalization in Zeynep Kamil Gynecologic and Pediatric Training and Research
Hospital NICU-2 between January 2009 - October 2012. All patients’ demographic
characteristics, physical examination findings, laboratory values, and
treatment were evaluated retrospectively.

Results: Of
the 137 neonates included to the study 78,8 % were male and 21,2 %  female. Presenting symptoms of patients was
prolonged jaundice (38,7 %),
fever (28,5 %), poor sucking (15,3 %), vomiting (13,1 %), restlessness (10,2
%), dehydration (10,2 %), lethargy (6,6 %), weight loss (4,4 %), crying during
the voiding (2,9 %), convulsion (1,5 %), diarrhea (1,5 %), abdominal distantion
(0,7 %)
respectively. Most
frequent pathogens cultured in urine was E.
coli (54%), Klebsiella spp.
(10.2%), Enterobacteriacea (9,5%),
ESBL (+) E. coli (7,3%) respectively.
The most common antibiotic resistance was to ampicilline. The most resistant
pathogene to ampisiline was E.coli.

Conclusion;
Urinary tract infection is an infectious disease that should not be missed in
newborns and infants and has serious consequences. Prevention of complications
that may occur depends on the management of antibiotic selection, long-term
follow-up and imaging methods.

 

Anahtar Kelimeler

newborn, urinary tract infection, antibiotic resistance

Kaynakça

• KAYNAKLAR1) Bensman A, Dunand O, Ulinski T. Urinary tract infection In:Avner ED, Harmon WE, Nıaudet P, Yoshikawa N. (Eds). Pediatric Nephrology, 6th ed. Lippincott Williams-Wilkins, Baltimore 2009; 1299-1310.
• 2) Neyzi O, Ertuğrul T. Pediatri (4. baskı) Nobel Tıp Kitabevi, İstanbul. 2010; cilt:2, 1491-1495.
• 3) Alpay H, Karaaslan Bıyıklı N, Yenidoğanlarda İdrar Yolu Enfeksiyonu. Türk Nefroloji Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi. 2005;14 (1) 1-4.
• 4) Tamim MM, Alesseh H, Aziz H. Analysis of the efficiency of urine culture as part of sepsis evaluation in the premature infant. Pediatr Infect Dis J 2003;22(9):805-8.
• 5) Dönmez O. Çocuklarda İdrar Yolu Enfeksiyonları, Güncel Pediatri 2003 ;1:50-58.
• 6) Bratslavsky G, Feustel PJ, Aslan AR, Kogan BA.: Recurrence risk in infants with rinary tract infections and a negative radiographic evaluation. J Urol 2004 ct;172(4):1610-1613.
• 7) Yenidoğan Enfeksiyonları Tanı ve Tedavi Rehberi 2018. Türk Neonatoloji Derneği
• 8) Williams G, Craig JC. Diagnosisi and Management of Urinary Tract Infections.In: Geary DF, Schaefer F(Eds). Comprehensive Pediatric Nephrology.Philadelphia 2008,539-548.
• 9) . Arshad M, Seed PC. Urinary tract infections in the infant. Clin Perinatol 2015;42(1):17- 28, vii.
• 10) Krober MS ,Bass JW,Powell JM, Smith FR, Seto DSY: Bacterial and viral pathogens causing fever in infants less than 3 months old. Am J Dis Child,1985; 139: 889-892.
• 11) Krasinski KM, Urinary Tract Infections. In: Gershon AA, Hotez PJ, Katz SL (Eds). Infectious Diseases of Children 11th edition Philadelphia 2004, 769-784.
• 12) Dayan PS, Hanson E, Benett JE, Langsam D, Miller SZ. Clinical course of urinary tract infections in infants younger than 60 days of age Pediatr Emeg Care 2004; 20: 85-89.
• 13) Bonadio W, Maida G. Urinary tract infection in outpatient febril infants younger than 30 days of age: a 10 year evaluation. Pediatr Infect Dis J 2014;33:342
• 14) Emamghorashi F, Mahmoodi N, Tagarod Z, Heydari ST. Maternal Urinary Tract Infection as a Risk Factor For Neonatal Urinary Tract Infection. IJKD. 2012;6;178-180.
• 15) Arıkan Fİ, Çelikel B, Tıraş Ü et al. Yenidoğan İdrar yolu Enfeksiyonları. Bakırköy Tıp Dergisi. 2009;5.109-112.
• 16) Biyikli NK, Alpay H, Ozek E, Akman I, Bilgen H. Neonatal urinary tract infections: analysis of the patients and recurrences. Pediatr Int 2004; 46: 21-25.
• 17) Rahman AJ, Naz F, Ashraf S. Significance of pyuria in the diagnosis of urinary tract infections in neonates. J Pak Med Assoc. 2011;61:70-73.
• 18) Türkmen M, Özkan P, Aydoğdu SA. Yenidoğanlarda torba ve suprapubik aspirasyon yöntemi ile alınan idrar kültürü sonuçlarının karşılaştırılması. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2008; 51: 193-198.
• 19) Semerci N, Çalık A, Sönmez F, Eyigör M. Torba yöntemi ile idrar kültürü almanın güvenirliliği. 43. Türk Pediatri Kongresi, Antalya, 2007.
• 20) Honkinen O, Lehtonen OP, Ruuskanen O, Huovinen P, Mertsola J. Cohort study of bacterial species causing urinary tract infection and urinary tract abnormalities in children. BMJ 318:770–771.
• 21) Omar C, Hamza S, Bassem AM, Mairam R. Urinary tract infection and indirect hyperbilirubinemia in newborns. J Med Sci. 2011;3:544-547
• 22) Han YJ, Yu SL, Tao YZ. Urinary tract infections in the neonatal intensive care unit: clinical analysis of 229 cases. Zhanqquo Dang Dai Er Ke Za Zhi. 2012;14:177-180.
• 23) Hamburger EK. Urinary tract infections in infants and children. Postgraduate Med.1986; 80: 235–41.