Amaç: Bu çalışma, eşinin doğumunu
doğum salonu dışında bekleyen babalara verilen planlı eğitimin babaların kaygı
düzeyine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı.
Yöntem: Çalışma kesitsel, randomize
kontrollü deneysel olarak tasarlandı ve yürütüldü. Çalışmaya deney grubuna 56
kontrol grubuna 49 olmak üzere toplam 105 baba adayı dahil edildi. Çalışmanın
verileri; tanıtıcı bilgi formu, Spilberger’in Durumluk / Sürekli Kaygı
Envanteri kullanılarak toplandı.
Bulgular:
Deney (39.32±8.94) ve
kontrol (43.69±8.35) grubundaki babaların sürekli
kaygı puanları karşılaştırıldığında, deney grubundaki babaların sürekli kaygı
puanlarının kontrol grubuna göre daha düşük olduğu gözlendi. Deney ve kontrol
grubunda durumluk kaygı puan ortalamaları karşılaştırıldığında eğitim öncesi
gruplar arasında istatistiksel anlamlı bir fark bulunmazken, eğitim verilen
deney grubundaki (35.21±8.42) babaların durumluk kaygı
puanları, eğitim almayan kontrol grubundaki (42.85±11.03) babalara
göre anlamlı derecede düşük olduğu bulundu.
Sonuç:
Doğumhane dışında
doğum için bekleyen ve doğum süreci, yenidoğan bakımı, doğum sonrası dönem
hakkında sistematik olarak eğitim verilen babaların eğitim verilmeyen babalara
göre kaygı düzeylerinin daha düşük olduğu saptandı.
Objective: This study aims to identify the effect of the
training given to fathers - who did not attend any prenatal preparatory classes
throughout their partner’s pregnancy period- after admission to the hospital
for birth on the their anxiety level.
Methods: The study
was designed and conducted as a cross-sectional, randomized controlled
experimental one. The study included 105 fathers, 56 fathers in the
experimental group and 49 fathers in the control group. The data were collected
socio-demographic
information form; interview form in relation to birth; Spielberger State /
Trait Anxiety Inventory (STAI).
Results:
Comparison of the fathers in the experimental (39.32±8.94) and control group (43.69±8.35) in terms of the trait anxiety scores showed
that trait anxiety scores of the fathers in the experimental group were
significantly lower than those of the control group. As to the comparison of
the state anxiety mean scores of the fathers in the experimental and control
group, while no statistically significant differences were detected between the
groups before the training, state anxiety scores of the fathers in the
experimental group (35.21±8.42) were found to be significantly lower than those
of the control group fathers (42.85±11.03) who were not provided with any training.
Conclusion: In
comparison to the fathers who did not receive any information, the state
anxiety levels were found to be lower in the fathers who were systematically
informed about the hospital, birth process, newborn and postnatal period while
waiting for the birth outside the delivery room.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orjinal Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |