Rotavirus gastroenteritis in infants

Yıl 2009, Cilt: 40 Sayı: 1, 33 - 36, 01.02.2009

İke Özahi İpek Cem Paketç Andülkadir Bozaykurt Lale Seren

Öz

Rotavirüs, one of the most common causes of childhood gastroenteritis, proceeds with high morbidity and mortality especially in underdeveloped and developing countries. As the clinical signs are nonspesificfor the virus, analysis of viral antigen in stool sample is important for the diagnosis in order to predict the clinical course and determine a treatment policy particularly in infants. Objective: To determine the incidence and evaluate the epidemiological features of rotavirüs infection among infants hospitalized for acute gastroenteritis and dehydratation. Material and Method: The study was conducted retrospectively among 224 patients, aged between 1 month - 1 year, who were hospitalized for acute gastroenteritis and dehydtaration in three-year period. Results: Rotavirüs positivity was detected as 38,9 % in the study group. Comparing the clinical features such as acute watery diarrhea, fever, lack of appetite, vomiting, lymphocytosis and moderate/severe dehydratation, there was no statistical difference between the infants with and without rotavirüs (p>0,5). Duration of diarrhea and hospital stay were significantly higher in rotavirüs positive group (p

Anahtar Kelimeler

Infant, Rotavirus, Rotavirus Infections, Gastroenteritis, Prevalence, Epidemiology

Bir yaş altı çocuklarda rotavirüs gastroenteriti

Öz

Çocukluk çağı gastro enter itler inin en sık nedenlerinden olan rotavirüs, gelişmemiş ve gelişmekte olan ülkelerde yüksek morbidite ve mortalite ile seyreder. Klinik bulgular virüse özgü olmadığı için, özellikle küçük çocuklarda klinik seyrinin tahmin edilebilmesi ve tedavi yaklaşımının belirlenmesi açısından dışkı örneklerinde viral antijen analizi tanı açısından önemlidir. Amaç: Bu çalışmada çocuk kliniğine akut gastroenterit ve dehidratasyon tanısı ile yatırılan 1 yaş altı çocuklarda rotavirüs sıklığım belirlemek ve epidemiyolojik özelliklerini değerlendirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, üç yıllık bir periyotta akut gastroenterit ve dehidratasyon tanısı ile hospitalize edilen 1 ay — 1 yaş arası 224 hasta üzerinde retrospektif olarak gerçekleştirildi. Bulgular: Çalışma grubunda rotavirüs pozitifliği % 38,9 olarak tespit edildi. Klinik manifestasyonlar karşılaştırıldığında; akut sulu ishal, ateş, iştahsızlık ve kusma, lenfositoz ve orta ya da ciddi dehidratasyon açısından rotavirüs saptanan ve saptanamayan gruplar arasında anlamlı fark bulunamadı (p>0.5). İshal süresi ve hastanede yatış süresi rotavirüs saptanan grupta anlamlı olarak uzun bulundu (p

Anahtar Kelimeler

Süt çocuğu, Rotavirus, Rotavirus enfeksiyonları, Gastroenterit, Yaygınlık, Epidemiyoloji

Kaynakça

• 1.Karadağ A, Açıkgöz ZC, Avcı Z, et al. Childhood diarrhoea in Ankara, Turkey: Epidemiological and clinical features of rotavirus-positive versus rotavirus-negative cases. Scand JInfect Dis 2005; 37:269-75
• 2.Kurugöl Z, Geylani S, Karaca Y, et al. Rotavirüs gastroenteritis among children under five years of age in İzmir, Turkey. Turk J Pediatr 2003; 45 .290-4
• 3.Ongen B. Türkiye 'de ishal etkenleri. ANKEM Derg 2006; 20:122-34
• 4 Bulut Y, İşeri L, Agel E, Durmaz B. Akut gastroenterit ön tanılı çocuklarda rotavirüs pozitifliği. İnönü Üniv Tıp Bült 2003; 10: 143-5
• 5.Gül M, Garipardıç M, ÇıragilP, ve ark. 0-5 Yaş Arası Gastroenteritli Çocuklarda Rotavirüs ve Adenovirüs Tip 40/41 Araştırılması. ANKEM Derg 2005; 19: 64-7. 6.Giordano OM, Ferreyra JL, Isa BM. The epidemiology of acute viral gastroenteritis in hospitalized children in Cordoba City, Argentina: an insight of disease burden. Rev Ins t Med Trop 2001; 43:193-7
• 7.American Academy of Pediatrics: Summaries of infectious diseases. Rotavirüs infections, 'Pickering, LK (ed): Red Book: 2003 Report of the Committee on Infectious Diseases. 26th edition. Elk Grove Village, IL: American Academy of Pediatrics; 2003: 534-5
• 8.Bass DM. Rotavirüs and other agents of viral gastroenteritis. In: Behrman RE, Kliegman RM, JensonHB (eds). Nelson Textbook of Pediatrics.17th edition. Philadelphia: Sounders, 2004: 1081-3
• 9.Serter D (ed). Virüs, Riketsiya ve Klamidya Hastalıkları. I. baskı. İzmir: Nobel Tıp Kitapevi, 1997; 244-51
• 10.Ceyhan M: Viral gastroenteritler, Katkı Pediatri Dergisi 2000; 21: 34-64
• 11.Boyce TG. Viral gastroenteritis. In: Beers MH, Berkow R (eds). The Merck Manual of Diagnosis and Therapy (çeviri). 17th edition. İstanbul: Nobel Tip Kitabevleri, 2002: 289-90
• 12.Dennehy PH. Acute diarrheal disease in children. Epidemiology, Prevention, and Treatment. Infect Dis Clin North Am 2005: 19: 585-602
• 13.Nazik H, İlktaç M, Ongen B. Çocukluk Yaş Grubu Gastroenteritlerinde Rotavirüs Sıklığının Araştırılması. ANKEM Derg 2006; 20: 233-5
• 14.Cook SM, Glass RI, Le Baron CWetal. Global seasonality of rotavirüs infections. Bull WHO 1990; 58:171-7
• 15 .Parashar UD, Holman RC, Clarke MI, Ho MS. Hospitalizations associated with rotavirüs diarrhea in the United States, 1993 through 1995: surveillance based on the new ICD-9-CMrotavirus-specific diagnostic code. J Infect Dis 1998; 177: 13-7
• 16.Aşçı Z, Seyrek A, Kizirgil A. 0-6 yaş grubu çocuk ishallerinde rotavirüs sıklığının Elisa ve lateks aglutinasyon yöntemleriyle araştırılması. İnfeksiyon Dergisi 1996; 10: 263-5
• 17.Bates PR, Bailey AS, Wood DJ, et al. Comparative epidemiology of rotavirüs, subgenus F (types 40 and 41) adenovirus, and astrovirus gastroenteritis in children. J Med Virol 1993; 39: 224-8
• 18.Akıncı N, Erener Ercan T, Yalman N, ve ark. Akut Gastroenteritli Çocuklarda Adenovirüs ve Rotavirüs. Çocuk Enf Derg 2007; 1: 98-101
• 19.Carneiro NB, Diniz-Santos DR, Fagundes SQ, et al. Clinical and epidemiological aspects of children hospitalized with severe rotavirus-associated gastroenteritis in Salvador, BA, Brazil. Brazilian J Infect Dis 2005; 9: 525-8