Distribution of gram negative microorganisms and their antibiotic resistance in urinary tract infections of children Objective: Distribution of Gram negative microorganisms isolated from urine samples of children who were followed-up in/outpatient clinics together with their antimicrobial susceptibilities were evaluated in this study. Material and Methods: Antimicrobial susceptibilities of the mostfrequently isolated Gram negative microorganisms and urinary pathogens (E.coli and Kpneumoniae) in our hospital during year 2010 were evaluated retrospectively. Bacteria identification was performed by conventional biochemical methods and VITEK 2 (bio Merieux, France), and antimicrobial susceptibilities were investigated by disc difussion method. Results were evaluated statistically by chi square tests. Findings: Of all 3337 urine samples, 570 bacteria were isolated. In outpatients, the most frequent isolates were E.coli (67%), Klebsiella spp. (12%) and Proteus spp. (9%), while E.coli (60%), Klebsiella spp. (12%) and Pseudomonas spp. (8%) were most common among inpatients. Resistance rates of E.coli for amoxillin-clavulonat (AMC) was 20%, for trimetoprim/sulfamethoxazole (SXT) 50%, for cefuroxime (CXM), cefotaxim (CTX) and cefixim (CFM) 26%, for piperacilin-tazobactam (TZP) 15% and for netilmycin (NET) 1%. Antibiotic resistance rates for AMC, CXM, CTX and NET were significantly high in Klebsiella strains (p 0.05). Results: E.coli and Klebsiella spp. are among the most commonly seen urinary pathogens in children referred to our hospital. Due to their resistance to betalactam/betalactamase inhibitors and cephalosporins, therapeutic failure may be seen in one fourth of the patients. Treatment failure of urinary tract infections in children may progress to chronic renal infections leading to renal failure. All health instituations should determine their own distribution of urinary pathogens and their resistance profile and empirical therapy protocol should be reviewed regularly.
Amaç: Bu çalışmada, ayaktan ve yatarak izlenen çocuk hastalara ait idrar kültürlerinden izole edilen Gram negatif mikroorganizmaların dağılımı ve Escherichia coli ve Klebsiella spp. için antibiyotik duyarlılıkları irdelenmiştir. Materyal ve Metod: Hastanemizde 2010 yılı boyunca çocuk hastaların idrar kültüründen izole edilen mikroorganizmalar ve en sık izole edilen iki patojenin antibiyotik duyarlılıkları retrospektif olarak değerlendirildi. Bakteri identifikasyonu, konvansiyonel biyokimyasal yöntemler ve otomatize VİTEK 2 (bio Merieux, Fransa) cihazı ile antibiyotik duyarlılıkları ise disk dijuzyon yöntemiyle belirlendi. Sonuçlar, istatistiksel olarak, Ki-Kare testleriyle değerlendirildi. Bulgular: Toplam 3337 idrar örneğinden 570 bakteri izole edildi. En sık izole edilen suşlar sırasıyla poliklinik hastalarında E. coli (%67), Klebsiella spp. (%12) ve Proteus spp. (%9) iken, bu sıra yatan hastalarda E. coli (%60), Klebsiella spp. (%12) ve Pseudomonas spp. (%8) şeklindeydi. E.coli suşlarında direnç oranları amoksisilin-klavulanat (AMC) için % 20, trimetoprim sulfometaksazol (SXT) için % 50, sefuroksim (CXM), sefotaksim (CTX) ve sefiksim (CFM) için %26, piperasilin-tazobaktam (TZP) için %15 ve netilmisin (NET) için %1 idi. Klebsiella suşlarında AMC, CXM, CFM ve NET direnci anlamlı olarak yüksekti (p 0.05). Sonuçlar: Hastanemizde, çocuk hastalarda üriner sistem patojeni olan E.coli ve Klebsiella spp. suşlarında ampirik tedavide kullanılan beta laktamaz inhibitörlü ajanlar ve sefalosporinlere karşı saptanan direnç oranlarına göre, tedavi başlanan her dört hastadan birinde tedaviye yanıtsızlık olabilir. Pediatrik üriner sistem infeksiyonlarındaki tedavi başarısızlığı, böbrek yetmezliğiyle sonlanan kronik infeksiyonlara ilerleyebilir. Her sağlık kuruluşu, kendi üriner patojen dağılımı ve direnç profilini ortaya koymalı, ampirik tedavi protokolünü buna göre gözden geçirmelidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2010 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 41 Sayı: 3 |