Nutrition therapy approach to pediatric obesity and insulin resistance

Yıl 2016, Cilt: 47 Sayı: 1, 21 - 26, 06.03.2016

Dilek Özçelik Ersü , Gül Kızıltan

Öz

Nowadays, obesity has became a major public health problem that is threatening this century. The incidence of obesity is increasing in population of all ages. It is a serious disease which is seen with disease charactized by chronic comorboid and takes effect on not only adults but also children and adolescents. This is a global problem also has affects especially at urban areas of the low- and middle-income countries. Those who used to be overweight or obese in their childhood are likely to become obese indivisuals into adulthood. Obesity is the most common pathophysiological cause of insulin resistance. Insulin resistance in children is significantly related obesity and cardiometabolic risk. Living in a urbanization growth world and less physical activity choices cause less movement  particularly for children and adolescents and eventually obesity rate increases. Development of practise and principles of weight management nutrition theraphy for children and adolescents are updating every day. Treatment of obesity and weight management is one of the important issues of this century. Therefore it is needed more comprehensive publications including variety of age groups.

Anahtar Kelimeler

Pediatric Obesity, Weight Management, Nutrition, insulin resistance

Pediatrik obezite ve insülin direncine beslenme tedavisi yaklaşımı

Öz

Günümüzde obezite çağımızı tehdit eden önemli bir halk sağlığı problemi halini almıştır. Obezitenin görülme sıklığı her yaş grubunda artmaktadır. Sadece yetişkinleri değil çocuk ve adölesanları da içine alan eş zamanlı eşlik eden hastalıklarla kronik seyreden ciddi bir hastalıktır. Bu problem küresel düzeydedir ve birçok düşük ve orta gelirli ülkelerin özellikle kentsel bölgelerini etkilemektedir. Çocukluk çağında fazla kilolu veya şişman olanların yetişkinlikte obez bireyler haline gelmesi muhtemeldir. Obezite, insülin direncinin en yaygın patofizyolojik nedenidir. Çocuklarda insülin direnci, obezite ve kardiyometabolik risk ile anlamlı ölçüde bağlantılıdır. Giderek kentleşen bir dünyada yer almak ve fiziksel aktivite seçeneklerinin azalmış olması özellikle çocuk ve adölesanların daha az hareket etmesine ve sonuç olarak obezite hızının artmasına neden olmaktadır. Çocuk ve adölesanlarda beslenme tedavisi uygulamaları ve ağırlık yönetimi prensipleri her geçen gün yenilenerek gelişmektedir. Obezite tedavisi ve ağırlık yönetimi çağımızın önemli konularındandır. Bu nedenle de geniş kapsamlı, farklı yaş gruplarını da içeren daha fazla yayına ihtiyaç duyulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Pediatrik obezite, Ağırlık Yönetimi, Beslenme, İnsülin direnci

Kaynakça

• Parlak A, Çetinkaya Ş. Çocuklarda obezitenin oluşumunu etkileyen faktörler. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2007; 2(5):24-35.
• T.C.Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu/T.C. Milli Eğitim Bakanlığı/Hacettepe Üniversitesi, Çocukluk çağı obezite araştırması (Cosı-Tr) Ön Rapor; 2013 Aralık.
• Webber L, Hill, C, Saxton J, Van Jaarsveld CHM, and Wardle J. Eating behaviour and weight in children. Int J Obes 2009;33(1):21-28.
• Froy O. Metabolism and Circadian Rhythms—Implications for Obesity. Endocr Rev 2010;31(1):1–24.
• Racho´n D, Teede H. Ovarian Function and Obesity—Interrelationship, İmpact on Women’s Reproductive Lifespan and Treatment Options. molecular and Cellular Endocrinology 2010;316(2):172–179.
• Küçükerdönmez Ö. Çocuklarımızı Nasıl Besleyelim? Obezite ile Temel Savaş. 1. Ulusal Çocuk ve Ergen Obezitesi Sempozyumu Özet Kitabı; 2013 23-26 Ekim; Belek-Antalya.
• T.C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü / H.Ü. Sağlık Bilimleri Fakültesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü /MEB Sağlık İşleri Daire Başkanlığı, Türkiye’ de Okul Çağı Çocuklarında [6-10 yaş Grubu] Büyümenin İzlenmesi [TOÇBİ] Projesi Araştırma Raporu, Ankara, Temmuz 2011.
• http://www.who.int/dietphysicalactivity/childhood/en/ Erişim Tarihi ve saati: 27/01/2015, 21:50.
• http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs311/en/ Erişim Tarihi ve saati: 27/01/2015, 22:01.
• Altunoğlu, EG. İnsülin Direnci. İstanbul Med J 2012;13(3):137-140.
• Murat B. Pre-Diyaliz, Hemodiyaliz ve Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi Hastalarında İnsülin Direncinin Karşılaştırılması, uzmanlık tezi, T.C. Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 2. dahiliye kliniği, İstanbul, 2004.
• Altınova A, Aktürk M, Törüner BF, Arslan M. Tip 1 DM ve İnsülin Direnci. Turkiye Klinikleri J Med Sci 2007;27(2):220-223.
• İnce H, Erdem Tilki H, Taşdemir HA, Aydın M. İnsülin Direnci veya Bozulmuş Glukoz Toleransı Olan Obez Çocuklarda Sinir İletim Çalışmalarının Değerlendirilmesi. 27. Ulusal Klinik Nörofizyoloji Kongresi konuşma metinleri ve bildiri özeti; 2011 27 Nisan-1 Mayıs; Dalaman-Muğla. Konuşma Metinleri ve Bildiri Özet Kitabı.
• Abacı A, Hızlı Ş, Özdemir O, Razi CH, Koçak M, Akın O, Kabakuş N. Obez Çocuklarda Serum Magnezyum Düzeyinin ‹nsülin Direnci ile Olan ‹liflkisi. Güncel Pediatri 2010;8:24-9.
• Top C, Cingözbay BY, Keskin Ö, Terekeci H, Önde ME. Normoglisemik Obez Hastalarda Prolaktin ve İnsülin Direnci İlişkisi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2002;28(3):85-87.
• Levy-Marchal C, Arslanian S, Cutfield W, Sinaiko A, Druet C, Marcovecchio ML, Chiarelli F. Insulin Resistance İn Children: Consensus, Perspective, And Future Directions. J Clin Endocrinol Metab 2010;95(12):5189–5198.
• Baskın Y, Yiğitbaşı T, Afacan G, Bağbozan Ş. İnsülin Direnci Olan Erişkin Kilolu Obezlerde Lipoprotein [A] İle Lipid Parametreleri. Türk Klinik Biyokimya Derg 2008; 6(2):65-71.
• Altuncu ME, Kör Y, İrdem A, Başpınar O, Keskin M. Obez Çocuklarda İnsülin Direnci ve Metabolik Sendrom Sıklığı. Gaziantep Tıp Derg 2011;17(1):15-19.
• Wang Y. Is Obesity Associated With Early Sexual Maturation? A Comparison of the Association in American Boys Versus Girls. Pediatrics 2002;110(5):903–910.
• Adair LS, Larsen PG. Maturational Timing and Overweight Prevalence in US Adolescent Girls. Am J Public Health 2001;91(4):642–644.
• Lakshman R, Forouhi N, Luben R, Bingham S, Khaw K, Wareham N, Ong KK. Association between age at menarche and risk of diabetes in adults: results from the EPIC-Norfolk cohort study. Diabetologia 2008;51(5):781-786.
• Pediatric Weight Management. PWM: Executive Summary of Recommendations, 2007. Pediatric Weight Management Evidence-Based Nutrition Practice Guideline. Executive Summary of Recommendations.
• Cameron JD, Cyr MJ, Doucet E. Increased Meal Frequency Does Not Promote Greater Weight Loss İn Subjects Who Were Prescribed An 8-Week Equi-Energetic Energy-Restricted Diet. British Journal of Nutrition 2010;103(8):1098–1101.
• Bachman JL, Raynor HA. Effects of Manipulating Eating Frequency During a Behavioral Weight Loss Intervention:A Pilot Randomized Controlled Trial Obesity 2012;20(5):985–992.
• Munsters MJM, Saris WHM Effects of Meal Frequency on Metabolic Profiles and Substrate Partitioning in Lean Healthy Males. PLoS ONE 2012;7(6):e38632.
• Heden TD, Liu Y, Sims LJ, Connell ATW, Chockalingam A, Dellsperger KC, Kanaley JA. Meal Frequency Differentially Alters Postprandial Triacylglycerol and Insulin Concentrations in Obese Women. Obesity 2013;21(1):123-129.
• Ross MM, Kolbash S, Cohen GM, Skelton JA. Multidisciplinary Treatment of Pediatric Obesity: Nutrition Evaluation and Management. Nutr Clin Pract. 2010;25(4):327-334.
• Moreno LA, Ochoa MC, Warnberg J, Marti A, Martinez JA, Marcos A Treatment of obesity in children and adolescents. How nutrition can work?Int J Pediatr Obes 2008;3(1):72-77.
• França SLG, Sahade V, Nunes M, Adan LF. Adherence to nutritional therapy in obese adolescents; a review. Nutr Hosp. 2013;28(4):988-998.
• Hadley AM, Hair EC, Dreisbach N. What Works For The Preventıon and Treatment of Obesıty Among Chıldren: Lessons From Experimental Evaluations of Programs And Interventions. Child Trends Fact Sheets, March 2010:1-14.