Determination of Yield and Quality Performance of Some Triticale Cultivars

Yıl 2024, Sayı: 380, 63 - 69, 21.12.2024

Hakan Kır , Tamer Yavuz

https://doi.org/10.33724/zm.1537620

Öz

This study was conducted to identify suitable triticale varieties under the ecological conditions of Kırşehir, using a randomized block design with three replications during the 2018-2019 growing season. The research examined the green and dry forage yields, crude protein content and yield, ADF, NDF, digestible dry matter content and digestible dry matter yield of the triticale varieties Alper Bey, Karma 2000, Melez 2001, Presto, Tatlıcak 97, and Ümran Hanım. The highest yields of green forage, dry forage, crude protein, and digestible dry matter were obtained from the Presto variety (2435.0 kg da-1, 865.8 kg da-1, 81.8 kg da-1, 542.5 kg da-1, respectively). The highest crude protein content was found in the Karma 2000 variety (10.1%). The Melez 2001 variety had the highest ADF and NDF values (37.1% and 58.0%, respectively), while the lowest ADF value was observed in Karma 2000 (31.7%) and the lowest NDF value in Presto (51.8%). According to the research results, the high-yielding Presto variety also excels in terms of quality criteria due to its low ADF and NDF content. Considering the yield and quality characteristics in Kırşehir and similar ecologies, it can be said that the cultivation of the Presto triticale variety might be suitable.

Anahtar Kelimeler

Crude protein, ADF, NDF, Digestible dry matter yield

Bazı Tritikale Çeşitlerinin Verim ve Kalite Performanslarının Belirlenmesi

Öz

Bu çalışma uygun tritikale çeşitlerinin belirlenmesi amacıyla, Kırşehir ekolojik koşullarında 2018-2019 yetiştirme sezonunda tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada Alper Bey, Karma 2000, Melez 2001, Presto, Tatlıcak 97 ve Ümran Hanım tritikale çeşitlerinin yaş ve kuru ot verimi, ham protein oran ve verimi, ADF, NDF, sindirilebilir kuru madde oranı ve sindirilebilir kuru madde verimi incelenmiştir. Araştırmada en yüksek yaş ot, kuru ot, ham protein ve sindirilebilir kuru madde verimleri Presto çeşidinden (sırasıyla 2435.0 kg da-1, 865.8 kg da-1, 81.8 kg da-1 ve 542.5 kg da-1,), en yüksek ham protein oranı ise Karma 2000 (sırasıyla %10.1 1) çeşidinden elde edilmiştir. En yüksek ADF ve NDF oranlarını Melez 2001 çeşidi (sırasıyla %37.1 ve % 58.0), en düşük ADF oranını Karma 2000 (%31.7) çeşidi, en düşük NDF oranını ise Presto çeşidi (%51.8) vermiştir. Araştırma sonuçlarına göre yüksek verimli çeşit olan Presto, düşük ADF ve NDF içeriğiyle kalite kriterleri yönünden de öne çıkmaktadır. Kırşehir ve benzer ekolojilerde verim ve kalite özellikleri dikkate alındığında Presto tritikale çeşidinin yetiştiriciliğinin uygun olabileceği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Ham protein, ADF, NDF, Sindirilebilir kuru madde verimi

Kaynakça

• Akgün, İ. & Altındal, D. 2011. Bazı Tritikale Genotiplerinde Tane Verimi ve Stabilite Analizi. Ziraat Fakültesi Dergisi, 6(1), 7-14.
• Albayrak, S., Mut, Z. & Töngel, Ö. 2006. Tritikale (xTriticosecale Wittmack) Hatlarında Kuru Ot ve Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özellikler. Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(1), 13-21.
• Anonymous. 2020. Analytical Methods Fiber Analyzer A200. Erişim adresi: www.ankom.com/analytical-methods-support/fiber-analyzer-a200
• AOAC. 2005. Official methods of analysis of AOAC International: AOAC International.
• Assefa, G. & Ledin, I. 2001. Effect of variety, soil type and fertiliser on the establishment, growth, forage yield, quality and voluntary intake by cattle of oats and vetches cultivated in pure stands and mixtures. Animal feed science and technology, 92(1-2), 95-111.
• Aydın, A. 2009. Diyarbakır Kuru Koşullarında Bazı Tescilli Tritikale (XTriticosecale Wittmack) Çeşitlerinin Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 19(2), 61-70.
• Baron, V. S., Juskiw, P. E. & Aljarrah, M. 2015.Triticale As a Forage Triticale (s. 189-212): Springer.
• Bulut, B. & Başaran, U. 2023. Çavdarın Yem Bitkisi Olarak Arpa ve Tritikale Ile Karşılaştırılması; Ot Verimi ve Kalitesinin Biçim Dönemine Bağlı Değişimi. Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 37(1), 35-49.
• Çaçan, E. & Kökten, K. 2019. Tahıl Türlerinin Kaba Yem Olarak Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 101-110. doi:10.20289/zfdergi.459694
• Çeri, S. & Acar, R. 2019. Serin iklim tahıllarının hayvan beslemede yeşil ve kuru ot olarak kullanımı. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 8(1), 178-194.
• Dilyaver, S., H & Uzun, A. 2021. Bursa Ekolojik Koşullarında Yetiştirilen Yulaf (Avena sativa L.) Genotiplerinin Tane Verimi ve Bazı Kalite Özellikleri. 33. doi:https://dergipark.org.tr/en/pub/bursauludagziraat/600030
• Emel, Ö. & Mülayim, M. 2007. Konya Yöresinde Farkli Ekim Zamani ve Ekim Sıklıklarında Yetiştirilen Tritikale (xTritico-secale Witt.) Genotİplerİnde Ot Verimi ve Bazi Tarimsal Özellİklerİn Belİrlenmesi-I. Selcuk Journal of Agriculture and Food Sciences, 21(43), 98-105.
• Göçmen, N. & Parlak, A. Ö. 2017. Yem Bezelyesi İle Arpa, Yulaf ve Tritikale Karışım Oranlarının Belirlenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(1), 119-124.
• Horrocks, R. D. & Valentine, J. F. 1999. Harvested Forages: Academic Press.
• Kaplan, M., Kökten, K., Akçura, M., Bakoğlu, A. & Kavurmacı, Z. 2011. Bazı Triticale Çeşit ve Hatlarının Ot Verimleri ve Ot Kaliteleri Üzerine Araştırma. IX. Tarla Bitkileri Kongresi, Bursa, Ocak-2011.
• Kaplan, M., Yilmaz, M. F. & Kara, R. 2014. Variation in Hay Yield and Quality of New Triticale Lines. Tarım Bilimleri Dergisi, 21(1), 50. doi:10.15832/tbd.24602
• Karabulut, D. & Çaçan, E. 2018. Farklı Zamanlarda Ekilen Bazı Tahıl Türlerinin Ot Verimi ve Kalitesi Bakımından Karşılaştırılması. Alinteri Journal of Agriculture Sciences, 33(2).
• Karaman, M. 2012. Bitki Besleme. Gübretaş Rehber Kitaplar Dizisi:2. Editör: Zengin, M., Toprak ve Bitki Analiz Sonuçlarının Yorumlanmasında Temel İlkeler (Bölüm 12), s. 874.
• Kiliçalp, N., Özkurt, M. & Karadağ, Y. 2020. Farklı Tohum Oranlarında Ekilen Macar Fiği (Vicia Pannonica Crantz.) ve Tritikalenin (Xtriticosecale Wittmack) Yem Değeri ve Rumende Parçalanabilirlik Özellikleri Üzerine Etkileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 553-562. doi:10.29133/yyutbd.702354
• Kır, H. 2014. Kırşehir koşullarında farklı biçim zamanları ve karışım oranlarının Macar fiği + tahıl karışımlarının verim ve kalitesi üzerine etkileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Doktora Tezi.
• Kızılgeçi, F., Akıncı, C., Albayrak, Ö. & Yıldırım, M. 2017. Tritikale hatlarında bazı fizyolojik parametrelerin verim ve kalite özellikleriyle ilişkilerinin belirlenmesi. Journal of the Institute of Science and Technology, 7(1), 337-344.
• Kjos, N. 1990. Evaluation Of The Feeding Value of Fresh Forages, Silage And Hay Using Near Infrared Reflectance Analysis (NIR). I. A Comparison of Different Methods For Predicting The Nutritive Value. Norwegian Journal of Agricultural Sciences, 4(4), 305-320.
• Köse, Ö. D. E., Mut, Z. & KardeĢ, Y. M. 2019. Farklı Ekim Sıklıklarının Çavdarda Ot Verimi Ve Kalitesine Etkisi. Kutlu, H. 2010. Yem Değerlendirme ve Analiz Yöntemleri. Ders Notu, Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, Adana, http://www.zootekni.org.tr/upload/File/sunular/tm.pdf (Erişim tarihi: 03.07.2024).
• Lermi, A. G. & Palta, Ş. 2018. Bartın Koşullarında Tritikale Çeşitlerinin Yem Verim Potansiyellerinin Değerlendirilmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 5(4), 563-568.
• Mut, Z., Ayan, I. & Mut, H. 2006. Evaluation of Forage Yield And Quality At Two Phenological Stages of Triticale Genotypes and Other Cereals Grown under Rainfed Conditions. Bangladesh Journal of Botany, 35(1), 45-53. Erişim adresi: <Go to ISI>://WOS:000238590700007
• Mut, Z., Köse, E. & Özge, D. 2018. Tritikale Genotiplerinin Tane Verimi ve Bazı Kalite Özellikleri. Anadolu Journal of Agricultural Sciences, 47-57. doi:10.7161/omuanajas.336108
• Önal, A., Ö & Eğritaş, Ö. 2017. Yaygın Fiğ-Tahıl Karışımlarında Ot Verimi, Bazı Kalite Özellikleri ve Rekabetin Belirlenmesi. Determination of Forage Yield, Some Quality Properties and Competition in Common Vetch-Cereal Mixtures., 23(2), 242-252. Erişim adresi: http://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&db=a9h&AN=123383474&lang=tr&site=eds-live&authtype=uid
• Özer, E. & Mülayim, M. 2007. Konya Yöresinde Farklı Ekim Zamanı ve Ekim Sıklıklarında Yetiştirilen Tritikale (XTriticosecale witt.) Genotiplerinde Ot Verimi ve Bazı Tarımsal Özelliklerin Belirlenmesi-I. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(43), 98-105.
• Şenel, S. 1986. Hayvan Besleme. İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları, İstanbul(3210).
• Tan, M. & Serin, Y. 1997. Kaba Yem Olarak Kullanılan Tahılların Besleme Degerine Yaklaşımlar. Journal of the Faculty of Agriculture, 28(1).
• Van Soest, P. J., Robertson, J. B. & Lewis, B. A. 1991. Methods For Dietary Fiber, Neutral Detergent Fiber, And Nonstarch Polysaccharides in Relation to Animal Nutrition. J Dairy Sci, 74(10), 3583-3597. doi:10.3168/jds.S0022-0302(91)78551-2
• Yavuz, M. 2005. Detergent Fiber System. Journal of Agricultural Faculty of Gaziosmanpaşa University, 22(1), 93-96.