Kitlesel uzaktan eğitimde öğrenen-içerik etkileşimi: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Sistemi örneği

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 9 - 36, 30.04.2017

İhsan Güneş , Köksal Büyük , Aylin Öztürk , Gamze Tuna , Salih Gümüş Osman Nuri Atak

Öz

Bu çalışmada, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Sistemi’ne kayıtlı öğrenenlerin 2015-2016 Güz dönemi Beta e-Öğrenme Portalında en sık kullandıkları 10 ders malzemesinin kullanım durumlarını belirlemek ve bu malzemelerin farklı düzeyde kullanımının öğrenenlerin akademik başarılarında oluşturduğu farkı araştırmak amaçlanmıştır. Bu kapsamda, Beta e-Öğrenme Portalı veritabanından 426.211 öğrenene ait kayıt günlükleri analiz edilerek öğrenen-içerik etkileşimleri incelenmiştir. Yapılan analizlerin sonucunda, yüksek düzeyde malzeme kullanan öğrenenlerin daha düşük düzeyde malzeme kullanan öğrenenlerden daha fazla akademik başarı sergilediği görülmüştür. Ek olarak, her bir öğrenme malzemesi için o malzemeyi hiç kullanmayan grubun, 10 malzeme türünün çoğunda da akademik başarısı en düşük grup olması öğrenen-içerik etkileşiminin akademik başarıyı açıklamakta önemli bir değişken olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Etkileşim, öğrenen-içerik etkileşimi, akademik başarı, kitlesel uzaktan eğitim, Açıköğretim Sistemi

Kaynakça

• Anadolu Üniversitesi (2015). 2015-2016 Öğretim Yılı Güz Dönemi Açıköğretim Sistemi Öğrenci Sayıları Dağılımları. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Anadolu Üniversitesi (2016a). 2016-2017 Öğretim Yılı Güz Dönemi Açıköğretim Sistemi Öğrenci Sayıları Dağılımı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Anadolu Üniversitesi (2016b). 2016-2017 Öğretim Yılı Açıköğretim Sistemine İlişkin Öğrenci Görüşleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Anderson, T. (2003). Getting the mix right again: An updated and theoretical rationale for interaction. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 4(2). Anderson, T. (2006). Interaction in learning and teaching on the Educational Semantic Web. In C. Juwah (Ed.), Interactions in Online Education: Implications for Theory and Practice (pp.141-155). New York: Routledge. Anderson, T., & Garrison, D. R. (1998). Learning in a networked world: New roles and responsibilities. In C. Gibson (Ed.), Distance Learners in Higher Education (pp.97-112). Madison, WI.: Atwood. Babbie, E. R. (1990). Survey research methods. Wadsworth. Bernard, R. M., Abrami, P. C., Borokhovski, E., Wade, C. A., Tamim, R. M., Surkes, M. A., & Bethel, E. C. (2009). A meta-analysis of three types of interaction treatments in distance education. Review of Educational research, 79(3), 1243-1289. Burnham, B., & Walden, B. (1997). Interactions in distance education: A report from the other side. Proceedings of the Adult Education Research Conference, Oklahoma State University. http://www.edst.educ.ubc.ca/aerc/1997/97burnham.html Erişim tarihi: 25.02.2017 Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage. Davies, J., & Graff, M. (2005). Performance in e‐learning: Online participation and student grades. British Journal of Educational Technology, 36(4), 657-663. Friesen, N., & Kuskis, A. (2013). Modes of interaction. In Moore, M. G. (Ed.), Handbook of Distance Education (3rd ed.) (pp. 351-371). Routledge. Garrison, D. R., & Cleveland-Innes, M. (2005). Facilitating cognitive presence in online learning: Interaction is not enough. The American Journal of Distance Education, 19(3), 133-148. AUAd 2017, Cilt 3, Sayı 2, 9-36 Kumtepe, Büyük, Güneş, Öztürk, Tuna, Gümüş ve Atak 32 Hillman, D. C. A., Willis, D. J., & Gunawardena, C. N. (1994). Learner-interface interaction in distance education: An extension of contemporary models and strategies for practitioners. American Journal of Distance Education, 8(2), 30-42. Hirumi, A. (2002). The design and sequencing of e-learning interactions: A grounded approach. International Journal on E-Learning, 1(1), 19–27. Hirumi, A. (2006). Analysing and designing e-learning interactions. In C. Juwah (Ed.), Interactions in Online Education: Implications for Theory and Practice (pp. 46-71). New York: Routledge. Hoskins, S. L., & Van Hooff, J. C. (2005). Motivation and ability: which students use online learning and what influence does it have on their achievement?. British Journal of Educational Technology, 36(2), 177-192. Means, B., Toyama, Y., Murphy, R., Bakia, M., & Jones, K. (2009). Evaluation of evidencebased practices in online learning: A meta-analysis and review of online learning studies. US Department of Education. Moore, M. G. (1989). Three types of interaction. American Journal of Distance Education, 3(2), 1-7. Moore, M. G., & Kearsley, G. (1996). Distance Education: A systems view. Belmont, CA.: Wadsworth. Mutlu, M. E., Özöğüt Erorta, Ö., Kip Kayabaş, B., Kayabaş, İ., (2014). Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Sisteminde e-öğrenmenin gelişimi. İçinde Özkul, A. E., Aydın, C. H., Kumtepe, E. G. ve Toprak, E. (Eds.), Açıköğretimle 30 Yıl (ss. 1-58). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Saba, F. (2000). Research in distance education: A status report. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 1(1). Sabry, K., & Baldwin, L. (2003). Web‐based learning interaction and learning styles. British Journal of Educational Technology, 34(4), 443-454. Su, B., Bonk, C. J., Magjuka, R. J., Liu, X., & Lee, S. H. (2005). The importance of interaction in web-based education: A program-level case study of online MBA courses. Journal of Interactive Online Learning, 4(1), 1-19. Tantrarungroj, P. (2008). Effect of embedded streaming video strategy in an online learning environment on the learning of neuroscience Unpublished doctoral dissertation). Indiana State University, Terre Haute. AUAd 2017, Cilt 3, Sayı 2, 9-36 Kumtepe, Büyük, Güneş, Öztürk, Tuna, Gümüş ve Atak 33 Thurmond, V. A., & Wombach, K. (2004). Understanding interactions in distance education: A review of the literature. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning, 1(1). Tsang, E. Y. (2010). Learner-content interactions and learning effectiveness: A study of student perceptions (Unpublished doctoral dissertation). Capella University, Minnesota. Vrasidas, C. (2000). Constructivism versus objectivism: Implications for interaction, course design, and evaluation in distance education. International Journal of Educational Telecommunications, 6(4), 339-362. Wagner, E. D. (1994). In support of a functional definition of interaction. The American Journal of Distance Education, 8(2), 6−26. Wang, Z., Chen, L., & Anderson, T. (2014). A framework for interaction and cognitive engagement in connectivist learning contexts. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 15(2). Woods, R. H., & Baker, J. D. (2004). Interaction and immediacy in online learning. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 5(2). Xiao, J. (2017). Learner-content interaction in distance education: The weakest link in interaction research. Distance Education, 38(1), 123-135. Zawacki-Richter, O., & Naidu, S. (2016). Mapping research trends from 35 years of publications in Distance Education. Distance Education, 37, 245–269. Zha, S., & Adams, A. H. (2015). Designing a nonformal open online learning program that encourages participant-to-content interaction. In B. Hokanson, G. Clinton, M. W. Tracey et al. (Eds.), The Design of Learning Experience: Creating the Future of Educational Technology (pp. 127-137). Springer International.