Digital Game Addiction: A Study On High School Students in Bulanık

Year 2025, Volume: 35 Issue: 3, 1087 - 1100, 23.09.2025

Feryat Alkan

https://doi.org/10.18069/firatsbed.1592730

Abstract

This study aims to investigate digital game addiction among high school students in Muş. The global proliferation of the Internet has led to a significant increase in computer usage rates and the number of digital platform users. Concurrently, shrinking physical playgrounds, growing environmental safety concerns, and rapid advancements in digital media tools have collectively shifted children's preferences from physical to digital spaces. This change means child are now choosing to spend their time on the internet, social media, and digital gaming platforms rather than engaging with friends outdoors. Digital gaming platforms have emerged as a significant alternative to real-life interactions, and the increasing time spent on these platforms has elevated the risk of addiction. Using a quantitative research method, data for this study were collected through a "Personal Information Form" designed by the researchers and a validated and reliable scale developed by Hazar and Hazar (2017). The research involved 405 students across 5 high schools in Bulanık district, Muş province. Analysis of the collected data focused on key aspects of addiction, including difficulties in focusing, procrastination behavior, negative projections, and emotional changes experienced by the students.

Keywords

Game , Digital Game , Addiction , Digital Game Addiction , High School Students

Dijital Oyun Bağımlılığı: Bulanık Lise Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma

Abstract

Bu çalışmanın amacı Muş'taki lise öğrencileri arasında dijital oyun bağımlılığını İncelemektir. İnternetin küresel ölçekte yaygınlaşması, bilgisayar kullanım oranlarında ve dijital platform kullanıcı sayılarında önemli bir artışı beraberinde getirmektedir. Aynı zamanda, fiziksel oyun alanlarının daralması, çevresel güvenlik kaygılarının artması ve dijital medya araçlarındaki hızlı gelişmeler, çocukların tercihlerini fiziksel alanlardan dijital alanlara kaydırmıştır. Bu değişim, çocukların artık dışarıda arkadaşlarıyla vakit geçirmek yerine zamanlarını internet, sosyal medya ve dijital oyun platformlarında geçirmeyi tercih ettikleri anlamına gelmektedir. Dijital oyun platformları gerçek hayattaki etkileşimlere önemli bir alternatif olarak ortaya çıkmıştır ve bu platformlarda geçirilen sürenin artması bağımlılık riskini artırmıştır. Nicel bir araştırma yöntemi kullanılan bu çalışma için veriler, araştırmacılar tarafından tasarlanan bir "Kişisel Bilgi Formu" ve Hazar ve Hazar (2017) tarafından geliştirilen, geçerliliği ve güvenilirliği kanıtlanmış bir ölçek aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmaya Muş ili Bulanık ilçesindeki 5 liseden 405 öğrenci katılmıştır. Toplanan verilerin analizi, odaklanma güçlüğü, erteleme davranışı, olumsuz projeksiyonlar ve öğrencilerin yaşadığı duygusal değişiklikler de dahil olmak üzere bağımlılığın temel yönlerine odaklanmıştır.

Keywords

Oyun , Dijital Oyun , Bağımlılık , Dijital Oyun Bağımlılığı , Lise Öğrencileri

References

• Accenture (2021). Digital Transformation. Erişim adresi Accenture.https://www.accenture.com/usen/insights/digitaltransformation-index
• Aktaş, B. (2018). Ortaokul öğrencilerinde internet ve dijital oyun bağımlılığının psikolojik sağlamlık ve saldırganlıkla ilişkisi. (Yayımlanmamış yükseklisans tezi) Kafkas Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kars.
• Alkan, F. (2023). A Research on the relatıonshıp between lonelıness and socıal medıa addıctıon of unıversıty students: the case of muş alparslan unıversıty. İmgelem, 7(13), 693-710. https://doi.org/10.53791/imgelem.1387420
• Aras, E. (2021). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığının yalnızlık ve benlik saygısı arasındaki ilişkisi ve dijital oyun bağımlılığının çeşitli demografikler açısından incelenmesi. (Yayımlanmamış yükseklisans tezi), Bahçeşehir Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstütüsü, İstanbul.
• Bilgin, H. C. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeyleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış yükseklisans tezi) Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli. Boratav, P. N. (2013). 100 soruda türk folkloru. İstanbul: Bilgesu Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Demirel, F., Karadeniz, Ş. & Çakmak, E. K. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara, Pegem Akademi.
• Çavuş, S., Ayhan, B., & Tuncer, M. (2016). Bilgisayar oyunları ve bağımlılık: üniversite öğrencileri üzerine bir alan araştırması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 43, 265-289.
• Çevik, O. & Akgül, A. (2005). İstatistiksel Analiz Teknikleri, Spss’te İşletme Yönetimi Uygulamaları. Ankara, Emek Ofset.
• Doğruluk, S. (2017). Öğretmen adaylarının sosyal medya kullanım alışkanlıkları ile internet bağımlılıkları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yükseklisans tezi) Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Dursun, Y. (2019). Oyunun Ontolojisi. Doğu Batı Yayınları.
• Eker, Ö. (2016). Lise öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılıkları ile öznel iyi oluşlarının incelenmesi. (Yayımlanmamış yükseklisans tezi) Nişantaşı Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Eni, B. (2017). Lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ve algıladıkları ebeveyn tutumlarının değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yükseklisans tezi) Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Fashner, J., & Drye, S. T. (2011). Internet availability and interest in patients at a family medicine residency clinic. Family Medicine-Kansas City, 43(2), 117. Geray, H. (2002). İletişim ve teknoloji. Ankara: Ütopya Yayınları. Glowniak, J. (1998). History, Structure, And Function Of The Internet. Seminars in Nuclear Medicine, 28 (2), 135-144. Goswami, A., & Schuurmans, G. (2022). Meta-Analysis of Digital Transformation in Organisations. School of Economics and Management.
• Gökşen, C. (2014). Oyunların Çocukların Gelişimine Katkıları ve Gaziantep Çocuk Oyunları. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi (52), 229-259.
• Gürtan, K. (1982). İstatistik ve Araştırma Metotları. İstanbul, İstanbul Üniversitesi.
• Han, T., Cho, H., Sung, D., & Park, M.-H. (2022). A systematic review of the impact of COVID-19 on the game addiction of children and adolescents. Frontiers in Psychiatry, 13, 976601. https://doi.org/10.3389/fpsyt.2022.976601
• Hazar, M. (2000). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. İstanbul: Tutibay.
• Hazar, Z. (2016). Fiziksel hareketlilik içeren oyunların 11-14 yaş grubu ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığına etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Hazar, Z., & Hazar, M. (2017). Çocuklar için dijital oyun bağımlılığı ölçeği. Journal of Human Sciences, 14(1), s. 203-216.
• Horzum, M. (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36(159), 56-68.
• Horzum, M., Ayas, T., & Çakır Balta, Ö. (2008). Çocuklar için bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 76-88.
• Huizinga, J. (2015). Homo Ludens: oyunun toplumsal işlevi üzerine bir deneme, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Işık, U. (2007). Medya bağımlılığı teorisi doğrultusunda internet kullanımının etkileri ve internet bağımlılığı. (Yayımlanmamış doktora tezi), Selçuk Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı, Konya.
• Karaaslan, A. (2015). Dijital oyunlar ve dijital şiddet farkındalığı: ebeveyn ve çocuklar üzerinde yapılan karşılaştırmalı bir analiz. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(369), 806-818.
• Kaya, B. (2013). Çevrimiçi oyun bağımlılığı ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayımlanmamış yükseklisans tezi) Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
• Köksal, B. (2015). Ortaöğretim kurumlarında okuyan öğrencilerde dijital oyun bağımlılık düzeyleri, internet bağımlılık düzeyleri ile bağlanma stilleri arasındaki ilişkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yükseklisans tezi) Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Mengalli, N. M. (2009). Collaboration and networks: Basis for the management based on knowledge in education. In J. Salmons & L. Wilson (Ed.), Handbook of research on electronic collaboration and organizational synergy İçinde (74–82 ss.). USA: IGI Global.
• Namli, S., & Demir, G. (2020). The Relation ship between Attitudes towards Digital Gaming and Sports. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 19(1), 40-52.
• Narin, B. (2017). Gazetecilik 2.0 İnternet Gazeteciliğinde Hipermetinsellik. Ankara: Gece Kitaplığı.
• Nazlıgül, M., Baş, S., Akyüz, Z., & Yorulmaz, O. (2018). İnternette oyun oynama bozukluğu ve tedavi yaklaşımları: sistematik bir gözden geçirme. The Turkish Journal on Addictions, 5,13–35.
• Perez, C. (2015). From long waves to great surges: Continuing in the direction of Chris Freeman's 1997 lecture on Schumpeter's business cycles. European Journal of Economic and Social Systems, 27(1-2), 69–80.
• Prensky, M. (2001). Fun, Play and Games: What Makes Games Engaging https://marcprensky.com/writing/Prensky%20-%20Digital%20Game-Based%20Learning-Ch5.pdf
• Suits, B. (2012). Çekirge, Oyun, Yaşam ve Ütopya (S. Sertabiboğlu, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Şen, İ. (2023). Lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı: kırıkkale lise öğrencileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yükseklisans tezi) Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray
• TDK. (2005). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Tekkurşun, D., & Bozkurt, T. (2019). Dijital oyun oynama tutumu ölçeği (dootö): geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 1-18.
• Tunç, S. & İncedere, L. (2022). SHMYO öğrencilerinin dijital teknoloji ile ilişkileri ve bağımlılık durumları. Rahva Journal of Technical and Social Studies, 2(2), 171–178
• Yalçın Irmak, A. (2014). Ortaöğretim öğrencilerinin dijital oynama davranışlarının sağlık davranışı etkileşim modeline göre incelenmesi(Yayımlanmamış doktora tezi), İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Yazıcıoğlu, Y., & Erdoğan, S. (2014). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Detay Yayıncılık.
• Yılmaz, E., Şahin, Y., Haseski, H., & Erol, O. (2014). Lise öğrencilerinin internet bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi: balıkesir ili örneği. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 133-144. Yörükoğlu, A. (2021). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Özgür Yayınları.