Research Article
BibTex RIS Cite

Otizm Tanısı Konmuş Çocukların Ailelerinin Çocuklarıyla Birlikte Kaliteli Zaman Geçirme Etkinliklerine Dair Farkındalıklarının İncelenmesi

Year 2017, Volume: 3 Issue: 3, 1 - 4, 11.11.2017

Abstract

Toplumun en küçük sistemi ailedir. Aile çocuğun gelişiminde ve eğitiminde

en etkili rolü olan çevrelerden biridir. Özellikle, yaşamla ilgili bazı davranış

kalıpları, sosyal etkileşimlerle ilgili bazı kural ve roller, temel alışkanlıklar

günlük ilişkiler sırasında öğrenildiğine göre; aile, çocuk için bütün bu

becerilerin temelinin atıldığı yer olarak önem taşımaktadır. Bu nedenle

olağan gelişen ya da özel gereksinimli diye ayırmadan her çocuğun içinde

büyüyüp gelişebileceği, bazı kural ve rolleri yaşayarak öğrenebileceği aile

çevresi içinde bulunma gereksinimi vardır (Darıca, 2000). Bu çalışmada

özel gereksinimli çocuklardan, otizm tanısı konmuş çocuklar ve aileleri

ele alınacağından öncelikle otizmi tanımlayacak olursak Otizm, yaşamın

erken dönemlerinde başlayan ve yaşam boyu süren, sosyal ilişkiler, iletişim,

davranış ve bilişsel gelişmede gecikme ve sapma gibi özellikler gösteren

nöropsikiyatrik bir bozukluk olarak kabul edilmektedir. Yaygın gelişimsel

bozuklukların en iyi bilineni otizm olup karşılıklı sosyal etkileşimde, sözel

iletişimde bozukluklar ve basmakalıp stereotipik davranış örüntüsü ile

karakterizedir (MEB, 2008). Buradan yola çıkarak otizm tanısı konmuş

çocukların da genellikle sosyal becerileri, günlük yaşantılarla ilgili kuralları

uygulamada bir takım zorluklar yaşadıkları literatürde de görülmüştür.

References

  • Baykara, B. (2006). Otistik çocukların anne babalarında geniş otizm fenotipinin nörobilişsel görünümünün araştırılması. (Uzmanlık tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Bodur, Ş. ve Soysal, Ş. (2004). Otizmin erken tanısı ve önemi, Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 13(10), 394-395. Darıca, N. (2000). Otizm ve otistik çocuklar. İstanbul: Özgür Yayınları. Karasar, N. (2000). Araştırmalarda rapor hazırlama. (10. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. MEB. (2008). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezi yaygın gelişimsel bozukluklar destek eğitim programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi
Year 2017, Volume: 3 Issue: 3, 1 - 4, 11.11.2017

Abstract

References

  • Baykara, B. (2006). Otistik çocukların anne babalarında geniş otizm fenotipinin nörobilişsel görünümünün araştırılması. (Uzmanlık tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Bodur, Ş. ve Soysal, Ş. (2004). Otizmin erken tanısı ve önemi, Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 13(10), 394-395. Darıca, N. (2000). Otizm ve otistik çocuklar. İstanbul: Özgür Yayınları. Karasar, N. (2000). Araştırmalarda rapor hazırlama. (10. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. MEB. (2008). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezi yaygın gelişimsel bozukluklar destek eğitim programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Melike Adalı This is me

Aylin Sözer Çapan This is me

Publication Date November 11, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 3 Issue: 3

Cite

APA Adalı, M., & Sözer Çapan, A. (2017). Otizm Tanısı Konmuş Çocukların Ailelerinin Çocuklarıyla Birlikte Kaliteli Zaman Geçirme Etkinliklerine Dair Farkındalıklarının İncelenmesi. İstanbul Aydın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(3), 1-4.

All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)