Aristoteles ve Heidegger’in zaman görüşleri onların ontoloji temelli düşüncelerinde önemli
bir yere sahip olmasına rağmen, “amaçsal araçsallık” anlayışıyla ilişkili olarak derinlemesine
irdelenmez. Hâlbuki bu düşünürlerin görüşlerindeki amaçsal araçsallığın yakından
incelenmesi, hem onların zaman felsefelerinin hem de genel olarak zamanın “yapıcı ve kurucu”
özelliğinin daha anlaşılır olmasını sağlamaktadır. Aristoteles’in ve Heidegger’in ontolojik
zaman soruşturmaları, zamanın amaçsal anlamda da araçsallığının olanaklı olabileceğine işaret
etmektedir. Bu fikirden hareketle meydana getirilen bu makale, Aristoteles ve Heidegger’in
zaman düşüncelerini amaçsal araçsallık ışığında incelemeyi amaçlamaktadır. Bu sebeple
yazının ilk bölümünde, zaman ve araçsallık kavramlarının anlamı ve içeriği kısaca
betimlenmektedir. Bu betimlemenin temel nedeni, bu kavramların yaygın kullanılan
anlamlarının dışına çıkabilmeyi sağlamaktır. Yazının ikinci ve üçüncü bölümlerinde ise,
sırasıyla Aristoteles ve Heidegger’in zaman felsefelerinde amaçsal araçsallık fikrinin nasıl
görünür olduğu gösterilmeye çalışılmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 2 |