Türkçe Öğretmeni Adaylarının Metin Oluşturmadaki Sorunları

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 2, 0 - , 04.07.2015

Mustafa Kan , Esra Tiryaki

https://doi.org/10.17860/efd.19368

Cited By: 7

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmeni adaylarının metin oluşturmadaki sorunlarını belirlemektir. Araştırma, betimsel tarama modelindedir. Çalışmanın evrenini, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi 2014-2015 eğitim-öğretim yılı Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği Bölümü 4. sınıfta öğrenim gören 120 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini ise araştırmaya katılan 102 öğrenci oluşturmaktadır.  Çalışmada araştırmacılar tarafından iki ayrı veri toplama aracı geliştirilmiştir. Bunlar, “Yazılı Anlatım Sorun Envanteri” ve “Yazma Formu”dur.  Araştırmanın sonuçlarına göre metinlerde sıklıkla rastlanan sorunların,  “Dil bilgisi kurallarına uygun cümleler kurulmaması” (%92,16), “Kelimelerin yazım kurallarına uygun yazılmaması”(%83,33), “Paragrafta cümleler arasında uygun geçişler sağlanmaması” (%81,37) ve “Cümlelerde noktalama işaretlerini yanlış veya eksik kullanılması” (%79,41) olduğu görülmektedir.  En az rastlanan sorunların ise, “Harflerin biçimce düzgün, doğru ve okunaklı yazılmaması” (%6,86),“Paragrafların, diğer satırlara göre belirgin şekilde içeriden başlatılmaması” (%4,90) ve “Gelişme paragrafı/paragrafları yapılmaması” olduğu belirlenmiştir (%4,90).

Anahtar Kelimeler

Türkçe eğitimi, yazma eğitimi, metin oluşturma becerisi

Kaynakça

• Akyol, H. (2005). Türkçe ilkokuma yazma öğretimi. (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Alkan, Z. N. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım hataları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Arıcı, A. F. (2008). Üniversite öğrencilerinin yazılı anlatım hataları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI (2), 209-220.
• Arıcı, A. F., ve Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-328.
• Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatıma ve yazılı anlatım derslerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. TÜBAR, 21, 29-61.
• Bayat, N. (2014) Sürece Dayalı Yazma Yaklaşımının Yazma Başarısı ve Kaygısı Üstündeki Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14 (3), 1123-1141.
• Büyükikiz, K. K. (2007). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin söz dizimi ve anlatım bozukluğu açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Coşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Coşkun, E. (2009a). Yazma eğitimi. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.) İlköğretimde Türkçe öğretimi, (s. 49-91). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Coşkun, E. (2009b). Türkçe öğretiminde metin bilgisi. İçinde A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.) İlköğretimde Türkçe öğretimi, (s. 231-283). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Coşkun, E. (2011). Yazma eğitiminde aşamalı gelişim. Özbay, M. (Ed). Yazma eğitimi. (s.45- 83). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Demir, T. (2013). Yazma Becerisine Yönelik Kazanımların Ortaokulda Gerçekleşme Düzeyi. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1 (1), 45-56.
• Doğan, Y. (2002). Türkçe öğretmenliği birinci sınıfta okuyan öğrencilerin okuma ve yazma becerileri ile genel kültür düzeyleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ekinci Çelikpazu, E. (2006). Erzurum merkez ilçe ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi, İstanbul: Gül Yayınevi.
• İnce, V. M. (2006). İlköğretim 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin ölçülmesi ve değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Karadağ, Ö., ve Maden, S. (2013). Yazma Eğitimi: Kuram, Uygulama ve Ölçme Değerlendirme. A. Güzel ve H. Karatay (Ed.), Türkçe Öğretimi El Kitabı (s. 265-301). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Karasar, N. (2006) Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara. Nobel Yayınları
• Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma Düzeyi ile Tutarlı Metin Yazma Arasındaki İlişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (7), 13, 373-385.
• Karatay, H. (2011). Süreç temelli yazma modelleri: planlı yazma ve değerlendirme. Özbay, M. (Ed). Yazma eğitimi. (ss. 21-43).Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Özbay, M. (2000) İlköğretim okulu öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri (alan araştırması). Ankara: Bizim Büro Basımevi.
• Özbay, M. (1995). Ankara merkez ortaokullarındaki üçüncü sınıf öğrencilerin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Sallabaş, M. E. (2009). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin çeşitli değişkenler bakımından değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 180, 94-107.
• Yalçın, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.