Normanların XI. yüzyılda Güney İtalya’daki yükselişi, bir dizi kritik askerî zaferle şekillenmiştir. Bu zaferler arasında özellikle 1041 yılında Bizans’a karşı kazanılan Olivento, Cannae ve Montepeloso savaşları; 1053’teki Civitate Savaşı; 1071’de Bari’nin, 1072’de Palermo’nun ve 1078’de Salerno’nun ele geçirilmesi dikkat çeker. Ancak bu mücadeleler içerisinde Civitate Savaşı hem dönemin siyasî dengeleri açısından hem de tarihsel yankıları bakımından ayrıcalıklı bir konumda durmaktadır. Normanların yalnızca bölgesel bir güç olmaktan çıkıp Güney İtalya’daki en etkin siyasî ve askerî aktör hâline gelmelerini sağlayan bu savaş hakkında bugüne dek yapılan çalışmalar, genellikle XI. yüzyıl Güney İtalya kronik yazarları olan Monte Cassinolu Amatus, Puglialı Guillelmus, Gaufridus Malaterra ve Ostialı Leo’nun aktardığı anlatılar çerçevesinde incelemiştir. Bu yazarların büyük ölçüde Norman patronajı altında eser verdikleri düşünüldüğünde, savaşın anlatımında Normanların meşruiyetini savunmaya yönelik bir eğilimin ağır bastığı görülmektedir. Dolayısıyla Civitate Savaşı, çoğu zaman yalnızca Norman bakış açısıyla ele alınmış, karşı cephede yer alan güçlerin perspektifleri ya göz ardı edilmiş ya da yüzeysel biçimde işlenmiştir. Bu makalenin temel amacı, savaşın yorumlanmasında hâkim olan bu tek taraflı bakış açısını aşarak, Civitate Savaşı’na dair daha bütüncül ve çok sesli bir değerlendirme sunmaktır. Bu doğrultuda, sadece yukarıda anılan Güney İtalya kronik yazarlarının değil, aynı zamanda Hersfeldli Lampert ve Reichenaulu Hermann gibi Alman isimlerin kayıtları incelenecek, bunun yanı sıra Kuzey İtalya’dan Sutri Piskoposu Bonizo ve Segnili Bruno gibi isimlerin savaşla ilgili değerlendirmelerine de yer verilecektir. Böylece Norman tarihçiliğinin egemen söylemi dışında kalan alternatif anlatılar ışığında Civitate Savaşı’nın nasıl algılandığı ve hangi tarihsel bağlamlara oturduğu yeniden tartışmaya açılacaktır.
The Norman ascendancy in 11th-century Southern Italy was shaped through a series of decisive military victories, notably the battles of Olivento, Cannae, and Montepeloso in 1041, the pivotal Battle of Civitate in 1053, and the subsequent captures of Bari in 1071, Palermo in 1072, and Salerno in 1078. Among these, the Battle of Civitate is especially significant, marking the Normans’ emergence as the dominant political and military power in the region. Existing scholarship predominantly examines this battle through the lens of 11th-century Southern Italian chroniclers—such as Amatus of Montecassino, William of Apulia, Geoffrey Malaterra, and Leo of Ostia—who, writing under Norman patronage, tend to present a narrative aimed at legitimizing Norman authority. This has resulted in a largely one-sided portrayal, with the perspectives of opposing forces either neglected or treated superficially. The primary aim of this article is to move beyond this Norman-centric historiographical framework and offer a more comprehensive and multi-vocal interpretation of the Battle of Civitate. To this end, it incorporates alternative accounts from contemporaneous German chroniclers such as Lampert of Hersfeld and Hermann of Reichenau, as well as Northern Italian figures including Bishop Bonizo of Sutri and Bruno of Segni.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Medieval European History |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Submission Date | July 1, 2025 |
| Acceptance Date | September 9, 2025 |
| Publication Date | December 26, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 8 Issue: 2 |
Articles published in Ortaçağ Araştırmaları Dergisi are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY-NC 4.0). Ortaçağ Araştırmaları Dergisi provides immediate open-access to its content, reflecting its conviction in advancing global knowledge exchange. The opinions presented in the articles are the sole responsibility of their respective authors and do not present the view or opinions of Ortaçağ Araştırmaları Dergisi. Terms of Use & Privacy Policy