Türk-Alman Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi

Türk-Alman Hukuk Fakültesi Dergisi, yayın dili Türkçe ve Almanca olan fakat istisnai olarak diğer dillerde de makaleler içerecek, yılda iki defa yayınlanan, akademik ve hakemli bir dergidir.

Bilim insanları ve hukuk uygulayıcıları için bir bilgi ve hukuki analiz forumu olmayı amaçlayan Dergi, Türk ve Alman hukukundaki ve özel olarak da iki ülke arasındaki hukuki ilişkilerdeki meseleleri ve gelişmeleri ele alan çalışmalara önem vermektedir. Makaleler, esas olarak bilimsel çalışmaları ya da rapor niteliğindeki bildirimleri içerebilir. Dergi, içtihatların (karar incelemeleri) yanı sıra yeni çıkan bilimsel eserlere de (kitap eleştirileri), özellikle odaklanacaktır. Ayrıca hukuk eğitimine ve genç akademisyenlerin desteklenmesine ilişkin meselelere de yer verilmesi öngörülmektedir. Aynı zamanda güncel ve hukuk pratiği açısından ilgi uyandıran makalelere yer vermesi amaçlanmaktadır.

Türk-Alman Hukuk Fakültesi Dergisi’nde, hukuk ve ilişkili diğer alanlardaki bilim insanlarının, araştırmacıların ve uygulamacıların hukuk teorisini genişleten; hukuk pratiği açısından ilgi uyandıran ve hukukî uygulamaların teorik zeminini besleyen; Türk ve Alman hukukundaki ve özel olarak da iki ülke arasındaki hukuki ilişkilerdeki meseleleri ve gelişmeleri irdeleyen; güncel, gerektiğinde başka alanlarla mukayeseli tahliller içeren; Türkçe, Almanca ve diğer yabancı dillerde hazırlanan makale, karar incelemesi, çeviri, kitap incelemesi gibi bilimsel çalışmalara yer verilmektedir.

1. İmlâ ve noktalama açısından (özel kullanımlar dışında) Türk Dil Kurumu’nun İmlâ Kılavuzu esas alınmalıdır. Gönderilen yazılar dil ve anlatım açısından bilimsel ölçülere uygun olarak açık ve anlaşılır olmalıdır.

2. Başlık: Çalışmanın Türkçe başlığı, 11 punto olmak üzere koyu (bold) ve Palatino Linotype yazı karakteri ile büyük harflerle sayfanın ortasına yazılmalıdır. İngilizce başlık, Türkçe başlıktan sonra, 11 punto olmak üzere koyu (bold) ve Palatino Linotype yazı karakteri ile büyük harflerle sayfanın ortasına yazılmalıdır.

3. Yazar/Yazarlar: Yazar/yazarların isimleri Türkçe ve İngilizcekonu başlığının altında ve sağ tarafında yer almalı ve soyadının bitiminde yıldız konulmalıdır. Yıldızlı dipnotta yazarın/yazarların unvanı, çalıştığı kurum, alanı ve e-posta adresi bildirilmelidir. Ayrıca yazar/yazarların "ORCID" bilgilerinin de sisteme girilmesi gerekmektedir.

4. Öz ve Özet: Türkçe “Öz”, 10 punto yatık (italik) olarak koyu (bold) ve Palatino Linotype yazı karakteri ile 1 satır aralığıyla yazılmalı ve 500 kelimeyi geçmemelidir. Öz’ü takiben aynı şekilde “Abstract” başlığıyla İngilizce Öz de yer almalıdır. Ayrıca çalışmalarının sonunda, çalışma Türkçe dilinde kaleme alınmışsa, ‘Zusammenfassung’ başlığıyla Almanca bir özetin; Almanca dilinde kaleme alınmışsa, Türkçe bir “Özet”in yer alması gerekir. Bu özet, en az 500, en fazla 1000 kelime kullanılarak hazırlanmalı ve çalışmanın temel çerçevesini, sorunsalını ve sonucunu ortaya koyan bir içerikte olmalıdır.

5. Anahtar Kelimeler: Öz kısımlarının altında Türkçe “Anahtar Kelimeler”e ve İngilizce “Keywords”e yer verilmelidir. Anahtar kelime sayısı, makalenin erişimine olanak verecek alanları içerecek şekilde en az 4, en fazla 8 kelimeden oluşmalıdır.

6. Çalışma Metni: Metin, 11 punto boyutunda, Palatino Linotype yazı karakteri kullanılarak, dik ve normal harflerle 1 satır aralığında yazılır. Dipnotlar ise, 10 punto boyutunda, Palatino Linotype yazı karakterinde, dik ve normal harflerle yazılır. Dipnotların sayfa altında gösterilmesi gerekmektedir. Aynen veya kısaltılarak yapılan alıntılar tırnak içinde ve yatık (italik) karakter kullanılarak belirtilir. Yabancı dildeki deyim ve özel isimlerde yatık (italik) yazı kullanılır. Metin içindeki yabancı kelimeler yatık (italik) olarak yazılmalıdır. Virgül, nokta ve öteki noktalama işaretlerinden sonra bir karakter boşluk bırakılır.

7. Çalışma Metnindeki Başlıklar: Konunun işlenişine göre rakam/harf sistemi esas alınarak yine 11 punto olmak üzere koyu (bold) ve Palatino Linotype yazı karakteri kullanılarak, dik ve normal harflerle ana, ara ve alt başlıklar kullanılabilir. Başlıklardaki her bir kelimenin ilk harfi büyük yazılmalıdır.

8. Kısaltmalar: Metin içerisindeki kısaltmalarda, kısaltılacak isimveya başlık metinde ilk defa kullanıldığında kısaltılmadan ve parantez içinde kısaltması belirtilerek kullanılmalı veya kısaltılmış isim ya da başlık karşılıkları ile makalenin sonunda kaynakçadan önce yer alan kısaltmalar cetvelinde gösterilmeli; dipnotlarda kullanılan kısaltmalara ise, sadece kısaltmalar cetvelinde yer verilmelidir.

9. Metin içinde kullanılacak tablo ve şekillere sıra numarası ve başlık verilmelidir.

10. Dipnot Gösterimi: Dipnotlarda bir esere yapılan ilk atıfta yer alan bilgiler ile kaynakçada yer verilen eserin bilgileri aynı olacak şekilde yazılmalıdır. Dipnot gösterimleri aşağıdaki gibidir:
a) Kitaplar İçin:
Dipnotta kitaplara atıf yapmak için ilk olarak yazarın adı ve soyadı olmak üzere, kitabın başlığı, basıldığı yayınevi, basım yeri, basım yılı, sayfa numarası (s.) veya paragraf/kenar numarası (n.) gösterilir ve sonunda nokta kullanılır. Sadece kitap başlığı yatık (italik) verilmelidir.
Örnek: Mesut Serdar Çekin, Avrupa Birliği Hukukuyla Mukayeseli Olarak 6698 Sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul, 2018, s. 23.
Birden fazla yazarlı kitaplara “yazarın adı soyadı/yazarın adı soyadı” şeklinde atıf yapılmalıdır. Hem tek yazarlı hem de birden fazla yazarlı kitaplar için sonraki dipnotlarda ise, “yazarın/yazarların soyadı, s. sayfa numarası” şeklinde atıf yapılmalıdır. (Örnek: Çekin, s. 71. – Akkanat/Çekin/Sarıkaya, s. 80.) Eğer aynı yazarın birden fazla kitabına atıf yapılacaksa, ilk atıftan sonraki atıflar için yazarın soyadı, kitabın başlığı ve sayfa numarası belirtilmelidir. Kitap başlığı kısaltılabilir. (Örnek: Çekin, Kişisel Verilerin Korunması Kanunu, s. 73.)
b) Makaleler İçin:
Dipnotta makalelere atıf yapmak için yazarın adı ve soyadı, makale başlığı (tırnak içinde), makalenin yer aldığı eserin adı, cilt sayısı, basım sayısı, basıldığı yayınevi, basım tarihi (ay ve yıl olarak), makalenin tamamının hangi sayfalar arasında yer aldığı, sayfa numarası (s.) veya paragraf/kenar numarası (n.) gösterilir ve sonunda nokta kullanılır. Yalnızca makalenin yer aldığı eserin adı yatık (italik) verilir.
Örnek: Meltem Deniz Güner-Özbek, “Avrupa Birliği’nde ve Amerika Birleşik Devletleri’nde Havayoluyla Seyahat Eden Yolcuların Haklarına İlişkin Düzenlemeler”, Legal Hukuk Dergisi Özel Sayı: Rona Aybay’a Armağan, Aralık 2014, 1. Cilt, 1183-1227, s. 1200.
Birden fazla yazarlı makalelere “yazarın adı soyadı/yazarın adı soyadı” şeklinde atıf yapılmalıdır. Hem tek yazarlı hem de birden fazla yazarlı makaleler için sonraki dipnotlarda ise “yazarın/yazarların soyadı, s. sayfa numarası” şeklinde atıf yapılmalıdır. (Örnek: Güner-Özbek, s. 1190. – Göçmen/Keskin, s. 450.) Eğer aynı yazarın birden fazla makalesine atıf yapılacaksa, ilk atıftan sonraki atıflar için yazarın soyadı, makalenin başlığı ve sayfa numarası belirtilmelidir. Makale başlığı kısaltılabilir. (Örnek: Gü-ner-Özbek, Yolcu Hakları, s. 1205.)

11. Kaynakça Gösterimi: Çalışmanın sonunda, çalışmada kullanılan kaynakların, yazarların soyadlarına göre alfabetik olarak sıralandığı bir kaynakça bulunmalıdır. Kaynakçada, sadece metin içinde atıf yapılan eserlere yer verilmelidir. Kararlar ve internet kaynakları için bölümleme yapılabilir.
a) Kitaplar İçin:
Kaynakçada kitaplar için büyük harflerle sadece yazarın soyadı olmak üzere, yazarın önce soyadı, sonra adı, kitabın başlığı, basıldığı yayınevi, basım yeri ve basım yılı gösterilir. Kitabın başlığı yatık (italik) verilmelidir.
Örnek: ÇEKİN Mesut Serdar, Avrupa Birliği Hukukuyla Mukayeseli Olarak 6698 Sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul, 2018.
b) Birden Fazla Yazarlı Kitaplar İçin:
Kaynakçada birden fazla yazarlı eserler için büyük harflerle sadece yazarların soyadı olmak üzere, yazarların önce soyadı, sonra adı, kitabın başlığı, basıldığı yayınevi, basım yeri ve basım yılı gösterilir. Kitabın başlığı yatık (italik) verilmelidir.
Örnek: AKKANAT Halil/ÇEKİN Mesut Serdar/SARIKAYA Murat, Medeni Hukuk’ta Olay Çözüm Tekniği (Borçlar Hukuku – Eşya Hukuku Çözümlü Pratik Çalışmalar), Filiz Kitabevi, İstanbul, 2018.
c) Makaleler İçin:
Kaynakçada makaleler için büyük harflerle sadece yazarın soyadı olmak üzere, yazarın önce soyadı, sonra adı, makale başlığı (tırnak içinde), makalenin yer aldığı eserin adı, cilt sayısı, basım sayısı, basıldığı yayınevi, basım tarihi (ay ve yıl olarak) ve makalenin tamamının hangi sayfalar arasında yer aldığı gösterilir. Yalnızca makalenin yer aldığı eserin adı yatık (italik) verilir.
Örnek: GÜNER-ÖZBEK Meltem Deniz, “Avrupa Birliği’nde ve Amerika Birleşik Devletleri’nde Havayoluyla Seyahat Eden Yolcuların Haklarına İlişkin Düzenlemeler”, Legal Hukuk Dergisi Özel Sayı: Rona Aybay’a Armağan, Aralık 2014, 1. Cilt, 1183-1227.

Türk-Alman Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, yayın politikasında akademik ilke ve etik değerlerle bağlıdır. Committee on Publication Ethics (COPE), Directory of Open Access Journals (DOAJ), Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA) ve World Association of Medical Editors (WAME) tarafından yayınlanan etik yayıncılık ilkeleri ile YÖK "Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Yönergesi"nde belirlenen esaslara uygun şekilde yayın hayatını sürdürmektedir. Mevzu bahis kılavuzlar ve temel yöntemler için:

https://publicationethics.org/guidance/Guidelines

https://publicationethics.org/core-practices

https://www.yok.gov.tr/Sayfalar/Kurumsal/mevzuat/bilimsel-arastirma-ve-etik-yonetmeligi.aspx

Türk-Alman Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, açık erişim ilkesini benimseyerek dünya genelinde görünürlüğü, erişilebilirliği, saygınlığı ve kaliteyi artırmayı hedefleyen bir bilimsel araştırma dergisidir. Bu cihetle derginin tüm içeriği okurlara veya kurumlara ücretsiz olarak sunulur. Okurlar, ticari amaç haricinde, yayıncı ya da yazardan izin almadan dergi makalelerinin tam metnini okuyabilir, indirebilir, kopyalayabilir, arayabilir ve link sağlayabilir.