Osmanlı
döneminde Türkçe kelimelerin madde başı yapıldığı ikinci lügat bugüne kadar
keşfedilmemiş Mir’atü’l-Müşkil adlı sözlüktür. Sözlük, bu yönüyle yanlış
olarak Osmanlı döneminin ilk etken karakterli sözlüğü olarak bilinen
Şeyhülislam Mehmed Esad Efendi’nin Lehcetü’l-Lügat adlı eserinden de
önce gelir. Türkçe-Arapça-Farsça üç dilli bir sözlük olarak tertip edilen eser,
on yedinci yüzyılın ünlü şairi Osmanzâde Ahmed Tâib’in kaleminden çıkmıştır.
Yaşadığı dönemde “reîs-i şâirân” unvanıyla anılan Osmanzâde Ahmed Tâib’in
müellefatı arasında bu isimle bir sözlüğün bulunduğuna kaynaklarda
rastlanmamıştır. Mir’atü’l-Müşkil, Osmanlı dönemi Türk sözlükçülüğünün
ikinci etken sözlüğü olması yanında Osmanzâde Ahmed Tâib’in bilinmeyen eseri
olarak da önem arz eder.
Gerek
Türk dili gerekse Türk edebiyatı tarihi açısından kıymeti yüksek olan
Mir’atü’l-Müşkil ilk kez bu çalışmayla tanıtılmıştır. Makalede eserin adı,
müellifi, telif tarihi, nüshası, düzenlenişi ve Türkçe söz varlığı hususunda
bilgiler verilmiş ayrıca eserin mukaddimesinin yazı çevirimi sunulmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | October 3, 2019 |
Submission Date | July 10, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 8 Issue: 3 |