Ortaöğretim Matematik Programının Hedeflediği Matematiksel Yeterlilik ve Becerilerinin Kazandırılma Sürecinin Öğretmen Görüşleri Temelinde İncelenmesi

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 1, 118 - 139, 25.04.2017

Gül Demir Ruken Akar Vural

https://doi.org/10.30803/adusobed.309074

Cited By: 6

Öz

Bu nitel çalışmayla,
Ortaöğretim Matematik Dersi Öğretim Programı’ nın öğrencilere kazandırmayı
hedeflediği matematiksel yeterlilik ve becerilere ilişkin öğretmen görüşleri
belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırma 2015-2016 eğitim öğretim yılı bahar
döneminde, Aydın ili ortaöğretim kurumlarında görev yapan 5 kadın 10 erkek olmak üzere toplam 15
matematik öğretmeni ile yürütülmüştür. Araştırmaya ilişkin verilerin
toplanmasında, 14 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmış
ve elde edilen veriler betimsel analiz yöntemine uygun olarak çözümlenmiştir. Araştırmanın
sonucunda, programın öğrencilere kazandırmayı hedeflediği matematiksel
yeterlilik ve becerilere ilişkin olarak hali hazırda uygulanan sınav sisteminin,
mevcut öğretim programını yetiştirme zorunluluğunun ve öğrencilerin
hazırbulunuşluk seviyelerinin uygun olmamasının en büyük sıkıntıların başında
geldiği sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilere kazandırılması hedeflenen bu
becerilerin etkili öğretimine yönelik hizmet-içi eğitimin verilmesi önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

Ortaöğretim Matematik Programı, Matematiksel yeterlilik, Matematiksel beceri, Öğretmen görüşleri

Kaynakça

• ACAR, E. (2013). İlköğretim Düzeyinde Matematik Yeterliliği İçin Gerekli Dört Temel Prensipten Birisi “Tersine Çevirme Prensibi” Nedir? Neden Önemlidir? Stratejileri Nelerdir?. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Cilt: 16, Sayı: 30.
• ALTIPARMAK, K. ve ÖZİŞ, T. (2005). Matematiksel İspat ve Matematiksel Muhakemenin Gelişimi Üzerine Bir İnceleme. Ege Eğitim Dergisi, 1(6), 25-37.
• ALTUN, M. (2002). İlköğretim İkinci Kademede (6, 7 ve 8. Sınıflarda) Matematik Öğretimi. Bursa: Erkam Matbaası.
• ARSLAN, S. ve YILDIZ, C. (2010). 11. Sınıf Öğrencilerinin Matematiksel Düşünmenin Aşamalarındaki Yaşantılarından Yansımalar. Eğitim ve Bilim Dergisi, Cilt 35, Sayı 156.
• BULUT, S. , KIRMACI, U. , ÖZTURAN, S.M. (2010). Türev Konusunda Uygulanan Matematiksel Modelleme Yönteminin Ortaöğretim Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Öz-düzenleme Becerilerine Etkisi. EÜFBED - Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3 (2).
• ÇİLTAŞ, A. (2011). Dizi ve Seriler Konusunun Matematiksel Modelleme Yoluyla Öğretiminin İlköğretim Matematik Öğretmeni Adaylarının Öğrenme ve Modelleme Becerileri Üzerine Etkisi. Yayınlanmış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• ÇİLTAŞ, A ve YILMAZ, K. (2013). İlköğretim Matematik Öğretmeni Adaylarının Teoremlerin İfadeleri İçin Kurmuş Oldukları Matematiksel Modeller. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2).
• DENİZ, D. (2014). Ortaöğretim Matematik Öğretmenlerinin Matematiksel Modelleme Yöntemine Uygun Etkinlik Oluşturabilme ve Uygulayabilme Yeterlikleri, Yayınlanmış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• DORUK, B. K. (2010). Matematiği Günlük Yaşama Transfer Etmede Matematiksel Modellemenin Etkisi. Yayınlanmış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• HATCH, J. A. (2002). Doing Qualitative Research in Education Settings, State University of New York Press.
• MEB. (2013). Ortaöğretim Matematik (9, 10, 11 ve 12. sınıflar) Dersi Öğretim Programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
• OKUR, M. , BAHAR, H. H. , Akgün, L. , Bekdemir, M. (2011). Matematik Bölümü Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri ile Sürekli Kaygı ve Akademik Başarı Durumları. Türkiye Sosyal Araştırma Dergisi, 15(3), 123-134.
• OLKUN, S. ve TOLUK, Z. (2003). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• ÖZGEN, K. (2013). Problem Çözme Bağlamında Matematiksel İlişkilendirme Becerisi: Öğretmen Adayları Örneği. NWSA-Education Sciences, 1C0590, 8, (3), 323-345.
• SOYLU, C ve SOYLU, Y. (2006). Matematik Derslerinde Başarıya Giden Yolda Problem Çözmenin Rolü. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11).
• TAŞTEPE, M. (2012). İspat Kavramının Kitap, Öğretmen ve Öğrenci Boyutunda İncelenmesi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• TEMİZÖZ, Y. (2013). İlköğretim ve Ortaöğretim Öğrencilerinin Matematiksel Problem Çözme Sürecinde Kavramlar İle İlgili Anlayışlarının ve Kavram–işlem Kullanımlarının Rolü. Yayınlanmış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. The Consortium for Foundation Mathematics, (2008). Mathematical Models with Applications, Texas Edition, Boston, 67-70.
• TOPTAŞ, V. (2015). Matematiksel Dile Genel Bir Bakış. International Journal of New Trends in Arts, Sports &ScienceEducation - 2015, Volume 4, İssue 1: 18-22.
• UMAY, A. (2011). Eski Arkadaşımız Okul Matematiğinin Yeni Yüzü. İlköğretim Online, 10(1), k: 1-3, 2011.
• YILDIRIM, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 9.Genişletilmiş Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• YILMAZ, K. (2015). Matematiksel Modellerle Teorem İspatlarının İlköğretim Matematik Öğretmenliği Öğrencilerinin İspat Yapabilme Becerilerine, İspatla İlgili Görüşlerine ve Akademik Başarılarına Etkisi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• ZAİMOĞLU, Ş. (2012). 8.Sınıf Öğrencilerinin Geometrik İspat Süreci ve Eğilimleri. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Kastamonu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kastamonu.